Share

ตอนที่ 8

last update Last Updated: 2025-02-12 13:27:22

12:00 น.

ร่างอวบอัดของหญิงวัยกลางคนของคุณสารภีเดินเข้ามาหาสองพ่อลูกที่ยังคุยงานกันอยู่ไม่เลิกที่ห้องรับแขก

“อ้าว นี่ยังคุยงานกันไม่เสร็จอีกเหรอคะสองคนพ่อลูก”

“จริง ๆ เรื่องสำคัญ ๆ ก็เรียบร้อยแล้วล่ะคุณ แต่ว่าที่ยังนั่งคุยกันอยู่เพราะคุยเรื่องรายละเอียดยิบย่อยที่ไม่ควรมองข้ามน่ะ” คุณโกเมศตอบภรรยา

คุณสารภีพยักหน้ารับคำของสามีก่อนจะหันไปพูดกับผู้เป็นลูกชาย “ตาสงไปพาเมียเรามาทานข้าวไป กำลังท้องกำลังไส้ต้องทานให้ตรงเวลา”

“ครับแม่” รับคำคนเป็นแม่เสร็จร่างสูงก็เดินไปยังห้องของเขาที่มีร่างของหญิงสาวนอนอยู่

เมื่อเดินมาถึงห้องดังกล่าวชายหนุ่มก็เปิดประตูเข้าไปก่อนจะเดินไปนั่งที่เตียงเบา ๆ สายตามองคนที่หลับตาพริ้มด้วยความอ่อนโยนมากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา เป็นสายตาที่หญิงสาวไม่เคยเห็นมาก่อน

ฝ่ามือหนายกขึ้นลูบไล้กรอบหน้าสวยช้า ๆ ก่อนจะหยิบปอยผมที่ร่วงลงมาปรกหน้าขึ้นทัดหูให้ จากนั้นก็ใช้มือลูบหัวของหญิงสาว เบา ๆ

รอยยิ้มบางปรากฏที่มุมปากหลังจากที่เขาได้นั่งมองหญิงสาวเงียบ ๆ กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของตัวเธอทำให้ชายหนุ่มอดใจไม่ไหวต้องก้มตัวไปสูดดมความหอมจากแก้มของหญิงสาวเข้าปอด

“อื้อ!”

จันทร์ฉายครางประท้วงก่อนจะขยับหน้าหนีพร้อมทั้งมุ่นคิ้วอย่างรำคาญจนคนที่กำลังก่อกวนร่างเล็กรู้สึกเอ็นดู

ฟอด!

“อย่าดื้อให้มาก พี่ไม่อยากรังแกเรา”

ชายหนุ่มพูดกับคนที่หลับเบา ๆ เมื่อเห็นว่าหญิงสาวมีอาการคล้ายคนจะตื่นแล้วเขาก็ลุกขึ้นออกจากเตียงก่อนจะทำทีเป็นปลุกเธอ

“ฉายครับ ตื่นได้แล้ว”

“...”

“ฉาย ฉายตื่น”

เสียงทุ้มที่ดังรบกวนอยู่ข้างหู ทำเอาคนโดนรบกวนเวลานอนรู้สึกไม่พอใจ คิ้วสวยขมวดมุ่นเข้าหากันแน่นก่อนจะรับรู้ได้ของการถูกเขย่าตัว

“ฉาย ฉายครับ ตื่นมาทานข้าว”

“อื้อ! พี่สง ?”

