/ มาเฟีย / หนี้รักภรรยาจำเป็น / 13 | เดี๋ยวพาไป ไปสภาพนี้คงไม่ถึงห้างหรอก

공유

13 | เดี๋ยวพาไป ไปสภาพนี้คงไม่ถึงห้างหรอก

작가: JAOTUNTEE
last update 최신 업데이트: 2025-02-20 13:52:22

หลังจากที่ซื้อของมาครบเรียบร้อยตามที่ต้องการ ทั้งราชันย์และกอหญ้าก็พากันหอบหิ้วพะรุงพะรังเปิดประตูเข้ามาในคอนโด ก็ต้องตกใจเมื่อพบธันวาที่นั่งทำหน้าตกใจราวกับเห็นผีอยู่ที่โซฟา เมื่อเห็นเช่นนั้นราชันย์ก็ตั้งสติและทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้เดินเอาของที่ไปวางที่บาร์ในครัว กอหญ้าเองก็ทำตัวลีบ ๆ ค่อย ๆ เดินตามไปโดยที่ทุกคนไม่มีเสียงอะไรเล็ดลอดออกมาแม้แต่คำเดียว

“กูตาฝาดปะวะ”

“เปล่า ก็งานทุกอย่างเธอต้องจัดการ แล้วห้องกูไม่มีอะไรเลย แค่พาไปซื้อ จะได้ประหยัดค่าแม่บ้าน”

“อ๋อ หรอ”

“ว่าแต่มึงเหอะ เดี๋ยวนี้เข้าห้องกูตามใจชอบเชียวนะ”

“ก็กูลืม ว่ามึงไม่ได้อยู่คนเดียว..แล้วสภาพน้องเขาคือ?”

“เพิ่งไปซื้อเสื้อผ้ามา”

“เออ ๆ กูเอาเสื้อมาให้ละ มึงจะให้ไปเมื่อไหร่”

“วันนี้กูไม่ว่าง มึงจัดการด้วยแล้วกัน”

“เออ ๆ”

ณ กาสิโนใต้ดินที่มีอิทธิพลของราชันย์ ผู้หญิงหน้าตาจิ้มลิ้ม ใบหน้าขาวผ่องตัดกับชุดเดรสรัดรูปสั้นเสมอหูสีแดงเลื่อม โชว์ส่วนเว้า ส่วนโค้งสีผิวขาวจั๊วะตัดกับแสงสีในกาสิโน ผมสั้นประบ่าหยักศกสีน้ำตาลคาราเมลบัดนี้ถูกมัดรวบเผยให้เห็นลำคอระหงน่าเจี๊ยะ ปากสีพีชแบบธรรมชาติที่ไม่ถูกเติมแต่งกับรองเท้าส้นสูงหกนิ้วสีเดียวกับชุด เดินตามหลังธันวามาอย่างประหม่า เพราะปกติเธอไม่เคยต้องแต่งตัวแบบนี้เลยสักครั้ง ธันวาพามาพบกับผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาคนหนึ่ง ก่อนจะพูดคุยกันเล็กน้อย แล้วเขาก็เดินออกจากกาสิโนไปทิ้งให้เธอได้แต่ยืนเก้ ๆ กัง ๆ

“ตามมาสิ”

“ค่ะ”

03.00 น.

“กอหญ้า มาวันแรกลูกค้าก็ติดอกติดใจซะละ”

“ขอบคุณค่ะพี่กันต์”

“กลับบ้านกัน ว่าแต่เรากลับยังไง พักที่ไหน ให้พี่ไปส่งไหม”

“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวกอหญ้าเรียกรถแถวนี้กลับได้ค่ะ”

“อันตรายนะ ให้พี่ไปส่งเถอะ”

“ไม่เป็นไรจริง ๆ ค่ะ กอหญ้ากลับก่อนนะคะ”

