Share

04

last update Last Updated: 2025-03-04 01:32:30

เพียงพราวตื่นมาในช่วงเช้าของวันด้วยสภาพร้าวระบมไปทั่วร่าง กลีบกุหลาบบวมช้ำเป็นสิ่งแรกที่เธอสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวด เมื่อพลันนึกขึ้นได้จึงรีบลุก เข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำทันที พร้อมกับหยิบเครื่องสำอางราคาแพงขึ้นมาปิดร่องรอยที่ชายหนุ่มฝากไว้เมื่อคืนด้วยท่าทีเร่งรีบ เพราะกลัวว่าคาร่าจะตื่นขึ้นมาเห็น และถามถึงร่องรอยพวกนี้ พร้อมกับแต่งตัวด้วยความเร่งรีบ ทว่าในขณะที่เธอกำลังแต่งตัวอยู่นั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ซึ่งภายในใจเธอคิดว่าต้องเป็นมาเวลล์แน่ ๆ เพราะเขาบอกว่าจะเอายามาให้เธอ เพียงพราวรีบวิ่งไปเปิดประตูด้วยความเร่งรีบจนลืมความเจ็บปวดใจกลางสาวไปชั่วขณะ แต่ก็ต้องร้องเสียงหลงออกมาด้วยความเจ็บหน่วง ๆ

"อ๊ะ!"

เธอเผลอร้องเสียงหลงออกก่อนจะเปลี่ยนเป็นท่าทีปกติในทันที ทว่าเปิดประตูออกไป กลับไม่ใช่ร่างของชายหนุ่มที่เธอรอคอย แต่กลับเป็นลูกน้องคนสนิทของเขา เพียงพราวจับจ้องใบหน้าชายหนุ่มตรงหน้าด้วยความมึนงงเล็กน้อยก่อนที่จะชายหนุ่มจะยื่นถุงยาให้เธอ

" ยาคุมฉุกเฉินครับ เม็ดแรกทานทันที เม็ดที่สองทานหลังจากสิบสองชั่วโมง"

เพียงพราวมีใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อเมื่อลูกน้องคนสนิทของชายหนุ่มบอกวิธีกินให้กับเธอ ก่อนจะรีบหยิบยาพร้อมกับขอบคุณและปิดประตูทันที

เป็นจังหวะเดียวกันที่คาร่าตื่นขึ้นมาพอดี

" ใครมาอะ เสียดังเชียว"

คาร่าเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงงัวเงียในขณะที่ตายังคงปิดอยู่ เพียงพราวสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจเมื่อเห็นว่าเพื่อนสนิทของเธอตื่นแล้ว ก่อนจะเลือกที่จะโกหกเพื่อนสนิทออกไป

" ไม่รู้เคาะห้องผิด"

" เหรอ แล้วนั่นถุงอะไร"

" ถุงขยะ กำลังจะหาที่ทิ้ง"

คาร่าจ้องใบหน้าหญิงสาวสลับกับถังขยะตรงหน้าเธอพอดี ด้วยความสงสัย เพียงพราวจะหาขยะทำไมในเมื่อมันอยู่ตรงหน้าเธอ

" แล้วนั่นถังแก๊สหรอ"

เพียงพราวยิ้มแห้ง ๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีแก้เก้อ

" อ่อ อยู่ตรงนี้นี่เอง"

พึ่บ! ถุงยาถูกโยนลงถังขยะทันทีที่เอ่ยจบก่อนที่คาร่าจะเอ่ยขึ้นอย่างไม่ใส่ใจนัก

" ทำตัวแปลก ๆ นะ แต่เธอก็แปลกอยู่แล้วหนิเนอะ"

ว่าจบคาร่าก็เดินเข้าไปในห้องน้ำทันที เพียงพราวรีบค้นขยะ และหยิบยาขึ้นมากินตามที่ชายหนุ่มเมื่อครู่บอก พอดีกับคาร่าเอ่ยบอกให้เธอหยิบชุดคลุมให้ เพียงพราวถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เมื่อคาร่าไม่ได้ถามถึงสิ่งที่อยู่ในถุงนั้น

