Novels by ดาวประดับเดือน

“พี่ดินปล่อยดาวลงได้แล้วค่ะ เดี๋ยวตก”“ตัวเล็กแค่นี้พี่อุ้มทั้งวันก็ยังไหว ไม่เชื่อคืนนี้ลองดูมั้ยล่ะ”“คนทะลึ่ง ลูกสามขวบแล้วนะคะ”“ดีเลยน้องแดนโตแล้ว เลี้ยงน้องได้แล้ววันนี้พี่อยากได้ลูกเพิ่มอีกซักคน”“พี่ดิน!!!.”“ไม่ต้องพูดแล้วตั้งใจหน่อย”ภูดินวางเมียรักลงบนเตียงนอนและบรรจงจูบปิดปากเธออย่างดูดดื่ม ทำเอาเพียงดาวเคลิ้มกับรสจูบของสามีเผยอปากให้เขาเอาลิ้นเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นของเธออย่างสะดวก เขาดูดกินเธอทั้งตัวตั้งแต่หัวจรดเท้าและมาหยุดอยู่ที่หน้าอกทั้งสองข้างของเมียรักภูดินทั้งดูดกินและบีบคลึงจนเพียงดาวเสียวซ่านร้องครางออกมาไม่ขาดสาย ยิ่งได้ยินเสียงครางของเมียรักยิ่งทำให้ภูดินมีความสุข ปรนเปรอภรรยาสุดที่รักอย่างหนำใจ“เมียจ๋า คืนนี้ขอผัวกินเมียให้หนำใจเลยนะ อ่า” เขาไล่เลียทั่วร่างกายของเธอจนมาหยุดที่จุดสงวนใช้ลิ้นเลียไปรอบๆจุดสงวนก่อนจะแหวกลิ้นเข้าไปดูดกินกลีบกุหลาบงามอย่างหิวกระหาย“อ๊า ผัวขาเมียเสียว”เพียงดาวใช้สองมือดึงทึ้งผมของสามีด้วยความเสียว บางจังหวะก็เผลอกดหน้าเขาลงไปซุกไซร้ภายในกลีบกุหลาบงามให้ดูดกินน้ำหวานที่ไหลจากกายเธอด้วยความเสียว…จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ…“อ๊ะๆๆๆๆอ๊า อ๊า”เสียง

....เกือบสามปีผ่านไป....“แม่ค้าบคุณพ่อยังไม่กลับมา​หรอค้าบ แล้วคุณแม่กำลังทำอะไรอยู่ค้าบ”น้องแดนลูกชายวัยย่างสามขวบถามเพียงดาวผู้เป็นแม่ที่กำลังง่วนกับการทำกับข้าวอยู่ในครัวกับพี่ๆแม่บ้าน“วันนี้พ่อมีประชุมกำลังกลับมาแล้วครับ น้องแดนไปเล่นกับคุณยายที่ห้องนั่งเล่นก่อนนะ แม่กำลังช่วยพี่ๆเขาทำอาหารอยู่เดี๋ยวแม่ออกไปหานะครับ”เพียงดาวหันมาบอกลูกชายในวัยที่กำลังซนและอยากรู้อยากเห็นทุกอย่าง“ก็ได้ค้าบ แม่รีบออกมาหาน้องแดนนะค้าบ”“จ้า แป๊บเดียวเดี๋ยวแม่ออกไป”“นายน้อยพูดเก่งจังเลยนะคะ รู้เรื่องทุกอย่างเลย”พี่จันทร์ยิ้มเอ็นดูนายน้อยของตน“นั่นน่ะสิคะไม่รู้เหมือนใคร”“เหมือนคุณภูตอนเด็กเลยค่ะ”นมแย้มพูดเสริมด้วยสีหน้ามีความสุขวันนี้เพียงดาวเข้าครัวเองเพราะเชิญเพื่อนๆมาทานข้าวเย็นที่บ้านเนื่องในโอกาสครบรอบวันเกิดอายุสามขวบของลูกชายสุดที่รักในวันพรุ่งนี้ ภูดินและเพียงดาวจึงเชิญญาติสนิทมิตรสหายมาทานข้าวที่บ้านก่อนจะพาลูกชายไปเที่ยวในวันเกิดของเขาพรุ่งนี้ เหล่าน้าๆอาๆเมื่อรู้ว่าเป็นวันเกิดหลานชายสุดที่รักก็ตื่นเต้นเตรียมของขวัญมาให้หลานรักชนิดไม่มีใครยอมใคร“คุณพ่อกลับมาแล้ว”แดนเด็กชายตัวน้อยรีบวิ

...แปดเดือนผ่านไป...“ลูกพ่อวันนี้เป็นยังไงบ้าง กวนแม่เค้ารึป่าว”ภูดินเอียงหูและแนบหน้าที่ท้องของเพียงดาวเพื่อคุยกับลูกหลังกลับจากทำงาน“หนูเป็นเด็กดีมากไม่กวนแม่เลย บอกพ่อเค้าไปสิลูก แต่ตอนนี้คุณพ่อไปอาบน้ำก่อนดีมั้ยคะ”“ก็ได้ครับ รอพ่อแป๊บเดียวนะเดี๋ยวกลับมาเล่นด้วยใหม่”ทุกวันหลังเลิกงานภูดินจะต้องมาทักทายลูกน้อยในท้องภรรยาสุดที่รักเสมอ ตั้งแต่เขาหายแพ้ท้องกลับไปทำงานได้ตามปกติก็ไม่ยอมให้เพียงดาวไปทำงานในฟาร์มเลย มีแต่เพียงดาวที่เบื่อขอไปช่วยงานเล็กๆน้อยๆ แต่ส่วนใหญ่ก็ทำที่บ้าน ภูดินดูแลเอาใจใส่ภรรยาดีทุกอย่าง ดีจนบางครั้งเพียงดาวก็เพลียกับความเยอะของสามีตน“พี่ดินดาวปวดท้อง ไปตามคุณนมทีค่ะ”เพียงดาวร้องบอกสามีขณะที่นอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง“ดาว ดาวเป็นอะไร”ภูดินที่นังทำงานอยู่รีบวิ่งมาดูอาการของภรรยาสุดที่รัก“เหมือนจะคลอด โอ๊ย!!พี่ดินดาวจะไม่ไหวแล้ว”“คลอดก่อนวันนัดหรอ รอพี่แป๊บเดียวนะที่รัก พี่จะพาไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้ นม พี่จันทร์พี่จวง น้าเสริมออกรถเร็วดาวจะคลอดแล้ว”ทุกคนต่างวิ่งวุ่นลนลาน ตกใจระคนดีใจกันใหญ่จนทำตัวไม่ถูก มีเพียงนมแย้มที่มีสติคอยสั่งการทุกคนให้ทำตาม“เรากำลังถึ

“ที่รัก ขอยาดมหน่อยพี่เวียนหัวไม่ไหวแล้ว”“เป็นไงบ้างคะ ไปหาหมอดีมั้ยสีหน้าพี่ดินดูไม่ค่อยดีเลย”เพียงดาวเป็นห่วงสามีหลังเห็นเขาหน้ามืด เวียนหัว ทานข้าวไม่ได้ตั้งแต่เช้า ด้านนมแย้มที่เห็นอาการของภูดินก็นึกสงสัย อาการแบบนี้เหมือนกับ.................“หนูดาวนมขอถามอะไรซักหน่อยนะคะ”“คะนม”“ประจำเดือนไม่มานานแค่ไหนแล้วคะ”“ก็......เดือนกว่าแล้วค่ะ”“เดือนกว่า!!!”