สายน้ำเย็นๆ ไม่ช่วยให้หัวใจคลายความรุ่มร้อนจากเพลิงโทสะ โรสิตานึกถึงใบหน้าหล่อเหลาของคนเจ้าอารมณ์ขึ้นมา เธอยอมรับว่าเอริกหล่อเหลามาก แต่นิสัยของเขาช่างต่างจากใบหน้าเหลือเกิน ชายหนุ่มร้ายกาจนิสัยเสียเป็นจอมมารขนานแท้ เขาไม่ไต่ถามความจริงคิดเองเออเองว่าเธอกับไอรีนเป็นพวกเลสเบี้ยน ไม่ยอมฟังเหตุผลก็หาเรื่องว่าต่อว่า ซ้ำยังขับไล่เธอออกจากบ้าน อีกทั้งยังลงโทษเธอด้วยข้อหาที่เขายัดเยียดให้
“เอริกคุณมันจอมมารชัดๆ”
มือเรียวหมุนปิดก๊อกน้ำ พาร่างของตัวเองมายังกระจกบานยาว ดวงตากลมเบิกกว้างขึ้นเมื่อมองเห็นเงาสะท้อนของตัวเอง เอริกฝากรอยจารึกไว้บนผิวกายเธออย่างน่าเกลียด รอยจ้ำเล็กสีแดงเกลื่อนไปทั่วลำคอระหงและเนินอก ซึ่งแน่นอนว่าพรุ่งนี้เช้ามันจะเข้มขึ้นและชัดเจนกว่านี้อีก ใครเห็นเข้าไม่ต้องเดาก็รู้ว่ารอยพวกนี้มาจากไหน
“ฉันไปทำอะไรให้คุณ ถึงได้ทำกับฉันแบบนี้ คนเลว... เลวที่สุด”
โรสิตาน้ำตาคลอ แตะรอยแดงบนซอกคอของตัวเองด่วยความแค้นใจ เธอไม่ได้ผิดเพศหรือชอบพอกับผู้หญิงด้วยกัน แค่ไม่ชอบสวมกระโปรง ไม่ชอบแต่งหน้าเพราะแพ้เครื่องสำอาง ไม่ชอบไว้ผมยาวเพราะรู้สึกรุงรัง บิดาของเธอเป็นนายทหารใหญ่ ท่านอบรมเลี้ยงดูเธอไม่ต่างจากผู้ชายคนหนึ่งมาตลอด นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงไม่ได้อ่อนหวาน เหมือนผู้หญิงทั่วไป ภาพลักษณ์ภายนอกแบบนี้ ทำให้เอริกตีความว่าเธอเป็นพวกลักเพศเชียวหรือ
“ถ้าเธอยังไม่เลิกยุ่งกับน้องสาวของฉัน ฉันจะทำเลวได้มากกว่านี้อีกยายทอม”
ผู้ชายใจร้ายข่มขู่เธอ ก่อนจะลงโทษเธอด้วยจุมพิตดุดันจนริมฝีปากเธอบอบช้ำ เธอถูกเขาเหยียดหยามถูกเขารังแกอย่างไร้ทางสู้ กรรมเวรแต่หนไหนบันดาลให้เธอต้องพบคนร้ายกายคนนี้ ปลายนิ้วเรียวเลื่อนมาแตะริมฝีปากบวมเจ่อของตัวเองลูบไล้ไปมาด้วยความอดสู หญิงสาวคว้าผ้าขนหนูมาพันร่าง ก่อนจะทรุดนั่งลงบนเก้าอี้หน้าเคาน์เตอร์แต่งตัว ฟุบหน้ากับฝ่ามือด้วยความขมขื่นใจ ไหล่มนค้อมลงอย่างอ่อนแรง ขอบตาร้อนผ่าวแดงก่ำ โรสิตาเงยหน้าขึ้นพร้อมกับระบายลมหายใจออกหนัก ไล่ความคับแน่นในหัวใจออกไป