Home / โรแมนติก / เมียลับCEO / ตอนที่ 10 ยังไม่อยากคิดไปไกล

Share

ตอนที่ 10 ยังไม่อยากคิดไปไกล

last update Last Updated: 2025-02-26 01:04:20

 

เมื่อเดินมาถึงห้องพักพิมพ์พริมาก็รีบโทรศัพท์ไปเล่าเรื่องของตนเองกับภาวินท์ให้กับอรนลินฟังตั้งแต่เจอกันครั้งแรกจนมาถึงการไปรับประทานส้มตำด้วยกันในวันนี้

“นุ่นคิดว่าพี่วินอะไรเนี่ยเขาจะต้องกำลังจีบว่านอยู่แน่ๆ เลยนะ” อรนลินตั้งข้อสังเกต

“ไม่หรอกมั้งนุ่น เราเพิ่งเจอกับพี่เขาได้แค่สามครั้งเอง”

“ต่อให้เจอกันแค่ครั้งเดียวถ้าคนเขาจะจีบเขาก็จีบ เท่าที่นุ่นฟังนะยืนยันได้ร้อยเปอร์เซ็นต์เลยว่าผู้ชายคนนี้กำลังจีบว่านแน่นอน”

“แล้วว่านจะทำยังไงต่อล่ะนุ่น”

“จะมาถามนุ่นได้ยังไงล่ะ ว่านก็ต้องถามตัวเองสิว่าเอายังไงต่อว่านรู้สึกยังไงกับเขาบ้าง”

“ก็ไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรนะ พี่วินก็แค่คนรู้จักคนหนึ่งเวลาคุยกับเขาก็เหมือนคุยกับเพื่อนกับพี่”

“ใจไม่เต้นแรงเลยเหรอ”

“ไม่นะ”

“คุยกับเขาแล้วรู้สึกรำคาญหรือเบื่อบ้างไหมล่ะ”

“ก็ไม่นะคุยกันได้เรื่อยๆ เจอกันแค่สามครั้งเองยังไม่รู้สึกเบื่อหรอก”

“ถ้าอย่างนั้นก็ลองให้เขาโอกาสเขาดูสิแต่ถ้าคุยแล้วเริ่มเบื่อหรือคิดว่าไม่ใช่ก็ถอยออกมา นุ่นว่าว่านเลิกกับพี่ภัทรมานานแล้วนะ จะคุยกับผู้ชายคนอื่นมันก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายหรือผิดอะไรเลย”

“แค่คุยกันไม่กี่ครั้งเองว่านยังไม่อยากคิดอะไรมาก”

“นุ่นไม่อยากให้ว่านปิดกั้นตัวเองนะ” อรนลินอยากให้พิมพ์พริมาเปิดใจคบหากับคนอื่นดูบ้างเพราะตั้งแต่เลิกกับปิติภัทรเพื่อนของเธอก็เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องมาตลอด

“แต่ว่านยังเข็ดกับความรักอยู่เลยนะ แล้วพี่วินเขาก็เป็นวิศวกรเหมือนพี่ภัทรด้วยว่านเจ็บกับคนทำงานอาชีพนี้”

“แต่เขาไม่ใช่คนคนเดียวกันนะ ว่านพูดแบบนี้มันก็ไม่ยุติธรรมกับพี่วินเลยนะ”

“แต่ว่านว่าอาชีพนี้ค่อนข้างจะเจ้าชู้เหมือนกันนะ ดูอย่างพี่ชายของนุ่นสิเจ้าชู้ไม่เบาเลยทีเดียว”

“นุ่นก็ไม่เถียงหรอกว่าพี่ชายของนุ่นไม่เจ้าชู้ แต่คนที่ไม่เจ้าชู้ก็มีอย่างพ่อของนุ่นไงล่ะ พ่อจีบแม่ตั้งแต่สมัยเรียนและคบแค่แม่คนเดียวนุ่นเลยคิดว่ามันไม่เกี่ยวกับอาชีพหรอกมันอยู่ที่ตัวบุคคลมากกว่า”

“แต่ว่านยังไม่อยากคิดอะไรไปไกลเลย บางทีเขาแค่อาจจะอยากคุยกับว่านเฉยๆ ไม่ได้เข้ามาจีบอย่างที่เราคิดกันอยู่หรอกนะ”

