ศิลปินคนโปรด Favourite Person #ไนท์คนโปรด

ศิลปินคนโปรด Favourite Person #ไนท์คนโปรด

last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-25
Oleh:  Cherry&Chocolate Baru saja diperbarui
Bahasa: Thai
goodnovel18goodnovel
Belum ada penilaian
45Bab
451Dibaca
Baca
Tambahkan

Share:  

Lapor
Ringkasan
Katalog
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi

นิยายวายฟีลดีแต่พระเอก Red Flag เมื่อนักศึกษาหนุ่มแฟนบอยต้องมาเป็นผู้จัดการให้กับศิลปินที่ตัวเองชอบ ไนท์ นักแสดงหนุ่มหน้าใหม่ เจ้าของฉายาหนุ่มหล่อหน้าตี๋ มีคนที่ไม่ชอบขี้หน้าอยู่คือ คนโปรด ลูกชายเพื่อนสนิทของพ่อตัวเอง กลับกันคนโปรดนักศึกษาหนุ่มคณะนิเทศปี 4 ที่มีความใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักแสดงกลับมองว่าเขาคือไอดอล วันหนึ่งคนโปรดได้ไปฝึกงานในค่ายที่เขากำลังทำงานอยู่ ดูเหมือนว่าโชคชะตาจะเล่นตลกกับเขา เพราะผู้จัดการคนเก่าที่สนิทกันกับเขาได้ยื่นไม้ต่อให้กับคนโปรด ให้เป็นผู้จัดการส่วนตัวของเขา โดยที่ไม่ฟังคำคัดค้านจากเขาผู้เป็นศิลปินเลย ซึ่งหน้าที่นี้คนโปรดเองก็ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเช่นกัน ถึงแบบนั้นไนท์ก็ไม่ได้หาผู้จัดการคนใหม่มาแทนแต่อย่างใด แต่การปฏิบัติกับคนโปรดนั้น ดูเหมือนจะอยากให้อีกฝ่ายลาออกไปจากหน้าที่นี้เองซะมากกว่า เพราะมันค่อนข้างที่จะละลาบละล้วงอีกฝ่ายมาก การทำงานร่วมกัน ทำให้ทั้งสองสนิทกันขึ้น รวมทั้งใกล้ชิดกันมากขึ้น จนถึงขั้นได้หลับนอนด้วยกัน ครั้งแรกอาจเป็นเพียง เพราะความเผลอไผล แต่มันมีครั้งต่อไปนี่สิ

Lihat lebih banyak

Bab 1

อารัมภบท การันต์ คีรีกันตรักษ์

اكتشفت ليلى منصور أن زوجها كمال الرشيد يخونها.

كان يخونها مع طالبة جامعية.

في يوم ميلاد كمال، أعدت ليلى مائدة طعام منذ وقت مبكر. وفجأة، "طن"—رن هاتف كمال الذي نسيه في المنزل، فرأت ليلى رسالة من تلك الطالبة الجامعية.

"أصبت نفسي وأنا أحمل الكعكة، أوجعني ذلك، أوووه"

وأرفقت الصورة برسالة.

الصورة لم تظهر وجهها، بل ساقيها فقط.

كانت الفتاة في الصورة ترتدي جوارب بيضاء مرفوعة، وحذاء أسود مدور الرأس، وتنورة جامعية زرقاء وبيضاء مرفوعة قليلا، تكشف عن ساقين مشدودتين ناعمتين بغاية الجمال.

ركبتاها البيضاوان بدتا متورمتين فعلا، وجسدها الشاب المتوهج، مع تلك الكلمات الدلعة، كانت تنضح بإغراء محرم.

يقال إن كبار رجال الأعمال الناجحين يفضلون هذا النوع بالذات حين يختارون عشيقاتهم.

قبضت ليلى على الهاتف بشدة حتى شحب لون أطراف أصابعها.

طن.

وصلت رسالة جديدة من الطالبة الجامعية.

"سيد كمال، نلتقي الليلة في فندق السحاب، سأحتفل بعيد ميلادك~"

اليوم عيد ميلاد كمال، وعشيقته بالخارج تخطط للاحتفال به.

أخذت ليلى حقيبتها وتوجهت مباشرة إلى فندق السحاب.

كانت تريد أن ترى كل شيء بعينيها.

كانت تريد أن تعرف من هي تلك الطالبة الجامعية!