พยายามรวบรวมสติคิดทบทวนว่าตัวเองควรไปจากบ้านนี้ตามคำสั่งของเขาหรือไม่ ในเมื่อเอริกไม่ต้องการให้เธอคบหากับไอรีนอีก เธอควรไปให้ไกลๆ ไปให้พ้นจากคนเลวแสนร้ายกาจคนนี้ แต่อีกด้านของความคิดสั่งให้หญิงสาวไม่ยอมแพ้ หากเธอไปก็เท่ากับยอมรับข้อกล่าวหานั้น ยอมรับว่าตัวเองทำผิดจริงดังที่เขาว่า และต้องถูกเขารังแกฟรีโดยไม่ได้ตอบโต้กลับ
“เอริก ฉันไม่ยอมแพ้คุณหรอก”
ดวงตาคู่งามทอประกายวับวาว เมื่อตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะไม่ยอมแพ้จอมมารอย่างเขา
“ฉันจะทำให้คุณอกแตกตาย จะเอาคืนให้เจ็บแสบ สมกับที่คุณทำกับฉันไว้”
บิดาของเธอท่านสอนลูกสาวคนเดียวให้เป็นคนสู้คน ไม่ให้หนีปัญหา โรสิตาจึงขอสู้กับจอมมารเอริกดูสักตั้ง ให้มันรู้ไปว่าเธอจะไม่มีทางทำอะไรเขาคืนได้เลยหรืออย่างไร ...
หญิงสาวใช้ความคิดไปขณะแต่งตัวไป เธอนิ่วหน้าเมื่อรอยแดงๆ บนลำคอไม่สามารปกปิดได้ แม้จะใส่เสื้อผ้ามิดชิดแต่ก็ยังมีบางรอยโผล่ให้เห็น โรสิตามองหาตัวช่วยปกปิดรอยราคีนั้น ก่อนจะยิ้มเมื่อเห็นครีมรองพื้นของไอรีน จึงหยิบออกมาแต้มๆ ทาๆ บนรอยนั้น เกลี่ยกลบพร้อมกับตบแป้งสีเนื้อทับจนมั่นใจว่าสามารถปกปิดรอยแดงได้เนียนสนิท จึงกล้าออกมาจากห้องน้ำ พอเปิดประตูออกไปก็ได้ยินเสียงคุ้นหูดังขึ้นว่า
“อาบน้ำนานจังเลยนะยะยายโรส”
ไอรีนเอ่ยทักทายเพื่อนสาวที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ ขณะหยัดกายลุกจากที่นอนจ้องมองเพื่อนสาวที่แต่งตัวราวกับคนหนาวจัด ด้วยสายตาขบขัน
“แอร์ห้องฉันมันเย็นมากหรือไง ถึงได้ใส่เสื้อผ้าหนาๆ แบบนั้น”
โรสิตายิ้มแห้งๆ หลบสายตาของเพื่อนอย่างมีพิรุธ แสร้งเดินมานั่งหน้าโต๊ะเครื่องแป้งหยิบหวีมาสางผมที่ยังหมาดชื้นของตัวเองแก้เก้อ ดวงตากลมโตมองเงาสะท้อนในกระสำรวจดูว่าร่องรอบยที่เธอปกปิดไว้ ได้ปรากฏให้เพื่อนเห็นหรือเปล่า เมื่อเห็นว่าเรียบร้อยดีจึงค่อยมั่นใจขึ้น
“ฉันไม่ค่อยสบายน่ะ รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนจะเป็นไข้” โรสิตาคิดว่าข้อแก้ตัวนี้ฟังดูน้าเชื่อถือและเข้าท่าที่สุด แต่กลับทำให้คนได้ยินรีบลุกมาหา
