Se connecterShare
บทที่ 44 ใช้ความอดทน
Dernière mise à jour:
2025-05-16 14:35:15บทที่ 44
“ลืม...ได้ไง?” ได้ยินคำว่าลืม นาตาเซียก็เดินปรี่เข้ามาหาชายหนุ่มที่โต๊ะทำงานทันที
“ก็คนมันลืม ให้ทำไงได้” “กลับไปเอาตอนนี้เลยได้ไหม” หญิงสาวส่งแววตาเว้าวอนมาให้ แต่ลูคัสกลับส่ายหน้า ก่อนจะเอ่ยตอบเสียงแข็ง “ไม่ได้”“ทำไม?” เครื่องหมายคำถามขึ้นรอบตัวนาตาเซียไปหมด นั่นก็ไม่ได้ นี่ก็ไม่ได้ อะไรของเขาหนักหนาก็ไม่รู้ เผด็จการ ชาติที่แล้วเกิดเป็นฮิตเลอร์หรือยังไงกัน นาตาเซียบ่นอุบกับตัวเอง “ทำงาน” ลูคัสอยากหัวเราะกับท่าทางของนาตาเซีย เธอคงโกรธมากแล้วแน่ๆ เห็นยืนกำหมัดแน่นแบบนั้น “ใจร้าย” หญิงสาวทำหน้างอง้ำส่งไปยังชายหนุ่ม “เพิ่งรู้เหรอ” “รู้นานแล้ว” นาตาเซียเอ่ยตอบทิ้งหางเสียง อยากกรี๊ดออกมาดังๆ ให้หายอึดอัดเสียจริง ผู้ชายอะไรเข้าใจยากที่สุด เดี๋ยวผีเข้าผีออก “ก็ดี กลับไปนั่งที่โซฟานาตาเซีย ถ้าว่างมากก็เอากระดาษกับดินสอไปวาดๆ ขีดๆ อะไรไร้สาระของเธอไป” ลูคัสดึงสติขอ
Latest chapter
กลรักซาตานร้าย บทที่ 45 เรื่องนี้ไม่ผ่านการอนุมัติ
บทที่ 45“จริงๆ ค่ะ มันไม่มีอะไรน่าห่วงอย่างที่คุณกังวลหรอก” หญิงสาวเอ่ยให้ชายหนุ่มเข้าใจ แม้จะกลัวยามอยู่กับลูคัส แต่เขาก็ไม่ได้เหี้ยมโหดมากมายจนทนอยู่กับเขาไม่ได้สักหน่อย แค่บางครั้งอยากข่วนหน้าบ้างเท่านั้นเอง ก็เพราะความยียวนและคำพูดไม่รื่นหูของผู้ชายห่ามๆ ปากเสียอย่างลูคัสถ้าเขาเหี้ยมโหดป่านนี้คงฆ่าเธอไปนานแล้ว อีกอย่างคนอย่างนาตาเซียก็รักษาคำพูดด้วย ในเมื่อบอกแล้วว่าจะมาทำงานใช้หนี้ให้ เธอก็จะทำตามกำหนด แต่ถ้าเหลืออดกว่านั้นค่อยว่ากันอีกที“ได้ยินแบบนี้ผมก็สบายใจ” คริสโตเฟอร์ค่อยยิ้มออกหน่อย แม้จะไม่เชื่อสิ่งที่นาตาเซียพูดสักเท่าไหร่นักก็ตาม แต่เธอก็ไม่ได้แสดงท่าทีว่าหวาดกลัวหรือต้องการหลบหนีจากที่นี่สักหน่อย ถ้าถึงขั้นนั้นเขาค่อยยื่นมือช่วยเธอมันคงไม่สายไป ถึงจะอยากรู้ความเป็นมาเป็นไปว่าเธอมาเป็นแม่บ้านของลูคัสได้ยังไงมากแค่ไหน แต่คริสโตเฟอร์ก็ไม่ถามเกี่ยวกับประเด็นนั้นชายหนุ่มถามนาตาเซียเรื่องรอบๆ ตัวเธอเสียมากกว่า ทั้งการเรียนชอบหรือไม่ชอบอะไร พร้อมทั้งเล่าเรื่องตลกๆ บ้าๆ ของตัวเขาให้เธอฟังด้วย จึงได้ยิน
กลรักซาตานร้าย บทที่ 44 ใช้ความอดทน
