ห้องลับ..ประธานหื่น
คนนี้ไม่ผ่าน
บรรยากาศบาร์เล็กๆ แห่งนี้ ถูกตกแต่งสไตล์วินเทจอย่างเรียบง่าย คละเคล้าไปด้วยกลิ่นของบารากู่ ผู้คนต่างเช็คบิลที่จะกลับกันหมดเหลือเพียง ไม่กี่โต๊ะ รวมถึงโต๊ะของมีอา เท่านั้นเอง หลังจากที่ ซินอี้เดินทางมาถึง
ชายหนุ่มกวาดสายตาไปมองศิรินที่เธอฟุ๊บอยู่ที่โต๊ะ เธอยิ่งเมาหนักกว่ามีอาซะอีก เพราะเธอแทบไม่เคยที่จะดื่มแอลกอฮอล์เลยด้วยซ้ำ มีเพียงวันที่ไป Looptop เท่านั้น ที่เคยได้ลองสัมผัสน้ำสีหวาน
จากนั้นกวาดสายตามองหน้าชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆศิรินทำให้ซินอี้ถึงกับเบิกตากว้าง ยกคิ้วสูง ประหลาดใจเป็นอย่างมาก ว่าชายหนุ่มผู้นี้มาที่นี่ได้อย่างไร ...
"เฮ้ย..!!!!!!!!...มาร์ค !!!!!!!!!นึกว่าใคร นี่แกมาถึงเมืองไทยตั้งแต่เมื่อไหร่ แกอยู่ ดูไบ ไม่ใช่เหรอ? เขาเอ่ยทักทายด้วยความตกใจชายหนุ่มตรงหน้าเป็นลูกพี่ลูกน้องที่รู้จักกัน เป็นอย่างดี
เฮียซิน แล้วเฮียอยู่ที่จีน เฮียมาที่นี่ได้ยังไง พูดพลางลุกขึ้นสัมผสจับมือกับผู้พี่
อาป๊า ให้มาช่วยเจ้าหวัง ดูแลกิจการที่นี่
แล้วเฮียหวังไม่มาด
ห้องลับ..ประธานหื่นยั่วประชดมีอาสาวน้อยผู้จริงจังในความรัก ถ้าได้ตกหลุมรักเธอยินดีที่จะแต่งมีลูกได้เลยด้วยซ้ำ หากแต่เจอคนที่จริงใจและรักเธออย่างแท้จริงเฉกเช่นที่เธอรักเค้า และเธอให้เต็มร้อย แม้ตลอดการเดินทางของความรักจะเจออุปสรรคไปบ้าง เธอคิดเสมอว่าอาจมีสักวันที่เจอใครสักคน ที่โลกเหวี่ยงคน คนนั้นมาให้จะไม่ยอมปล่อยมือคนนั้นไปเด็ดขาดดังเช่นคำสุภาษิตที่ว่าเป็นคู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอก เธอยังเลือกที่จะเชื่อมั่นในความรักของเธอแม้ความหวังจะริบหรี่ แม้นย้อนกลับไปถ้าหวังดีเป็นผู้ชายธรรมดาที่ไม่มีอะไรเลยเธอยังจะรักเขามั้ย ถ้าเขามีนิสัยน่ารักเหมือนเช่นตอนนี้ ไม่มีเหตุผลใดเลยที่เธอจะต้องปฏิเสธ..หลังจากมีอาที่อยู่ในอาการโศกเศร้าเสียใจจาก คำพูดของอาป๊า บิดาของท่านประธานหวัง เธอเดินเข้าบ้านราวกับคนที่สิ้นหวัง ใบหน้าสวยมองเห็นผู้เป็นแม่ หญิงสาวรีบวิ่งเข้าไปสวมกอดเขาอย่างไม่ลังเล คนที่กำลังความเครียดรุมเร้าต้องการคำปลอบใจจากใครสักคน เธอเดินเข้าไปในอ้อมกอดของมารดา ความอบอุ่นขยายไปโดยรอบช่างเป็นกอดที่ทรงพลังมากยิ่งนักบทสนทนาแม่ เป็นอะไรไปลูก เส