“แล้วถ้าเกิดเขามาจีบหรือขอเป็นแฟนล่ะ ว่านจะโอเคหรือเปล่า”

“ก็คงต้องดูกันอีกทีแต่ยังไม่ใช่เร็วนี้แน่ๆ”

“ทำไมเหรอว่าน”

“ก็วานเพิ่งเข้าทำงานใหม่ ตอนนี้อยากเต็มที่กับงานก่อนถ้าเกิดมีแฟนก็คงจะมีเวลาให้กับแฟนไม่เต็มที่”

“แล้วบริษัทที่ไปทำงานใหม่เป็นยังไงบ้างล่ะ เพื่อนร่วมงานดีไหม”

“ว่านว่าดีนะ มีรุ่นพี่สองคนแล้วก็รุ่นเดียวกันอีกหนึ่งคน ทุกคนทำงานกันเหมือนพี่น้องต่างจากบริษัทเดิมเลย”

“แล้วเงินเดือนล่ะว่านเขาให้เท่าเดิมหรือเปล่า”

“ช่วงทดลองงานเขาให้น้อยกว่าที่บริษัทเดิม แต่หลังทดลองงานแล้วก็จะได้มากกว่าที่เดิม”

“ว่านไปทำงานยังไงเหรอขับรถไปหรือนั่งรถเมล์ไป”

“ช่วงนี้ว่านนั่งรถเมล์ไปนะเพราะมันใกล้มากสิบนาทีก็ถึงบริษัทแล้วละ แต่ช่วงปลายเดือนหัวหน้าบอกว่าอาจจะต้องเลิกดึกถึงตอนนั้นว่านค่อยขับรถไปก็ได้”

“แบบนี้ก็ประหยัดค่าน้ำมันได้เยอะเลยนะ”

“อือ นุ่นพูดเรื่องนี้ขึ้นมาก็ดีเลยพรุ่งนี้นุ่นไม่ต้องมารับว่านที่หอพักนะ”

“อ้าวทำไมล่ะ”

“ก็ว่านจะเป็นคนไปรับนุ่นเอง ไม่ได้ใช้รถมาหลายวันแล้วกลัวมันจะสตาร์ทไม่ติด ตกลงพรุ่งนี้เราจะไปไหนกันบ้างนะ”

“เราจะไปหาซื้อชุดสำหรับไปงานแต่งงานของพี่รหัส พอได้ชุดแล้วค่อยไปหาอะไรกินดีไหมว่านอยากกินอะไรล่ะ”

“กินชาบูกันดีไหมหรือจะหมูกระทะดี”

“ชาบูดีกว่านะว่านขี้เกียจปิ้ง”

“โอเคถ้างั้นก็ตกลงตามนั้นนะ”

พิมพ์พริมาคุยกับอรนลินอยู่อีกพักใหญ่ก่อนจะวางสายและอาบน้ำ

เมื่อทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้วหญิงสาวก็เปิดทีวีแล้วนอนดูซีรีส์เรื่องโปรดที่ดูค้างไว้ตั้งแต่อาทิตย์ก่อน ดูไปได้ไม่นานเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้งพอเห็นว่าคนที่โทรมาคือใครเธอก็เบาเสียงทีวีก่อนจะกดรับ

“สวัสดีค่ะ”

“สวัสดีว่าน นอนหรือยัง”

“ยังไม่นอนเลยค่ะพี่วินล่ะคะไหนบอกว่าจะไปพักผ่อนแล้วทำไมโทรมาดึกแบบนี้ล่ะ”

“พี่กลับมาแล้วก็หลับไปสองชั่วโมงเพิ่งตื่นตอนนี้แหละ ว่านง่วงหรือยัง”

“ยังค่ะ”

“แล้วทำอะไรอยู่ดึกแล้วนะ”

“กำลังดูซีรีส์อยู่ค่ะ ปกติคืนวันเสาร์ว่านก็จะนอนดึกอยู่แล้วเพราะพรุ่งนี้ไม่ต้องรีบตื่นไปทำงาน”

“พี่ไม่ได้โทรมากวนใช่ไหม”

“ไม่หรอกค่ะ พี่วินมีอะไรหรือเปล่าคะ”

“เปล่าครับพี่แค่อยากโทรคุยเฉยๆ”

