Share

เล่ห์รักผู้กองเพลิง
เล่ห์รักผู้กองเพลิง
Author: รอยหยัก - หนิงอัน

ตอนที่1 ภารกิจ

last update Last Updated: 2025-02-03 01:52:20

ปัง ปัง ปัง

เสียงปืนดังสนั่นอยู่ภายในโกดังเก็บสินค้าแนวตะเข็บชายแดนไทยพม่า โดยที่ฝั่งหนึ่งเป็นคนของทางการและอีกฝั่งเป็นผู้ร้าย ทั้งสองต่างสาดกระสุนเข้าห้ำหั่นกันทำให้ตอนนี้ภายในโกดังสินค้าอยู่ในช่วงโกลาหล

ฝั่งหนึ่งนำโดยผู้กองเพลิงและผู้กองปราบ สองเพื่อนรักต่างสังกัดแต่มีหน้าที่เดียวกัน นั่นคือเข้าปราบปรามโจรผู้ร้าย

ก่อนหน้านี้ทั้งสองได้รับข่าวจากสายข่าวที่แฝงตัวเข้ามาบอกว่า

ที่โกดังสินค้าร้างโกดังหนึ่งถูกซ่องสุมกำลังคน และมีการกักขังหน่วงเหนี่ยวทั้งยังมีการค้าขายมนุษย์ข้ามชาติ วันนี้ทั้งสองผู้กองจึงได้นำกำลังเข้าปราบปราม

ปัง ปัง ปัง

เสียงกระสุนยังดังต่อเนื่องต่างฝ่ายต่างสาดกระสุนใส่กันโดยไม่มีใครยอมใคร เพราะต่างคนก็ต่างก็มีหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายรวมถึงผ่านการฝึกทรหดทั้งสิ้น

ขณะที่ฝั่งทางราชการถูกฝึกมาเพื่อปราบปรามและตรวจความเรียบร้อยแนวตะเข็บชายแดน และอีกฝั่งล้วนเป็นนักรบเดนตายที่ถูกว่าจ้างให้เข้าร่วมเป็นกองกำลังค้ามนุษย์ข้ามชาติรายใหญ่ทางตอนเหนือของประเทศไทย

เมื่อมีโอกาสเผชิญหน้ากันทั้งสองฝ่ายจึงสาดกระสุนเข้าใส่กันโดยไม่มีใครกลัวใคร และไม่มีใครกลัวตาย ต่างฝ่ายต่างทำหน้าที่ของตัวเองได้ดีมาก

“เร็วสิวะ รีบไป พวกมันตามมาแล้ว” เสียงของฝั่งผู้ร้ายคนที่เป็นหัวหน้ากองกำลัง เร่งสั่งลูกน้องของตัวเองหนีเอาตัวรอดตามช่องทางที่ได้ทำการบุกเบิกไว้ล่วงหน้า

“ไอ้ปราบแกไปทางนั้น ฉันจะไปทางนี้” ผู้กองเพลิงสั่งการเพื่อนตัวเองอย่างผู้กองปราบ เพราะทางฝั่งผู้ร้ายแบ่งแยกไปสองทาง ดังนั้นทั้งสองจึงต้องแบ่งกำลังกระจายกันออกไป

ปัง ปัง ปัง

“หลบ หลบ หลบ” ผู้กองเพลิงสั่งการลูกน้องเมื่อตามผู้ร้ายมาถึงทางเข้าก็มีเสียงปืนสาดกระสุนเข้ามาทุกทิศทาง

“มีคนเจ็บ มีคนเจ็บ” เสียงผู้ใต้บังคับบัญชาดังขึ้น ผู้กองหนุ่มหันไปมองก็พบว่าคนที่สู้เคียงบ่าเคียงไหล่กันมาถูกยิงเข้าที่ท้องอย่างจัง

“พาคนเจ็บถอนกำลังออกไป”

“แล้วเราไม่ตามต่อแล้วเหรอครับผู้กอง”