...

وصلت ليلى إلى فندق السحاب، وكانت تنوي الدخول.

لكنها رأت والديها، حازم منصور ونسرين خازن، فتقدمت بدهشة وقالت: "أبي؟ أمي؟ ما الذي تفعلانه هنا؟"

تجمد الاثنان، وتبادلا نظرة سريعة قبل أن يقول حازم بنبرة مترددة: "ليلى، أختك عادت من الخارج، جئنا معها إلى هنا."

جميلة منصور؟

نظرت ليلى من خلال الزجاج اللامع، فرأت جميلة بالداخل، وتجمدت في مكانها.

كانت جميلة ترتدي نفس التنورة الزرقاء والبيضاء التي ظهرت في صورة الرسالة تماما.

إذا، الطالبة الجامعية لم تكن سوى أختها جميلة.

جميلة ولدت جميلة فعلا، تلقب بـ "الوردة الحمراء" في مدينة البحر، والأهم أنها تملك أجمل ساقين في المدينة، كم من الرجال انحنوا أمامهما.

واليوم، استخدمت أختها تلك الساقين لإغواء زوج أختها.

ضحكت ليلى بمرارة، ثم استدارت نحو والديها وقالت: "يبدو أنني آخر من يعلم."

قال حازم بتردد: "ليلى، سيد كمال لم يكن يحبك من الأساس."

وأضافت نسرين: "صحيح، تعلمين كم من النساء في مدينة البحر يطمعن في كمال، فبدل أن تذهب لواحدة غريبة، فلتكن لأختك."

شدت ليلى قبضتيها وقالت: "أنا أيضا ابنتكما!"

ثم استدارت وغادرت دون أن تنظر خلفها.

نادتها نسرين من خلفها فجأة: "ليلى، أخبريني، هل لمسك كمال من قبل؟"

توقفت خطوات ليلى فجأة.

تدخل حازم بنبرة صارمة: "لا تعتقدي أننا ظلمناك. في الماضي، كان كمال وجميلة يعتبران الثنائي المثالي، لكن بعد الحادث الذي جعله في غيبوبة، اضطررنا لجعلك تتزوجينه بدلا منها."

نظرت نسرين إلى ليلى بازدراء وقالت: "انظري لنفسك، خلال ثلاث سنوات من الزواج كنت مجرد ربة منزل تدورين حول زوجك، بينما أصبحت جميلة راقصة باليه رئيسية. إنها البجعة البيضاء وأنت البطة القبيحة. بماذا تنافسينها؟ أعيدي كمال إليها فورا!"

كانت كلماتهم كالسكاكين تغرس في قلب ليلى، فغادرت ودموعها تلمع في عينيها.

...

عادت ليلى إلى الفيلا، وكان الظلام قد حل. كانت قد منحت الخادمة أمينة إجازة، فبقيت وحيدة في المنزل، دون أن تشعل أي ضوء، وسط صمت قاتم وبرودة موحشة.

جلست وحدها في الظلام عند مائدة الطعام.

كانت المائدة مليئة بالطعام الذي أصبح باردا، وبجانبه كعكة من صنع يديها، كتب عليها: "زوجي العزيز، عيد ميلاد سعيد."

بدت تلك الكلمات مؤلمة في عينيها، تماما مثلها هي، مجرد نكتة تافهة.

كان كمال وجميلة يعرفان في الوسط بأنهما الثنائي المثالي. الجميع يعلم أن الوردة الحمراء، جميلة، كانت معشوقته، لكن بعد حادث مفاجئ قبل ثلاث سنوات جعله في غيبوبة، اختفت جميلة تماما.

حينها، أعادتها عائلة منصور من الريف وأجبروها على الزواج بكمال بدلا من أختها.

وعندما علمت أنه كمال، الرجل الذي أحبته طوال حياتها، وافقت بقلب راض.

طوال ثلاث سنوات من الزواج، ظل كمال في غيبوبة، وبقيت ليلى ترعاه دون توقف، لا تخرج، لا تخالط الناس، كرست نفسها لعلاجه، وتحولت إلى ربة منزل لا تعرف سوى خدمته، حتى استعاد وعيه أخيرا.

أخرجت ليلى ولاعة وأشعلت الشموع.

في وهج الضوء الخافت، رأت انعكاس نفسها في المرآة المقابلة: امرأة بملابس منزلية رمادية باهتة، رتيبة، بلا أي لمسة أنوثة أو بهجة.