เมื่อทั้งสองแต่ตัวเรียบร้อยก็พากันออกเดินเล่นริมชายหาด ส่วนมาเวลล์และเพื่อน ๆ ของเขาก็ยังคงปาร์ตี้กันถึงโต้รุ่งและยังคงร่ายล้อมไปด้วยสาว ๆ ไม่ต่างจากเดิม พร้อมกับสั่งห้ามไม่ให้น้องสาวตัวดีอย่างคาร่าเข้าไปยุ่งวุ่นวายในงานอีกด้วยเพราะเมื่อคืนเธอได้ไปสร้างวีรกรรมเอาไว้

แต่มีเหรอคนอย่างคาร่าจะยอม เธอนั่งวางแผนกับเพียงพราวอยู่ครู่หนึ่งเพื่อจะหาทางเข้าไปในนั้นให้ได้

" มันจะดีเหรอคาร่า"

" ดีสิ! ฉันจะไม่ยอมให้ใครมายุ่งกับพี่พายุของฉันเด็ดขาด แม้แต่ยัยพี่บีน่า"

"แต่นั่นมันเพื่อนสนิทเขานะ"

" แล้วยังไง อยากมายุ่งกับผู้ชายของฉันเอง"

เพียงพราวถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ให้กับความเอาแต่ใจของคาร่า ตามฉบับลูกคุณเอาแต่ใจ คาร่าถูกเลี้ยงมาด้วยความเอาอกเอาใจมาตั้งแต่เด็ก เพราะเธอเป็นลูกคนเล็ก หลายคนในมหาลัยมักจะให้ฉายาเธอว่า นางร้ายไฮโซ เพราะเธอนั้นร้ายมาก ๆ ในหมู่ผู้หญิงของพายุ เธอตามจัดการเรียบ ต่างจากมาเวลล์ที่มักจะถูกบังคับให้เป็นไปอย่างที่คนเป็นพ่อต้องการ

เธอไม่รู้ว่าเมื่อคืนคาร่าไปสร้างวีรกรรมอะไรมาบ้างระหว่างที่เธอไม่อยู่ เพราะเธอเองก็เผลอไปสร้างมาเหมือนกัน เธอได้มอบความบริสุทธิ์ให้กับผู้ชายที่ตัวเองแอบชอบมาตลอดสามปีเต็มในคืนวันเกิดของเขา มันชั่งเป็นคืนที่มีความสุขสำหรับเธอมาก ในขณะที่เพียงพราวกำลังนั่งนึกถึงถาพบรรยายกาศบทรักอันเร่าร้อนเมื่อคืน ทว่า อยู่ ๆ เขาคนนั้นก็เดินมาจากทางด้านหลังของเธอด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์

"คาร่า!"

" อะไรคะ"

" ไปขอโทษบีน่าเดี๋ยวนี้!"

" ไม่ขอ เฮียอยากขอก็ไปขอเองสิ"

"คาร่า! หนูไปตบเพื่อนเฮียนะ"

"แล้วไงคะ!"

ทั้งสองต่างฝ่ายต่างไม่มีใครยอมใครเพียงพราวที่นั่งอยู่ จึงรีบเอ่ยห้ามทันที เพราะทุกอย่างจะแย่ไปมากกว่านี้

" เอ่อ ใจเย็นกันก่อนนะ"

" ไม่รู้ล่ะ หนูไม่ขอโทษใครทั้งนั้น มันอยากมายุ่งกับว่าที่สามีน้องเอง"

" คาร่า!"