ภาวินท์ชวนพิมพ์พริมาคุยอยู่เกือบสิบนาทีก่อนจะวางสาย

พิมพ์พริมาเริ่มเก็บเอาคำพูดของอรนลินมาคิดว่าผู้ชายคนนี้น่าจะเข้ามาจีบเธอ หญิงสาวเริ่มลังเลแล้วว่าจากนี้จะทำยังไงต่อจะยอมให้เขาติดต่อมาแบบนี้ตลอดหรือจะตัดความสัมพันธ์เพราะเธอยังเข็ดกับผู้ชายที่เป็นวิศวกรอยู่แต่มันก็ไม่ยุติธรรมกับภาวินท์อย่างที่อรนลินพูดเพราะเขากับปิติภัทรไม่ใช่คนคนเดียวกัน

ถ้าผู้ชายคนนี้จะจีบเธอจริงๆ เธอก็จะลองให้โอกาสเขาดูสักครั้ง ถ้าคบกันเป็นแฟนไม่ได้ก็คบกันเป็นพี่เป็นน้องก็น่าจะได้อยู่เพราะเท่าที่ได้คุยกันอยู่หลายครั้ง ภาวินท์เป็นผู้ชายที่ค่อนข้างใจเย็นและดูเป็นผู้ใหญ่การได้คุยกับเขามันทำให้เธอรู้สึกสบายใจเหมือนกับคุยกับเพื่อนที่รู้จักกันมานาน

เมื่อวางสายแล้วหญิงสาวก็นั่งดูซีรีส์ต่อ โทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างตัวส่งเสี่ยงอีกครั้ง เมื่อเธอหยิบขึ้นมาดูก็เห็นว่าภาวินท์ส่งสติกเกอร์มาบอกฝันดีเธอก็ส่งสติกเกอร์ตัวการ์ตูนบอกฝันดีกลับไปเมื่อขึ้นสัญลักษณ์ว่าอ่านแล้วหญิงสาวก็วางโทรศัพท์ลงจากนั้นก็นอนดูซีรีส์ต่อจนกระทั่งเกือบจะเที่ยงคืน

การอยู่คนเดียวในห้องพักแคบๆ ตั้งแต่เรียนจบมันทำให้บางวันพิมพ์พริมาก็รู้สึกเหงาและอยากจะกลับไปใช้ชีวิตกับมารดาที่บ้านเกิด แต่ถ้าหากกลับไปที่นั่นจริงๆ เธอก็ไม่รู้จะไปทำงานอะไรเพราะจังหวัดที่มารดาอยู่นั้นไม่ค่อยมีบริษัทมากเหมือนอย่างในกรุงเทพ การจะไปทำงานที่นั่นแล้วเรียกเงินเดือนสูงๆ ก็คงเป็นไปได้ยาก

หญิงสาวเป็นลูกคนเดียวบิดาเสียชีวิตไปหลายปีแล้ว เธออาศัยอยู่กับมารดาสองคนจนกระทั่งจบมัธยมศึกษาปีที่หกก็เข้าเรียนมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพ หลังเรียนจบก็ทำงานที่นี่และไม่ได้กลับไปใช้ชีวิตที่บ้านเกิดกลับมารดาอีกเลย แต่ในทุกวันหยุดยาวก็จะกลับไปเยี่ยมท่านและโทรศัพท์คุยกับท่านเกือบทุกวัน

มารดาของเธอไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวเพราะยังมีบ้านของคุณป้าและคุณน้าของเธออยู่ใกล้ๆ กันมันก็เลยทำให้พิมพ์พริมาไม่ค่อยห่วงมากเท่าไหร่ อีกทั้งท่านก็สุขภาพแข็งแรงและไม่มีโรคประจำตัวอะไรเลย

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 38 เมียลับ (ตอบจบ)