أما جميلة، فقد أصبحت خلال هذه السنوات راقصة باليه أولى، مليئة بالحياة، مشرقة، فاتنة.

هي كانت البطة القبيحة.

وجميلة هي البجعة البيضاء.

وبعد أن استعاد كمال وعيه، عاد ليمشي من جديد مع البجعة البيضاء، تاركا خلفه تلك البطة القبيحة.

هاه، كل ما عاشته خلال تلك السنوات لم يكن سوى قصة وهمية من طرف واحد.

كمال لم يحبها أبدا، أما هي، فكانت تحبه بكل كيانها.

يقولون إن من يقع في الحب أولا، هو الخاسر دائما، واليوم، جعلها كمال تخسر كل شيء.

امتلأت عينا ليلى بالدموع، ثم أطفأت الشموع.

وعادت الفيلا لتغرق مجددا في ظلام مطبق.

وفي تلك اللحظة، سطع ضوء قوي من الخارج—سيارة رولز رويس فانتوم اندفعت بسرعة وتوقفت على العشب، إنها سيارة كمال.

ارتجفت أهداب ليلى، لم تصدق أنه عاد.

كانت تظن أنه لن يعود إلى المنزل الليلة.

فتح باب الفيلا، ودخلت من خلاله قامة طويلة، أنيقة، مكسوة ببرودة الليل، لقد عاد كمال.

لطالما كانت عائلة الرشيد من أرقى العائلات في مدينة البحر، وكان كمال ولي عهدها الذهبي. منذ صغره أظهر موهبة مذهلة في عالم الأعمال، حصل على شهادتين ماجستير من هارفارد في سن السادسة عشرة، وأطلق شركته الأولى في وول ستريت محققا نجاحا مدويا، ثم عاد إلى الوطن ليتسلم إدارة مجموعة الرشيد ويعتلي مكانة أغنى رجل في مدينة البحر.

دخل كمال بخطوات واثقة، وصوته العميق الممزوج بالبرود سأل: "لماذا الظلام؟"

"طقطق."

مد يده وأشعل مصباح الحائط.

أجبرها الضوء الساطع على إغماض عينيها للحظة، ثم فتحتها لتنظر إليه.

كان كمال يرتدي بدلة سوداء مصممة خصيصا له، وسامته المثالية، وتناسق جسده، وتلك الهالة النبيلة الباردة التي تحيط به، جعلت منه حلما للكثيرات من بنات الطبقة الراقية.

نظرت ليلى إليه وقالت: "اليوم عيد ميلادك."

لم يظهر على وجه كمال الوسيم أي تعبير، فقط رمق المائدة بنظرة فاترة وقال: "لا تضيعي وقتك مرة أخرى، لا أحتفل بهذه الأشياء."

ابتسمت ليلى بسخرية خفيفة وسألت: "لا تحتفل بها، أم أنك لا تريد الاحتفال معي؟"

نظر إليها كمال، لكن نظرته كانت باهتة، وكأنه لا يرى جدوى من النقاش، وقال: "كما تشائين."

قالها ثم صعد إلى الطابق العلوي دون تردد.

كان دائما هكذا معها.

لم تستطع يوما تدفئة قلبه البارد مهما فعلت.

وقفت ليلى ونظرت إلى ظهره المتجهم وقالت: "اليوم عيد ميلادك، أردت أن أقدم لك هدية."

لم يتوقف كمال، ولم يلتفت، فقط قال: "لا حاجة لي بها."

ابتسمت ليلى، ورفعت شفتيها بهدوء وقالت: "كمال الرشيد، دعنا نطلق."

كان كمال قد وضع قدمه على الدرجة الأولى من السلم، لكنه توقف فجأة، واستدار لينظر إليها بعينيه السوداوين العميقتين، مركزا نظراته عليها.