เมื่อลืมตาขึ้นหญิงสาวก็กะพริบตาปรับสายตาให้เข้ากับแสงสว่างภายในห้องก่อนจะเรียกชื่อเขาออกมาขณะเดียวกันคิ้วสวยก็ยังขมวดเข้าหากันอยู่มองคนที่ก้มหน้ามาหาตัวเองด้วยสายตาสงสัย

“ไม่ต้องสงสัย ไปครับ ไปทานข้าว”

“...” ทว่าหญิงสาวเหมือนยังเรียกสติของตัวเองมาไม่ครบถ้วน เธอทำเพียงมองชายหนุ่มด้วยความสงสัยอยู่อย่างนั้น สมองพยายามประมวลคำพูดของเขา

“ถ้ายังไม่ลุกพี่จะอุ้มฉายแล้วเดินลงไปข้างล่างนะ”

หญิงสาวก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี คล้ายกับว่าพอเธอตื่นนอน สติสัมปชัญญะของเธอก็รวนไปหมด

“มะ ไม่ต้อง!” แต่เมื่อเห็นชายหนุ่มเดินตรงเข้ามาหาทำทีว่าจะอุ้มเธอขึ้นแนบอก หญิงสาวก็รีบเอ่ยห้ามทันที เธอเด้งตัวลุกขึ้นนั่งก่อนจะยกมือลูบหน้าตัวเอง

“งั้นก็ตื่นสิ ไปล้างหน้าจะได้ไปทานข้าว”

“รู้แล้ว! ไม่ต้องย้ำ” พูดจบร่างบอบบางของเธอก็ลงจากเตียงตรงไปเข้าห้องน้ำ

ทิ้งให้สงกรานต์ส่ายหน้าด้วยความอ่อนใจกับอาการของเธอ มองตามร่างบางที่หายเข้าไปในห้องน้ำด้วยสายตาห่วงใย

“มาแล้วก็มานั่งสิมัวยืนกันทำไม”

เสียงของคุณสารภีทำเอาคนที่กำลังเหม่อมองอาหารบนโต๊ะอย่างจันทร์ฉายสะดุ้งหลุดจากภวังค์

 “อะ เอ่อ ค่ะ”

หญิงสาวทรุดกายนั่งลงข้างสงกรานต์

จันทร์ฉายกวาดสายตาไปบนโต๊ะอาหารที่มีอาหารหลายอย่างวางอยู่บนโต๊ะ กลิ่นหอม ๆ ของอาหารเรียกความหิวของหญิงสาวได้ดี

“ต้มจืดตำลึงเหมาะกับช่วงที่ท้องอ่อน ๆ แบบนี้ ผักใบเขียวมีประโยชน์ต่อเด็กที่อยู่ในท้องและมีประโยชน์ต่อคนเป็นแม่ กินเข้าไปเยอะ ๆ”

คนพูดคือคุณสารภี หญิงสาวมองตามมือของหญิงวัยกลางคนก่อนจะรู้สึกตกใจเมื่อมือนั้นตักอาหารมาใส่จานข้างของเธอ

“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวบอก

“ฉันเป็นห่วงหลานหรอกเลยทำให้” คุณสารภีพูด จันทร์ฉายจึงทำเพียงแค่ยิ้มบาง ๆ ให้ท่านเท่านั้น จากนั้นมื้ออาหารกลางวันของคนทั้งสี่ก็ผ่านไปด้วยความเรียบง่าย

หลังจากทานอาหารกลางวันเสร็จแล้วจันทร์ฉายจึงมานั่งย่อยบริเวณสวนหลังบ้าน เธอรู้สึกชอบบรรยากาศตรงบริเวณนี้ที่สุด เพราะรู้สึกว่าได้สัมผัสบรรยากาศของธรรมชาติที่เขียวชอุ่ม บรรยากาศคล้ายกับบ้านของเธอที่ต่างจังหวัด หญิงสาวยิ้มพร้อมกับมองไปยังสวนผักของบ้านสงกรานต์ด้วยความสบายใจ  

ครั้งแรกที่คุณสารภีบอกให้เธอมาเดินย่อยบริเวณหลังบ้านโดยให้สงกรานต์พามาเธอก็รู้สึกว่าไม่อยากมาเท่าไหร่ ทว่าเมื่อมาเห็นแล้วหญิงสาวกลับรู้สึกถูกใจ เธอรู้สึกชื่นชอบบริเวณนี้มากกว่าศาลารับลมหน้าบ้านเสียอีก