“ไม่ต้อง! ถอยไปก่อน เพราะถ้าตามเราไม่รู้จะเป็นกับดักอีกหรือเปล่า วันนี้รักษาชีวิต วันหน้าค่อยกวาดล้างก็ยังไม่สาย”

ผู้กองหนุ่มหันไปตอบผู้ใต้บังคับบัญชา เนื่องจากตัวของผู้กองรักและให้เกียรติคนร่วมอาชีพเต็มที่ ดังนั้นหากหนทางข้างหน้าไม่สามารถคาดเดาความได้เปรียบได้ เขาจะเลือกถอยทันที เพื่อรักษาชีวิตเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาเอาไว้

“แต่ว่าถ้าเราปล่อยพวกมันให้รอดไปได้ ผู้กองอาจถูกเล่นงานได้นะครับ”

“ไม่เป็นไร ถอยก่อน ไป ไป ไป!” ไม่รอให้มีคำแย้งขึ้นมาอีก ผู้กองหนุ่มเร่งสั่งการลงไปทันที ไม่ช้าทั้งตัวผู้กองและเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาทั้งหมดก็ถอนตัวออกจากเส้นทางที่ผู้ร้ายใช้หนีออกมาได้

ผู้กองหนุ่มหันไปมองเส้นทางที่เพิ่งถอนกำลังออกมาอีกครั้งด้วยสายตาหมายมาด พร้อมทั้งสัญญากับตัวเองว่าเขาจะต้องกวาดล้างพวกขายชาติกลุ่มนี้ให้ได้

“ไอ้เพลิง! ทางแกเป็นยังไงบ้างวะ” ชายหนุ่มหันไปตามเสียงก่อนจะพบว่าเพื่อนของตัวเองอย่างผู้กองปราบก็นำทีมถอนกำลังกลับมาเช่นกัน

“หนีไปได้ ทางข้างหน้าเป็นกับดัก ทางแกล่ะ” ผู้กองหนุ่มถามทั้ง ๆ ที่ภายในใจก็พอจะคาดเดาได้

“เหอะ! เหมือนกัน ฉันมีคนเจ็บสามคน เลยต้องรีบถอนกำลังกลับมา” ผู้กองปราบพูดด้วยความเจ็บใจ ที่ไม่สามารถจับกุมผู้ร้ายเอาไว้ได้

“ไม่เป็นไร วันนี้พวกมันหนีไปได้  แต่วันหน้าพวกมันไม่มีวันหนีพ้นแน่” ผู้กองเพลิงว่า พร้อมทั้งมองผู้กองปราบอย่างสื่อความหมาย

ผู้กองเพลิง หรือ ร้อยตำรวจเอกเพลิง พงศ์พิริยะ หน่วยปราบปรามพิเศษแห่งหน่วยเหยี่ยวดำ มีหน้าที่กวาดล้างองค์กรค้ามนุษย์ข้ามชาติและปราบปรามผู้ร้ายที่หลุดรอดเข้ามายังตะเข็บชายแดนโดยเฉพาะ

ส่วนผู้กองปราบ หรือร้อยเอกปราบดา จิตรดานนท์ เป็นหัวหน้ากองกำลังทหารหน่วยปราบปรามพิเศษของแนวตะเข็บชายแดน มีหน้าที่กวาดล้างและรักษาความสงบแนวตะเข็บชายแดนโดยเฉพาะ

ทั้งสองเป็นเพื่อนรักต่างสังกัด คนหนึ่งสังกัดตำรวจ อีกคนสังกัดทหาร ทว่าหน้าที่ของทั้งสองคนเหมือนกันและได้อยู่ในพื้นที่เดียวกัน ดังนั้นทั้งสองจึงทำงานด้วยกันบ่อย ๆ สุดท้ายก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกันในที่สุด