บทที่ 44“ลืม...ได้ไง?” ได้ยินคำว่าลืม นาตาเซียก็เดินปรี่เข้ามาหาชายหนุ่มที่โต๊ะทำงานทันที“ก็คนมันลืม ให้ทำไงได้”“กลับไปเอาตอนนี้เลยได้ไหม” หญิงสาวส่งแววตาเว้าวอนมาให้ แต่ลูคัสกลับส่ายหน้า ก่อนจะเอ่ยตอบเสียงแข็ง“ไม่ได้”“ทำไม?” เครื่องหมายคำถามขึ้นรอบตัวนาตาเซียไปหมด นั่นก็ไม่ได้ นี่ก็ไม่ได้ อะไรของเขาหนักหนาก็ไม่รู้ เผด็จการ ชาติที่แล้วเกิดเป็นฮิตเลอร์หรือยังไงกัน นาตาเซียบ่นอุบกับตัวเอง“ทำงาน” ลูคัสอยากหัวเราะกับท่าทางของนาตาเซีย เธอคงโกรธมากแล้วแน่ๆ เห็นยืนกำหมัดแน่นแบบนั้น“ใจร้าย” หญิงสาวทำหน้างอง้ำส่งไปยังชายหนุ่ม“เพิ่งรู้เหรอ”“รู้นานแล้ว” นาตาเซียเอ่ยตอบทิ้งหางเสียง อยากกรี๊ดออกมาดังๆ ให้หายอึดอัดเสียจริง ผู้ชายอะไรเข้าใจยากที่สุด เดี๋ยวผีเข้าผีออก“ก็ดี กลับไปนั่งที่โซฟานาตาเซีย ถ้าว่างมากก็เอากระดาษกับดินสอไปวาดๆ ขีดๆ อะไรไร้สาระของเธอไป” ลูคัสดึงสติขอ
กลรักซาตานร้าย บทที่ 43 เรื่องส่วนตัวของฉัน
บทที่ 43เสียงจานกระเบื้องหล่นกระแทกพื้นแตกเป็นเสี่ยงๆ ทำให้ลูคัสเงยหน้าขึ้นมองคนตัวการด้วยสายตาดุๆ เห็นแววตาพิฆาตแบบนั้นนาตาเซียก็ลนลานรีบลงไปนั่งยองๆ เก็บเศษจานที่กระจัดกระจายให้เรียบร้อยทันที แต่ความรีบของหญิงสาวก็ส่งผลให้เศษจานคมๆ บาดนิ้วชี้ข้างซ้ายเป็นทางยาวจนเลือดไหล“อุ๊ย!” นาตาเซียมองเลือดที่ไหลออกมาจากนิ้ว หน้าซีดลงไปทุกขณะจนแทบไม่มีเลือดให้เห็น ไม่กล้าเอานิ้วไปกดห้ามเลือด เพราะความกลัวเลือดตั้งแต่เด็กทำให้สมองไม่สั่งงานอะไรแล้ว หญิงสาวตัวโยกไปมาเหมือนจะล้ม จากที่นั่งยองๆ ตอนนี้เธอก็ทรุดลงไปนั่งกับพื้นที่เต็มไปด้วยเศษจานทันที“นาตาเซีย” ลูคัสได้ยินเสียงร้องนั้นของหญิงสาวก็รีบลุกจากเก้าอี้ทำงาน ก่อนจะก้าวยาวๆ มาหา ชายหนุ่มเข้าไปพยุงตัวนาตาเซียไว้ทันก่อนที่เธอจะล้มนอนกับพื้น หญิงสาวมองเห็นภาพเขารางๆ เท่านั้น และนั่นเป็นภาพสุดท้ายเท่าที่สติยังมีอยู่ลูคัสอุ้มตัวนาตาเซียขึ้นไปนอนบนโซฟาตัวยาว ก่อนจะใช้มือกดแผลห้ามเลือดให้เธอ ที่ตอนนี้เป็นลมหมดสติไปแล้ว หน้าซีดแบบนี้ไม่เหลือเค้าความแสบให้เห็นเลย บาดแผลของนาตาเซียค่อนข้างยา
กลรักซาตานร้าย บทที่ 42 เสร็จสักที
