ตอนที่ 8 กฎข้อที่ 6 ห้ามถ่ายภาพหรือวิดีโอใดๆ ภายในอควาเรียม

Bab terbaru

• วิธีการเป็นผู้รอดชีวิตจาก 13 กฎเหล็กของอควาเรียมต้องห้าม   ตอนที่ 34 ปริศนาที่ถูกเชื่อมโยง

  หลังจากอิฐและแพรวาถูกแยกออกจากกลุ่มและต้องเผชิญหน้ากับภาพหลอนที่สะท้อนความกลัวลึกๆ ในใจของพวกเขา ความหวาดกลัวเข้าปกคลุมกลุ่มคนที่เหลือรอดอย่างหนักหน่วงยิ่งกว่าที่เคยพลอยจ้องมองไปที่จุดที่อิฐและแพรวาหายไปอย่างหวาดกลัวสุดขีด “พวกเขาจะกลับมาไหม...” พลอยพึมพำ น้ำเสียงของเธอสั่นเครือ “มันกำลังเล่นงานความกลัวของเราใช่ไหม”กวินที่แม้จะสูญเสียความทรงจำเกี่ยวกับโลกภายนอกไปบางส่วน บัดนี้เขากลับเดินนำหน้ากลุ่มไปอย่างช้าๆ ราวกับสัญชาตญาณบางอย่างกำลังนำทางเขา เขาก้าวผ่านอุปกรณ์ทดลองที่วางระเกะระกะ ไปยังมุมหนึ่งของโซนลับที่ดูมืดมิดกว่าส่วนอื่นกวินหยุดอยู่หน้าชั้นวางของที่เต็มไปด้วยเอกสารเก่าๆ ที่ขึ้นราและเปียกชื้น เขายังคงกุมสมุดบันทึกของนักวิทยาศาสตร์เล่มเก่าที่เขาค้นพบไว้แน่นในมือ ดวงตาของเขาที่เคยว่างเปล่า บัดนี้กลับมีประกายบางอย่างที่วูบไหว ราวกับว่าความทรงจำบางส่วนกำลังพยายามจะกลับคืนมา เขาเปิดอ่านสมุดบันทึกเล่มนั้นอย่างช้าๆ แม้จะจำไม่ได้ว่าเนื้อหาเหล่านั้นเกี่ยวข้องกับอะไร แต่เขากลับรู้สึกถึงความเชื่อมโยงบางอย่างกับมันเขาสัมผัสได้ถึงความจริงที่ซ่อนอยู่ในบันทึกเหล่านั้น และเขาก็เริ่มพลิกหน้

• วิธีการเป็นผู้รอดชีวิตจาก 13 กฎเหล็กของอควาเรียมต้องห้าม   ตอนที่ 33 บททดสอบจิตใจ

  ความจริงอันน่าสะพรึงกลัวที่ฟ้าค้นพบเบื้องหลังประตูต้องห้ามที่มีร่างของมนุษย์จำนวนมากในสภาพแปลกประหลาดภายในตู้ปลา ยิ่งตอกย้ำความสิ้นหวังและความหวาดกลัวในกลุ่มคนที่ยังมีชีวิตอยู่ บัดนี้แสงสลัวจากตู้ปลาที่บรรจุสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาดในโซนลับส่องกระทบใบหน้าของพวกเขา เผยให้เห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความพ่ายแพ้และไร้ซึ่งหนทาง ฟ้ายังคงยืนนิ่ง ดวงตาของเธอดูล่องลอยและเต็มไปด้วยความเข้าใจ ราวกับว่าเธอกำลังถูกพลังงานจากห้องนั้นกลืนกินไปอย่างช้าๆ“ฟ้า... เธอกำลังกลายเป็นเหมือนพวกเขาแล้ว” พลอยบอกด้วยน้ำเสียงของเธอสั่นเครือ รอยประทับบนฝ่ามือของเธอยังคงเรืองแสงอ่อนๆ อยู่พรึ่บ!!ทันใดนั้นไฟในห้องก็เริ่มติดๆ ดับๆ อีกครั้ง มันสร้างความน่ากลัวให้กับคนที่อยู่ในห้องนั้น โดยเฉพาะตู้ปลาที่บรรจุร่างทดลองประหลาดครึ่งมนุษย์ครึ่งสัตว์น้ำที่จะให้มองกี่ทีก็ชวนแหวะอยู่เสมอ อุณหภูมิก็เริ่มลดลงเรื่อยๆ จนพวกเขาเริ่มหนาวสั่น เงาของสิ่งมีชีวิตประหลาดที่บิดเบี้ยวและน่ากลัวมากขึ้นในสถานการณ์แบบนี้พรึ่บบ!! ตึง!!! ไฟทั้งหมดดับลง ทั้งห้องมืดมิดจนมองไม่เห็นอะไร จากนั้นอยู่ๆ ก็เหมือนมีลมลูกใหญ่พัดผ่านตัวพวกเขาวูบหนึ่งจนร่างกาย