“ผู้กองครับทางนี้ครับ” หนึ่งในผู้ใต้บังคับบัญชาวิ่งเข้ามารายงานหลังจากที่ทำการเคลียร์พื้นที่และตรวจสอบโกดังเรียบร้อยแล้ว ทั้งผู้กองเพลิงและผู้กองปราบต่างเดินตามผู้ใต้บังคับบัญชาคนนั้นไปในขณะที่ปากก็ถามเรื่องราวไม่ได้ขาด

“มีอะไรทำไมถึงดูกระตือรือร้นแปลก ๆ”

“จากการที่ผู้กองสั่งให้พวกผมไปตรวจพื้นที่พวกเราก็เจอกับคนกลุ่มนี้ครับ” จบคำพูดของผู้ใต้บังคับบัญชา ผู้กองทั้งสองก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งรวมกันอยู่ในห้อง

ภาพที่เห็นคือ คนกลุ่มนี้ไม่มีใครที่มีสุขภาพดีเลยสักคน บางคนมีแผล บางคนพิการ มีทั้งเด็ก ผู้หญิงและคนชรา

“พวกคุณเป็นใคร ต้องการอะไร อย่าทำร้ายพวกเราเลยนะ”

หนึ่งในกลุ่มคนที่มีอายุเยอะที่สุดเอ่ยถาม พร้อมทั้งมองมาที่ฝั่งของผู้กองด้วยสายตาหวาดกลัว ขณะเดียวกันภายในสายตานั้นก็ยังมีความหวังซุกซ่อนไว้อยู่

“พวกเราเป็นตำรวจและทหารที่ได้รับรายงานว่าที่นี่คือแหล่งกบดานของพวกอาชญากรที่ทำการก่ออาชญากรรมค้ามนุษย์ข้ามชาติ จึงได้พากองกำลังเข้าปราบปราม” ผู้กองเพลิงตอบพร้อมทั้งมองคนที่อยู่ในห้องด้วยสายตาเห็นใจและสะท้อนในอก เพราะไม่คิดว่าคนที่ได้ชื่อว่าเป็นมนุษย์ด้วยกัน จะเลือดเย็นทำร้ายมนุษย์ด้วยกันเองได้ลงคอ

“จริงเหรอ พวกคุณไม่หลอกเราแน่นะ” คราวนี้เป็นเด็กผู้หญิงที่มีอายุราว ๆ สิบขวบเป็นคนถาม

“จริงสิ”

“แล้วทำไมไม่ใส่ชุดตำรวจหรือทหารอย่างที่พวกคุณบอกล่ะ” เด็กหญิงยังไม่วางใจ เธอจึงตั้งคำถามอีกครั้ง

“เพราะพวกเรามากวาดล้าง เพื่อไม่ให้ผู้ร้ายรู้ตัวเร็ว จึงได้ใส่ชุดปฏิบัติการของกองกำลังซึ่งเป็นสีดำ ไม่ได้ใส่ชุดที่บ่งบอกถึงยศหรือตำแหน่ง” เป็นผู้กองปราบที่เอ่ยอธิบาย

เมื่อคนภายในห้องได้ฟังก็รู้สึกโล่งใจ แต่ก็ยังไม่ได้เชื่อกลุ่มคนที่บอกว่าเป็นตำรวจและทหารมากนัก

“ผู้กอง! ผู้กองครับ! ทางนี้ครับ ผู้กอง!” หนึ่งในผู้ใต้บังคับบัญชาที่แยกตัวออกไปตรวจสอบพื้นที่อีกฝั่ง วิ่งเข้ามาตามนายเหนือหัวด้วยความร้อนรน

“มีอะไรจ่าแสน หรือว่าพบช่องทางการหลบหนีอีก” ผู้กองปราบเอ่ยถาม ในขณะที่สายตาก็มองด้วยความไม่พอใจ ที่ผู้ใต้บังคับบัญชาของตนไม่สามารถรักษาความนิ่งสงบอย่างที่ควรจะเป็นไว้ได้