บทที่ 42“อ้าว...ลูคัส กำลังกินข้าวเช้าเหรอ โทษทีนะ เข้ามาแบบไม่ได้บอก” คริสโตเฟอร์ ชายหนุ่มชาวอเมริกันหัวหน้าฝ่ายกฎหมายของบริษัทลูคัสเอ่ยขอโทษขอโพย แต่ใจจริงนั้นก็ตั้งใจเข้ามาขัดจังหวะนั่นแหละ เพราะเห็นแม่บ้านเจ้านายหนุ่มกลับออกไปแล้ว แต่หญิงสาวตาคมที่เห็นยังไม่ออกมา จึงวัดใจขอเข้ามาดูหน่อย“ไม่เป็นไร มากินด้วยกันสิคริส” ลูคัสปรับสีหน้าและน้ำเสียงให้นิ่งเหมือนปกติ ช่างแตกต่างกับผู้ชายที่นั่งต่อปากต่อคำกับนาตาเซียสิ้นเชิง การสนทนาของทั้งคู่นาตาเซียเข้าใจดี เพราะใช้ภาษาอังกฤษกัน แต่บางครั้งลูคัสก็ชอบพูดภาษาไทยใส่เธอด้วย คงแอบด่าล่ะสิ คิดว่าเธอฟังไม่รู้เรื่อง อย่าได้ฝัน“ได้เหรอ ในเมื่อคุณกำลังเดทกับแฟน” ชายหนุ่มผู้มาใหม่ถามเป็นการหยั่งเชิง“ไม่ใช่นะคะ” นาตาเซียนั้นรีบค้านคำว่าแฟนที่ได้ยินทันที“ไม่ใช่เดท แล้วนี่ก็ไม่ใช่แฟน เธอเป็นแม่บ้านฉัน” ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ หันไปส่งแววตาเขียวๆ ให้ อะไรมันจะรีบปฏิเสธปานนั้น ไม่ใช่แฟน แต่ได้กอด ได้จูบ ได้จับมาแล้ว จะเรียกว่าอะไรดี&nbs
กลรักซาตานร้าย บทที่ 41 ใจร้ายเป็นยักษ์
บทที่ 41“ถ้าฉันยอมทำตามง่ายๆ นายต้องลดเวลาลง” หญิงสาวเอ่ยบอก เพราะเขามีแต่เพิ่มเวลาขึ้นตามใจชอบแบบนี้ เธอแย่กันพอดี ต้องแฟร์กันบ้าง“คิดดูก่อน” ลูคัสอยากหัวเราะกับท่าทางต่อรองของเธอ“หกวัน” ขณะที่ลูคัสทำท่าคิดที่ไม่ได้จริงจังอะไร นาตาเซียก็รีบบอกเวลาของเธอทันที เพราะนับวันที่มาถึงหักลบออกไปจากเวลาที่ตกลงกันตามที่เธอเข้าใจ ตอนนี้มันต้องเหลือเพียงหกวันเท่านั้น“หกวัน...ฝันกลางวันเอาหรือไง” คำพูดเจ็บแสบของลูคัส ทำให้นาตาเซียแทบเต้น“ได้ไง” หญิงสาวคิ้วขมวด“ยี่สิบเก้าปีกับสามร้อยหกสิบห้าวัน” ลูคัสเอ่ยตอบแบบชัดถ้อยชัดคำว่าเวลาของนาตาเซียเหลืออีกกี่ปี กี่วัน“อะไร...ยี่สิบเก้าปีกับสามร้อยหกสิบห้าวันของนาย” นาตาเซียตงิดๆ ในใจว่าเขาต้องเอาเรื่องเมื่อคืนมาพูดแน่นอน แต่สิ่งที่คิดไว้ก็ไม่มีผิดเลยจริงๆ หญิงสาวกำหมัดแน่นแล้วแน่นอีก“ก็เรื่องเมื่อคืน หรือจะให้ฉันทวนความจำ”“ไม่ต้อง แล้วทำไมลดไปแค่วันเด
กลรักซาตานร้าย บทที่ 40 ขัดคำสั่ง
บทที่ 40“สวย” น้ำอ้อยเอ่ยกับตัวเองเบาๆ พอเห็นนาตาเซียเดินเข้ามาในครัว เพราะหญิงสาวดูสวยโดดเด่นมาก แม้จะสวมเพียงเสื้อผ้าแสนธรรมดาก็ตาม พอเห็นสายตาที่น้ำอ้อยมองมายังตน นาตาเซียก็ก้มดูตัวเองทันที ว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่า“มีอะไรหรือเปล่าจ๊ะป้า”“เปล่า ไปกันเถอะ” น้ำอ้อยละสายตาจากหญิงสาว ก่อนจะหยิบปิ่นโตและกระเช้าอาหารเช้าบวกเที่ยงของลูคัสเดินไปยังรถที่จอดรออยู่หน้าบ้าน