    เรื่องที่พิมพ์พริมากับภาวินท์คบหาเป็นแฟนกันมีคนรู้ไม่มากเท่าไหร่ แม้ว่าทั้งสองจะมาทำงานตั้งแต่เช้าและกลับคอนโดมิเนียมพร้อมกันในตอนเย็น แต่เรื่องมันก็ยังคงเป็นความลับเนื่องจากพิมพ์พริมาไม่เคยแสดงตัวว่าตนเองเป็นแฟนของเจ้าของบริษัทและขณะอยู่ที่บริษัทภาวินท์ก็พยายามวางตัวไม่เดินมาหาคนรักในช่วงเวลากลางวัน เนื่องจากกลัวว่าหญิงสาวจะอึดอัดแต่หลังจากกำหนดการแต่งงานและการ์ดแต่งงานถูกแจกออกไปตามแผนกต่างๆ ทุกคนก็รู้ความจริงสายตาที่มองพิมพ์พริมาของบางคนเปลี่ยนไปแต่บางคนก็ยังคงมองเธออย่างเดิม หญิงสาวเองก็วางตัวดีเคยพูดคุยทักทายหรือไหว้ใครก็ทำแบบนั้นตลอดมัน เลยทำให้คนอื่นยอมรับมากขึ้นหลังจากหญิงสาวเข้าทำงานในบริษัทได้ครบหนึ่งปีทั้งสองก็แต่งงานกันงานแต่งงานถูกจัดขึ้นที่จังหวัดพิจิตรภาวินท์และเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวรวมถึงญาติสนิทไปร่วมงานกันที่นั่นก่อนจะกลับมาฉลองพิธีมงคลสมรสที่กรุงเทพซึ่งจัดค่อนข้างใหญ่เพราะภาวินท์อยากให้พนักงานทุกคนได้เข้าร่วมและถือโอกาสเลี้ยงทุกคนไปในตัว“เหนื่อยไหมว่าน” เขาถามหลังจากที่อยู่กันตามลำพังในห้องสวีทของโรงแรม“เหนื่อยมากค่ะ แต่ก็มีความสุขมากๆ ด้วย”“พี่ก็มีความสุขมากเห

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 37 บอกมาให้หมด

    เมื่อได้คุยกับหัวหน้าแล้วพิมพ์พริมาก็รู้สึกสบายใจขึ้น แต่ยังมีอีกสองด่านที่เธอจะต้องผ่านให้ได้ก็คือการบอกกับนารีรัตน์และพี่กิ่งแก้ว สำหรับพี่กิ่งแก้วหญิงสาวคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาส่วนนารีรัตน์นั้นต้องค่อยๆ พูด แต่เท่าที่ได้รู้จักกันมาประมาณสามเดือนก็พอจะรู้ว่านารีรัตน์เป็นคนที่พูดเยอะ แต่จิตใจค่อนข้างดี ถ้าหากมีเหตุผลที่ดีพอเธอเชื่อเหลือเกินว่านารีรัตน์จะต้องไม่โกรธที่เธอปิดบังแบบนี้ในบ่ายวันหนึ่งพิมพ์พริมาได้มีโอกาสออกไปวางบิลกับพี่กิ่งแก้วเลยถือโอกาสนี้บอกพี่กิ่งแก้วว่าตนเองกำลังคบหาอยู่กับภาวินท์ เธอตกใจมากเพราะไม่คิดว่าคนใกล้ตัวของตัวเองคือผู้หญิงผู้โชคดีที่ทุกคนพูดถึงมาตลอดหลายวันนี้“พี่กิ่งไม่โกรธว่านใช่ไหมคะ ที่ว่านปิดบังความจริงมานานหลายเดือน”“พี่ไม่โกรธหรอกจ้ะ พี่เข้าใจดีเพราะถ้าหากเป็นพี่ก็ไม่กล้าบอกทุกคนตอนที่ตัวเองยังไม่ผ่านการทดลองงานหรอกเพราะถ้าเป็นแบบนั้นคนที่ลำบากใจน่าจะเป็นพี่สุมากกว่า”“ขอบคุณนะคะที่ไม่โกรธและยังเข้าใจว่าน ที่ว่านบอกพี่แบบนี้ไม่ใช่อยากจะอวดว่าตัวเองเป็นแฟนเจ้าของบริษัทแต่ที่บอกเพราะไม่อยากจะปิดบังค่ะ ว่านอยากให้พี่มองว่าว่านเป็นน้องสาวและเพื่อนร่วม