เธอไม่รอให้พี่กันต์ได้ตอบรับอะไร กอหญ้าหยิบกระเป๋าแล้วออกมาจากกาสิโนราวกับว่าอยู่ต่อเธอจะไม่สามารถหาข้ออ้างได้ เธอจึงทำได้แต่มุ่งหน้ากลับคอนโดอย่างลีกเลี่ยงไม่ได้เท่านั้น สองขาน้อยของเธอค่อย ๆ เดินตามทางไปเรื่อย ๆ เป็นเรื่องดีที่กาสิโนนี้ไม่ได้เปลี่ยวเหมือนในนิยายแต่อย่างใด

เรียกได้ว่าตั้งอยู่ใจกลางเมืองอย่างล่อหน้าล่อตากฎหมายเลยก็ว่าได้ และเปิดให้บริการอย่างไม่ปกปิดเดาว่าคุณราชันย์คงมีอิทธิพลมากถึงได้เปิดแบบโจ่งแจ้งแบบนี้ได้ เธอเดินไปเรื่อย ๆ แต่ไม่เห็นมีรถแท็กซี่ผ่านเลยสักคัน เมื่อเป็นดังนั้นก็ยิ่งทำให้เธอก็ได้แต่ถอนหายใจอย่างเลี่ยงไม่ได้ ในกระเป๋าใบเล็กนี้ก็เห็นจะมีเพียงแค่เงินที่ราชันย์ให้ไว้ กับคีย์การ์ดและกุญแจห้องเท่านั้น โทรศัพท์ก็ไม่มี บัตรประจำตัวก็ไม่มี ไม่ได้พกอะไรมาจากบ้านเลยด้วยซ้ำ

ปี๊ด! ปี๊ด!

กอหญ้าสะดุ้งตัวโยน เมื่อได้ยินเสียงแตรจากทางด้านหลัง เมื่อหันไปก็บว่าเป็นรถของธันวา ที่เธอเพิ่งลงมาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนนั่นเอง

“เดินออกมานี่จำทางกลับคอนโดถูกหรอ?”

“เอ่อ .. กอหญ้าลืมไปค่ะ ว่าจำทางไม่ได้”

“ขึ้นรถเถอะ”

“ค่ะ”

รถสปอร์ตคันหรูถูกจอดด้านหน้าคอนโดของราชันย์ เธอก้าวเท้าลงรถทันทีที่รถจอดสนิท ก่อนจะหันไปขอบคุณธันวาแล้วเปิดกระเป๋าหยิบคีย์การ์ดมุ่งหน้าขึ้นห้องอย่างรีบร้อน ถ้าปกติเวลานี้เธอคงจะกำลังดูซีรี่ย์เกาหลีฟิน ๆ จนบ่อน้ำตาแตกไปแล้วก็ได้

ติ๊ด! แอ๊ด!

เธอเลือกที่จะเปิดประตูห้องเข้ามาเองแทนการกดกริ่ง เพราะนี่ก็ดึกมากแล้วราชันย์อาจจะกำลังพักผ่อน ถ้าเธอทำเสียงดังรบกวนมีหวังโดนราชันย์จับฉีกร่างแน่ แต่เมื่อประตูห้องถูกเปิดออกเธอกลับพบว่าในห้องนี้นั้นมืดสนิท ไร้ซึ่งสิ่งมีชีวิตใด ๆ ก่อนที่เธอจะรีบก้าวเข้ามาในห้องเมื่อ เปิดไฟ และวางกระเป๋าลงก่อนจะทิ้งตัวเองลงที่โซฟาตัวใหญ่ด้วยความเหนื่อยล้า

ทันทีที่ร่างกายที่เมื่อยล้าแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน การยืนสลับกับเดินเป็นเวลานาน ๆ และเวลาตอนนี้ที่เกือบจะตีสี่แล้วนั้น มันยิ่งทำให้ร่างกายของเธอค่อย ๆ ไหลลงไปรวมกับโซฟาตัวนุ่มนี้อย่างง่ายดายเปรียบเสมือนว่าโซฟานี้คือโซฟาดูดวิญญาณอย่างไรอย่างนั้น ดวงตากลมโตดวงสวยที่บัดนี้กับปรือจนแทบจะลืมไม่ขึ้นนั้นค่อย ๆ ปิดลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ตืด ตืด

