เช้าวันต่อมา
"นี่หนิงซิน ช่วงนี้ร้านของเราดึงลูกค้าเก่า ๆ กลับมาได้เยอะเลยนะ โชคดีที่มีเธอคอยหาของมาให้พวกเราไม่ขาด ถ้าขืนต้องรอแต่บริษัทเก่าที่เราใช้บริการมีหวังคงแย่แน่ ๆ "
ชางพ่านเอ๋อกับลูกน้องมาขนของที่บ้านเช่าของหนิปฏิสัมพันธ์ซินแต่เช้า วันนี้มีหลายอย่างที่หนิงซินนำมาขายให้เธอและสามี ส่วนใหญ่ล้วนเป็นสิ่งของที่ร้านเสริมสวยต้องใช้ น้ำยาดัดผม น้ำยายืดผม น้ำยาบำรุงผม ยาสระผมแบบแกลลอน กระทั่งของใช้จุกจิกก็มีมากมายเต็มไปหมด
"ตอนได้ยินจากช่างเสริมสวยพูดเมื่อวานฉันก็แปลกใจค่ะ ทำไมของในเมืองมีขายตลอด แต่ของที่ร้านเถ้าแก่เนี้ยเค้ากลับไม่มาส่ง ทั้งที่เรื่องการเงินก็ไม่ได้มีปัญหา"
"วิธีสกปรกมีอยู่ทุกวงการ ร้านนี้เป็นที่ของเราเอง ต่อให้ไม่มีของขายก็ไม่ได้มีผลกระทบเท่าไหร่หรอก แต่ถ้าเป็นห้องเช่าใจกลางเมืองถ้าไม่มีของขายคงลำบากแน่ พวกเค้ามีต้นทุนสูง ราคาขายก็ต้องสูงตามไปด้วย ทางเดียวที่จะรอดก็คือทำให้ลูกค้าจำเป็นต้องเข้าไปซื้อของที่ร้านให้มากที่สุด"
"ถึงอย่างนั้นก็เถอะค่ะ เล่นกันแบบขาวสะอาดก็น่าจะภูมิใจกว่าเป็นไหน ๆ"
"ช่างมันเถอะ ว่าแต่ยัยหนูอยู่ไหนล่ะเนี่ย ป้าจะกลับแล้วนะ"
พ่านเอ๋อหันมองหาหลา