หญิงสาวทิ้งตัวนั่งลงบนโต๊ะที่อยู่ภายในศาลาเล็ก ๆ ไว้สำหรับหลบแดดอย่างสดชื่น จันทร์ฉายรู้สึกทึ่งในการบริหารจัดการพื้นที่ในบ้านของชายหนุ่มไม่น้อย

แน่ล่ะ อย่างน้อยเธอก็ไม่คิดว่าที่บ้านของเขาจะปลูกผักไว้ทานเองแบบนี้ ไหนจะการปลูกผักไฮโดรโปนิกส์ตรงมุมนั้นอีก ถึงเธอจะไม่ได้เดินเข้าไปดูใกล้ ๆ แต่จากที่มองระยะไกลเธอก็รู้ได้ว่าผลผลิตที่ได้สวยมากแน่ ๆ

“ชอบที่นี่เหรอครับ”

“ค่ะ”

“คุณแม่พี่ท่านชอบปลูกผักไว้ทานเอง ท่านบอกว่าจะไปซื้อตลาดก็ไม่แน่ใจว่าเขาใช้สารเคมีมากน้อยแค่ไหน การได้ปลูกทานเองเราก็มั่นใจมากกว่าว่าเราจะปลอดภัย ถึงจะไม่ได้ปลูกทุกอย่างและมีซื้อที่ตลาดบ้างบางชนิดแต่ก็ยังดีที่เราสามารถลดความเสี่ยงได้บ้าง”

“...”

“เมื่อก่อนพี่ก็ไม่ค่อยเห็นด้วยกับคุณแม่เท่าไหร่หรอก เพราะพี่คิดว่าจะทำให้มันยุ่งยากและเหนื่อยทำไม แค่จ่ายเงินซื้อทานก็จบแล้ว หากอยากเลี่ยงสารเคมีจริง ๆ เราก็อุดหนุนเกษตรกรหรือร้านค้าที่ขายผักปลอดสารพิษก็ได้ แต่พอมาวันนี้พี่กลับรู้สึกเห็นด้วยกับความคิดและสิ่งที่คุณแม่พี่ทำที่สุด ฉายรู้ไหมครับว่าทำไม”

หญิงสาวเลิกคิ้วก่อนจะถามออกไปว่า “ทำไมคะ ?”

ชายหนุ่มยกยิ้มบางสายตาหลุบต่ำมองหน้าท้องแบนราบของหญิงสาวแล้วพูดออกมาว่า “เพราะมันจะดีต่อลูกของเราที่อยู่ในท้องฉายไงครับ”

“ลูกของเรา... งั้นเหรอคะ ?” หญิงสาวพูดเบาในขณะที่ชายหนุ่มกลับได้ยินชัดเจน

“ครับ ลูกของเรา ถ้าฉายได้ทานอาหารที่มีประโยชน์หลีกเลี่ยงสารเคมีรวมถึงได้ทานของบำรุงที่พี่และคุณแม่จะจัดหามาให้ หลังจากนี้พี่เชื่อเลยว่าฉายและลูกจะต้องแข็งแรงมากแน่ ๆ”

หญิงสาวไม่ตอบเธอเพียงใช้สายตามองออกไปไกลเท่านั้น

“ฉาย... เรื่องที่ฉายพูดเมื่อตอนอยู่ในห้องที่บอกว่าเราจะทำหน้าที่ของพ่อและแม่เท่านั้นอะ”

“...” หญิงสาวใช้สายตาให้เขาพูดต่อ

“พี่ไม่ยอมหรอกนะ ยังไงซะทั้งฉายและลูกก็ต้องเป็นของพี่คนเดียวตลอดไป ฉายเป็นแม่ของลูกพี่ ฉายก็ต้องเป็นเมียพี่ด้วย”

“นี่!”