กอหญ้าสะลึมสะลือขึ้นมาอย่างงัวเงียพรางพลิกใบหน้าหันหาต้นตอของเสียงที่ได้ยิน ก่อนเห็นว่ามีมือถือยี่ห้อดังเครื่องหนึ่งวางอยู่กับโซฟาอีกฝั่งกับที่เธอนอนอยู่ เธอลุกขึ้นก่อนจะเอื้อมไปหยิบขึ้นมาดู ก็เห็นว่าบนหน้าจอปรากฏชื่อ "มาหยา" มือถือเครื่องนี้ต้องเป็นของราชันย์ไม่ผิดแน่ แต่ทำไมมีงานอะไรถึงโทรมาดึกดื่นขนาดนี้กันนะ เธอหันซ้ายหันขวาหาผู้เป็นเจ้าของมือถือแต่ก็ไร้ซึ่งวี่แววบุคคลอื่นในห้องนี้

ด้วยความที่แม่เคยสอนมาตลอดเรื่องมารยาทกับของใช้ส่วนตัวคนอื่น ทำให้กอหญ้าได้แต่ปิดเสียงมือถือของเขาแล้วนำมันวางไว้บนโต๊ะแทน เธอบิดไล่ความเมื่อยล้าสองสามที ก่อนจะลุกขึ้นแล้วขยับขาเดินเข้าห้องนอนมองเวลาจากนาฬิกาบนหัวเตียงก็พบว่าเป็นเวลาตีห้ากว่า ๆ เมื่อเห็นว่ายังพอมีเวลาเธอจึงทิ้งตัวลงบนที่นอนนุ่มแล้วหลับตาเพื่อจะไปเข้าเฝ้าพระอินทร์อีกครั้ง

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 3 | น้องของเจ้าแฝดมาแล้ว Nc18+

    กอหญ้าคลานขึ้นมาบนเตียงที่มีราชันย์นอนหน้ามุ่ยคอหักดั่งปลาทูแม่กลอง ก่อนจะมุดเข้าไปในผ้านวมผืนหนา มือเล็กลูบไล้ขาแกร่งของราชันย์อย่างเบามือ รับรู้ได้ว่าราชันย์เองก็เกร็งขาเป็นระยะ แต่ยังทำท่าทีไม่สนใจเมียเหมือนเดิมมือเล็กของกอหญ้าเลื่อนไปปลดเข็มขัดของเขาออก ปลดกระดุมกางเกงช้า ๆ รูดซิปออกก่อนจะดึงกางเกงของผู้ชายใต้ร่างของเธอออกอย่างง่ายดาย เหลือเพียงกางเกงในสีขาวแบรนด์ดังที่บัดนี้ปิดเจ้าโลกไว้ไม่มิดด้วยซ้ำ ราชันย์น้อยที่หัวเห็ดขนาดใหญ่โผล่พ้นออกมาจากขอบกางเกงใน ผงกหัวราวกับกำลังเชิญชวนให้เธอมาทำมิดีมิร้าย แต่เจ้าตัวกลับยังทำหน้ามุ่ยไม่สนใจ เพียงแค่ปลายนิ้วชี้ของเธอกระตุกทั้งกางเกงนอกกางเกงในของราชันย์ก็ถูกถอดออกโยนไปกองที่พื้นโดยที่ได้รับการช่วยเหลืออย่างไม่ขัดแม้แต่น้อยของเขามือเล็กของเธอกำเข้ากับเจ้าโลกที่ขยายเต็มที่ หัวเห็ดบานยั่วเย้าเหล่าแมลงมีน้ำหวานผุดออกมาจากปลายหัวเห็ดให้นิ้วชี้ของกอหญ้าได้ไล้วน สร้างความเสียวซ่านกระตุกถี่ กอหญ้าใช้ลิ้นอุ่น ๆ ไล้เลียไปที่หัวเห็ดบานจนทั่วยิ่งเธอวนรอบหัวมากเท่าไหร่ น้ำหวานที่ไหลเยิ้มก็ยิ่งผลิตออกมามากเท่านั้น ไล้เลียรอบหัวจนพอใจลิ้นของเธอก็ค่อย