ห้องลับ..ประธานหื่นห้องทำงานของท่านประธานเพียงท่านประธานรีบเดินขึ้นมาถึงหน้าประตู ร่างสวยก็กำลังที่จะเปิดประตูออกมาสวนทางกันด้วยสีหน้าดูไม่สู้ดีนักแถมยังก้มหน้าก้มตาหลบหน้าประธานหวัง"มีอา เดี๋ยวก่อน" มือหนาคว้าจับแขนของเธอเอาไว้ แต่หญิงสาวดึงมือเขาออก "ขอโทษค่ะ มีอาขอตัวนะคะ" แล้วเธอก็เดินออกจากห้องท่านประธานไปประธานหนุ่มยอมที่จะปล่อยให้เธอเดินออกไปก่อน แล้วเลือกที่จะเข้าไปคุยกับผู้เป็นพ่อให้รู้เรื่องหวังอี้ "สวัสดีครับอาป๊า มาถึงเมื่อไหร่ไม่เห็นบอกเลย อาป๊า ฉันจะไปจะมาแกสนใจด้วยเหรอหวังอี้ อาป๊า มีอะไรหรือเปล่าครับ เห็นเรียกพนักงานขึ้นมาอาป๊า เปล่านี่ ฉันก็เรียกมาถามงานปรกติ อ้อ เย็นนี้ หาร้านสวยๆอร่อยๆพาแขกไปทานข้าว หรือไปนั่งที่ Lo
ห้องลับ..ประธานหื่นวันต่อมาเมื่ออาป๊า หรือ ผู้เป็นพ่อของท่านประธานหวังเดินทางมาถึงยังประเทศไทยพร้อมกับหญิงสาวอีกคนที่คัดเลือกทาบทามเอาไว้และชวนหญิงสาวร่างบางหน้าตาราวกับลูกครึ่งจีนผสมฝรั่งหน้าตาดีคนนี้ นามว่าลี่จังให้มาเที่ยวประเทศไทยแต่ความจริงคือพ่อของเขาต้องการที่จะให้ประธานหวังดูตัว เพราะถ้าให้ชายหนุ่มเดินทางไปดูตัวที่จีนอีกคงไม่ยอมอีกเป็นแน่เพราะพึ่งจะเคลียร์เรื่องผิงผิงไป หมาดๆ จากนั้นอาป๊าตรงดิ่งมาที่โรงแรมโดยไม่บอกไม่กล่าวกับท่านประธานก่อนชายสูงอายุพ่อของท่านประธานหวังอี้ เดินทางเข้ามาที่โรงแรมเข้าทางประตูหลัง พนักงานทุกคนต่างพากันทำความเคารพ เนื่องจากก่อนหน้าที่ประธานหวังจะมารับช่วงต่อ พนักงานรุ่นเก่าๆจะรู้จักอาป๊าเป็นอย่างดีที่ดำรงตำแหน่งประธานใหญ่ของโรงแรมแห่งนี้ชายสูงวัยจัดแจงให้ ลี่จัง พักผ่อนที่ห้องพักได้ตามสบาย"เชิญอาหนู ล
ห้องลับ..ประธานหื่นความจริงคนในห้องลับ..บ่ายคล้อย ช่วงเวลาแห่งความสุขกำลังจะผ่านพ้นไป ท่านประธานหนุ่มและมีอาเตรียมตัวเพื่อเดินทางกลับ ชายหนุ่มที่มาในเสื้อเชิ้ต Dapper ลายใบไม้ผ้าพริ้วสบายๆแขนสั้นโชร์แผงอกแกร่ง ส่วนมีอามาในชุด เดรสผ้าลูกไม้เปิดหลัง ที่ท่านประธานเลือกให้หญิงสาวยังรู้สึกเขินๆเกร็งๆเมื่อ ต้อง ถูกสายตาพนักงานนับร้อยที่เหมือนจะแอบมองใบหน้าของเธออยู่ หรือที่ตรงนี้มันอาจจะสูงเกินไป ถ้าเมื่อไหร่พลันตกลงมามันจะเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส เอาเถอะถ้ามันจะเกิดขึ้นจริงๆเธอจะใช้เวลารักษาตัวเองจากความเจ็บให้เร็วที่สุด แต่เธอต้องมั่นใจในตัวเองสิมีอา หญิงสาวสูดลมหายใจสร้างความมั่นใจให้กับตัวเองเกาะแขนแกร่งของชายหนุ่ม ถึงเราจะสวยไม่มากเท่าไหร่ หุ่นอาจไม่ใช่นางแบบแต่เธออย่าด้อยค่าตัวเอง ขาคู่สวยเดินจริตแบบมิสยูนิเวิร์ส ตัวเล็ก ตัวบาง ผมสีน้ำตาลประกายอ่อนถึงกลางหลังปรายตามองคนรอบข้างแบ