มาเวลล์ตวัดสายมองน้องสาวพร้อมกับเอ่ยเรียกชื่อด้วยน้ำเสียงดุดัน ทำเอาคนได้ยินไปด้วยอย่างเพียงพราวสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ

" ไปขอโทษบีน่า ไม่งั้นเฮียจะให้คนพาหนูขึ้นฝั่ง"

" เฮียเวลล์ใจร้าย เห็นคนอื่นดีกว่าหนู"

คาร่าเอ่ยขึ้นก่อนจะแสดงท่าทีบูดบึ้ง บ่งบอกถึงความฉุนเฉี่ยวของอารมณ์ได้เป็นอย่างดี

"อย่ามาทำตัวงี่เง่า ที่นี่ไม่ใช่คฤหาสน์คาร์น อย่ามาทำตามใจตัวเองที่นี่"

" หนูจะฟ้องแด๊ดดี้!"

"เฮียก็จะฟ้องมี้ ว่าหนูทำร้ายคนอื่นเพราะไอ้พายุ แด๊ดกับมี้จะได้เกลียดมันไปเลย"

" เฮียเวลล์!"

" ถ้าจะขอโทษก็ตามมา"

พูดจบก็เดินกลับเข้าไป โดยไม่สนใจที่จะพูดอะไรกับเพียงพราวเลยแม้แต่น้อย

คาร่า เธอก็แสบใช่ย่อยนะ นี่มันมิราร่างสองชัด ๆ

Next. "เพียงพราว เธอแพ้อาหารทะเลเหรอ หรือแพ้อากาศ ทำไมมีรอยแดงๆ ตรงหน้าอก"

หลังจากจบมาเวลล์ ไรท์จะเปิดเรื่องของ คาร่า ต่อ แล้วปิดเซ็ทครอบครัวเควิน และจะต่อด้วย ครอบครัวของครูซ แล้วก็นัทเชลล์เลยนะคะ อาจจะเริ่มปีหน้า ในส่วนของครูซ ฝากกดติดตามไรท์ด้วยนะคะ :)

อย่าลืม!!! กดหัวใจ + คอมเม้นท์ ให้ไรท์หน่อยนะคะ ไรท์ยิ้มตลอดเลยเวลาอ่านคอมเม้นท์ ยิ่งคอมเม้นท์ตลกๆ ชอบมากกก

sds

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • สยบรักร้ายลูกชายมาเฟีย (จบเรื่อง)   ตอนพิเศษ 2 สมบูรณ์แบบ (จบ )

    วันเวลาผ่านไปนานถึงสามสัปดาห์งานวิวาห์ก็มาถึง เพียงพราวเดินย่างกรายเข้ามาในโบสถ์ท่ามกลางสายตาผู้คนมากมาย และแล้ววันนี้ก็มาถึง วันที่เธอเคยวาดฝันว่าสักวันคงได้มีโอกาสยืนข้างๆ เขา มาเวลล์ยืนมองเรือนร่างหญิงสาวไม่ละสายตา เพียงพราวเริ่มมีท่าทีประหม่าเล็กน้อย เมื่อถูกจับจ้องด้วยสายตาที่ชวนหลงใหลนานเกินไป มือแกร่งค่อยๆ จูงมือเจ้าสาวของตัวเองเข้าพิธีวิวาห์ทันที เพราะตอนนี้ในหัวของชายหนุ่ม มันเอาแต่คิดถึงช่วงเวลาเข้าหอแล้ว มิราและเควิน ต่างมองลูกชายตัวเองด้วยสายตาดีใจ เพราะเขานั้นเข้าใจลูกๆ ดี ความเหมาะสมน่ะเหรอ มันไม่มีค่าอะไรเลย ความรักที่แท้จริงต่างหากล่ะ ที่เรียกว่าความสุข ทั้งคู่ไม่สนใจว่าเพียงพราวจะเป็นใครมาจากไหน แค่ทำให้ลูกชายเขามีความสุขได้แค่นั้นก็พอแล้ว คาร่าค่อยๆ เดินย่างกายเข้าไปหาเพียงพราวช้าๆ “ยินดีด้วยนะ” เพียงพราวสวมกอดเพื่อนสนิทด้วยความดีใจ ก่อนจะร่ำไห้ออกมา เธออยากขอบคุณคาร่า ที่ทำให้เธอมาอยู่ตรงนี้ และมอบชีวิตใหม่ให้กับเธอ... วีณาเดินย่างกรายเข้ามาในงานด้วยสายตานิ่งเรียบ ก่อนจะจับจ้องชายหนุ่มตรงหน้าด้วยใจที่ปวดหนึบ แต่ก็พยายามเข้าใจ ว่าตอนนั้นเธอกับมาเวลล์พว

