Novels by Peach _h

“พี่ไม่ต้องพยายามก็ได้นะ” …“พี่ไม่ได้พยายาม โปรดก็รู้ว่า ถ้าพี่ไม่อยากทำ พี่ไม่ทำหรอก” เขาตอบจริงจัง แม้จะฟังดูไม่ค่อยจริงจังเท่าไหร่ เพราะปกติเขาจะพูดกับผมโดยแทนตัวเองว่ากู“พี่โดนของมาป่ะเนี่ย ทำไมเปลี่ยนไปขนาดนี้ ปกติพี่ไม่ใช่คนแบบนี้ ขนาดตอนเป็นแฟนกัน พี่ยังไม่แทนตัวเองว่าพี่ แล้วก็ไม่เรียกชื่อผมว่าโปรดด้วย มีนับคำได้มั้ง”ไนท์หัวเราะในลำคอ ก่อนจะยื่นมือมาหยิกแก้มผมเบาๆ “อันนี้คือน้อยใจเหรอ? ฮะ” ผมปัดมือเขาออก แต่เขากลับหัวเราะชอบใจ “ก็บอกแล้วไง ว่าคนใหม่ จำที่เคยพูดได้มั้ย? ‘ไม่ใช่เมียก็ทำใจหน่อยนะ’ ก็นี่ไง พี่จะทำให้ดูว่าเป็นเมียพี่เป็นไง”“แล้วที่ผ่านมาคือ? เล่นๆ?” ผมจ้องเขม็ง เริ่มเข้าโหมดจริงจัง“ก็- อันนี้เอาจริงละไง ให้โอกาสพี่อีกรอบนะ” ผมรู้สึกว่าเขายังไม่สำนึกจริงๆ เอาแต่คำหวานมาพูดหยอด“โอ๊ยย! กูงึด!” ผมโพล่งออกไปอย่างเหลืออดไนท์เลิกคิ้ว “งึดแปลว่าอะไร?”“คิดไม่ถึงอะ” ผมตอบเสียงขุ่น ใส่อารมณ์เต็มที่เขากลับยิ้มออกมาแทนที่จะจริงจัง “แต่พี่คิดถึงนะ” ว่าแล้วก็ส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาให้-_- “คิดว่าหยอดแบบนี้แล้วผ

วันต่อมา หลังจากโดนบอกเลิก วันนี้เป็นวันหยุด 19:00 น. ไนท์ตั้งใจแวะห้างก่อนจะตรงไปที่บ้านของคนโปรด เขามาอยู่ที่โซนซูเปอร์มาร์เก็ต ใช้เวลาค่อนข้างนานอยู่หน้าชั้นวางของ พิจารณาสินค้าอย่างละเอียดในตะกร้าที่เลือกมีทั้งแพ็คของรังนก, นม, ชา, กาแฟดริปซองเล็กๆ และผลไม้สดปลอกแล้ว จากนั้นเขาก็เลือกซื้ออาหารที่คิดว่าเหมาะ เช่น ไก่ตุ๋นยาจีน, เกี๊ยวน้ำ, เป็ดปักกิ่ง และแกงมัสมั่น ฯลฯ เขาตัดสินใจไม่ซื้ออาหารไทยไปมากนัก เพราะรู้ว่าคุณน้าชอบทำอาหารไทยอยู่แล้ว ไม่อยากจะซื้อไปทับลายท่าน ให้พวกเขาได้ทานอะไรที่ต่างออกไปบ้างน่าจะดีกว่า เขาไม่ได้ซื้อไปเพื่อให้ดูดี แต่เพราะอยากให้พวกเขารู้ว่า ‘ตั้งใจ’ มาจริงๆ และแล้วไนท์ก็มายืนอยู่หน้าบ้านของคนโปรด มือทั้งสองหิ้วถุงของฝากแน่นจนสายหิ้วกดลึกเข้าที่นิ้ว เขาไม่บอกใครล่วงหน้า ตั้งใจจะมาเซอร์ไพรส์ หลังจากที่อีกฝ่ายงอนเขา ถึงขั้นบอกเลิก “สวัสดีครับคุณน้า สวัสดีครับคุณอา” เขาทักเมื่อเดินเข้ามาในบ้าน คุณอานั่งดูทีวีอยู่ แม้เห็นผมมา เขาก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรเลย เหมือนเห็นเป็นเรื่องปกติของวันงั้นแหละ “สวัสดีคับ