ห้องลับ..ประธานหื่นพูลวิลล่ารุ่งเช้าวันต่อมาเช้านี้สำหรับเขาและเธอ เป็นคืนแรกที่ทั้งคู่ได้ตื่นมาเจอครั้ง เพราะทุกครั้ง มีแต่เรื่องวุ่นวายตามมาทุกทีจึงไม่เคยมีโมเม้นท์ ตื่นพบหน้ากันยามเช้า ตาคู่สวยของมีอาค่อยๆลืมตาขึ้น คนตรงหน้าช่างมีสันจมูกคมสมส่วนใบหน้าเกลี้ยงเกลา ขาวใส รูปหน้าคล้ายพระเอกซีรีย์จีน ซึ่งเป็นใบหน้าตามหาเฝ้าฝันมาตลอดหญิงสาวไม่คิดไม่ฝันมาก่อนว่าจะได้มาพบเจอจนทำให้กันได้ขนาดนี้ ทุกอย่างเกินคาดราวกับฝันไป เธอเพียงแค่ตามหาเพื่ออยากแค่ขอบคุณเขาสักครั้ง แต่ไม่รู้ว่า จังหวะชีวิต โชคชะตานำพา หรือ พรหมลิขิต หรืออะไรก็แล้วแต่ วันนี้มีอารู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมากพิจารณาใบหน้าหล่อที่กำลังหลับตาอยู่ตรงหน้าเธอตรงนี้ คำรามเสียงกรนเบาๆอาจจะด้วยอาหารเหนื่อยล้า หรือจากภาระหน้าที่การงานต่าง เปลือกตาที่หลับอยู่ มองเห็นคล้ายจุดสีดำ หญิงสาวขยับตัวเข้าไปไกล้ๆเพื่อจูมพิตที่เปลือกตาเขาเบาๆ เป็นเหตุให้เขาพลันลืมตาตื่นขะ ขะเขาตื่นแล้ว เราจะทำหน้ายังดี จะหลับต่อก็ไม่ทัน ใบหน้าหล่อยกยิ้มอ่อน หญิงสาวรีบหันหน้าหนีกลับมาอีกฝั่ง ต่อให้ใจแข็งแค่ใหน
ห้องลับ..ประธานหื่นค่ำคืนอันร้อนฉ่าค่ำคืนอันร้อนฉ่าน่าระทึกใจ กระจกบานใหญ่ สะท้อนเงาร่างระหงของหญิงสาว เส้นผมเธอที่เปียกโชกและ น้ำเกาะพราว ตามตัวเร้าให้เธอดูเซ็กซี่ บัดนี้ร่างกายทั้งคู่ร้อนรักราวกับ ผืนน้ำจะลุกเป็นไฟ พรั่งพรูด้วยอารมณ์แห่งกามารมณ์อันพุ่งพล่าน กลิ่นเทียนหอม คละคลุ้งทั่วห้อง เสียงดนตรีสากลบรรเลงขเบาๆ ราวกับขับกล่อมเพิ่มความโรแมนติกเมื่อลิ้นหนาขยับแหวกรุกล้ำแบบไม่ลดละ แรงปะทะแห่งอารมณ์พิสสวาทนี้เกินจะต้านไหว มือหนาของประธานหนุ่ม ค่อยๆดึงบรา ราคาแพงที่เขาซื้อให้เธอออกเผยให้เห็นอกอวบกลมขาวเนียนสวยชวนให้หลงไหล ใบหน้าหล่อซุกไซร้ถูไถลงบนเต้าเนินอกสวยริมฝีปากหนาปากขบเม้ม บนส่วนยอดอย่างพึงพอใจมือหนาที่อยู่ไม่เป็นสุขของอีกข้างลูบไล้เรือนร่างอย่างเอาแต่ใจ นิ้วแกร่งซุกซนแหย่ร่องรักเข้าออกจนเธอวูบวาบยกตัวขึ้นมาส่ายด้วยความเสียว เขาค่อยๆดึงกางเกงชั้นในลายลูกไม้เธอลงจนถึงเข่า