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 3 | น้องของเจ้าแฝดมาแล้ว Nc18+

    “ค่ะเฮีย หญ้าได้ยินแล้ว เฮียดีใจเสียงดังไปแล้วค่ะ”“คุณแม่ฝากครรภ์เลยไหมคะ”“ฝากเลยค่ะ”“ได้เลยค่ะ”คนที่ดูจะตื่นเต้นสุดเหมือนจะเป็นผู้ชายข้าง ๆ มากกว่าเธอเสียอีก กอหญ้าที่เห็นราชันย์ดีใจมากก็ทำให้เธอยิ้มออกมาอย่างดีใจ เธอเองก็ไม่เคยคิดมาก่อน ว่าเด็กผู้หญิงที่ครอบครัวล้มละลาย จะได้มีครอบครัวที่มีความสุขขนาดนี้ ผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเธอเคยคิดแต่จะรีบให้หมดเวลาสัญญา ผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเธอตกหลุมรักเขาโดยที่รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่แม้แต่จะชายตามอง ผู้ชายที่เธอไม่คิดว่าวันหนึ่งจะมายืนเคียงข้างเธอเป็นครอบครัวของเธอจริง ๆ“เฮีย”“ว่าไงจ๊ะเมียจ๋า”“หญ้ารักเฮียนะ”“เฮียก็รักหญ้า รักมาก ๆ รักที่สุดเลย”“แต่หญ้าเหม็นหน้าเฮียมากนะ”“…”“หญ้าว่าจนกว่าจะคลอด อยากให้เฮียอยู่ห่าง ๆ หญ้าหน่อยจะได้ไหมคะ”“แต่เฮียอะ..อยากอยู่กับหญ้าตลอดเวลาเลยจริง ๆ นะ”“อะแห่ม! เดี๋ยวเรื่องนั้นยังไงค่อยกลับไปตกลงกันเนอะ แต่ตอนนี้เรามาทำประวัติฝากครรภ์กันก่อนดีกว่าน๊า”ถึงแม้คุณหมอจะพูดแบบนั้น แต่แก้มหมอกลับยิ้มไม่หุบเมื่อเห็นความมุ้งมิ้งของสองสามีภรรยานี้ ยิ่งทำให้หมอยิ้มแก้มแทบปริ กอหญ้าเองก็ลืมตัวว่ายังอยู่ที่โรงพยาบาล ทำ

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 3 | น้องของเจ้าแฝดมาแล้ว Nc18+

    กอหญ้าไม่ได้พูดเล่น แต่เธอรู้สึกว่าราชันย์นั้นมีกลิ่นตัวที่ผิดจากปกติ เป็นกลิ่นที่เตะจมูกแบบแปลกกว่าที่ผ่านมา ทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็ยังคงใช้แชมพูกลิ่นเดิม ครีมอาบน้ำกลิ่นเดิม และน้ำหอมก็ยังคงกลิ่นเดิม แต่สองสามวันมานี้เวลาเจอราชันย์กลับมีกลิ่นที่แปลกไป แต่เธอไม่กล้าพอที่จะบอกกับเขา กลัวว่าผู้เป็นสามีของตนจะน้อยใจแต่พอยิ่งเห็นเขา อาการเหม็นกลิ่นตัวเขาก็ยิ่งจุกในอกมากขึ้นจนบางครั้ง ก็อยากที่จะเดินหนีเขาให้พ้น ๆ ต่างกันกับราชันย์ที่มีความต้องการที่อยากจะคลอเคลียนัวเนียกับผู้เป็นภรรยาตลอดเวลา อยากอยู่ใกล้อยากเห็นหน้าตลอดเวลา อยากจะไปไหนมาไหนทำอะไรด้วย เขารู้สึกว่ากลิ่นกายของกอหญ้าหอมเป็นพิเศษ และเป็นสิ่งเดียวที่เขาไม่รู้สึกคลื่นไส้เวลาพบเจอและเพียงแค่เขาออดอ้อนเมียได้ไม่นานนัก ความมวนท้องก็กลับมาอีกครั้งพร้อมกับความรู้สึกเหมือนมีอะไรมาจุกที่คอ ยังไม่ทันที่จะได้เดินออกจากหน้าห้องน้ำ ราชันย์ก็หันหลังตรงดิ่งเจ้าไปกอดคอชักโครกสุดที่รักเช่นเดิม กอหญ้าเองถึงแม้จะเห็นความทรมานของราชันย์ก็เถอะ แต่พอเธอจะก้าวขาเข้าไปลูบหลังก็ต้องชะงัก เพราะเมื่อเห็นหน้าราชันย์เธอเองกลับรู้สึกคลื่นไส้มาเสียอย่างนั้น