“ไม่ใช่ครับ ผมว่าผู้กองทั้งสองไปดูด้วยตาตัวเองดีกว่า” จบคำพูดของจ่าแสน ผู้กองทั้งสองจึงได้เร่งรุดไปยังพื้นที่ที่ว่าทันที

ทว่าไปถึงใจแกร่งของชายชาติตำรวจและทหารอย่างผู้กองเพลิงและผู้กองปราบก็แทบทรุดลงทันที เพราะสิ่งที่เห็นคือเด็กบางคนถูกตัดแขนตัดขาให้พิการ นี่มันหนักกว่าห้องที่พวกเขาเพิ่งจากมาอีก

เพียงแต่ว่าทางห้องนี้ไม่ได้มีแค่คนไทย แต่ยังมีชาวต่างชาติรวมถึงชนกลุ่มน้อยปะปนอยู่ด้วย คนทั้งหมดอยู่ในสภาพที่เรียกว่าดีไม่ได้เลย

“สาบานเลยว่าฉันจะกวาดล้างพวกคนขายชาติพวกนี้ให้หมด”

ผู้กองปราบว่า มือทั้งสองข้างกำเข้าหากันแน่น

ในขณะที่ผู้กองเพลิงไม่ได้พูดอะไร มีเพียงสายตาที่แข็งกร้าวและแดงก่ำเพราะความโกรธที่ไม่สามารถจับกุมอาชญากรเอาไว้ได้

เมื่อตั้งสติได้จึงได้สั่งให้อพยพกลุ่มคนที่ตกอยู่ในชะตากรรมอันโหดร้ายออกจากพื้นที่ ก่อนที่จะทำการเคลียร์พื้นที่ครั้งใหญ่ เรียกได้ว่าโกดังร้างนี้จะไม่สามารถซ่องสุมกำลังคนหรือไว้สำหรับกระทำความชั่วได้อีก

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เล่ห์รักผู้กองเพลิง   ตอนที่20 บทส่งท้าย จบ

    2 เดือนต่อมางานแต่งงานของร้อยตำรวจเอกเพลิง พงศ์พิริยะ และนางสาวณิชญารีย์ เดชอนันต์ ได้ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ที่โรงแรมที่มีชื่อเสียงที่สุดในจังหวัดแขกเหรื่อมากหน้าหลายตามากมายมาแสดงความยินดีกับคนทั้งคู่ ทั้งเจ้าบ่าวเจ้าสาวต่างเหนื่อยกับการต้อนรับไปหมด แต่ว่าหน้ายังคงฉีกยิ้มเพราะตอนนี้ทั้งคู่กำลังมีความสุขมากเมื่อได้แต่งงานกันสักทีพิธีการถูกดำเนินไปเรื่อย ๆ ตามกำหนด จนมาถึงพิธีการสำคัญนั่นคือการส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าหอ ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายและเพื่อนสนิทของทั้งสองจึงได้ขึ้นไปส่งยังห้องที่ทางโรงแรมเตรียมไว้พร้อมกับค่อย ๆ อวยพรให้ทั้งสองทีละคน“แม่ขอให้ลูกทั้งสองรักกันนาน ๆ หนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยกันนะลูกนะ” คุณนิตยาพูดพร้อมกับจับมือบ่าวสาวไว้“พ่อฝากน้องด้วยนะเพลิงจากนี้ดูแลน้องแทนพ่อด้วย รักกันนาน ๆ นะลูก” ผู้การณรงค์พูดบ้าง“พ่อขอให้เพลิงคิดอ่านสิ่งใดด้วยความรอบคอบ ตอนนี้ไม่ได้ตัวคนเดียวแล้ว แต่มีอีกหนึ่งชีวิตที่ต้องดูแล ดังนั้นถ้ามีปัญหาอะไรปรึกษาพ่อกับแม่ได้เสมอ ลูกก็เหมือนกันนะหนูนิด พ่อดีใจที่ได้เราเป็นลูกสะใภ้” ผู้พันพีระพูดด้วยรอยยิ้ม“แม่ขอให้ลูกทั้งสองคนมีแต่ความรักและความ