นมแย้มอุทานเสียงดังพร้อมยิ้มกว้าง“พาหนูดาวไปหาหมอเลยค่ะ”นมแย้มบอกทั้งคู่“นมคะคนที่ป่วยไม่ใช่ดาวนะคะ แต่เป็นพี่ภู”เพียงดาวบอกนมแย้มด้วยความงุนงง“นั่นน่ะสิครับนม ผมเวียนหัว อาเจียนจนไม่มีแรงแล้วนะครับ ยังจะให้ดาวไปหาหมออีก”ภูดินพูดเสียงอ่อยด้วยความน้อยใจผิดกับนมแย้มที่ยิ้มและหัวเราะด้วยท่าทางมีความสุขก่อนจะบอกคนทั้งคู่ที่นั่งทำหน้างงกันอยู่“ก็นมสงสัยว่าหนูดาวจะ....ท้อง”“ท้อง!!!!”ภูดินและเพียงดาวร้องพร้อมกัน“ไม่ต้องเสียงดังกันค่ะ นมสงสัยว่าคุณภูจะแพ้ท้องแทนภรรยาน่ะค่ะ”ทั้งคู่แต่งงานกันได้สามเดือนแล้ว ภูดินขยันทำการบ้านแทบทุกวันการมีเจ้าตัวน้อยเป็นหนึ่งในเป้าหมายของชีวิตหลังแต่งงานกับภรรยาสุดที่รัก เมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะเป็

เพียงดาวขอตัวมาซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อใกล้ๆร้านตัดชุดแต่งงาน ระหว่างรอภูดินคุยงานกับเพื่อนรักทั้งสองต่อนิดหน่อยหลังทั้งคู่ลองชุดแต่งงานเสร็จ ขณะที่เธอกำลังเดินข้ามถนนเพื่อกลับมาหาภูดินมีรถยนต์คันหนึ่งวิ่งตรงมาจะพุ่งชนเธอ เพียงดาวตกใจร้องลั่นยืนหลับตาปี๋ด้วยความกลัว ภูดินที่ตามภรรยามาและเหตุการณ์ทั้งหมดรีบวิ่งไปดึงแขนภรรยาให้หลบรถจนทั้งคู่ล้มลงไปนอนกองกับพื้นทันเวลาก่อนที่รถจะพุ่งเข้ามาชนเธอพอดี“อ๊าย”เพียงดาวกรีดร้องด้วยความตกใจ“ดาวเป็นอะไรมั้ย”ภูดินถามภรรยาด้วยความตกใจและเป็นห่วง“ดาวไม่เป็นไรแค่ตกใจ พี่ดินเป็นอะไรมั้ยคะ”เพียงดาวรีบถามสามีหลังได้สติจากเหตุการณ์เมื่อซักครู่“พี่ไม่เป็นไรดาวโอเคมั้ย”“เฮ้ย ไอ้ดิน น้องดาวเป็นอะไรมั้ย”เอกและวัชรรีบวิ่งมาดูคนทั้งคู่“กูไม่เป็นไร แต่ใครกันมันกล้ามาทำกับเมียกูแบบนี้ พวกมึงช่วยกูสืบหน่อย ใครทำเมียกู กูไม่ปล่อยมันไว้แน่”ภูดินบอกเพื่อนด้วยความโมโหและแววตาโกรธแค้น“พี่ดินดาวไม่ได้เป็นอะไร ไม่ต้องตามสืบก็ได้ค่ะ”เธอบอกเขาด้วยท่าทีกังวลใจเพราะไม่เคยเห็นท่าทางดุดันและสายตาน่ากลัวของเขาแบบนี้มาก่อน“ไม่ได้ พี่จะให้คนมาทำร้ายเมียพี่แบบนี้ไม่ได้เด็ดข