“เป็นอะไรมากหรือเปล่า ไหนดูสิ ตัวร้อนไหม” ไอรีนแตะหลังมือบนหน้าผากของเพื่อนด้วยความเป็นห่วง แต่ไม่พบกับความร้อนเกินปกติ “ตัวไม่ได้ร้อนนี่ ปวดหัวหรือเปล่า เดี๋ยวฉันหายาให้”
“ไม่เป็นไรมากหรอก เดี๋ยวนอนพักก็หายแล้ว”
รสิตาดึงมือเพื่อนออกจากการวัดไข้ พร้อมกับยิ้มอ่อนๆ ซึ้งใจในความห่วงใยที่ไอรีนมีให้ สมัยเรียนอยู่มหาวิทยาลัยไอรีนก็คอยเป็นห่วงเป็นใยเธอ ยามป่วยไข้ไม่สบายก็มาคอยดูแล ผ่านมาหลายปีความห่วงใยยิ่งเพิ่มพูน ความผูกพันยิ่งเหนียวแน่นเป็นเท่าทวีคูณ
“ลงไปทานอาหารเย็นไหวไหม นี่ก็ถึงเวลาตั้งโต๊ะแล้ว” ไอรีนเอ่ยถาม
“ฉันไม่ค่อยหิวน่ะ ดื่มนมสักแก้วกับกินยาพาราสักเม็ดก็พอแล้ว” โรสิตาบอกเพื่อนสาว เธอไม่อยากลงไปเจอหน้าคนร้ายกาจคนนั้น
ไอรีนพยักหน้าเข้าใจ “โอเค ฉันจะให้ป้าแมรี่เอายากับนมมาให้นะ เดี๋ยวจะไปบอกคุณพ่อคุณแม่ด้วย ว่าเธอไม่ลงไปทานอาหารเย็น ท่านจะได้ไม่ต้องห่วง” พูดจบหญิงสาวก็เดินออกไปจากห้อง
ครอบครัวเมดิสันร่วมรับประทานอาหารเย็นกันในห้องอาหารเหมือนทุกวัน ซึ่งสมาชิกของบ้านแม้จะงานยุ่งเพียงใดก็ต้องกลับมารับประทานอาหารที่บ้านร่วมกัน นอกจากติดธุระสำคัญจริงๆ วันนี้สามพี่น้องอยู่กันพร้อมหน้า นายโรเบิร์ต เมดิสันกับนางอโณมาบิดามารดาของทั้งสาม มองดูลูกๆ ด้วยแววตาอบอุ่น ทรัพย์สมบัติเงินทองมากมายไม่มีค่าเลยเมื่อเทียบกับความสุขในครอบครัว โรเบิร์ตในฐานะหัวหน้าครอบครัวจึงตั้งกฏให้ลูกๆ มาร่วมรับประทานอาหารเย็นพร้อมหน้ากันอาทิตย์ละหนึ่งวัน เพื่อจะได้พบหน้ากัน โดยมีภรรยาแม่ของลูกๆ เป็นคนทำอาหารมื้อสำคัญนี้
“วันนี้โรสไม่ลงมาทานด้วยเหรอยายไอรีน” โอลิเวอร์เอ่ยถามน้องสาว เมื่อไม่เห็นโรสิตามาร่วมโต๊ะด้วย
“โรสไม่ค่อยสบายค่ะพี่โอลิเวอร์ บ่นว่าปวดหัว” ไอรีนตอบคำถามพี่ชาย สีหน้าห่วงใยเพื่อนสาว
“เราใช้เพื่อนทำงานหนักหรือเปล่าไอรีน พ่อเห็นโรสเขาทำงานมากกว่าลูกอีกนะ” โรเบิร์ตแกล้งกระเซ้าลูกสาว เมื่อเห็นไอรีนคอยเกาะโรสิตาแจ
นางอโณมาพยักหน้าเห็นด้วยกับสามี “นั่นสิจ๊ะ แม่เห็นหนูโรสเอาแต่ทำงาน มีแต่เรานี่แหละที่ชอบอู้งาน” คนเป็นแม่แสร้งตำหนิลูกสาว