  • เล่ห์รักผู้กองเพลิง   ตอนที่19 สู่ขอ

    เช้าวันต่อมารถยนต์คันหรูได้เคลื่อนตัวออกจากบ้านพงศ์พิริยะตรงไปที่บ้านเดชอนันต์ ใช้เวลาร่วมสองชั่วโมงก็เดินทางมาถึง แม้จะไม่ไกลมากแต่ท้องถนนการจราจรติดขัดจึงไม่สามารถขับรถเร็วกว่านี้ได้ เมื่อมาถึงประตูรั้วบ้านพงศ์พิริยะก็เป็นเวลาสิบโมงเช้าแล้ว“สวัสดีครับผู้พันพีระ คุณพิมพ์พิมล เชิญด้านในครับ”“ขอบคุณครับผู้การณรงค์” ผู้พันพีระพูดเดินตามพลตำรวจที่ยศน้อยกว่าตนด้วยรอยยิ้ม โดยมีคุณพิมพ์พิมลผู้เป็นภรรยาเดินยิ้มอยู่ข้าง ๆ และที่ยิ้มมากที่สุดคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากผู้กองเพลิง!“มากันแล้วเหรอคะคุณ ยายพิมพ์!” คุณนิตยาที่ไปเตรียมน้ำมาต้อนรับแขกด้วยตัวเองเมื่อเห็นแขกเดินเข้ามาในบ้านแล้วจึงถามผู้เป็นสามี ก่อนจะตกใจเมื่อเห็นเพื่อนสมัยประถมยืนยิ้มอยู่ข้าง ๆ ชายวัยกลางคน และอีกหนึ่งหนุ่มที่เธอรู้จัก“ว่าไงยายนิดตกใจเลยล่ะสิ”“ใช่ แล้วนี่เธอมาทำไม แล้ว?” คุณนิตยาเอ่ยถามด้วยความสับสนงุนงง คุณพิมพ์พิมลเห็นท่าทางแบบนั้นจึงได้แนะนำลูกชายและสามีให้อีกฝ่ายได้รู้จัก คุณนิตยาเธอเป็นเพื่อนกับคุณพิมพ์พิมลจริง และมีความคิดที่จะให้ลูกสาวเธอและลูกชายเพื่อนคนนี้ได้รู้จักกัน แต่ไม่คิดเลยว่าเจอกันอีกครั้งในวันนี้

  • เล่ห์รักผู้กองเพลิง   ตอนที่18 บอกกล่าว

    “สวัสดีค่ะเมื่อวานนี้เวลาสิบนาฬิกาได้มีการบุกเข้าจับกุมแก๊งค้ามนุษย์ข้ามชาติและสิ่งผิดกฎหมายต่าง ๆ ศาลพิจารณาให้เป็นคดีอาชญากรรม ซึ่งถ้าพูดถึงผู้ร้ายหรือที่ศาลเรียกว่านักโทษอาชญากรรายใหญ่ทางตอนเหนือของประเทศไทยไม่คิดเลยนะคะว่าจะเป็นเจ้าสัวในคราบนักบุญ หรือที่ใครหลายคนรู้จักกันในนาม เจ้าสัวใจบุญ อย่างเจ้าสัวอิทธินั่นเองค่ะ”“ผลการจับกุมครั้งนี้ปรากฏว่าเมื่อทำการสืบสาวและไต่สวนกลับพบว่าเบื้องหลังกลับมีคนใหญ่คนโตเกี่ยวข้องมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเจ้าสัวอิทธิที่ตายคาที่ระหว่างจับกุม อีกคนคือนายอำเภอบุญ ที่มีข่าวว่าใจดีชอบช่วยเหลือผู้คนก็เกี่ยวข้องในคดีนี้เช่นกัน ทั้งนี้ลูกสาวของนายอำเภอบุญยังตกเป็นหนึ่งในผู้ต้องสงสัยที่ถูกยิงอาการสาหัสนอนอยู่ที่โรงพยาบาลโดยมีตำรวจคอยเฝ้าระวังด้วย และนอกจากนี้ยังมีผู้ต้องสงสัยคนอื่น ๆ ในคดีนี้อีกด้วย แต่ว่าศาลขอปิดเป็นความลับเนื่องจากเกี่ยวข้องกับรูปคดี” “อย่างไรก็ตามการจับกุมในครั้งนี้เป็นการจับกุมครั้งใหญ่จึงได้มีหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทั้งหลายได้รวมตัวกันเข้าร่วมภารกิจในครั้งนี้ด้วย อย่างไรก็ตามการปฏิบัติภารกิจหน้าที่จับกุมคนร้ายอาชญากรในครั้งนี้นำทีมโดยผู