“นั่นไงขิงยกจานผลไม้มาให้พอดี พี่ว่าฉายทานหน่อยนะ จะได้ดีต่อลูกในท้องด้วย”

สงกรานต์ไม่รอให้หญิงสาวพูดคัดค้านอะไรออกมา เจ้าตัวรีบเดินไปหยิบจานผลไม้จากขิงคนรับใช้ในบ้านที่ถือเดินเข้ามา มาไว้ในมือตัวเองอย่างรวดเร็ว ก่อนจะตรงมาหาหญิงสาวและหยิบผลไม้ชิ้นนั้นป้อนเข้าปากเธอทันที  

จันทร์ฉายที่กำลังรู้สึกตกใจกับคำพูดของเขาจึงรับผลไม้ชิ้นนั้นเข้าปากอย่างว่าง่ายคิดว่าหลังจากทานหมดชิ้นเธอจะพูดเรื่องนี้กับเขาอีกครั้งว่ามันเป็นไปไม่ได้

ทว่าเมื่อชิ้นแรกที่ทานลงไปหมดลง หญิงสาวก็หยิบแอปเปิลที่เหลืออยู่ในจานทานหมดอย่างรวดเร็ว เมื่อทานแอปเปิลที่อยู่ในจานหมดแล้วหญิงสาวก็ลืมเรื่องที่จะพูดกับเขาเสียสนิท และแน่นอนว่าชายหนุ่มไม่คิดที่จะรื้อฟื้นหรือทักท้วงอะไรอีก

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ฤาจะรัก   ตอนที่ 49 The end.

    2 วันต่อมาในที่สุดวันที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง หลังจากที่จันทร์ฉายนอนโรงพยาบาลได้สองวัน หญิงสาวก็ได้รับสัญญาณว่าตัวเองจะคลอดแล้ว น้ำคร่ำหญิงสาวแตกออกเยอะมาก สงกรานต์ก็รีบกดกริ่งเรียกพยาบาล พร้อมทั้งขอเข้าไปในห้องคลอดกับคนรักด้วย หลังจากได้รับอนุญาตเขาก็โทรบอกครอบครัวเขาและเธอก่อนจะรีบไปเปลี่ยนชุด และเข้าไปอยู่ข้าง ๆ จับมือเธออย่างรวดเร็ว“โอ๊ย เจ็บ ฟู่วว!” จันทร์ฉายพูดขึ้นยามเมื่อถูกพาเข้ามาในห้องคลอดแล้ว เธอหันไปสบสายตากับคนรัก แล้วก็พบสายตาแห่งความรักความอบอุ่นมองสบมา“คุณแม่สูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ แล้วเบ่งออกมาเลยนะคะ” เสียงคุณหมอที่เป็นคนทำคลอดเอ่ยบอก“อื้ออออออ!”เสียงเบ่งหายใจดังออกมาจากลำคอของจันทร์ฉาย เธอหอบจนตัวโยน“ฉายครับเบ่งอีกนะครับ เราจะได้เจอหน้าลูกแล้วสู้ ๆ นะครับ” สงกรานต์รีบเอ่ยบอก มือก็จับมือไว้แน่น“คุณแม่ไม่ต้องกลั้นเสียงตอนเบ่งไว้นะคะ สูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ แล้วเบ่งออกมาปลดปล่อยเสียงได้เต็มที่ มันจะทำให้คลอดง่ายขึ้นนะคะ” คุณหมอนำคลอดเอ่ยบอก มือก็สาละวนอยู่ที่ช่องคลอดของหญิงสาว“เอานะครับ พร้อมนะฉาย หนึ่ง สอง สาม”“กรี๊ดดดด!” เธอเบ่งคลอดพร้อมคิดออกมา เหงื่อกาฬไหลพราก ด

  • ฤาจะรัก   ตอนที่ 48

    หลายเดือนผ่านไปในที่สุดอายุครรภ์ของจันทร์ฉายก็ครบเก้าเดือนแล้ว ตอนนี้ท้องของจันทร์ฉายนูนออกมามาก แม้จะไม่ใหญ่เท่าท้องคนอื่น แต่ก็ใหญ่มากแล้วสำหรับท้องแรกหรือที่เรียกว่าท้องสาวตั้งแต่ท้องของเธอมีขนาดใหญ่มากขึ้นกว่าเดิม สงกรานต์ก็แทบจะไม่ห่างกายหญิงสาวอีกเลย เขาหอบงานมาทำที่บ้านถ้าไม่มีธุระสำคัญหรือด่วนจริง ๆ เขาจะไม่ยอมทิ้งเธอไปไหนชายหนุ่มทำหน้าที่สามีได้ดีมาก ๆ และเขาก็ดูแลเธอดีมากเช่นกัน ว่ากันว่าคนท้องมักปวดเมื่อยตามร่างกายโดยเฉพาะเท้าและหลัง ชายหนุ่มก็ไปเรียนนวดกับคุณหมอ เขาได้คำแนะนำมามาก แล้วก็เอาความรู้ที่ตัวเองได้เรียนมาปรนนิบัติให้กับหญิงสาวคนรักจันทร์ฉายรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมาก ๆ ที่มีชายหนุ่มอยู่เคียงข้างกาย การมีคนดูแลและเอาใจใส่ตัวเองมากขนาดนี้ แน่นอนว่าย่อมต้องมีความสุข และจะมีความสุขมากขึ้นไปอีกเมื่อคนคนนั้นเป็นคนที่เธอรักและรักเธอแต่ก็ว่าเถอะนะ การมีคนดูแลและใส่ใจมันก็ดี แต่ว่าก็ต้องตั้งอยู่ในความพอดีด้วย ไม่ใช่ว่าห้ามไปซะหมดเหมือนกับสงกรานต์ ที่ไม่ยอมให้เธอทำอะไรเลย จนบางครั้งก็ทำให้เธอรู้สึกเบื่อไปเหมือนกัน เหมือนตอนนี้“ฉาย จะไปไหนก็บอกพี่สิครับ พี่จะได้พาไป เดินไ

  • ฤาจะรัก   ตอนที่ 47

    ตกเย็นจันทร์ฉายก็อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย เมื่อเห็นว่าหกโมงเย็นแล้วยังไม่มีทีท่าว่ารถของสามีตีทะเบียนจะเข้ามา ก็อดรู้สึกเป็นห่วงไม่ได้ หญิงสาวออกมานั่งรอเขาที่ศาลาหน้าบ้าน ชะเง้อคอมองไปทางประตูรั้วบ่อยครั้ง“แปลกจริงวันนี้ตาสงกลับช้า”“นั่นน่ะสิคะคุณแม่ ทุกทีห้าโมงเย็นก็ถึงบ้านแล้วนี่นา” เธอตอบด้วยความกระวนกระวายใจ จนคุณสารภียิ้มขำ“หนูฉายไม่ต้องเป็นห่วง แม่คิดว่าคงไม่เป็นไรหรอกน่าจะเร่งทำงาน เพราะเหมือนแม่ได้ข่าวว่างานเยอะมาก!”“หึ! สมน้ำหน้า เวลาบอกให้ไปทำงานก็ไม่ฟังเอาแต่จะอยู่ดูแลฉาย”“ตาสงเขาก็คงเป็นห่วงนั่นแหละ”“ฉายรู้ค่ะ แต่ว่าก็ควรทำหน้าที่ตัวเองไม่ให้ขาดตกบกพร่องสิคะ ที่สำคัญฉายอยู่บ้านกับคุณพ่อคุณแม่นะคะ เด็กในบ้านรวมถึงคนรถก็มี เขาห่วงฉายมากเกินไปค่ะ” แม้คำพูดจะเหมือนต่อว่าแต่น้ำเสียงนั้นกลับเต็มไปด้วยความรักคุณสารภีมองลูกสะใภ้ด้วยความเอ็นดู ก่อนที่ท่านจะชวนเธอเปลี่ยนเรื่องคุยเพื่อไม่ให้หญิงสาวกังวลเรื่องของลูกชายท่านเกินไปนัก ไม่นานรถหรูคุ้นตาก็แล่นเข้ามาในรั้วบ้านก่อนจะขับเข้าไปจอดที่โรงจอดรถจันทร์ฉายมองสภาพหมดเรี่ยวแรงของสงกรานต์ด้วยสายตาสงสาร เธอเข้าไปถามไถ่ชายหนุ่มด้ว