“เมียจ๋าเซ็กซี่เป็นบ้าเลย เอาเก่งขึ้นตั้งเยอะ”เขากอดและชมเธอ ขณะที่ท่อนเอ็นยังคาอยู่ในรูสวาทเธออยู่“ก็ดาวอยากทำให้พี่มีความสุขนี่คะ พี่ดินชอบมั้ย”“ชอบที่สุด ยิ่งเวลาเมียเรียกผัวขายิ่งชอบ ปลุกเร้าอารมณ์เป็นบ้า ยิ่งตอนทำหน้ายั่วยวนยิ่งอยากจับกระแทรกให้ร้องครางลั่นบ้านไปเลย”“ถ้าชอบจะจัดให้บ่อยๆเลย”“จริงหรอ แต่ตอนนี้ขอพี่จัดก่อนได้ป่ะ ตรงนั้นมันแข็งอีกแล้ว”….อ๊า….ภูดินกระแทกสะโพกใส่ช่องทางรักของเมียเพื่อปลุกเร้าอารมณ์เธออีกครั้ง“อ๊ะ…อ๊า..อ๊า ผัวขาเมียเสียว”“อืม เสียวหรอ ลองเล่นท่าใหม่ดูมั้ย”เขาพลิกตัวขึ้นและอุ้มเธอขึ้นมากระแทกในท่าลิงอุ้มแตง เขาอุ้มเธอเดินร่วมรักกันทั่วห้อง“อ๊าย ผัวขาเมียเสียว อ๊า”เธอครางลั่นห้องกอดคอเขาแน่น“อื้อ ผัวก็เสียว รูฟิตเป็นบ้าเลยขนาดโดนเอาทุกวันยังแน่นอยู่เลย”“อื้ม”เธอก้มลงจูบปากแลกลิ้นกับเขาเพื่อระบายความเสียว“เมียจ๋าขอผัวเปลี่ยนท่าหน่อยนะ ยืนขึ้นหันก้นมาให้ผัวหน่อย”เพียงดาวทำตามสามีอย่างว่าง่าย หันก้นงามไปให้เขากระแทกจากด้านหลัง…ตั๊บ ตั๊บ ตั๊บ ตั๊บ ตั๊บ…เสียงเนื้อกระทบกันเมื่อภูกระแทกท่อนเอ็นเข้าออกด้วยความเร็วและแรง จนเพียงดาวทั้งเสียวและจุกในเวลา

แสงแดดยามเช้าส่องผ่านหน้าต่างบานใหญ่เข้ามาในบ้านทำให้เจนลืมตาตื่นขึ้นมา“อื้อ เมื่อยจังเลย”เจนบิดขี้เกียจและรู้สึกปวดเมื่อยนิดหน่อยเพราะนอนบนโซฟาทั้งคืน“กลิ่นอะไรหอมจัง”เธอสูดดมกลิ่นหอมของข้าวต้มที่โชยออกมาจากในครัวเจนเดินตามที่มาของกลิ่นหอมนี้มาถึงในครัวก็เห็นเจมส์กำลังง่วนกับการทำอาหารอยู่ เธอรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยที่เขาทำอาหารเป็นท่าทางดูคล่องแคล่วใช้ได้ทีเดียว เจนยืนกอดอกพิงประตูมองเขาอยู่อย่างนั้น“จะมองอีกนานมั้ยครับคุณนาย”“คะ..ใครมอง ไม่มี๊ เอ่อเจนแค่มาหาน้ำดื่ม”เมื่อโดนจับได้เจนจึงรีบเฉไฉแก้เขินรีบเดินไปเปิดตู้เย็นหาน้ำดื่มเจมส์ยิ้มเอ็นดูกับท่าทางของเธอก่อนเดินมาซ้อนหลังเจนและก้มลงช่วยเธอหยิบขวดน้ำ เมื่อเธอเห็นมือเขาเอื้อมมาหยิบขวดน้ำก็รีบปล่อยพร้อมทั้งปิดประตูตู้เย็นหันกลับไปหาคนข้างหลังทันที“เจนหยิบเองก็ได้”“พี่หยิบมาดื่มเอง พี่ก็หิวน้ำเหมือนกัน”เจนที่ตอนแรกคิดว่าเขาจะหยิบน้ำให้ตัวเองก็อายที่เข้าใจผิดใช้กำปั้นทุบอกเขารัวๆ จนเจมส์ต้องจับข้อมือเธอไว้และดันหลังเธอติดกับตู้เย็น“พี่ล้อเล่น อ่ะให้เจนนั่นแหละ”เขายิ้มบอกเธอ“แกล้งเจนอีกแล้วนะ”เจนบ่นเขาพร้อมกับยื่นมือไปรับน้ำดื่