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 3 | น้องของเจ้าแฝดมาแล้ว Nc18+

    พิเศษ ตอนที่ 3...“หม่ำ หม่ำ”เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กน้อยวัยหนึ่งขวบเศษ ที่กำลังนั่งเก้าอี้รอกินข้าวอย่างใจจดใจจ่อ โดยที่เก้าอี้ข้างกันนั้นยังมีเด็กชายพี่น้องฝาแฝดที่ทำหน้านิ่งมองหน้าอลิซที มองหน้าผู้เป็นพ่อที และเด็กน้อยก็รอเพียงไม่นานผู้เป็นแม่อย่างกอหญ้าก็เดินมาพร้อมกับอาหารสีสันสดใสน่ารับประทานนำมาวางไว้ที่เก้าอี้ ส่งผลให้เด็กน้อยอารมณ์ดีอย่างอลิซปรบมือดีใจยกใหญ่“หม่ำ หม่ำ”“โอเค ข้าวมาแล้วลูกสาวป๊าจะได้กินข้าวแล้ว”“อาร์เดนหิวข้าวมั้ยลูก”“…”ไม่มีเสียงตอบรับจากลูกชายของเธอมีเพียงตาตาที่ดุราวกับเสือร้ายที่จดจ้องมองไปที่จานข้าวอย่างไม่ละสายตา ดูท่าทางแล้วเขาจะได้ลูกชายที่ค่อนข้างเงียบมากมาคนหนึ่งแน่นอน กอหญ้าไม่ลีลาให้ลูกต้องรอนาน เธอส่งสัญญาณให้ราชันย์เริ่มป้อนข้าวลูกได้ ถึงแม้อาร์เดนจะมีท่าทีไม่เป็นมิตรสักเท่าไหร่ แต่พอเธอป้อนข้าวให้ก็ไม่มีท่าทีว่าจะไม่ทาน ผ่านไปเพียงไม่นานข้าวผัดสีสันสดใสก็หมดเกลี้ยงจานทั้งคู่ สร้างความพึงพอใจให้กับผู้เป็นแม่เป็นอย่างมาก“หม่ำ”และยังคงเป็นเช่นนี้ อาร์เดนจะส่งเสียงร้องขอก็ต่อเมื่อเห็นจานผลไม้เท่านั้น ครั้งนี้ก็เช่นกัน ลูกชายของเขาแลดูจะชอบผลไม