  • เล่ห์รักผู้กองเพลิง   ตอนที่17 จับกุม

    ร้อยตำรวจเอกเพลิงได้วางแผนรับมือกับเหตุการณ์ที่จะจับกุมแก๊งค้ามนุษย์ข้ามชาติและสิ่งผิดกฎหมายในอีกสองวันข้างหน้าไว้เป็นอย่างดีแล้วทุกอย่างถูกเตรียมไว้พร้อมสรรพทั้งหลักฐานและพยานบุคคลต่าง ๆ รวมถึงด้านกำลังคนและเจ้าหน้าที่ทั้งกองกำลังพิเศษทางตำรวจและทหาร ไหนจะเจ้าหน้าที่สากลที่เข้าร่วมปฏิบัติภารกิจครั้งนี้ด้วยเนื่องจากนี่เป็นการจับกุมครั้งยิ่งใหญ่เพราะผู้ร้ายอาชญากรเหล่านี้ก่อคดีอาชญากรรมมีการทำงานเป็นลูกโซ่หลายต่อ ดังนั้นเมื่อต้องการจับกุมและทำลายองค์กรใหญ่พวกนี้ ข้าราชการและเอกชนหลายหน่วยงานจึงต้องร่วมมือกันเพื่อจับกุมและทำลายกลุ่มคนเหล่านี้นั่นเองทางด้านเจ้าสัวอิทธิตอนนี้ได้เดินทางมายังบ้านนายอำเภอบุญเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เพื่อมาดูสินค้าที่นายอำเภอบุญได้จัดเก็บไว้ รวมถึงวางแผนจะจัดการผู้กองเพลิงอีกด้วยก่อนหน้านี้ที่เขาได้ให้ลูกน้องฝีมือดีมาเก็บผู้กองเพลิง กลับพบว่าพวกมันทำงานพลาดทั้งยังไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย สุดท้ายเจ้าสัวหนุ่มใหญ่จึงต้องรีบเปลี่ยนแผนการทั้งหมดใหม่คืนนั้นเจ้าสัวได้นอนพักที่บ้านของนายอำเภอบุญ กลางดึกของคืนนั้นเองที่มีสิ่งไม่สมควรเกิดขึ้นไม่ใช่สิ่งไม่ดี เพราะสิ่งที่เก

