หลังจากเกิดเหตุการณ์วันนั้น สถานการณ์ระหว่างเธอและเรียวตะ ก็ค่อนข้างเป็นไปอย่างราบรื่น และตอนนี้ก็ถึงเวลาเปิดภาคเรียนเข้าชั้นปีที่สี่สำหรับเธอและเรียวตะแล้ว
ช่วงนี้เธอและเขาก็วุ่นๆ อยู่กันการทำวิจัยกันอย่างหนักในช่วงเทอมแรกของปีที่สี่ และเทอมสุดท้ายของปีนี้ก็จะเป็นการฝึกงาน ซึ่งเธอก็ตัดสินใจฝึกงานที่โรงแรมของเธอนั่นเอง เหตุผลเพราะว่าหากเรียนจบแล้วก็จะช่วยครอบครัวของเธอแบ่งเบาภาระทันที
วันนี้เป็นวันที่อาจารย์ปล่อยคลาสเร็วกว่ากำหนด และเกรซก็รีบออกไปช่วยธุรกิจครอบครัว และตอนนี้เธอก็ติดต่อเรียวตะไม่ได้ เธอจึงตัดสินใจให้เกรซขับรถไปส่งที่เธอคณะของเรียวตะ และคิดว่าจะไปรอที่ห้องพักส่วนตัวของเรียวตะเพื่อฆ่าเวลา เพราะเขาเคยบอกว่าถ้าเหงาหรือรอเขาระหว่างเขาเรียนก็เอาคีย์การ์ดเปิดมานั่งรอที่ห้องส่วนตัวของเขาได้เลย
“ขอบคุณนะเกรซ ที่มาส่งฉันถึงที่นี่” เธอกล่าวขอบคุณเพื่อนรักของเธอ
“ไม่เป็นไร นั่งรออยู่ห้องนายเรียวตะดีดี อย่าดื้ออย่าซนล่ะ โดนทำโทษขึ้นมาฉันไม่ช่วยหรอกนะ แค่เห็นหน้าก็ขนลุกแล้ว บรึ้ยยย!!! ไปดีกว่า” เกรซพูดแซวและหลังจากนั้นเธอก็รีบขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว
ในระหว่างที่เธอเดินไปยังตึกคณะของเ