ไอรีนทำหน้ามุ่ย เมื่อโดนพ่อแม่ว่า “ไอรีนไม่ได้อู้นะคะคุณพ่อคุณแม่ แค่ให้โรสเขาช่วยทำงานแทนแค่นั้นเอง โรสเขาเก่งค่ะ ไอรีนอยากให้เขามาช่วยงานที่สำนักงานใหญ่มากกว่า ประจำที่สาขา” หญิงสาวถือโอกาสนี้หารือกับครอบครัว
เธอเคยพูดเรื่องนี้กับเพื่อนแต่โรสิตาไม่ยอมรับปาก หากบิดามารดาของเธอช่วยพูด บางทีโรสิตาอาจจะเกรงใจไม่กล้าปฏิเสธก็ได้
“ผมก็เห็นด้วยกับไอรีนนะครับ โรสเขามีความสามารถหากมาช่วยงานผม คงจะเบาแรงได้มากลอร่าก็กำลังจะลาไปคลอดลูก ผมกำลังขาดผู้ช่วยพอดี” โอลิเวอร์เข้าใจความคิดของน้องสาว รีบพูดสนับสนุนทันที
แต่กลับทำให้เอริกที่นิ่งฟังอยู่รู้สึกไม่พอใจ เมื่อเขาไม่ต้องการให้โรสิตามาใกล้ชิดสนิทสนมกับน้องสาว หากย้ายมาทำงานด้วยกันยิ่งเท่ากับเปิดโอกาสให้ทั้งสองเลยเถิดกันไปไกลกว่านี้ ชายหนุ่มจึงเอ่ยปากคัดค้านทันที
“ผมว่าคนที่เก่งมากกว่าโรสยังมีอีกเยอะ เราเปิดโอกาสให้พนักงานเก่าที่มีความสามารถเข้ามาทำงานในตำแหน่งนี้จะดีกว่า”
ตอนที่ 92วิวาห์จอมมาร/3 (จบ)“เหนื่อยหรือยังคนดี อีกสักรอบไหวไหม”เขายิ้มล้อเลียน เมื่อเห็นดวงตาปรือปรอยหวานเยิ้มของเธอ“พอแล้ว อย่าหื่นมากนัก เดี๋ยวลูกตกใจ”เธอสะบัดค้อนอย่างแง่งอน สุขทั้งกายอิ่มเอมทั้งกาย จนแทบไม่อยากผละออกจากอ้อมกอดของชายอันเป็นที่รัก“ลูกไม่ตกใจหรอก แกบอกว่าอยากให้พ่อมาทักทายแกบ่อยๆ”เอริกหลิ่วตาให้อย่างเจ้าเล่ห์ ขณะขยับสะโพกเคลื่อนไหวอีกครั้ง “ขอฉันไปทักลูกอีกรอบเดียวนะ แล้วจะให้นอนพัก”“ไม่เอา อ๊ะ เอริก... อย่า อ๊า...”เสียงร้องห้ามไม่ได้ผล เมื่อคนเอาแต่ใจทำตามความต้องการของตัวเองไปเรียบร้อย โรสิตาถูกเขาปั่นป่วนจนต้องสนองตอบอย่างเผลอไผล กว่าจะรู้ตัวว่าเขาเอาเปรียบเธอเกินกว่าที่ขอเอริกก็อิ่มเอมจนหลับสนิทไปแล้ว ร่างหนากอดรัดร่างบางไว้ในอ้อมกอดแนบแน่น ห้องหออวบอวลด้วยไอรักของสองเราตราบจนรุ่งสาง...“แม่โรสขา คุณพ่อไม่ยอมให้จัสมินใส่กางเกงค่ะ จัสมินอยากใส่กางเกงเหมือนจาคอฟบ้างค่ะ”เสียงใสแจ้วของหนูน้อยจัสมินวัยสี่ขวบเอ่ยฟ้องมารดา ใบหน้ากลมแป้นบูดบึ้งงอนจัดด้วยถูกบิดาสั่งห้ามไม่ให้นุ่งกางเกง แต่ถูกบังคับให้นุ่งกระโปรงทุกวี่วันเด็กน้อยมีเพื่อนเล่นซนคือจาคอฟลูกชายของไอ