Tampilkan Lebih Banyak
Bab Selanjutnya
Unduh

Bab terbaru

Bab Lainnya
Tidak ada komentar
45 Bab
อารัมภบท การันต์ คีรีกันตรักษ์
-ไนท์- “เราเลิกกัน! แล้วอย่ามาให้พี่เห็นหน้าอีก” “ลัลไม่เลิก พี่กำลังเข้าใจลัลผิด ลัลกับเขาไม่ได้มีอะไรกันจริงๆ นะ” “เหอะ ไม่มีอะไร คิดว่าพี่โง่มากเหรอ ฮะ ถึงจะไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรอ้ะ” “ลัลรักพี่นะ” ร่างเล็กคว้าแขนเขา “รักเหี้ยอะไร! ปล่อย!!” ร่างสูงกระแทกเสียง พร้อมกับสะบัดแขนออกจากการเกาะกุมของเธอ แล้วเดินออกไปทันที “พี่ไนท์” เสียงเล็กตะโกนเรียกตามหลัง “คัต!! ไนท์ ในบทไม่มีคำว่าเหี้ยนะ” “อ่อ ขะ..ขอโทษแทนไนท์ด้วยนะคะ” ผู้จัดการสาวของผมออกตัวขอโทษแทนอย่างไว “พี่เข้าใจว่าไนท์อินกับบท แต่ฉากนี้ช่วยพูดตามบทหน่อยนะ” “..ครับ” “มาๆ เอาใหม่อีกรอบ กล้องสปีด แอนด์.. แอ็กชัน!!” “ดูสิพูดอะไรก็ไม่รู้เนาะ ไม่มืออาชีพเลยว่ามั้ย” “จะมืออาชีพอาร๊าย ก็เห็นว่าเพิ่งมาแสดงได้ไม่นานหนิ” เสียงซุบซิบนินทาของเด็กในกอง “อะแฮ่ม เงียบๆ หน่อยนะคะ เขากำลังถ่ายกันอยู่” ผู้จัดการเอ็ดเจ้าของเสียงนินทา ⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_ ผมเกิดมาในครอบคร
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-05
Baca selengkapnya
ตอนที่ 1 พนักงานใหม่
“โอเค เลิกกองได้” เสียงผู้กำกับ ถึงเวลากลับ ไนท์และผู้จัดการสาวก็พากันเดินออกมาจะกลับบ้าน “เห็นป้ะวันนี้ พี่โดนัทกับไนท์อ้ะ หน้าแทบจะชนกันอยู่ละ เธอว่าเขาเป็นแฟนกันป้ะ” “อืม…ไม่รู้สิ” “เห็นคนพูดว่า ไม่รู้ได้มาเล่นเพราะชอบกันรึเปล่าด้วย” เสียงผู้หญิงสองคนพูดคุยกัน ร่างสูงได้ยินเสียงอย่างนั้นแล้วก็ไม่พอใจ เดินเลี้ยวขวาเข้าไปหาต้นตอของเสียง “ไนท์ ไม่เอา” เสียงผู้จัดการสาวว่าปรามเจ้าตัว แต่ก็ไม่ทัน “ขอความกรุณาอย่าคิดเองเออเองนะครับ ถ้าไม่รู้จริง ให้เกียรติกันหน่อย” “คิดเองเออเองอะไร เราก็แค่ได้ยินมา” เขาหันไปคุยกับอีกคน “อือ ดูหัวรุนแรงอย่างเขาว่าจริงๆ ด้วย” “นี่คุณ ไม่มีความละอายกันเลยเหรอ นินทากันซึ่งๆ หน้าแบบนี้” “ไนท์ พอได้แล้ว” พี่โดนัทวางมือมาบนไหล่ “พี่ก็ดูเขาพูดสิ” “ช่างเขาเถอะ” “ผมไม่ได้เป็นแฟนกับพี่โดนัท เราสองคนแค่เล่นกัน ผมนับถือเขาเป็นพี่ ช่วยเข้าใจใหม่ด้วยนะครับ” ไนท์สูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะบอกอธิบายออกไปอย่างใจเย็น “อ๋อค
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-05
Baca selengkapnya
ตอนที่ 3 ก็เป็นแฟนคลับ
