ให้ตายสิวะไอ้ณุ มึงเป็นบ้าอะไรวะเนี่ยทำไมทำตัวเหมือนกับกำลังหึงไปป์กับไอ้นพไอ้แนพอะไรนั่นวะ อาการแบบนี้อย่าบอกนะว่าชอบไปป์.. บ้านะ จะเป็นไปได้ยังไง เขาไม่ได้ชอบแนวนี้สักหน่อย เขาชอบผู้หญิงเว้ย ไม่ใช่ผู้ชาย.. แต่แม่ง.. ไม่ชอบวะ ไม่ชอบเลยที่ไอ้หมอนั่นมันมองและยิ้มแบบนั้นให้กับไปป์มันทำให้เขาไม่ชอบใจเป็นอย่างมาก
“คุณณุไม่ทานเหรอครับ? อร่อยนะครับ อันนี้ก็อร่อย เดี๋ยวผมจะลองหัดทำบ้าง คุณณุชอบไหมครับ? คุณณุอยากกินอะไรก็บอกนะครับผมจะลองทำให้ทาน..” ช่วงนี้เวลาพักเที่ยงคุณณุมักจะชวนเขามากินข้าวที่ห้องทำงานของคุณณุอยู่บ่อย แต่ก็ดีนะที่คุณณุไม่ได้หักค่ามื้อเที่ยงเพราะถ้าหักนะมีหวังเงินเดือนเขาที่ได้รับน่าจะหายไปเกือบครึ่งนึงเลยล่ะ
“นาย..” เวรล่ะ นี่เขาพูดอะไรออกไปเนี่ย..
“ครับ? เรียกผมทำไมเหรอครับ? คุณณุอยากกินอะไรเป็นพิเศษรึเปล่าครับ ถ้าอันไหนที่พอทำได้ผมก็จะลองทำให้” เอาจริงๆเขาก็ไม่แน่ใจหรอกว่าเขาจะทำได้รึเปล่า?
“นายก็รู้ว่าฉันไม่ได้เป็นคนกินยาก นายทำอะไรฉันก็กินหมดแหละ..” เกือบไปแล้วไหมล่ะไอ้ณุมึง.. คิดอะไรอยู่วะเนี่ยทำไมถึงพูดอะไรบ้าบอออกมาแบบนี้เนี่ย..
“ครับ.. ถ้าอย่างนั้นผมจะลองนึกดูนะครั