นับจากวันนั้นที่ไป๋เฉินเซียงได้พบกับหลานอี้ซิน นางก็ไม่คิดเฉียดกรายเข้าใกล้น้ำพุร้อนยามที่เขามารับการรักษาดวงตาอีก เพราะไม่อยากคอยปิดบังตัวตนให้ต้องอึดอัด และไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนอีกเช่นเดียวกัน
ไป๋เฉินเซียงหนีออกจากจวนสกุลไป๋ได้ร่วมสองเดือนแล้ว ไม่กี่วันมานี้นางได้ลงเขาติดตามนักพรตน้อยเกาจวิ้นเข้าไปในตัวเมือง ภาพที่ประกาศตามหาไป๋เฉินเซียงบ้างเก่าลอกล่อนจนมองไม่ออก บางป้ายประกาศก็ถูกละเลงหนวดเคราเพื่อความสนุก ไป๋จื่อเหิงถอดใจจากการติดตามหานางไปตั้งนานแล้ว เพราะยามนี้ไป๋อีถิงได้เข้าไปเป็นอนุของแม่ทัพชิงหลงเป็นที่เรียบร้อย
เดิมทีไป๋เฉินเซียงอยากขออภัยพี่สาวต่างมารดาตนเช่นกัน ไป๋อีถิงต้องตกกระไดพลอยโจนเช่นนี้ก็เป็นเพราะนางดื้อรั้นเอาแต่ใจ ไป๋เฉินเซียงทราบดีการเข้าไปเป็นอนุที่ท้ายเรือนหวังเหว่ยหาใช่เรื่องน่ายินดี ที่นั่นคืออเวจีบนดินดี ๆ นี่เอง
แต่นึกดูแล้วที่ไป๋เฉินเซียงต้องถูกผลักไสไปเป็นอนุ ล้วนเป็นแผนการต่ำช้าของหยางปิ่งอี้ทั้งสิ้น
กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมคืนสนอง!
“ท่านอาจารย์ คุณชายห