“Your son is safe. Wala akong nakitang abnormalidad sa result ng CT scan. Asikasuhin mo na ang bill ninyo para makauwi na kayo.”Nakahinga ng maluwag si Cressia sa naging resulta ng CT scan. “Maraming salamat, dok.” Nakahinga siya ng maluwag sa tinuran ng doktor habang hawak niya CT-scan result.“Kailangan ko ng umalis, Mrs. meron pang naghihintay na pasyente sa akin,” paalam ng doktor. Umalis ito sa harapan ni Cressia at lumabas ng silid.Lumapit si Cressia sa kanyang anak na nasa gitna ng hospital bed nakaupo. Masaya niya itong niyakap sa resulta ng CT-scan. Malaki ang pasasalamat niya sa poongmaykapal dahil ligtas ang kanyang Cristoff.“Uuwi na po ba tayo, mama?” tanong ng bata.Tumango si Crissia sa anak. “Oo anak, makakauwi na tayo, babayaran lamang ni mama ang bill natin tapos pagbalik ko uuwi na tayo,” sagot niya saka bumitaw dito.Lumapit si neneng sa mag-ina. “Ako na po bahalang magbantay kay Cristoff, ate. Magbayad kana ng bill para makauwi na tayo,” presenta ng dalagita.N
Nagising si Cressia. Nakatulog pala siya habang nakalapat ang ulo niya sa kama. Sinuri niya ang kanyang anak, tulog pa rin ito. Mula sa pagkaupo sa plastic na upuan, tumayo siya at nilapitan ang bag niya na nakalapag sa mesa na nasa gitna ng silid. Kinuha niya ang cellphone na nasa loob ng bag at tumingin sa oras. Alas dose na ng umaga. Bigla niya naisip si Mr. Moretti.Ibinalik ni Cressia ang cellphone sa loob ng bag, humakbang siya palapit ng pintuan at lumabas roon. Nasa harapan siya ng pintuan kung naruruon si Damon, nagdadalawang-isip siya na pumasok.“Iche-check mo lang naman siya, Cressia…” bulong niya sa kaniyang sarili. Bumuntonghininga siya bago humawak sa doorknob at pinihit ito saka tinulak upang buksan.Dere-deretsong pumasok si Cressia sa loob ng silid ng hindi man lang nagpaalam sa kung sino ang nasa loob. Natayo na lamang ng matuwid si Cressia habang sinisira ang pintuan nang makita si Damon na naghuhubad ng damit pan-itaas. Nakatayo ito habang nakatalikod sa babae.“Wh
Cressia was sitting on a sofa, inside of Mr. Moretti’s hospital’s room. Habang nakahiga si Damon sa kama. Halos kalahating oras na rin na naghari ang katahimikan. Pasalin-salin ang paningin ni Cressia sa pintuan at sa lalaking binabantayan niya.“Do you want to leave?” tanong ni Damon na kinabasag ng namuo na katahimikan. “Napansin ko na palagi kang nakatingin sa pintuan, if you’re not comfortable with me, maaari ka nang lumabas.”“No, Mr. Moretti, hinihintay ko lang si Dave, sabi niya babalik siya agad,” casual na sagot ni Cressia.“Hindi siya babalik ngayon, bukas ng maaga pa siya babalik,” anito.Hindi makapaniwala si Cressia sa narinig mula kay Damon. Nagsinungaling si Dave sa kaniya, akala niya tutuparin nito na babalik ito agad.“You can sleep there on the sofa if you want,” dagdag nitong sabi.“Hindi. Ang sabi sa akin ni Dave babalik agad siya. At tyaka hindi ako pwede matulog dito.”“Why? Ayaw mo akong kasama matulog sa isang kwarto?” maaaninag ang inis sa boses ni Damon sa na
“Ate Cressia, kumain ka na.”Parang hangin lamang sa pandinig ni Cressia ang sinabi ni Neneng. Nakaupo siya sa plastic na upuan, hawak ang kamay ng anak na natutulog ngunit wala dito ang kaniyang isip. Hindi mawala sa kaniyang alimpatakan ang nalaman niya.Hindi na lamang muling inestorbo ni Neneng ang ate niya. Napansin rin niya na may iniisip itong malalim.May kumatok sa pintuan na kina-gulantang ni Cressia. Dali siyang tumayo at nilapitan ang pintuan. Napahinto rin si Neneng sa paglalakad papunta sa pintuan nang mapansin ang ate niya na parang takot na siya ang makabukas sa pintuan.Kumunot na lamang ang kaniyang noo.Nang buksan ni Cressia ang pintuan, at nakita kung sino ang nasa labas, mabilis pa sa kidlat na sinira ang pintuan. “A-anong kailangan mo? P-pasensya na kung pumasok ako sa kwarto ng amo mo, nagkamali lamang a-ako,” nanginginig ang boses niya habang kaharap si Dave.“Bakit namumutla ka, miss Montinola? May sakit kaba?” balik tanong ni Dave. Napansin nito na- parang na
“Ate umuwi kana muna…”Nakakunot ang noo ni Cressia habang kausap si neneng sa telepono. Ilang beses na daw itong tumatawag kaya pumasok si cressia sa staff room para sagutin ito.“Ate Cressia, si Cristoff kasi…”“Neneng, anong nangyari sa anak ko?” Nabalutan ng pag-aalala ang puso ni Cressia nang marinig niya ang pangalan ng anak. Mahigpit na nakahawak siya sa kaniyag telepono. “Sagutin mo ako, neneng… anong nangyari sa anak ko?”“Nadapa po siya, nagkaroon siya ng sugat sa noo,” sagot ng nasa kabillang linya. “Umuwi ka muna dito, ate.”“Uuwi na ako…” sagot ni Cressia saka pinatay ang tawag.Daling kinuha ni Cressia ang bag niya na nasa baba ng kaniyang mesa. Lumabas siya sa staff room, egsakto rin na nakasalubong niya ang manager ng restaurant.“Anong nangyayari?” tanong ni Emilia.“Ma’am, kailangan kong umuwi, ang anak ko nadapa, nagkasugat ang noo,” sagot ni Cressia. “Baka kailangan niyang dalhin sa hospital…” Puno ng pag-aalala na sabi.Cressia was been traumatized what happened t
“Ikaw na bahala sa anak ko. Huwag mo siyang palabasin hah,” paalala ni Cressia sa kapit-bahay na nagbabantay kay Cristoff kapag nasa trabaho siya.Nilingon ni Cressia ang anak niya na nakaupo sa kawayan na sahig habang naglalaro ng roblox. Napangiti na lamang siya dahil nagawa nitong dinosaur. Sa edad nitong three years old napakatalino.“Sige ate Cressia. Mag-ingat ka sa trabaho mo,” sagot ni nenengLumapit si Cressia kay Cristoff. “Anak, alis muna si mama ulit ah, trabaho muna si mama,” paalam niya dito.“Sige po mama, ingat ka po kayo,” sagot ng bata na abala sa paglalaro.Lumingon si Cressia kay neneng Sumenyas siya dito na aalis na siya. Tumango ito kaya siya tuluyan na lumabas ng bahay. Malalaking hakbang si Cressia habang palabas sa mga nagdidikitan na mga bahay. Nang makalabas na siya dumeretso siya sa gilid ng kalye para maghintay ng tricycle. Thirty minutes na lamang ma-la-late na siya. Buti’t nakasakay siya agad.Nang makarating na sa lobby ng restaurant kung saan nagtatrab