• วิธีการเป็นผู้รอดชีวิตจาก 13 กฎเหล็กของอควาเรียมต้องห้าม   ตอนที่ 32 ประตูต้องห้ามถูกเปิดแล้ว

  ความตื่นตระหนกแผ่ซ่านไปทั่วกลุ่มคนที่เหลือรอดหลังจากหมอกหายตัวไปอย่างลึกลับ ทิ้งไว้เพียงความแตกแยกและการโทษกันเองว่าใครคือสาเหตุ ทั้งที่ในความเป็นจริงไม่จำเป็นต้องหาต้นตอเลยด้วยซ้ำ เพราะทุกคนที่มาที่นี่ก็เพราะถูกบัตรเชิญลึกลับใบนั้นหลอกลวงมาทั้งหมด หากจะกล่าวโทษใครก็คงต้องบอกว่าเป็นความผิดของคนที่อยู่เบื้องหลังอควาเรียมแห่งนี้นั่นแหละในขณะที่บรรยากาศระหว่างพวกเขาไม่ค่อยจะดี อยู่ๆ ฟ้าก็ก้าวเดินแยกออกไป ทุกคนหันมองตามไปอย่างไม่ไว้ใจ แต่ก็ไม่มีใครเอ่ยห้ามเพราะเข้าใจว่าฟ้าตกอยู่ในการควบคุมของอควาเรียมเธอเดินไปหยุดอยู่บริเวณหน้าทางเดินแคบๆ แห่งหนึ่งซึ่งนำไปสู่ส่วนที่มืดมิดยิ่งกว่าเดิม และที่น่าตกใจที่สุดคือ เธอเริ่มได้ยินเสียงเรียกที่ชัดเจนขึ้นกว่าเดิม เสียงนั้นไม่ใช่เสียงกระซิบ แต่เป็นเสียงที่เหมือนแม่ของเธอกำลังร้องขอความช่วยเหลือช่วยด้วย~“แม่... แม่ขา...” ฟ้าพึมพำ น้ำเสียงของเธอดูล่องลอยแต่ก็แฝงไว้ด้วยความทุกข์ทรมาน เธอหันไปมองกลุ่มคนที่เหลือด้วยแววตาที่ว่างเปล่า แต่ก็มีประกายบางอย่างที่บ่งบอกถึงความมุ่งมั่นที่จะเข้าไปช่วยแม่ของเธอ“ฟ้า! เธอเป็นอะไรไป!” พลอยกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวส

• วิธีการเป็นผู้รอดชีวิตจาก 13 กฎเหล็กของอควาเรียมต้องห้าม   ตอนที่ 31 คนต่อไป

  ความตายของเจมส์จากการเปลี่ยนแปลงร่างกาย ทำให้ความตื่นตระหนกแผ่ซ่านไปทั่วกลุ่มคนที่เหลือรอด แสงไฟจากตู้ปลาที่ส่องสะท้อนใบหน้าพวกเขาเปิดเผยความกังวลให้เห็นได้ชัดเจน มันเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ลมหายใจหอบเหนื่อยไม่เป็นจังหวะ แม้อากาศภายในอาคารจะเย็นฉ่ำ แต่เม็ดเหงื่อก็ยังคงผุดขึ้นเต็มผิวกายไปหมด มันน่ากลัวไปเสียทุกอย่าง ไม่อาจล่วงรู้ได้เลยว่าพวกเขาจะต้องเผชิญหน้ากับอันตรายใดอีก“เขา...เขาตายแล้วจริงๆ เหรอ” พลอยเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงของเธอสั่นเครือ“ความตายของเขา...คือสัญญาณ” อิฐกล่าวขึ้นมาในระวห่างนั้น เสียงของเขาหนักแน่นและสงบ“ได้ยินอะไรกันไหม” หมอกเอ่ยทักขึ้นก่อนจะเดินไปหยุดยืนอยู่ที่หน้าตู้ปลาขนาดใหญ่ตู้หนึ่งที่ดูมืดมิดและมีตะไคร่น้ำเกาะหนาแน่น“เสียงอะไร” อิฐถามต่อก่อนจะมองตามไปยังทางที่หมอกยืนนิ่งอยู่“ฉันได้ยินมัน...ร้องเพลง” หมอกบอกเสียงนิ่งเธอเริ่มได้ยินเสียงเรียกที่ดังมาจากตู้ปลาที่เรียกชื่อเธออีกครั้ง เสียงนั้นไม่ใช่เสียงกระซิบธรรมดา แต่มันเป็นเสียงที่ดูเหมือนกำลังร้องเพลงด้วยเสียงเพลงที่ไพเราะและชวนฝัน แต่ก็แฝงไว้ด้วยความเศร้าโศกและอันตราย ราวกับกำลังเชื้อเชิญให้เธอเข้าไปใกล้ เสีย