-ไนท์- บ่ายโมงตรง ภายในกองถ่ายที่กำลังพักกอง บรรยากาศเต็มไปด้วยความผ่อนคลาย แม้การเคลื่อนไหวของตัวทีมงาน รวมทั้งนักแสดง ที่ต่างก็พากันเดินไปต่อแถวรับข้าวกองมานั่งกินที่โต๊ะด้วยความหิว จะทำให้แลดูวุ่นว่ายหน่อยๆ ก็ตาม เพราะตอนเช้าทุกคนได้ใช้พลังงานไปไม่น้อยกับการถ่ายทำซิทคอมเรื่องใหม่ “เล่ามาซิเกิดอะไรขึ้น” ผู้จัดการสาวเปิดหัวข้อสนทนาด้วยคำถาม “เล่าอะไรครับ?” ไนท์ที่กำลังจะตักข้าวเข้าปากก็ชะงักก่อน เลิกคิ้วงงกับคำถามของโดนัท“ไม่ได้ดูทวิตเหรอ? เทรนด์ติดท็อปห้าเลยนะ เมื่อเช้าอ้ะ”  “ไหนบอกไม่ได้ไป” ? ไนท์นิ่งคิดชั่วครู่ “อ่อ บ้าเอ้ย!” นึกเรียบเรียงเหตุการณ์ได้แล้ว ร่างสูงก็สบถออกมา “ก็ไม่ได้ไป ผมไปกินข้าวเยาวราช ขากลับเดินผ่าน แล้วเจอกัน เขาก็เข้ามาทักผม แล้วก็ทำเหมือนจะเป็นลม ผมเลยรับไว้เฉยๆ แผนยัยนั่นแน่เลยกับเพื่อนอ้ะ” ไนท์ร่ายประโยคอธิบายถึงเรื่องทั้งหมดแบบสั้นๆ “ดูนี่สิ” โดนัทยื่นโทรศัพท์ให้ไนท์ดู[คลิปสัมภาษณ์] สื่อ : คิดยังไงที่มีรูปหลุดออกมาในโลกโซเชียลครับผู้หญิง : ก็จริงๆ พลอยใสกำลังศึกษาดูใจกับพี่ไนท์อยู่น่ะค่ะสื่อ : จริง
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-05
Baca selengkapnya
ตอนที่ 2 ห้องเรียน
มหาวิทยาลัยใจกลางเมืองตั้งอยู่ในย่านที่เต็มไปด้วยสีสันมีชีวิตชีวา รายล้อมด้วยตึกสูงระฟ้า และมีห้างสรรพสินค้าที่อยู่ใกล้ๆ บรรยากาศรอบมหาวิทยาลัยเต็มไปด้วยความเร่งรีบของผู้คนที่เดินสวนกันไปมาทั้งนักศึกษาและคนทำงาน ห้องเรียนนักศึกษาคณะนิเทศศาสตร์ สาขาการแสดง ปี4 อาจารย์สั่งงานให้นักศึกษาไปทำสไลด์มา ในหัวข้อ ‘ศิลปินต้นแบบหรือผู้เป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้ทำตามความฝัน’ และวันนี้ก็มาถึงวันนำเสนอแล้ว “ศิลปินต้นแบบ หรือผู้ที่เป็นแรงบันดาลใจของผม ไม่ใช่คนที่มีชื่อเสียงโด่งดังอะไร แต่เป็นคนที่อยู่ใกล้ตัวผมครับ” “ใครวะ”  “ไม่รู้สิ” “คนๆ นั้นคือไนท์ การันต์ คีรีกันตรักษ์ ศิลปินหน้าใหม่ในตอนนี้ครับ เขาเป็นลูกชายของเพื่อนพ่อผม” คนโปรดยืนนำเสนออยู่ที่หน้าห้อง “เฮ่ย” “เฮ่ยอะไร รู้จักเหรอ” “อือ” มีเสียงกระซิบกระซาบกันดังขึ้นมาเล็กน้อยจากเพื่อนร่วมชั้น แต่คนโปรดไม่ได้สนใจ เขามองไปที่ภาพบนหน้าจอที่กำลังฉายอยู่ ก่อนจะพูดต่อด้วยแววตาที่มีประกายแห่งความชื่นชมซ่อนอยู่ในนั้น “ผมได้รู้จักกับเขาจากวันที่พ่อของเขากับเขามาที่บ้านของผมครับ จริงๆ เขาเป็นคนที่ชอบการออกแบบเสื้อผ้า
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-05
Baca selengkapnya
ตอนที่ 4 คุณอาหมอบ้านอยู่ท้ายซอย