  • ฤาจะรัก   ตอนที่ 46

    “นี่มันอะไรครับ”“ก็งานของคุณสงไงคะ”“ผมรู้ว่ามันเป็นงาน แต่ทำไมถึงเยอะแบบนี้ ตอนผมอยู่บ้านคุณก็หอบเอางานมากมายไปให้ผมทำอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ” ชายหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ“ค่ะ... แต่งานที่ดิฉันเอาไปให้คุณสงที่บ้านนั้น ส่วนใหญ่เป็นงานสำคัญที่ต้องรีบดำเนินการซึ่งไม่อาจรอได้ค่ะ ส่วนงานที่อยู่บนโต๊ะคุณสงทั้งหมดในตอนนี้ล้วนเป็นรายละเอียดงานยิบย่อยที่สามารถรอได้ ดิฉันจึงไม่ได้นำไปให้คุณสงทำที่บ้าน ดังนั้นมันจึงมากมายอย่างที่คุณสงเห็น”“แต่งานพวกนี้มันก็ไม่ได้ยากมากมายอะไรนะคะ เพราะดิฉันจัดการข้อมูลเบื้องต้นเรียบร้อยแล้ว รอแค่คุณสงตรวจสอบและเซ็นชื่ออนุมัติก็เสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ ความจริงมันเยอะกว่านี้อีกนะคะ แต่ดิฉันเข้าใจว่าคุณสงรีบกลับไปหาน้องฉาย ดังนั้นวันนี้จึงมีเท่านี้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยเริ่มกองใหม่ค่ะ”สงกรานต์ที่ได้ฟังคำตอบจากเลขาส่วนตัวก็อ้าปากค้าง พลางก้มมองเอกสารที่อยู่ตรงหน้า‘กองเบ้อเริ่มขนาดนี้ก็ว่าเยอะแล้ว นี่ยังบอกว่ายังไม่หมดและมีรออยู่อีกเหรอ ตาย ๆ ๆ งานเยอะขนาดนี้จะกลับบ้านเร็วได้ยังไงเล่า!’ชายหนุ่มได้แต่บ่นภายในใจคนเดียว แต่ถึงอย่างนั้นใบหน้าของเขาก็แสดงความรู้สึกออกมาจนเมธ