  • สยบรักร้ายลูกชายมาเฟีย (จบเรื่อง)   ตอนพิเศษ 1 แต่งงาน

    วันเวลาผ่านไปนานถึงสามสัปดาห์งานวิวาห์ก็มาถึง เพียงพราวเดินย่างกรายเข้ามาในโบสถ์ท่ามกลางสายตาผู้คนมากมาย และแล้ววันนี้ก็มาถึง วันที่เธอเคยวาดฝันว่าสักวันคงได้มีโอกาสยืนข้างๆ เขา มาเวลล์ยืนมองเรือนร่างหญิงสาวไม่ละสายตา เพียงพราวเริ่มมีท่าทีประหม่าเล็กน้อย เมื่อถูกจับจ้องด้วยสายตาที่ชวนหลงใหลนานเกินไป มือแกร่งค่อยๆ จูงมือเจ้าสาวของตัวเองเข้าพิธีวิวาห์ทันที เพราะตอนนี้ในหัวของชายหนุ่ม มันเอาแต่คิดถึงช่วงเวลาเข้าหอแล้ว มิราและเควิน ต่างมองลูกชายตัวเองด้วยสายตาดีใจ เพราะเขานั้นเข้าใจลูกๆ ดี ความเหมาะสมน่ะเหรอ มันไม่มีค่าอะไรเลย ความรักที่แท้จริงต่างหากล่ะ ที่เรียกว่าความสุข ทั้งคู่ไม่สนใจว่าเพียงพราวจะเป็นใครมาจากไหน แค่ทำให้ลูกชายเขามีความสุขได้แค่นั้นก็พอแล้ว คาร่าค่อยๆ เดินย่างกายเข้าไปหาเพียงพราวช้าๆ “ยินดีด้วยนะ” เพียงพราวสวมกอดเพื่อนสนิทด้วยความดีใจ ก่อนจะร่ำไห้ออกมา เธออยากขอบคุณคาร่า ที่ทำให้เธอมาอยู่ตรงนี้ และมอบชีวิตใหม่ให้กับเธอ... วีณาเดินย่างกรายเข้ามาในงานด้วยสายตานิ่งเรียบ ก่อนจะจับจ้องชายหนุ่มตรงหน้าด้วยใจที่ปวดหนึบ แต่ก็พยายามเข้าใจ ว่าตอนนั้นเธอกับมาเวลล์พว

  • สยบรักร้ายลูกชายมาเฟีย (จบเรื่อง)   50 เป็นห่วง

    บทที่ 50. เป็นห่วงหลังจากที่ออกมาจากคฤหาสน์ทั้งสองก็ขึ้นมาบนรถ ที่ลูกน้องคนสนิทอย่างเชนเตรียมไว้รอก่อนที่คาร่าจะกระซิบบอกเพียงพราวอย่างแผ่วเบา“มีคนอยากเจอเธอ”เธอไม่กล้าพูดดังเพราะกลัวลูกน้องจะเอาไปรายงานมาเวลล์“ใครหรอ”“แทนคุณ เขารอเธอที่ร้านอาหาร อย่าบอกเฮียนะ”เพียงพราวเริ่มเกิดความสงสัยจึงถามคาร่าออกไป“เธอไปรู้จักพี่แทนคุณได้ยังไง แล้วเธอรู้ได้ไงว่าเขารออยู่ที่นั่น”คาร่าเริ่มแสดงท่าทีเลิกลั่กนิดหน่อย ก่อนจะเอ่ยตอบไป“เขาอยากเจอเธอ เลยขอให้ฉันช่วย”เพียงพราวพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ แม้ว่าภายในใจจะยังคงรู้สึกแปลกๆในท่าทีของเธอ แต่ก็เลือกที่จะนั่งสองสาวเดินย่างกรายเข้าไปในห้องวีไอพีภายในร้านอาหารตามที่ได้นัดชายหนุ่มเอาไว้ ลูกน้องคนสนิทของมาเวลล์เดินเข้าไปตรวจก่อนความเรียบร้อยก่อนแต่ไม่เห็นทว่ากลับไร้ร่างคนอื่นเมื่อคนของมาเวลล์เดินออกไป แทนคุณก็เปิดประตูลับออกมาทันทีเพราะว่าร้านนี้เป็นร้านของเขาเอง“หนูสบายดีใช่ไหม? ยังเจ็บตรงไหนอยู่รึเปล่า พี่เป็นห่วงหนูมากนะ”แทนคุณเอ่ยถามไถ่เพียงพราวด้วยความเป็นห่วง“หนูหายดีแล้วค่ะ”“พี่คิดถึงหนูนะ คิดถึงมาก...”“ขอบคุณนะคะ”“หนูหิวไหม