ตอนที่ 91.วิวาห์จอมมาร/2คำพูดนั้นทำเอาคนฟังหุบยิ้ม“ไม่หรอกลูกสาวของเราต้องเป็นผู้หญิงแท้ๆ มันอยู่ที่การเลี้ยงดูของเรา ฉันไม่ยอมให้ลูกกลายเป็นพวกผิดเพศเด็ดขาด”เขายังตั้งแง่อคติไม่เลิกรา ก็สมควรอยู่เพราะโดนสิตาภาเล่นงานเอาปางตาย จากที่เกลียดพวกเลสเบี้ยนเข้าไส้ ตอนนี้เพิ่มเป็นเกลียดฝังใจ“คนเราเลือกเกิดไม่ได้นะคะ และเราในฐานะพ่อแม่ก็ไม่ควรจะบงการชีวิตลูกด้วยค่ะ หากแกจะเลือกทำอะไร หรือเลือกเป็นอะไร ก็ขอให้แกเลือกด้วยตัวแกเอง เราแค่มีหน้าที่สอนให้แกเป็นคนดีก็พอแล้วค่ะ”โรสิตาวางมือทาบหลังมือของสามี ยิ้มให้เขาด้วยรอยยิ้มละมุนตาเอริกจำต้องพยักหน้ารับ ด้วยไม่อยากทำให้เสียบรรยากาศ เขามองเจ้าสาวของตัวเองด้วยแววตาอ่อนโยน ไม่คิดว่าตัวเองจะรักผู้หญิงที่เคยตั้งแง่รังเกียจได้มากถึงเพียงนี้ ความสัมพันธ์ของเขากับโรสิตาเริ่มต้นจากความเข้าใจผิด เขาเพิ่งรู้ใจตัวเองเมื่อไม่นานมานี้เองว่า เขาอาจจะหลงรักยายผู้หญิงผมสั้นตั้งแต่แรกเห็นแต่อคติในใจทำให้เขาไม่ยอมรับตั้งแง่หาเรื่องตอแยเธอ ทั้งๆ ที่มีหลายวิธีจะกำจัดคนที่เขาไม่อยากให้คบหากับน้องๆ ออกไป เอริกกลับไม่ทำเขาพอใจจะหาเรื่องรังแก หาเรื่องลงโทษลงอาญาเธ
ตอนที่90.วิวาห์จอมมาร/1“ใช่ผมเคยบอกว่าว่าผมจะไม่ทำร้ายผู้หญิงที่ผมรัก” โอลิเวอร์ มองหน้าหญิงสาวด้วยแววตาเจ็บปวด“แต่ตอนนี้ผมไม่ได้รักคุณแล้วสิตา ผมเกลียดคุณยิ่งกว่าที่เคยเกลียดอะไรมาทั้งหมด ครั้งหนึ่งผมเคยหลงผิดหน้ามืดตามัวเพราะความรัก ต่อไปนี้ผมจะไม่รักผู้หญิงคนไหนอีก และผมจะผลาญพร่าผู้หญิงให้กลายเป็นแค่ของเล่น คุณคือผู้หญิงคนแรกที่ผมจะใช้บำบัดความต้องการของตัวเอง ผมไม่ได้รักคุณแล้ว แต่ผมยังอยากได้คุณอยู่ อยากได้ร่างกายสวยๆ นี่ อยากลองชิมดูว่าผู้หญิงเลสเบี้ยนมันจะสู้ผู้หญิงแท้ๆ ได้ไหม”พูดจบโอลิเวอร์ก็กระชากเสื้อผ้าของหญิงสาวออกจากร่างกรี๊ดดดด !!!