• วิธีการเป็นผู้รอดชีวิตจาก 13 กฎเหล็กของอควาเรียมต้องห้าม   ตอนที่ 30 สูญเสียอีกครั้ง

  เงาปริศนาที่เคลื่อนไหวไปมาในความมืด บิดเบือนการรับรู้และฉายภาพหลอนที่สะท้อนความกลัวลึกๆ ในใจของแต่ละคน ยิ่งทำให้ความหวาดกลัวเข้าปกคลุมกลุ่มคนที่เหลือรอดอย่างหนักหน่วง แสงสลัวจากตู้ปลาที่บรรจุสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาดในโซนลับส่องกระทบใบหน้าของพวกเขา เผยให้เห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดผวาและความพ่ายแพ้ ภาพอนาคตอันน่าสะพรึงกลัวที่ฉายขึ้นในตู้ปลา ยิ่งตอกย้ำความสิ้นหวังให้ลึกซึ้งขึ้นในระหว่างนั้น ไม่มีใครทันได้สังเกตเห็นว่าดวงตาของเจมส์กลับกลายเป็นสีดำสนิท ไร้แววตาใดๆ และที่น่าตกใจที่สุดคือ ผิวหนังของเขาที่เคยซีดเผือด บัดนี้กลับมีลักษณะคล้ายเกล็ดสีเขียวอมดำปรากฏขึ้นอย่างชัดเจนไปทั่วทั้งร่างกาย และเสียงน้ำไหลแผ่วเบาที่ดังมาจากภายในร่างของเขาก็เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นเสียงโครมครามราวกับมีสายน้ำกำลังไหลเชี่ยวอยู่ข้างในตัวเขา“เจมส์!” พลอยกรีดร้องสุดเสียงด้วยความหวาดกลัว เธอเห็นภาพเงาสะท้อนในตู้ปลาที่แสดงว่าเจมส์จะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาด และบัดนี้มันก็กำลังเกิดขึ้นจริงเจมส์พยายามจะลุกขึ้นยืน ร่างกายของเขาสั่นเทาอย่างรุนแรง เขายื่นมือออกไปในอากาศ ราวกับกำลังควานหาบางสิ่งบางอย่าง

• วิธีการเป็นผู้รอดชีวิตจาก 13 กฎเหล็กของอควาเรียมต้องห้าม   ตอนที่ 29 เงาปริศนา

  ภาพอนาคตอันน่าสะพรึงกลัวที่ฉายขึ้นในตู้ปลาเพื่อให้เห็นถึงชะตากรรมของพวกเขาแต่ละคนที่จะถูกอควาเรียมกลืนกิน สิ่งนั้นยิ่งตอกย้ำความสิ้นหวังให้ลึกซึ้งขึ้น บัดนี้แสงสลัวจากตู้ปลาที่บรรจุสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาดในโซนลับส่องกระทบใบหน้าของพวกเขา เผยให้เห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดผวาและไร้ซึ่งหนทาง แต่ก็ยังคงมีความมุ่งมั่นบางอย่างที่ริบหรี่ให้เห็นถึงความต้องการที่จะต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด“ภาพที่เราเห็นมันคือการแสดงถึงพลังของอควาเรียม” อิฐเอ่ยด้วยน้ำเสียงและท่าทีที่มุ่งมั่น “มันกำลังพยายามทำลายขวัญกำลังใจพวกเรา”“เรายังมีหวังใช่ไหม” พลอยถามในขณะที่น้ำตาไหลอาบทั้งสองแก้ม“ต้องมีสิ” อิฐย้ำชัด “ฉันจะพาทุกคนออกไปให้ได้ ฉันจะไม่ยอมตายอยู่ที่นี่หรอก”ทันทีที่อิฐพูดจบ อุณหภูมิในโซนที่พวกเขากำลังยืนอยู่ก็ลดต่ำลงอย่างกะทันหัน ความมืดที่เคยสลัวบัดนี้กลับมืดลงเข้าไปอีก ราวกับว่าแสงทั้งหมดถูกดูดกลืนหายไป พร้อมกับเสียงกระซิบที่ดังขึ้นเป็นทวีคูณ ไม่ใช่แค่เสียงกระซิบจากตู้ปลา แต่เป็นเสียงกระซิบที่มาจากทุกทิศทาง รอบตัวพวกเขา ราวกับมีลมหายใจเย็นยะเยือกพัดผ่านเงาปริศนาขนาดใหญ่เริ่มปรากฏขึ้นในทุกมุมของอควาเรียม