-ไนท์-[ย้อน]ผิดนัดครั้งที่ 1 หลังจากวันนั้น ที่เขาไปกินไอศกรีมกับคนโปรด ณะก็เล่าให้เขาฟังถึงเรื่องที่เจ้าตัวทะเลาะกับธรณ์ ต้นเหตุคือความสัมพันธ์แบบ FWB ที่ธรณ์มีอยู่กับผู้ชายอีกคน และณะที่เป็นแฟนก็จับได้ เพราะผู้ชายคนนั้นคอยส่งรูปธรณ์มาให้เขา ณะบอกให้ธรณ์เลิกยุ่งกับผู้ชายคนนั้นหลายครั้งแล้ว แต่เรื่องกลับไม่จบง่ายๆ เพราะอีกฝ่ายไม่ยอมถอย แถมยังพยายามใช้มารยา อ้างความผูกพันและความเข้าใจที่ธรณ์เคยมีให้ยิ่งไปกว่านั้น ผู้ชายคนนั้นเริ่มโพสต์รูปที่ถ่ายกับธรณ์ลงโซเชียล พร้อมเมนชั่นถึงณะอย่างจงใจ แฟนคลับที่ติดตามต่างพากันเห็นและส่งข้อความมาถาม มาถล่มด้วยความอยากรู้ จนณะรู้สึกทั้งอึดอัดและหนักใจจริงๆ เรื่องที่เขามีคู่หมั้นหรือแฟนเป็นธรณ์ เขาไม่ได้ประกาศหรือเปิดตัวให้ใครรู้ด้วยซ้ำ แต่ก็ไม่ได้อยู่แบบหลบๆ ซ่อนๆ ด้วยงานในวงการบันเทิงณะยังไม่อยากเปิดตัวแฟนตอนนี้ แต่เขามีความรักและจริงใจกับธรณ์จริงๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่ประคองความสัมพันธ์นี้ตั้งแต่สมัยมหาวิทยาลัยมาได้จนถึงตอนนี้“มันไม่ได้เจ็บที่เขานอกใจนะ” ณะพูดกับไนท์ น้ำเสียงนิ่งแต่หนัก “มันเจ็บตรงที่เขาไม่กระตือรือร้

หลังงานจบ คนโปรดเดินออกมาหน้าคณะไนท์ยืนรออยู่ข้างรถ พร้อมช่อกุหลาบสีแดงในมือผมเดินเข้าไปหาเขา“ดอกไม้ครับ” เขายื่นให้ผมรับไว้ “ขอบคุณครับ” พลางยิ้มไนท์ยกมือขึ้นลูบหัวผมเบาๆ“ป่ะ” ไนท์พูดพลางเปิดประตูให้ ก่อนจะเดินอ้อมไปขึ้นฝั่งคนขับ“ไปกินข้าวมั้ย?” เขาชวนขณะออกรถมีดอกไม้เหมือนอย่างที่บอกไว้จริงๆ แต่เขาไม่ได้ไปดูอยู่ตรงนั้น จะมีความหมายอะไร แล้วนี่ไม่คิดจะอธิบายอะไรให้ฟังหน่อยเหรอ“โปรด ว่าไง?”“ไปสิ”ตอนกินข้าวกัน ผมก็ไม่ได้ถามออกไปว่า ทำไมเขาถึงมาดูผมแสดงไม่ทัน ติดอะไรรึเปล่า ผมรอให้เขาเล่าเอง แต่จนหมดวัน เขาก็ไม่พูดถึงมันเลย ไม่อยากมา? คนเยอะ? หรืออะไร มีธุระ? เขาก็ไม่บอก หลังจากนั้น ไนท์ก็เริ่มผิดนัดอยู่เรื่อย บ้างก็ว่าติดธุระ งานที่บริษัท นัดไปกินข้าววันครบรอบ แต่ไนท์ก็บอกเหนื่อย ขอเลื่อนไปวันอื่น แต่พอเข้าไปดูในสตอรี่ของณะกลับมีไนท์อยู่ด้วย ธุระอะไร[ดูสิชั้นเจอใคร ไนท์กับณะ omg ไม่คิดว่าเขาจะรู้จักกัน] (แนบรูป//รูปถ่ายไนท์และณะนั่งอยู่ด้วยกันที่คาเฟ่)↳ อุ้ย ตัวท็อปคู่เลยหนิ หรือจะมีซัมติงอะไร

-คนโปรด-ผมเปิดประตูเข้าบ้าน“กลับมาแล้วครับแม่” ผมพูดขณะเดินผ่านไปทางบันได“อะแฮ่ม” แม่ที่อยู่ในครัวกระแอมขึ้นผมหันไปมองงงๆ ไม่แน่ใจว่าแม่มีอะไรจะพูด หรือแค่ไอเฉยๆ“อย่าลืมลงมากินข้าวนะ” แม่บอกผมชะงัก ก่อนตอบ“ผมกินมาแล้วครับ” “กับไนท์เหรอ?” …รู้ได้ยังไง แต่พอคิดดู ก็ไม่แปลก เพราะเมื่อวานผมเพิ่งบอกพ่อกับแม่ไปว่าไนท์เขาขอเป็นแฟน“ครับ”“อย่าคิดว่าแม่ไม่เห็นนะ”“? เห็น… อะไรครับ?”“ก็ที่ไนท์เปิดตัวลูกกับนักข่าวน่ะสิ”ผมตาโต ไวไปไหมเนี่ย“รู้ ได้ยังไงครับ?”“ก็เพื่อนแม่ที่โรงเรียนเขาเปิดให้ดู เขาเห็นหน้ากับชื่อลูกคุ้นๆ”“อ๋อ... ในทวิตเหรอครับ?”“ทำนองนั้นแหละ เห็นมาแรงด้วยนะ”  “แล้วแม่…ได้เลื่อนอ่านคอมเมนต์ด้วยมั้ยครับ?”  “อ่านสิ เห็นเขากรี๊ดกันใหญ่ บอกว่าน่าร้ากกก ว้าวมาก ไม่คิดว่าไนท์จะมีแฟนเป็นผู้ชาย อะไรประมาณนี้แหละจ้ะ” แม่เล่าเหมือนกำลังเม้ามอยกับเพื่อน    “จริงๆ ผมยังไม่อยากให้เขาเปิดตอนนี้หรอกครับ เพราะว่าเขาเป็นดาราต้องทำงานกับคนอีกหลายคน ต้องมีคู่จิ้น อีกอย่างไม่

คนโปรดรีบเปลี่ยนชุดจนเสร็จ แล้วสาวเท้ากลับไปยังห้องของไนท์ ตอนแรกเขายกมือจะเคาะประตู แต่ก็นึกขึ้นได้ว่า ไนท์บอกให้เข้าไปได้เลย ไม่ต้องเคาะ เดี๋ยวรำคาญเอาเขาเปิดประตูเข้าไป พบว่าไนท์กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน มือเลื่อนโทรศัพท์ไปมา แต่สิ่งที่ดึงดูดสายตายิ่งกว่านั้นคือร่างสูงในชุดสูทที่ดูดีจนน่าตกใจแทนที่เขาจะถามเรื่องชุด แต่เขากลับ “ได้...ป่ะ?” พร้อมทำมือชักล้อเลียน“หยุดซิ!” เขาขมวดคิ้วใส่อย่างห้ามปราม“โอเคคับๆ” ร่างสูงยกมือขึ้นยอมแพ้ ยิ้มกว้างจนตาหยี “เป็นไงชุด?”“ก็อย่างที่เห็น” เขาตอบไปนิ่งๆ แต่ตัวก็ยืดอกให้ดูเต็มๆ “อื้มม หล่อมาก”“ชุด?” เขาถาม เพราะไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายหมายถึงชุดหรือเขากันแน่“ใช่” ไนท์พยักหน้าชุดหล่อเหรอวะ?“นี่ไง ใส่คู่กันกับกู” ไนท์พูดพลางลุกขึ้นยืน เผยให้เห็นชุดอย่างเต็มตัว เขาใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีดำด้านใน ปลดกระดุมสองเม็ดบน เผยช่วงคอ สวมทับด้วยสูทสีเงินเข้มแบบบาง ตัดทรงพอดีตัว ไม่หนาเทอะทะ กางเกงขายาวสีเดียวกัน สไตล์ที่ออกมาคล้ายคนที่ไปออกงานหรู แต่ไม่อยากดูแข็งเกินไป มีเสน่ห์แบบก้ำกึ่งระห