เจมส์ที่นั่งดูทีวีรอเจนทำอาหารอยู่แอบมองเธอเป็นระยะ ท่าทางทำอาหารที่ดูคล่องแคล่วและทะมัดทะแมงช่างดึงดูดสายตาของเขาได้เป็นอย่างดี ผู้หญิงที่เขาเคยสานสัมพันธ์ที่ผ่านมาล้วนแล้วแต่เป็นคนที่สวย เซ็กซี่ทั้งนั้นแต่พอได้ลองคบดูนิสัยหลายๆอย่างกลับเข้ากับเขาไม่ได้จึงทำให้เจมส์เปลี่ยนคู่ควงค่อนข้างบ่อย แต่ในใจลึกๆของเขาก็แค่ต้องการใครซักคนที่พร้อมจะอยู่ด้วยกันไปจนแก่เฒ่า น่าแปลกที่อยู่ดีๆภาพของเจนก็ผุดขึ้นมาในหัวเขา เหมือนว่าผู้หญิงที่เขากำลังตามหามาตลอดคือคนนี้“อาหารเสร็จแล้วค่ะ คุณเจมส์คะทานข้าวได้แล้วค่ะ”เจนเรียกชายหนุ่มอยู่นานกว่าเขาจะตื่นจากภวังค์หันไปตามเสียงเรียกของเธอ“อ่อ ครับ”“อาหารธรรมดาพอทานได้นะคะ”“ได้สิ หอมมาก”เจมส์นั่งมองอาหารบนโต๊ะพร้อมบอกเจน ก่อนที่เจนจะตักข้าวให้ตัวเองและเขา และลงไปนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามเขา อาหารมื้อนี้มีผัดผัก ไข่เจียวและต้มแซ่บ เมื่อเจมส์ชิมอาหารครบทุกอย่างก็ยิ้มและชมเจนยกใหญ่“อร่อยทุกอย่างเลย ต่อไปผมมาฝากท้องที่บ้านคุณบ่อยๆได้มั้ย”“มื้อเดียวพอแล้วค่ะ รีบทานค่ะจะได้กลับค่ำแล้ว”“ไล่เก่งจัง”เขาว่าเธอพลางทำหน้าไม่พอใจเหมือนเด็กจนเจนหลุดขำออกมา“หัวเราะอะไร

“ยัยเจนนะยัยเจนทำไมถึงไม่เมาได้ขนาดนี้” เจนบ่นตัวเองหลังจากที่เจมส์กลับบ้านไปแล้ว เธอคิดในใจว่ายังดีที่คนที่มาส่งไม่ได้ล่วงเกินเธอ คิดแล้วก็นึกขอบคุณเขาอยู่ในใจที่ยอมมาส่งคนที่ไม่รู้จักอย่างเธอ“ช่างเถอะเดี๋ยวค่อยหาโอกาสว่างๆ ไปขอบคุณเขาแล้วกัน”ผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้วหลังจากวันที่เกวลินมาหาเธอที่ร้าน เจนถือโอกาสขอเบอร์ติดต่อเจมส์ไว้เพื่อโทรไปนัดเลี้ยงข้าวขอบคุณเขา เจนลังเลใจอยู่หลายวันว่าจะโทรหรือไม่โทรดีแต่สุดท้ายก็กดโทรศัพท์หาเจมส์จนได้“สวัสดีค่ะ เจนนะคะที่คุณช่วยพามาส่งบ้านวันนั้น”“อ่อ ครับ มีอะไรรึป่าวครับ”“คือเจนอยากจะเลี้ยงขอบคุณน่ะค่ะ เย็นนี้คุณว่างมั้ยคะ”“ว่างครับ ร้านไหนคุณนัดมาได้เลย” เจมส์ตอบตกลงอย่างไม่ลังเลใจ เพราะเขาเองก็เริ่มสนใจในตัวเธอแล้วเหมือนกัน จึงอยากทำความรู้จักให้มากขึ้น…ร้านอาหาร…เมื่อถึงเวลานัดเจมส์เดินเข้ามาในร้านอาหารเห็นเจนนั่งรออยู่ก่อนแล้ว“สวัสดีครับ มาถึงเร็วจังนะครับ”“ไม่ได้สิคะเจนเป็นคนนัดก็ต้องมารอถูกแล้ว เชิญนั่งค่ะ อยากทานอะไรสั่งได้เลยวันนี้เจนเลี้ยง”บรรยากาศการเจอกันครั้งนี้ดูเหมือนทั้งคู่มีความเกร็งและเขินๆ กันอยู่ พวกเขาก็พยายามหาเรื่อง

…วันแต่งงาน…งานแต่งของเอริคและเกวลิรถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายที่ชายทะเลตามที่เกวลินชอบ บรรยากาศภายในงานอบอวลไปด้วยความรักและความอบอุ่น เพราะทั้งคู่เชิญแขกไม่มากมีเฉพาะญาติและเพื่อนสนิทเท่านั้นที่มาร่วมงาน“จูบเลย จูบเลย จูบเลย”เสียงเชียร์จากเพื่อนๆดังขึ้นเมื่อทั้งคู่แลกแหวนแต่งงานกันเรียบร้อยแล้ว เอริคก้มลงประทับริมฝีปากจูบเกวลินอย่างหวานชื่นท่ามกลางเสียงเชียร์ ส่วนเกวลินก็เขินจนหน้าแดงหูแดงไปหมด พิธีการดำเนินไปถึงช่วงท้ายเป็นช่วงที่สาวๆต่างรอคอยแย่งชิงช่อดอกไม้เพื่อหวังว่าจะได้เป็นว่าที่เจ้าสาวคนต่อไปหมับ!เจนยืนรับช่อดอกไม้มาแบบงงๆเพราะเธอแค่ตั้งใจไปยืนเพื่อเป็นเกียรติให้เพื่อนรักเฉยๆไม่คิดจะไปแย่งช่อดอกไม้กับเค้าด้วยซ้ำ แต่เมื่อรับได้แล้วก็ต้องเดินไปกล่าวอะไรซักเล็กน้อยโดยที่เธอเองไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทุกอิริยาบทของเธอถูกแฟนหนุ่มจ้องมองอย่างไม่กระพริบตาเมื่อพิธีการทั้งหมดเสร็จสิ้นแล้วก็ถึงช่วง After party เอริคและเกวลินสังสรรค์กับเพื่อนๆซักพักก่อนที่เขาจะแอบจูงมือเธอเดินหนีออกจากงาน“จะไปไหนคะกำลังสนุกเลย”“ไปพักผ่อน เหนื่อยแล้ว”เอริคเปลี่ยนจากจูงมือเป็นอุ้มเจ้าสาวเดินกลับเข้าห้องพัก

…วันแต่งงาน…งานแต่งของเอริคและเกวลิรถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายที่ชายทะเลตามที่เกวลินชอบ บรรยากาศภายในงานอบอวลไปด้วยความรักและความอบอุ่น เพราะทั้งคู่เชิญแขกไม่มากมีเฉพาะญาติและเพื่อนสนิทเท่านั้นที่มาร่วมงาน“จูบเลย จูบเลย จูบเลย”เสียงเชียร์จากเพื่อนๆดังขึ้นเมื่อทั้งคู่แลกแหวนแต่งงานกันเรียบร้อยแล้ว เอริคก้มลงประทับริมฝีปากจูบเกวลินอย่างหวานชื่นท่ามกลางเสียงเชียร์ ส่วนเกวลินก็เขินจนหน้าแดงหูแดงไปหมด พิธีการดำเนินไปถึงช่วงท้ายเป็นช่วงที่สาวๆต่างรอคอยแย่งชิงช่อดอกไม้เพื่อหวังว่าจะได้เป็นว่าที่เจ้าสาวคนต่อไปหมับ!