  • เล่ห์รักผู้กองเพลิง    ตอนที่16 กลับบ้าน

    “เด็กดีกลับบ้านไปก่อนนะครับ” ผู้กองหนุ่มเอ่ยบอกคนที่นั่งบนหน้าตักซุกหน้าที่ซอกคอมือกอดเอวเขาไว้ไม่ยอมปล่อยเช้าวันนี้ผู้กองเพลิงถูกหนูนิดออดอ้อนครั้งแล้วครั้งเล่าหลายครั้งที่เขารู้สึกอยากใจอ่อนให้เธออยู่ที่บ้านหลังนี้ต่อ แต่เมื่อนึกถึงความปลอดภัยของหญิงสาวระหว่างที่เขาไปทำภารกิจจับกุมคนร้าย บางทีระหว่างนั้นอาจมีอะไรไม่คาดคิดเกิดขึ้นได้ ยิ่งช่วงนี้มีคนแปลกหน้ามาป้วนเปี้ยนหน้าบ้านอยู่หลายครั้ง ชายหนุ่มยิ่งระวังตัวเป็นเท่าตัว“หนูนิดไม่อยากกลับ พี่เพลิงให้หนูนิดอยู่ด้วยนะคะ หนูนิดสัญญาว่าจะไม่ดื้อไม่ซน” หนูนิดพูดพร้อมทั้งกระชับกอดให้แน่นขึ้น“ไม่ได้ครับ”“เพราะพี่เพลิงได้หนูนิดแล้วใช่ไหมพี่เพลิงถึงได้เป็นแบบนี้ พี่เพลิงผลักไสไล่ส่งหนูนิด พอหนูนิดกลับบ้านพี่เพลิงก็จะไปหาผู้หญิงคนอื่น”“เหลวไหล! ใจพี่มีเพียงหนูนิด พี่จะไปมีคนอื่นได้ยังไง” ผู้กองเพลิงรีบแย้งเพราะกลัวว่าคนตัวเล็กจะเข้าใจผิดไปมากกว่านี้ แล้วเร่งอธิบายต่อว่า“พี่จะไปทำภารกิจ ดังนั้นถ้าหนูนิดอยู่ที่นี่ถึงจะอยู่ในบ้านพี่ก็ไม่สบายใจ พี่กลัวว่าจะโดนคนพวกนั้นตลบหลังและมาเล่นงานหนูนิดแทน ถ้าไม่ใช่อย่างที่พี่คิดมันก็ดีไป แต่ถ้าใช่ล่ะ

  • เล่ห์รักผู้กองเพลิง   ตอนที่15 เด็กดี

    “ตื่นแล้วเหรอครับเด็กดี”ผู้กองเพลิงพูดทักทาย เมื่อเขาเห็นว่ารางเล็กของหนูนิดเริ่มขยับไปมา แล้วมือเจ้าตัวก็ยกขึ้นปิดตาก่อนจะกะพริบตาไปมาเพื่อปรับให้เข้ากับแสงที่ส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาในห้อง“อย่าขยี้ตาครับ เดี๋ยวตาแดง”ผู้กองเพลิงรีบเอ่ยห้ามและจับมือหนูนิดไว้ทันทีเมื่อเห็นว่าเธอยกมือหมายจะขยี้ตาหนูนิดมองสบตาคมดุที่มองเธออยู่ก่อนแล้วอย่างหงุดหงิดที่ถูกห้าม แต่พอนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนใบหน้าสวยก็เห่อแดงขึ้นมาแล้วรีบหยิบผ้าห่มมาคลุมหน้าไว้ ริมฝีปากของเธอขบกันแน่น ในหัวสับสนวุ่นวายไม่สามารถจัดเรียงความคิดได้ อาการของหญิงสาวตรงข้ามกับผู้กองเพลิงลิบลับ ชายหนุ่มยกยิ้มขำและเอ็นดูเด็กดื้อของเขาคนนี้เหลือเกิน ร่างใหญ่นั่งลงบนเตียงนอนส่งผลให้ร่างเล็กตัวแข็งทื่อ ทว่าหญิงสาวเกร็งตัวได้ไม่นานก็ต้องดีดตัวขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วเมื่อได้ฟังคำพูดของเขา“ถ้าหนูนิดยังไม่ยอมลุกขึ้นมาดี ๆ พี่จะปลุกหนูนิดด้วยการเอาน้องชายไปทักทายน้องสาวดีไหมครับ”“อ้าว ไม่นอนห่มผ้าต่อแล้วเหรอครับ” ผู้กองเพลิงเอ่ยปากถาม ทั้งยังยิ้มล้อเลียนหญิงสาวจนได้รับค้อนวงโตจากเธอ“ไม่ต้องมาพูดเลยนะ ห้ามยิ้มด้วย”“ไม่ยิ้มได้ไง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status