  • สยบรักร้ายลูกชายมาเฟีย (จบเรื่อง)   49 สายเปย์

    บทที่ 49. สายเปย์หลังจากเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงบ่ายของวัน เพียงพราวก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะหิว ก่อนจะตามด้วยมาเวลล์ เขาถูกฝึกมาตั้งแต่เด็กแน่นอนว่าเขาต้องไวต่อสิ่งรอบข้าง เพียงพราวค่อย พยุงร่างกายอันบอบช้ำเข้าไปห้องน้ำ ก่อนจะอาบน้ำชำระร่างกาย ที่เต็มไปด้วยคราบน้ำรักเกรอะกรังใช้เวลาเพียงไม่นานก็เดินออกมา มาเวลล์ที่จ้องมองหญิงสาวอยู่ ถึงกับต้องตกใจกับใบหน้าซีดเผือดของเธอ และวิ่งไปประคองร่างเธอเอาไว้“หนูเป็นอะไรรึเปล่า...ทำไมหน้าซีดแบบนั้น”“หนูหิว...”เพียงพราวเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงงอแงก่อนมาเวลล์จะรีบโทรสั่งลูกน้องคนสนิท ให้โรงแรมเตรียมอาหารขึ้นมาให้เธอใช้เวลาเพียงไม่นาน อาหารต่างๆ ก็มาเสิร์ฟ ก่อนที่มาเวลล์จะเอ่ยขึ้น“กินก่อนเลยนะ เฮียไปอาบน้ำก่อน”ว่าจบก็เดินเข้าไปในห้องน้ำทันทีก่อนที่เพียงพราว จะจัดการอาหารตรงหน้าด้วยความหิวโซเนื่องจากเมื่อคืนเธอถูกสูบพลังงาน เข้าไปอย่างหนัก...หลังจากเคลียร์ทุกอย่างเรียบร้อย มาเวลล์ก็พาเพียงพราวกลับทันทีทว่าระหว่างทางชายหนุ่มกลับเห็นสีหน้าของหญิงสาวไม่ค่อยดีเนื่องจากเธอดูเพลีย ๆ และอ่อนล้า ไม่พูดจาแปลก ๆรถสปอร์ตคันหรูขับเคลื่อนเข้ามาจอที่