เจนยืนรับช่อดอกไม้มาแบบงงๆเพราะเธอแค่ตั้งใจไปยืนเพื่อเป็นเกียรติให้เพื่อนรักเฉยๆไม่คิดจะไปแย่งช่อดอกไม้กับเค้าด้วยซ้ำ แต่เมื่อรับได้แล้วก็ต้องเดินไปกล่าวอะไรซักเล็กน้อยโดยที่เธอเองไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทุกอิริยาบทของเธอถูกแฟนหนุ่มจ้องมองอย่างไม่กระพริบตาเมื่อพิธีการทั้งหมดเสร็จสิ้นแล้วก็ถึงช่วง After party เอริคและเกวลินสังสรรค์กับเพื่อนๆซักพักก่อนที่เขาจะแอบจูงมือเธอเดินหนีออกจากงาน“จะไปไหนคะกำลังสนุกเลย”“ไปพักผ่อน เหนื่อยแล้ว”เอริคเปลี่ยนจากจูงมือเป็นอุ้มเจ้าสาวเดินกลับเข้าห้องพัก

“อื้อ เพลียจังเลย”เกวลินบ่นเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาตอนสองทุ่ม เธอหันไปมองข้างๆยังเห็นเอริคนอนหลับตาพริ้มอยู่“เป็นไงล่ะคะคนแก่ ตอนกลางวันรังแกคนอื่นไม่ยอมหยุด ทีตอนนี้หลับเป็นตายเลยนะ คิคิ”เกวลินถือโอกาสบ่นเขาตอนเขาหลับอยู่และบีบจมูกเขาเบาๆด้วยความหมั่นเขี้ยวหมับ!!เอริคดึงเกวลินเข้าไปกอดทันทีที่เธอพูดจบ“ว่าใครแก่ ยัยเด็กแสบถือโอกาสว่าพี่ตอนหลับหรอ”“ป่าวนะ เกลไม่ได้ว่าอะไรเลย”เธอยังคงโกหกเขาตาใส“ป่าวหรอ”…ฟอด…เขาหอมแก้มเธอซ้ายทีขวาทีไม่ยอมหยุดจนเกวลินต้องยอมแพ้เขา“ยอมแล้ว เกลยอมแล้ว จะไม่ว่าพี่แก่อีกแล้ว แต่ถึงจะแก่เกลก็รักนะ”เธอได้ทีอ้อนเขาใหญ่“หึ หึ แพ้ทางจนได้สินะ”เอริคบ่นให้ตัวเองที่แพ้ลูกอ้อนของเธอตลอด“รักแล้วจะแต่งงานกันได้ยัง”“เกลยังไม่พร้อม”“จะพร้อมตอนไหนเดี๋ยวท้องป่องก่อนใส่ชุดเจ้าสาวไม่สวยไม่รู้ด้วยนะ”ทุกครั้งเวลาร่วมรักกันเอริคไม่เคยป้องกันตัวเองเลยแถมยังตั้งใจทำให้เธอท้องด้วยซ้ำ แต่เจ้าตัวเล็กก็ยังไม่ยอมมาเกิดซักที“เกลอายุแค่ 23 เองนะคะจะให้แต่งงานแล้วหรอ”“ทำไมหรือเกลไม่อยากแต่งกับพี่ ได้พี่แล้วจะไม่รับผิดชอบหรอ”“คนบ้าพูดยังกะตัวเองเป็นคนเสียหาย”“พี่เสียหายสิหมดแร