ที่บ้านใหญ่
คิระที่ต้องการเจอหลานสาวของตัวเอง วันนี้เขาจึงได้กลับมาที่บ้าน เมื่อพ่อกับแม่รู้ว่าลูกชายตัวดียอมกลับบ้านก็ดีใจ เพราะนี้จะเกือบเดือนได้แล้วที่ คิระไม่ยอมกลับบ้าน
ขนาดปีใหม่หยุดหลายวันก็ยังไม่ยอมกลับ
“กลับมาบ้านได้สักทีนะพ่อตัวดี คิดถึงแต่สาวๆ ไม่คิดถึงฉันบ้างหรือไง เห็นแม่คนนี้แก่แล้วละสิ” แม่ผู้ให้กำเนิดเริ่มแซะลูกชาย
จะกลับได้ไง บริษัทเกิดเรื่องขนาดนั้น ซึ่งเรื่องนี้เขาไม่ยอมบอกว่าเพราะอะไรถึงไม่ได้กลับบ้าน ทำให้ผู้เป็นแม่คิดว่าลูกชายมัวแต่คลุกอยู่กับสาวๆ ของเขา
“คุณก็อย่าไปว่าลูกมันเลย โตๆ กันแล้ว” พ่อผู้ให้กำเนิดปรามผู้เป็นแม่
“คุณเตรียมอาหารไว้รอเจ้าเล็กไม่ใช่หรือไง ปะ ... ไปทานข้าวกันเถอะ ... มาเจ้าเล็ก แม่แกเตรียมอาหารไว้รอแกเยอะเชียวล่ะ มีแต่ของโปรดแกทั้งนั้นเลยนะ” ผู้เป็นพ่อที่เป็นเหมือนสะพานประสานให้แม่ลูกสามารถเดินหน้าไปด้วยกันได้
ขณะที่รับประทานอาหารเย็นกัน
พ่อกับแม่ของคิระก็รู้สึกสงสัยเกี่ยวกับการที่ลูกชายตัวดีต้องการพบหลานสาว ทั้งคู่พยายามหลอกถามว่าที่เขากลับบ้านมาในวันนี้มีเรื่องอะไรกับลดาหรือเปล่า