[ย้อน] 3 ปีที่แล้ว โรงพยาบาลคีรีกันตรักษ์โรงพยาบาลเอกชน ที่มีมาแล้วมากกว่า 40 ปี ได้รับการรับรองเป็นมาตรฐานสากล และได้รับความไว้วางใจจากผู้คนมากมายเป็นวงกว้าง มีชื่อเสียงทั้งในด้านการให้บริการ การตรวจวินิจฉัย และการดูแลรักษา เอาใจใส่เสมือนคนในครอบครัว ผู้อำนวยการนายแพทย์กันต์ คีรีกันตรักษ์ เดินออกมากจากห้องประชุมด้วยท่าทางสุขุมและหนักแน่น แฝงไปด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจในหน้าที่ เมื่อครู่เป็นการประชุมที่ผอ.กันต์เพิ่งเรียกจัดประชุมกับทีม เพื่อพูดคุยอัปเดตถึงความคืบหน้าของโปรเจกต์ต่างๆคนโปรดยืนอยู่ข้างพ่อเขา บนทางเดินที่คนเดินสวนไปมาในห้องโถงกว้างของโรงพยาบาล ทั้งสองเพิ่งออกมาจากห้องตรวจ โดยมีนายแพทย์ที่เดินตามออกมาส่งด้วย เพราะตนจะไปพักเที่ยงด้วยพอดี“แนะนำอย่าหักโหมมากนะครับ พักผ่อนเยอะๆ แล้วก็อย่าเครียดมาก” แพทย์บอกด้วยน้ำเสียงสุภาพและจริงจัง“ก็ลูกชายผมน่ะสิครับหมอ ทำให้ผมเครียด” นายตำรวจคนป่วยหันมาพูดกับลูกชายตัวเอง แต่ไม่ได้จริงจังมาก“อ้าวพ่อ ทำไมพูดงี้อ้ะ?” คนโปรดแย้งกลับด้วยท่าทางสบายๆ เหมือนพ่อลูกคุยเล่นกัน แต่มีคนที่ไม่เก็ทอยู่คือ“โอ๊ะ อย่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-05
Baca selengkapnya
ตอนที่ 5 ฝึกงานวันแรก
-คนโปรด-สายตาคนโปรดกำลังจับจ้องไปที่จอแล็ปท็อปอย่างใจจดใจจ่อ ไล่สายตาอ่านการตอบกลับอีเมลที่ตนเพิ่งส่งคำขอฝึกงานไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ‘เรียน คุณณปภัช พัฒนโชติโสภณ ฝ่ายบุคคลขอแจ้งให้ท่านทราบว่า ทางค่ายLBN  ENTERTAINMENT ตกลงรับท่านเข้าฝึกงานในตำแหน่งContent Creative’“เยสสสสส!” คนลุ้นร้องออกมาด้วยความดีใจ เห็นอย่างนั้นแล้ว คนดีใจก็ลุกออกจากเก้าอี้เปิดประตูห้องนอนเดินลงบันไดมายังชั้นล่างอย่างไว“ฉาหลองเลยย แม่ แม่อยู่ไหน” คนโปรดหันรีหันขวางหาคนเป็นแม่ด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น“ฉลองอะไร มีอะไร ฮึ” คนเป็นแม่เดินออกจากห้องครัว เพราะได้ยินเสียงคนดีใจอะไรก็ไม่รู้ ก่อนจะยืนพิงขอบประตูขมวดคิ้วมองลูกชายตัวเอง“ได้ที่ฝึกงานแย้ววว” คนโปรดว่าพลางยิ้มคุณแม่มุ่นคิ้ว “ฝึกงานอะไรลูก? ไหนบอกแม่ว่าไม่มีฝึกงานไง แต่เป็นทำโปรเจกต์จบแทน แล้วตอนนี้ก็ปิดเทอมอยู่ไม่ใช่เหรอ?”“ผมอยากไปฝึกเองครับ แฮ” คนเป็นลูกยิ้มแฉ่งเห็นฟันขาว “แม่รู้ป้ะ คนอยากได้ที่นี่กันตั้งเยอะเลยนะ นึกว่าจะไม่ได้แล้ว”“แล้วทำไมต้องเป็นที่นี่ เป็นที่อื่นไม่ได้?” แม่เลิกคิ้วถาม“ก็ที่นี่อ้ะ เป็นค่าย
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-21
Baca selengkapnya
ตอนที่ 6 ทำไมต้องเป็นกู (2/2)