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 36 สารภาพความจริง

    เมื่อทุกคนกลับไปหมดแล้วพิมพ์พริมาก็เดินมาหาสุกัญญาที่โต๊ะทำงาน“หาเก้าอี้มานั่งก่อนสิว่าน”พิมพ์พริมาลากเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดมาข้างโต๊ะทำงานของสุกัญญาก่อนจะถอนหายใจอย่างหนักเพราะไม่รู้จะเริ่มต้นพูดเรื่องนี้ยังไง“มีอะไรจะพูดกับพี่ ท่าทางเครียดเลยนะ”“พี่สุคะ ที่นี่มีกฎว่าถ้าจะคบใครก็ต้องเปิดเผยใช่ไหมคะห้ามแอบคบหากันใช่ไหมคะ”“ใช่จ้ะ ว่านถามแบบนี้หมายถึงว่านกำลังคบใครในบริษัทอยู่หรือเปล่า”“ใช่ค่ะ แต่ว่านไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะบอกคนอื่นดีไหม”“ทำไมล่ะหรือคนที่คบอยู่เขาไม่อยากให้ว่านบอกคนอื่น”“เขาให้บอกได้ค่ะแต่ว่านกลัวว่าบอกไปแล้วมันจะไม่เป็นผลดีเท่าไหร่ ว่านกลัวมันจะกระทบกับการทำงานและเพื่อนร่วมงานแต่ถ้าว่านไม่บอกแล้วมีคนมารู้ทีหลังก็กลัวจะเกิดปัญหา อีกอย่างว่านก็ไม่ค่อยอยากจะปิดบังเพื่อนร่วมงานเท่าไหร่แต่ จ่ๆ จะให้พูดออกไปตรงมันก็ดูไม่ดี”“ว่านกำลังจะพูดอะไรเหรอ พี่ตามไม่ทันเลย”“ก่อนที่ว่าจะบอกว่ากำลังคบกับใครว่านขอถามพี่สุหน่อยได้ไหม”“ได้สิ”“เรื่องการประเมินงานของว่านที่สุพิจารณาจากอะไรคะ”“ก็พิจารณาจากการทำงานไงล่ะ แล้วก็การทำงานเป็นทีมรวมถึงการมาทำงานตรงเวลา ทำไมว่านถามพี่แ

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 35 พนักงานประจำ

    “ดีใจด้วยนะว่านดีใจเรื่องอะไรคะพี่สุ” พิมพ์พริมาหันไปถามหัวหน้าที่เดินยิ้มเข้ามาแต่ไกล“ลืมไปหรือเปล่าว่าวันนี้ว่านทำงานที่นี่สามเดือนแล้วนะ และผลการประเมินมันก็ออกมาแล้ว”“ว่านผ่านใช่ไหมคะ” หญิงสาวถามด้วยความดีใจเพราะเห็นสีหน้าของพี่สุกัญญาก็พอจะเดาออก“ใช่จ้ะผ่านแล้วเดี๋ยวเคลียร์งานข้างหน้าเสร็จ ก็ไปเปลี่ยนบัตรพนักงานที่แผนกบุคคลนะอาจจะต้องเซ็นสัญญาบางอย่างเพิ่มเติมก่อนเซ็นก็ดูให้ดีๆ ล่ะ”“ค่ะพี่สุ” เมื่อได้ยินแบบนั้นหญิงสาวก็รีบทำงานตรงหน้า ใช้เวลาไม่นานทุกอย่างก็เรียบร้อย“พี่สุคะว่านขอไปแผนกบุคคลก่อนนะคะ”พิมพ์พริมาเดินไปที่แผนกบุคคลอย่างมีความสุขเพราะเธอเองก็ลุ้นมาหลายวันแล้วว่าตนเองจะผ่านการทดลองงานไหม“สวัสดีค่ะพี่จิตรา”“สวัสดีจ้ะว่านพี่ดีใจด้วยนะผ่านการทดลองงานแล้ว นี่ก็เป็นรายละเอียดและสัญญาของพนักงานประจำจ้ะว่านอ่านก่อนเซ็นนะ”“ค่ะพี่จิตรา” หญิงสาวนั่งอ่านสัญญาการทำงานซึ่งไม่ได้แตกต่างจากบริษัทเดิมมากนักเมื่ออ่านอย่างละเอียดและทำความเข้าใจและดูว่าไม่มีตรงไหนที่ตัวเองจะถูกเอาเปรียบก็รีบเซ็นชื่อลงไปในนั้น“เรียบร้อยแล้วค่ะพี่จิตรา ถ้ายังงั้นว่านขอไปทำงานที่แผนกนะคะ”“ได้จ้ะ