สิตาภากรีดร้องด้วยความตกใจ แต่ไม่อาจหนีพ้นจากการลงอาญาจากเทพบุตรที่กลายร่างเป็นซาตานอย่างโอลิเวอร์ได้ กายสาวถูกรุกล้ำโดยไร้ความปราณี แม้จะเคยผ่านการร่วมรักแบบหญิงรักหญิงมาก่อน แต่ไม่เคยสัมผัสแก่นแท้ของกายชาย ร่างงามถูกทำให้กลายเป็นวัตถุสนองความใคร่ ไร้ความรัก ไร้การเล้าโลมกายสาวมีสภาพไม่ต่างจากดอกไม้โดนขยี้จนแหลกยับ จิตใจแหลกสลาย ถูกทำลายจนไม่เหลือชิ้นดี เมื่อถูกทำร้ายจากเพศชายที่ตัวเองรังเกียจสัมผัส สิตาภานอนนิ่งปล่อยให้ชายหนุ่มโจนจ้วงเ
ตอนที่89.พิสูจน์หัวใจจอมมาร/2“แกต่างหากล่ะไอ้สารเลว แกมันเป็นผู้ชายเส็งเคร็ง เจ้าชู้ เห็นผู้หญิงเป็นของเล่นสนุก คนอย่างแกเหรอจะรักโรสจริง ฉันไม่มีวันเชื่อหรอก ต่อไปแกจะเบื่อโรสแล้วจะทิ้งโรสให้เลี้ยงลูกอยู่กับบ้านกินน้ำตาต่างข้าวไปวันๆ เหมือนที่พ่อฉันทำกับแม่ของฉัน พวกผู้ชายมันเชื่อใจไม่ได้ทั้งโลก”สิตาภามองหน้าโรสิตา ส่งสายตาให้อีกฝ่ายเชื่อคำพูดของเธอ “มันไม่ได้รักโรสหรอก สิตาต่างหากที่รักโรส มาหาสิตาเถอะ เราจะไปอยู่ด้วยกันนะโรส มากับสิตา”“ไม่ โรสไม่ไป พอเถอะคุณสิตา อย่าทำอะไรแบบนี้เลย ถึงยังไงโรสก็ไม่ได้รักคุณ”โรสิตาน้ำตาไหลด้วยความกลัว กอดเอริกไว้แน่นสิตาภาเจ็บปวดกับท่าทางไร้เยื่อใยของโรสิตาจนทนไม่ไหว เมื่อเธอไม่ได้ก็อย่าหวังว่าใครจะได้โรสไป สิตาภาหันปลายกระบอกปืนไปยังคนทั้งคู่ ปลายนิ้วกระดิกลั่นไกเข้าใส่ “โรสเมื่อเธอไม่รักฉัน เธอก็ไม่มีสิทธิ์ไปรักใครหน้าไหนทั้งนั้น!” เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง !!! กรี๊ดดดด !!! ในเสี้ยววินาทีนั้น โรสิตาเหมือนเห็นทุกอย่างเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ เอริกผลัดเธอล้มลงแล้วเอาร่างกันกระสุนให้ ลูกปืนแล่นเข้าเจาะกลางหลังของเขาสองนัดเลือดสาดกระ
ตอนที่88. พิสูจน์หัวใจจอมมาร/1“สิตา คุณโทรมาหาผมทำไม เราเลิกกันแล้วไม่ใช่เหรอ”โอลิเวอร์เอ่ยเสียงแข็ง ไม่มีความนุ่มนวลเหมือนที่เคยคุ้น สิตาภารู้สึกสะท้อนใจเมื่อพบน้ำเสียงห่างเหินของเขา“สิตาโทรมาขอโทษคุณค่ะ สิตาสำนึกผิดแล้ว สิตารู้ว่าทำให้คุณเสียใจ สิตาขอโทษ ขอโทษสำหรับทุกสิ่งที่สิตาทำลง ตอนนี้สิตาไม่มีความสุขเลยทุกคนรังเกียจสิตา ฮือ... มองสิตาว่าเป็นคนเลวร้ายแม้แต่น้าสาน้าแท้ๆ ของสิตาก็ตัดขาดสิตา คุณแม่น้องสาว ทุกคนไม่ยอมพูดกับสิตาเลย โอลิเวอร์คะขอโอกาสให้สิตาได้ขอโทษทุกคน ขอให้สิตาได้ขอโทษคุณ ขอโทษโรสได้ไหมคะ”ปลายสายเงียบไปครู่ใหญ่ เหมือนกำลังคิดอะไรอยู ก่อนจะตอบหลับมาว่า“วันนี้โรสกำลังจะแต่งงานกัพี่เอริก ทุกคนอยู่ที่ปราณบุรี ถ้าคุณอยากขอโทษผม ขอโทษโรส ก็มาพบพวกเราได้”โอลิเวอร์ยอมให้สิตาภาขอโทษรอยยิ้มร้ายปรากฏที่มุมปากสวย“ขอบคุณค่ะโอลิเวอร์ สิตามาถึงที่นี่สักพักแล้วค่ะ แต่ไม่กล้าเข้าไป คุณช่วยมาพบสิตาได้ไหมคะ สิตารออยู่ที่ข้างรั้วบ้านค่ะ” หญิงสาวอ้อนวอนชายหนุ่ม“ก็ได้ ผมจะออกไปพบคุณเดี๋ยวนี้แหละ”โอลิเวอร์พูดจบก็วางสายไป ไม่กี่นาทีต่อมาเขาก็เดินออกมาจากบ้าน ตรงมาหาสิตาภาที่รออ
ตอนที่ 87.ตามรักคืนใจจอมมาร/2“คนใจร้าย คุณมาหลอกลวงอะไรคุณพ่อของฉันอีก ท่านถึงยอมให้คุณเข้ามาในบ้านนี้”โรสิตาขยับดิ้นหนีอ้อมกอดที่รัดรอบตัว สัมผัสของเขาเรียกความรู้สึกเดิมๆ ในใจให้กลับมา เธอยังรักเขาแต่ก็ยังเจ็บปวดกับการกระทำของเขาจนยากจะอภัย“ฉันไม่ได้มาหลอกลวงท่าน แต่ฉันมาสู่ขอลูกสาวท่านต่างหาก”เอริกบอกเสียงระรื่น เขาหัวเราะขบขันเมื่อโรสิตาทำตาโต“ไม่เชื่อก็ไปถามพ่อของเธอดูสิ อ้อ... ท่านตกลงยกเธอให้ฉันแล้วนะ พรุ่งนี้คุณพ่อคุณแม่ของฉันจะเดินทางมาพบท่าน และจะได้คุยกันเรื่องงานแต่งของเรา ยิ่งตอนนี้มีเจ้าตัวน้อยๆ อยู่ในท้องเธอแบบนี้ เราคงต้องรีบแต่งงานกันเร็วๆ เดี๋ยวจะสวมชุดเจ้าสาวไม่สวย”“ฉันไม่เชื่อ คุณพ่อไม่มีทางยกฉันให้คุณง่ายๆ หรอก”โรสิตาขืนตัวออกจากอ้อมแขน หันมามองหน้าเขาอย่างจับผิด เธอไม่มีทางเชื่อว่าบิดาจะยกลูกสาวตัวเองให้เอริกง่าย เพียงเพราะคำพูดไม่กี่คำของเขา หากท่านรู้ความจริงว่าเขาเป็นคนเลวท่านคงไม่ยอมยกลูกสาวให้แต่งงานกับเขาแน่”ฉันจะบอกท่าน ว่าคุณมันเลวยังไง ถ้าท่านรู้เรื่องที่คุณทำ ท่านคงไม่ยอมให้คุณได้เข้ราใกล้ฉันหรอก ปล่อยนะ ฉันจะไปบอกคุณพ่อให้มาจัดการคุณ”โรสิตาดิ้