ค่ายLBNถ่ายเสร็จเรากลับมาที่บริษัทกันก่อน เพราะวันนี้มีประชุม ยังดีที่สถานที่ถ่ายทำวันนี้ไม่ได้อยู่ไกลจากบริษัทมากนัก เพราะเลิกกองก็ห้าโมงเย็นแล้ว ซึ่งเป็นช่วงที่การจราจรหนาแน่น แต่ก็ใช้เวลาไม่นานมากก็มาถึงบริษัท“ไปกับผมมั้ย รถติดนะ” ไนท์ที่กำลังล้วงเอากุญแจรถในกระเป๋ากางเกงอยู่ก็หันมาตามเสียงของอีกคน“รู้กูไม่ได้เพิ่งมาอยู่กรุงเทพ คนอื่นเขาก็ติด” เขาตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาคำพูดคำจานะ“โอเค๊”ทำไมไม่นัดประชุมเช้าพรุ่งนี้นะ จะให้กลับมาอีกทำไมณ ห้องประชุม ชั้นห้า สรุปการประชุมก็คือค่ายอยากให้พนักงานทุกคนมีมารยาทและสร้างภาพลักษณ์ที่ดีให้กับบริษัท ตอนคัดพนักงานมาก็ได้บอกแล้ว แต่ประธานค่ายก็พูดเน้นย้ำอีกครั้งหนึ่ง โดยเฉพาะกับนักแสดง แต่ประเด็นหลักอีกประเด็นคือเขาอยากให้สร้างคอนเทนต์เพื่อโพรโมต สร้างการมองเห็นให้กับคนอื่นๆ ได้รู้จักค่ายเพิ่มมากขึ้น โดยไม่จำเป็นต้องเป็นคอนเทนต์ครีเอเตอร์ แต่เป็นใครก็ได้ที่ว่างจากหน้าที่ และมีความคิดสร้างสรรค์ก็สามารถเสนอกับทีมคอนเทนต์ครีเอเตอร์หรือจะอัดคลิปมาเองเลย แล้วค่อยมาเปิดให้ดูทีหลังก่อนเผยแพร่ก็ได้ โดยผลงา
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-25
Baca selengkapnya
ตอนที่ 6 ทำไมต้องเป็นกู (1/2)
วันนี้เป็นวันออกกองวันแรก คนโปรดออกจากบ้านมาตั้งแต่เช้าตรู่ ด้วยความตื่นเต้นและไม่อยากที่จะไปสาย โลเคชันวันนี้คือร้านอาหารตามสั่งที่อยู่ในสวนสาธารณะ มีพื้นที่กว้างขวาง ฝั่งตรงข้ามมีม้านั่งเรียงเป็นทางยาวตลอดริมแม่น้ำ ซึ่งเป็นทำเลที่ดีเลยทีเดียว สถานที่อยู่ห่างออกไปจากบริษัทแต่ก็ไม่ได้ไกลมากนักขณะนี้กล้องกำลังจับภาพไปที่ฉากตรงหน้า ผู้กำกับมองในจอมอนิเตอร์ เมื่อทุกอย่างได้ที่ก็ “แอนด์แอ็กชัน!”ตอนนี้ลูกค้าเต็มร้าน ไหนจะออร์เดอร์หน้าร้านและที่สั่งมาทางออนไลน์อีก แบบไม่เซตเอาแบบเรียลๆ ไปเลย ไนท์หรือคุณภีมประธานบริษัทแห่งหนึ่งในบท เดินมากินข้าวที่ร้านนี้ตามเดิม แม่ค้าสาวหรือนางเอกของเรื่องดูท่าจะรับลูกค้าจนไม่ได้พักเลยทีเดียว ภาพที่ออกมาจะเห็นว่ามีลูกมืออีกหนึ่งคนซึ่งเป็นเจ้าของร้านที่แท้จริง กำลังทำอาหารตามออร์เดอร์อยู่ ถ้าถามว่าทำไมค่ายไม่จ่ายเงินเพื่อเซต ก็ตอบได้เลยว่าประหยัดงบร่างสูงสั่งอาหารเรียบร้อยกำลังจะเดินเข้ามาเพื่อหาที่นั่งในร้าน ครั้นเห็นหญิงสาวซึ่งยืนอยู่ด้านหลังนั่งร้านดูเหมือนจะหน้ามืด จึงปรี่เข้าไปหาร่างบางโดยไว ทันรับร่างเขาไว้ทันพอดี“เป็นอะไรมั้
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-25
Baca selengkapnya