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 34 ลงตัวแล้ว

    การเจรจากับมารดาของพิมพ์พริมาและญาติของเธอผ่านไปได้ด้วยดี มารดาของหญิงสาวยอมให้ภาวินท์หมั้นหมายกับพิมพ์พริมาไว้ก่อน ส่วนงานแต่งงานนั้นจะตามมาหลังจากครบหนึ่งปีหลังจากทั้งสองได้คบหากันอย่างจริงจังคุณพิมพ์พรมารดาของพิมพ์พริมารู้สึกดีใจมากที่ได้เจอรุ่นพี่อีกครั้ง เธอยังจำคำพูดของคุณวสันต์บิดาของภาวินท์ในอดีตได้ดี ว่าถ้าหากพิมพ์พริมาโตขึ้นก็อยากให้หมั้นหมายกับลูกชายของตนเพื่อจะได้เป็นทองแผ่นเดียวกัน ซึ่งไม่คิดเลยว่าเรื่องนั้นมันจะเป็นจริงได้แต่สิ่งที่พิมพ์พริมายังกังวลอยู่ตอนนี้ก็คือสถานะของตนเองในบริษัทเพราะยังต้องคอยหลบซ่อนสายตาของคนอื่นๆ และปกปิดเรื่องที่ตนเองกับภาวินท์คบหากันไว้ให้ได้นานที่สุด ช่วงนี้ชายหนุ่มมักจะแวะมาแผนกบัญชีบ่อยๆ บางครั้งก็มักจะสั่งอาหารมาให้พนักงานทุกคนในบริษัทซึ่งพิมพ์พริมารู้ดีว่าที่เขาทำแบบนี้ก็เพราะเธออยากให้เธอได้ทานของอร่อยๆ“พี่วินคะว่านว่าพี่วินไม่ต้องเลี้ยงอาหารพนักงานทุกคนในบริษัทก็ได้นะคะว่านเกรงใจพี่วิน”“พี่ก็ไม่ได้เลี้ยงทุกวันสักหน่อย”“แต่พี่วินเลี้ยงทุกอาทิตย์เลยนะคะ ว่านถามพี่สุแล้วแต่ก่อนพี่วินไม่ได้เลี้ยงบ่อยแบบนี้ แล้วอาหารแต่ละอย่างก็ไม่ใช่ถู

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 33 ได้ครูดี nc

    พิมพ์พริมาหอบเหนื่อยอย่างหนักช่องทางรักของหญิงสาวบีบรัดแท่งร้อนแรงและถี่ไปตามสัญชาตญาณที่ไม่อาจคุมได้ภาวินท์เองก็ปวดร้าวไปทั่วท่อนเอ็นแต่ต้องพยายามข่มอารมณ์ของตนเองไว้ให้นานที่สุดเพราะอยากมอบความสุขให้กับคนรักอย่างเต็มที่“อ่าห์....ว่านจ๋าครั้งนี้เสร็จแรงมากรัดพี่จะขาดอยู่แล้ว”“พี่วินขา...”“ดีไหมว่าน ชอบไหม”“พี่วิน....เสียวอีกแล้วว่านเสียวอีกแล้ว...อ่ะ...อื้อ...”เสียงหวานเรียกอย่างคนละเมอความเสียวพุ่งสูงอีกครั้ง ภาวินท์จับขาข้างหนึ่งพาดไปบนบ่าและตอกสะโพกเข้าหาอย่างหนักหน่วงจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง“สุดยอดมากว่าน เอามันที่สุดเลยที่รัก ใกล้แล้วใช่ไหม ตอดพี่แรงแบบนี้ พี่ชอบจัง อ่าห์เสียวมากที่รัก....อ่าห์....พี่เสียวมาก”เสียงภาวินท์แหบพร่าแรงตอดรัดกำลังทำให้เขาเสียวมากขึ้นและอีกไม่นานก็คงจะถึงขอบสวรรค์“อื้อ....พี่วินขา....ว่านจะไม่ไหวแล้วนะคะ ว่านเสียว....”เสียงเธอหอบกระชั้นชายหนุ่มรู้ว่าตัวเองก็กำลังจะแตะขอบสวรรค์ ความเป็นสาวของเธอบีบรัดจนเขาแทบจะขาดใจ ไม่คิดเลยว่าความสุขจะมากมายถึงเพียงนี้สะโพกสอบถาโถมแรงขึ้นเร็วขึ้นจนคนรักเกร็งสะท้านกรีดร้องอีกครั้งชายหนุ่มกระแทกกร

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status