  • ฤาจะรัก   ตอนที่ 45

    “พี่ไม่อยากไปเลยฉาย ให้พี่อยู่กับฉายหนึ่งวันนะ” สงกรานต์มีท่าทีไม่อยากไปทำงาน พร้อมทั้งขอร้องหยุดอยู่บ้านกับเธออีกหนึ่งวัน“ไม่ได้ค่ะ พี่สงเกเรไม่ยอมไปทำงานหลายวันแล้วนะคะ”“ขอวันนี้อีกแค่วันเดียวนะ นะครับ”“ไม่ได้ค่ะ ฉายไม่ยอมเด็ดขาด ถ้าวันนี้พี่สงไม่ไปทำงานก็นอนนอกห้องไปเลย” หญิงสาวยื่นคำขาดจนชายหนุ่มหน้าเสียสงกรานต์รู้สึกไม่ยินยอม เขาอยากอยู่กับจันทร์ฉาย อยากดูแลเธอ แล้วทำไมเธอไม่เข้าใจเขาบ้างนะ ชายหนุ่มขบคิดหาทางออกให้ตัวเอง ก่อนจะยกยิ้มเจ้าเล่ห์“ถ้าพี่ไปทำงานแล้วใครจะดูแลฉายล่ะครับ ดูสิตอนนี้ฉายท้องโตแล้วนะ เดินเหินก็ยาก พี่ว่าให้พี่อยู่ดูแลฉายดีกว่า”“ไม่! ถ้าพูดไม่ฟังล่ะก็นอนนอกห้องไปเลย”พูดจบหญิงสาวก็สะบัดตัวหนีจากอ้อมกอดของเขาพร้อมทั้งเดินออกไปนอกห้องอย่างรวดเร็วสงกรานต์มองตามร่างภรรยาตีทะเบียนที่เขาทั้งรักและหลงเธอด้วยสายตาตัดพ้อ แถมยังบืนปากขัดใจที่ไม่สามารถทำตามความต้องการของตัวเองได้จันทร์ฉายน่าจะเข้าใจเขาสักนิด ว่าที่เขาต้องการอยู่กับเธอก็เพราะว่ารักและเป็นห่วงเธอกับลูกในท้องทั้งนั้น ตอนนี้ตัวเธอเองก็ท้องโตมากแล้ว แม้ว่าจะไม่ได้เดินอุ้ยอ้ายอย่างคุณแม่คนอื่น ๆ เพราะ

  • ฤาจะรัก   ตอนที่ 44

    ‘ตกลงครับ เลื่อนไปก่อนได้ รอจนกว่าเจ้าตัวเล็กจะคลอดและอายุครบสามปีเดินได้คล่อง เราค่อยแต่งงานกัน แต่ว่า... ฉายต้องจดทะเบียนสมรสกับพี่นะครับ หากไม่ตกลงข้อเสนอของฉายก็ถือว่าเป็นโมฆะ’‘ฉายกับพี่ต้องจดทะเบียนสมรสกัน หากฉายไม่ตกลง งานแต่งงานจะถูกจัดขึ้นทันที’ประโยคนี้คือคำพูดของสงกรานต์ที่ได้พูดไว้ในวันที่ครอบครัวของเขามาทำการสู่ขอเธอวันนั้นหลังจากที่ได้ฟังเธอก็ได้แต่ยิ้มค้างไว้จนได้รอยยิ้มและเสียงหัวเราะที่เจือความเอ็นดูจากผู้หลักผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย เมื่อไม่อาจปฏิเสธอะไรได้เธอจึงได้ตอบตกลงเขาไป ซึ่งหลังจากนั้นเจ็ดวันให้หลัง เธอและเขาต้องมาอยู่ที่นี่ในวันนี้ ณ ที่ว่าการอำเภอหลังจากที่สงกรานต์ยื่นคำร้องขอจดทะเบียนสมรสกับจันทร์ฉายแล้ว ตอนนี้พวกเขาทั้งคู่ก็กำลังรอเจ้าหน้าที่บันทึกและตรวจสอบข้อมูลต่าง ๆ อยู่อย่างสงบระหว่างรอสงกรานต์ก็เอาแต่สนใจและกุมมือจันทร์ฉายไว้ไม่ปล่อยเช่นกัน จวบจนกระทั่งเจ้าหน้าที่เรียกชื่อพวกเขาเพื่อสอบถามข้อมูล ชายหนุ่มถึงได้หันไปให้ความสนใจกับเจ้าหน้าที่ทะเบียน“ไม่ทราบว่าพวกคุณแต่งงานกันวันไหนครับ”“ยังไม่แต่งครับ”คำตอบของชายหนุ่มทำให้เจ้าหน้าที่ชะงักเล็กน้อยแต่ก็

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status