ตอนที่ 7 เข้าทางพ่อ (1/2)
-คนโปรด- เช้าวันอาทิตย์ วันนี้เป็นวันหยุด พ่อกับแม่ก็หยุดอยู่บ้านเหมือนกัน ใช่ว่าจะเป็นแบบนี้ทุกวัน เพราะบางวันที่พวกเขามีงานก็จะไม่ได้หยุด มาถึงตอนนี้พวกเรากินข้าวเช้ากันหมดทุกคนแล้ว ซึ่งเป็นปกติของบ้านนี้ที่จะกินข้าวเร็ว เหมือนเช่นกับทุกๆ วัน เพราะจะได้มีเวลาไปทำอะไรตามที่แต่ละคนแพลนไว้ได้ เพราะเวลามันผ่านไปไวมากแค่หายใจเพียงอึดเดียวก็หมดวันแล้ว เราจึงค่อนข้างที่จะให้ความสำคัญกับเวลา “แม่ครับ” “มีอะไรจ๊ะ?” แม่เงยหน้าขึ้นจากการปลอกผลไม้ใส่จาน มองลูกชายด้วยความสงสัย “วันนี้คุณอาหมอเขาอยู่บ้านมั้ยอ้ะครับ?” “อืม…ไม่รู้สิจ๊ะ” “น่าจะอยู่ อยู่นะ มีอะไร?” พ่อที่เดินเข้ามาพอดี ตอบแทนด้วยน้ำเสียงเรียบ “อ๋ออ.. ไม่มีไรครับ ผมแค่ไม่ได้เจอคุณอานานแล้ว ก็เลยนึกอยากไปเยี่ยมเฉยๆน่ะครับ” คนโปรดแก้ตัวเสียงอ่อย ไม่รู้จะอ้างว่าอะไรดี จึงพูดไปแบบนั้น “ก็จริง เดี๋ยวเอากับข้าวไปฝากคุณหมอด้วยนะลูก เดี๋ยวแม่จัดให้” แม่พูดพร้อมเดินเข้าไปในครัว “ได้ครับ” ตอบแม่ จากนั้นคนโปรดหันไปถามพ่อต่อ “ช่วงนี้คุณอาเขายุ่ง
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-25
Baca selengkapnya
ตอนที่ 7 เข้าทางพ่อ (2/2)
วันต่อมา…ค่ายLBNไนท์กับผู้จัดการกำลังนั่งอยู่ในโรงอาหารชั้นเดียวที่เรียบง่าย ซึ่งถัดจากตึกใหญ่มานี่เอง ยังคงอยู่ในที่ของบริษัท โต๊ะยาวที่ทำจากพลาสติกเคลือบมันวางเรียงราย คนมาพักกินข้าวที่นี่ไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่นัก เพราะคนในบริษัทบางส่วนชอบที่จะออกไปกินข้าวข้างนอกกันมากกว่า ดังนั้นเสียงรอบข้างก็จะค่อนข้างเบาหูได้ดี แต่เจ้าของบริษัทก็ยังคงไม่มีความคิดที่จะรื้อถอนหรือทำอย่างอื่นไป เพราะก็ยังคงมีกลุ่มคนจำนวนหนึ่งที่ใช้อยู่ และเป็นการช่วยพ่อค้าแม่ขายที่ทำกับข้าวด้วย แถมราคาก็ถูกกว่าข้างนอกอีก ถ้าครั้งไหนไนท์กับผู้จัดการมีเวลาพอ ทั้งสองก็มักจะออกไปกินข้าวข้างนอกกัน ซึ่งพวกเขามักจะหาร้านอาหารใหม่ๆ ลองอยู่เป็นประจำ บางทีถ้าหากใครต้องการความเป็นส่วนตัว ก็จะต่างคนต่างไป แต่วันนี้ผู้จัดการสาวมีเรื่องที่ต้องบอกนักแสดงของตัวเอง“พี่มีอะไรจะบอก… พี่ท้อง” ผู้จัดการสาวพูดขึ้นมาเสียงนิ่ง แต่สายตาดูจริงจัง“ฮะ!..จริงป้ะ?” ไนท์รีบเงยหน้าขึ้น มองคนตรงหน้าด้วยความตกใจ“จะพูดเล่นทำไมล่ะ” เขาตอบด้วยน้ำเสียงปนขำ แต่ยังคงแฝงไปด้วยความภูมิใจ“กับพี่หมอธันย์เหรอ” ร่างสูงถา
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-25
Baca selengkapnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status