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 2 | เจ้าแฝดของป๊ามาเฟีย

    “ยังเลย”“ทำไมเธอดูตื่นเต้นขนาดนี้”“ทำอย่างกับนายไม่ตื่นเต้น”“ก็ไม่ตื่นเต้นเท่าไหร่นะ”เพียงไม่นานประตูห้องคลอดก็ถูกเปิดออกโดยมีกลุ่มคุณหมอเดินออกมาสามสี่คน ทั้งคู่รีบวิ่งเข้าไปหาคุณหมอทันที“คุณหมอคะ คนไข้ที่เพิ่งเข้าไปเป็นยังไงบ้างคะ คลอดหรือยังคะ”“คุณแม่ยังไม่คลอดนะคะ ปากมดลูกยังไม่เปิด”“เธอเป็นยังไงบ้างคะ”“ตอนนี้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วค่ะ แต่เบื้องต้นอายุครรภ์ยังไม่ถึงกำหนด คลอดออกมาเด็ก ๆ อาจจะต้องเข้าตู้อบก่อนนะคะ”“ขอบคุณมากค่ะ”เวลาผ่านไปเกือบสามชั่วโมงก็ไม่มีท่าทีว่าเธอจะคลอด ทั้งธันวาและเว่ยเอินเองก็สลับกันลุกนั่ง วนอยู่หน้าห้องคลอด และไม่มีท่าทีจะคลอดง่าย ๆ ยิ่งทำให้เว่ยอินและธันวารู้สึกกังวลเพิ่มขึ้น“ไอ้ธัน”“มาสักที”“กอหญ้าเป็นไงบ้าง นานแล้วนะยังไม่คลอดอีกหรอ”“ยังเลย”“คุณเป็นใครคะ”“อ่อ..คนนี้เว่ยเอินที่เคยเล่าให้ฟัง..ส่วนนี่ราชันย์”“สวัสดีครับ”ยังไม่ทันที่ทั้งคู่จะได้ทำความรู้จักกัน ก็มีกลุ่มคุณหมอสามสี่คนรีบวิ่งมาที่หน้าห้องคลอด ทำให้ราชันย์เองก็ตกใจไปด้วยเขาคว้าข้อมือของหมอผู้ชายคนหนึ่งเอาไว้“เกิดอะไรขึ้นครับ”“คุณแม่มีภาวะครรภ์เป็นพิษครับ หมอขอตัวก่อนนะคร

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 2 | เจ้าแฝดของป๊ามาเฟีย

    เขาอุ้มกอหญ้าและเดินช้าๆ ให้เข้าไปนั่งรอในรถ ทางด้านเว่ยเอินเองเธอก็รีบวิ่งมาหอบหิ้วข้าวของอย่างพะรุงพะรังเข้าไปยัดไว้ในรถเช่นเดียวกัน ก่อนที่เธอกระโดดขึ้นรถด้วยความเร็วแสง เคาะเบาะรถเบา ๆ ให้ธันวานั้นขับรถออกไปอย่างรวดเร็วปลายทางคือโรงพยาบาล ถึงแม้โรงพยาบาลจะอยู่ไม่ไกลมากนักแต่ช่วงเวลานี้ รถบนท้องถนนย่อมมีมากกว่าปกติเพราะเป็นช่วงเวลาทำงานพอดีนั่นจึงทำให้รถของเขาที่กำลังจะมุ่งหน้าสู่โรงพยาบาลนั้นเกิดการล่าช้าอย่างช่วยไม่ได้ ธันวาที่พยายามเหยียบคันเร่งรถอย่างเต็มที่เพื่อให้ไปถึงโรงพยาบาลอย่างเร็วที่สุด ก็ต้องฟันฝ่ากับอุปสรรคบนท้องถนน คนข้างๆ เขาเองก็ต้องฝ่าอุปสรรคความเจ็บปวดที่รู้สึกได้เลยว่ามดลูกกำลังบีบตัวลง และเวลาต่อมาก็ยิ่งทำให้เธอตกใจเข้าไปอีก เมื่อเธอรู้สึกว่าเบาะที่เธอนั่งนั้นตอนนี้เปียกชุ่มไปด้วยน้ำที่เธอเองก็ไม่รู้ว่ามาจากไหน จะบอกว่าเธอฉี่แตกก็ไม่น่าจะใช่ เธอไม่รู้สึกเลยว่ามันไหลออกมาตอนไหน เมื่อรู้ตัวอีกทีมันก็เปียกชุ่มไปหมดแล้ว"น้ำเปียกเบาะหมดแล้ว""ห๊ะ! เดี๋ยวนะอย่าเพิ่งคลอดนะ บนรถอันตราย""คุณธันวาขับเร็วกว่านี้ได้ไหม เห็นไหมพี่หญ้าหน้าซีดหมดแล้ว""ฉันก็กำลังรีบอยู่"ใ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status