ซึ่งนาตาเซียก็ช่วยถืออีกคนด้วยเช่นกัน เมื่อจัดวางของเรียบร้อยทั้งคู่ก็นั่งรถตรงไปยังบริษัทของลูคัสที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลกันมากนัก ซึ่งเป็นจุดเดียวกับที่นาตาเซียเห็นเมื่อคืน ว่ามันคือโดมแสงสว่างๆ แต่ภาพในตอนเช้าเธอมองเห็นอะไรได้กว้างกว่านั้นนาตาเซียไม่ได้ตื่นตาตื่นใจกับภาพการขุดเจาะน้ำมันแบบนี้สักเท่าไหร่นัก เพราะที่บรูไนก็มีธุรกิจประเภทนี้อยู่ จึงเห็นจนชินตาไปแล้ว แต่ที่หญิงสาวสนใจนั่นคือบ้านเรือนของผู้คน ตอนมาเมื่อคืนเธอไม่ยักจะเห็น แถมยังมีร้านรวงขายของมากมายเสียด้วย ภาพความเป็นอยู่ของคนที่นี่ดูเรียบง่ายประมาณสิบนาทีรถเบนซ์
กลรักซาตานร้าย บทที่ 39 กุญแจสำรอง
บทที่ 39เช้าวันรุ่งขึ้น นาตาเซียนอนอยู่บนเตียงของลูคัสตามลำพัง เพราะชายหนุ่มลุกขึ้นไปทำงานตั้งแต่ฟ้ายังไม่สางด้วยซ้ำไป แม้จะอยากนอนกอดร่างอุ่นๆ ของเธอต่อ แต่ก็เลือกที่จะไม่ทำเช่นนั้น หญิงสาวสะดุ้งตื่นเพราะเสียงนาฬิกาปลุกที่ดังมาจากนาฬิกาข้อมือ ก่อนจะเด้งตัวขึ้นจากเตียง สำรวจความเสียหายของร่างกาย พอรู้ว่าตัวเองรอดก็เป่าลมออกปากหนักๆ ทั้งๆ ที่ไม่อยากหลับแต่กลับหลับสนิทไปซะได้ พอตื่นก็รู้สึกปวดศีรษะและมึนๆ ภาพที่มองก็หมุนเคว้งหญิงสาวมองหาเจ้าของห้องแต่กลับไม่พบ จึงกระชับเสื้อตัวใหญ่ก้าวเดิน แต่กลับเซจนต้องไปยืนเกาะขอบโต๊ะ นาตาเซียสลัดภาพมึนๆ ภายในสมองออกไป หญิงสาวรู้สึกตัวร้อน แต่ก็ยังฝืนเดินลงไปชั้นล่าง เพื่อหาน้ำอ้อย ตลอดเวลาที่ทำงานชดใช้หนี้อยู่ที่นี่เธอต้องตั้งใจ จะได้กลับออกไปเร็วๆ“ตื่นแต่เช้ากว่าที่คิด” น้ำอ้อยและเด็กรับใช้เงยหน้าขึ้นมองนาตาเซีย ก่อนที่ผู้อาวุโสจะเอ่ยทัก เพราะไม่คิดว่าเช้านี้จะได้เจอหญิงสาวด้วย“ก็ฉันต้องทำตัวดีๆ นายน้อยป้าจะได้หักเงินให้คุ้มๆ”“คิดแบบนั้นก็ดีแล้ว”&nbs
กลรักซาตานร้าย บทที่ 38 กลั่นแกล้ง
บทที่ 38“ใช่ ปืนอันนี้ไม่มีกระสุน คราวนี้ก็ถึงตาฉัน” ลูคัสคว้าปืนจากมือของนาตาเซียมาถือไว้ท่ามกลางแรงยื้อของหญิงสาว ซึ่งไม่เป็นผลนัก เพราะตอนนี้ปืนมาอยู่ในมือลูคัสเรียบร้อยแล้ว กลัวว่าเธอจะคิดได้ว่าควรเอาสันปืนมาตีหัวเขา ถ้าโดนเข้าจังๆ ก็สลบไปเหมือนกัน แต่ถือว่าเขายังโชคดีที่เก็บปืนมีกระสุนใส่ในตู้เซฟไปแล้ว อันนี้แค่ของหลอกเด็ก“ไม่นะ” หญิงสาวเบือนใบหน้าหนี เมื่อชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงมาหา มือทั้งสองข้างของนาตาเซียตอนนี้ถูกชายหนุ่มจับไขว้ไว้เหนือศีรษะไม่ยอมปล่อยเป็นอิสระแน่นอน เสื้อเชิ้ตตัวโตของลูคัสที่นาตาเซียสวมอยู่ถูกร่นขึ้นสูง ครั้งนี้ไม่มีคำว่าอ่อนโยนให้เห็นแม้แต่น้อย เพราะชายหนุ่มอยากลงโทษหญิงสาวให้หลาบจำนาตาเซียตัวสั่น หญิงสาวตกใจกับสัมผัสที่น่ารังเกียจนี้ แต่ร่างกายกลับตอบสนอง ลูคัสบดจูบเธออย่างไม่ปรานี ริมฝีปากอิ่มเริ่มบวมเพราะจูบที่ไม่ต้องการ ซึ่งดูเหมือนลูคัสเองก็จะไม่ยอมหยุดเพียงแค่นี้ ชายหนุ่มยอมถอนจูบออกจากริมฝีปากอันหอมหวาน ก่อนจะซุกไซ้ต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงเนินอกที่นาตาเซียพยายามห่อตัวหลบเต็มที่เหมือนกัน“อ
กลรักซาตานร้าย บทที่ 37 แม่สาวคนนี้ไว้ใจไม่ได้จริงๆ
บทที่ 37“เรื่องอะไรฉันต้องทำแบบนั้นไม่ทราบ อีกอย่างฉันไม่ได้คิดพิศวาสนายสักนิด เข้าข้างตัวเองหน้าด้านๆ” นาตาเซียควันออกหู“ก็เห็นผู้หญิงชอบใช้มุกนี้บ่อยๆ”“คนอื่นอาจใช่ แต่ฉันไม่มีทาง” หญิงสาวนั่งกำหมอนอิงในมือแน่น ลูคัสยักไหล่ให้ ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้องนอนชายหนุ่มยังไม่วายเดินเข้ามาหาหญิงสาวที่นั่งตัวลีบอยู่“ฉันว่าบนโซฟานี่มันน่าจะนอนไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ ว่าไหม?”“ฉันนอนได้” นาตาเซียรีบบอกทันที เพราะน้ำเสียงและแววตาของลูคัสดูแล้วรู้สึกว่ามันไม่ค่อยน่าไว้ใจสักเท่าไหร่“สองปีครึ่ง” ชายหนุ่มเอ่ยเงื่อนไขของเวลาอีกครั้ง คราวนี้มันเพิ่มขึ้นอีกเช่นเคย“อะไรของนาย ตอนมาถึงก็สองปี มาตอนนี้ยังเพิ่มเป็นสองปีครึ่งอีก มันจะเอาเปรียบกันมากไปแล้วนะ” นาตาเซียเด้งตัวขึ้นจากโซฟาทันที สงสัยคืนนี้เธอคงต้องลงไปนอนที่ชั้นล่าง เป็นไงเป็นกัน เจอผียังดีกว่ามาเจอผู้ชายคนนี้ก็เป็นได้“สัญญาว่าไง เธอจะทำตามที่ฉันสั่ง ทำตัวน่ารักๆ ไม่ใช่เหรอ หรือลืมไปแล
Vous vous intéresseriez aussi à
เมียเสือ NC25+++
ฅนบนดอย2.0K Vuesทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน
Sainam.สายน้ำ864 Vuesมาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex)
จินต์พิชา945 Vuesรักอันตรายของนายราเชนทร์
สนิมสร้อย1.3K Vuesคนคุ้นเคย
อิแย้ม299 Vuesมาเฟียหลงเมียลับ
จินต์พิชา262 Vuesรักอันตรายของเจ้าชายมาเฟีย
SS.WONDER92 Vuesมาเฟียร้ายพ่ายรักคุณหมอ
ยอดใบไผ่153 Vues