  • สยบรักร้ายลูกชายมาเฟีย (จบเรื่อง)   48 โหยหา

    บทที่ 48. โหยหา NC+ 🔞มือแกร่งค่อยๆรั้งร่างหญิงสาวเข้ามาบนตัก ก่อนจะซุกไซร้ลำคอระหงอย่างหื่นกระหายกลิ่นกายสาบสาวสตรีเพศสร้างอารมณ์กระสันให้ชายหนุ่มเป็นอย่างมากกลิ่นกายเฉพาะของหญิงสาวแทบทำเอามาเวลล์ไม่อยากผละใบหน้าออกแม้แต่น้อยกลิ่นกายที่เขาโหยหามาตลอดหลายเดือน ริมฝีปากที่เขานั้นคิดถึงริมฝีปากหยักได้รูป ประกบริมฝีปากเข้าหาหญิงสาวด้วยอารมณ์คิดถึงและต้องการเธอเป็นอย่างมาก“อืม~”เพียงพราวกำคอเสื้อชายหนุ่มไว้แน่นก่อนจะจูบอย่างรู้งานทั้งสองสัมผัสริมฝีปากและแลกน้ำลายกันอยู่นานโนมก่อนจะเป็นเพียงพราวที่ผละริมฝีปากออกเนื่องจากรู้สึกว่าเริ่มขาดอากาศหายใจ“อ่อนวะ”มาเวลล์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันก่อนที่เพียงพราวจะประกบริมฝีปากเข้าหาชายหนุ่มและบดขยี้ริมฝีปากอย่างเร่าร้อน ทำเอาชายหนุ่มรู้สึกดีอยู่ไม่น้อย มือแกร่งค่อย ๆลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของหญิงสาว ก่อนจะบีบเคล้นสะโพกงอนงามชุดเดรสราคาแพง ค่อย ๆ ถูกเลื่อนซิปลงช้า ๆ ก่อนจะตามด้วยบราเซียไร้สายทันทีที่บราเซียถูกถอดออก หน้าอกใหญ่ก็ดีดเด้งออกมาทันทีชายหนุ่มบีบเคล้นหน้าอกใหญ่ สลับกับขบเม้มริมฝีปากหญิงสาวอย่างเอาแต่ใจก่อนจะผลักเธอลงเตีย

  • สยบรักร้ายลูกชายมาเฟีย (จบเรื่อง)   47 สับสน

    บทที่ 47. สับสนเพียงพราวเริ่มมีท่าทีเขินอายเมื่อถูกชายหนุ่มจ้องมองด้วยสายตาที่หยาดเยิ้ม และพร้อมจะขย้ำเธอหากสายตาของเขาในตอนนี้คือกรรไกรเสื้อผ้าของเธอคงขาดไปถึงไหนต่อไหนแล้ว“เฮียจะพาหนูไปไหนเหรอคะ”เพียงพราวเอ่ยถามขึ้นเพื่อทำลายบรรยากาศที่ชวนเสียตัวในครั้งนี้เพราะถ้าหากเธอไม่ทำลายมัน เธอคงได้ไปดินเนอร์บนเตียงเป็นแน่“เซอร์ไพรส์...”มาเวลล์เอ่ยขึ้น ก่อนจะเดินเข้าไปจูงมือหญิงสาวออกมาจากห้องใช้เวลาเพียงไม่นานก็มาถึงร้านอาหารใจกลางเมืองที่สูงเฉียดฟ้าเพียงพราวจ้องมองอาหารสลับกับคนตรงหน้า ด้วยหัวใจที่เต้นแรงเป็นครั้งแรกที่เธอได้มาอยู่ในสถานที่โรแมนติกกับคนที่ตัวเองรักตามแบบที่เคยวาดฝันไว้ในตอนเด็ก“กินสิ”“ค่ะ”เพียงพราวนั่งทานอาหารตรงหน้าด้วยท่าทีปกติทว่าชายหนุ่มกลับนั่งดื่มไวน์ราคาแพงและนั่งจ้องมองเธออยู่อย่างนั้นเสียงเพลงสากลยังคงบรรเลงต่อไปท่ามกลางชายหญิงสองคนแสงเทียนสาดส่องกระทบใบหน้าเกลี้ยงเกลาของหญิงสาวยิ่งทำให้เธองดงามราวกับเจ้าหญิงมากขึ้นไปเพียงพราวเริ่มรู้สึกไม่เป็นตัวเองเมื่อถูกจ้องมองอยู่ตลอด“มีอะไรติดหน้าหนูรึเปล่าคะ”“สวย...”มาเวลล์เอ่ยขึ้นราวกับต้องมนต์สะกด เ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status