คนคุ้นเคย

คนคุ้นเคย

last updateÚltima actualización : 2025-04-20
Por:  อิแย้มEn curso
Idioma: Thai
goodnovel18goodnovel
No hay suficientes calificaciones
40Capítulos
671vistas
Leer
Agregar a biblioteca

Compartir:  

Reportar
Resumen
Catálogo
ESCANEA EL CÓDIGO PARA LEER EN LA APP

เธอรอให้เขากลับมา โดยไม่รู้เลยว่าการกลับมาของเขานั้นจะสร้างความเจ็บปวดอันแสนยิ่งใหญ่ให้กับเธอ

Ver más

Capítulo 1

บทที่1

如月透子(きさらぎ とうこ)が離婚を決めた日、二つの出来事があった。

一つ目は、新井蓮司(あらい れんじ)の初恋の人が海外から帰国したこと。

蓮司は億単位の金を注ぎ込んで、特注のクルーズ船で彼女を出迎え、二人きりで豪華な二日二晩を過ごした。

メディアはこぞって、二人がヨリを戻すと大騒ぎだった。

もう一つは、透子が大学時代の先輩の誘いを受けて、かつて二人で立ち上げた会社に戻ると決めたこと。

部長として、来月から新たなスタートを切る予定だった。

もちろん、彼女が何をしようと、誰も気にも留めない。

蓮司にとって、透子はただの「新井家に嫁いできた家政婦」に過ぎなかった。

彼女は誰にも知らせず、

ひっそりとこの二年間の痕跡を新井家から消し去り、

密かに旅立ちのチケットを手に入れた。

30日後には、

ここでのすべてと、蓮司との関係は完全に終わる。

――もう、赤の他人になるのだ。

【迎え酒のスープを届けろ、二人分】

突然スマホに届いた命令口調のメッセージに、透子は目を伏せ、指先が震えた。

今は夜の九時四十分。

蓮司はちょうど朝比奈美月(あさひな みづき)の帰国パーティーに出席している最中。

かつて彼は、決して透子に外へ酒のスープを持ってこさせなかった。

彼女の存在を世間に知られるのが恥ずかしいからだと、家の中だけで飲んでいた。

だからもし、前だったら――

「やっと自分を認めてくれたのかも」なんて、喜んでいたかもしれない。

でも今は違う。

視線は「二人分」の文字に留まる。

――そう、これは美月のためのスープだ。

本物の「愛」の前では、彼は堂々と「価値のない妻」を見下し、さらけ出すことを恐れなくなった。

透子は静かに手を下ろし、キッチンに向かってスープの準備を始めた。

蓮司の祖父との契約も、あと29日で終わる。

カウントダウンの画面を一瞥し、ため息が漏れる。

契約が切れたら、やっと自由になれる――

二年も傍にいたのに、愛は一片も手に入らなかった。

所詮、それが現実だった。

もう、愛する力すら残っていない。

最後の一ヶ月。

「妻」としての仕事だけは、きっちり終わらせるつもりだった。

鍋の中、ぐつぐつと煮立つスープは、彼女が最も得意とする料理。

なにせこの二年、何十回とその男のために煮込んできたのだから。

ふと目を奪われ、胸の奥がじんわりと冷えていく。

三十分後、きっちりと蓋を閉めた保温容器に、スープを二人分詰め、タクシーでホテルへ向かった。

車内で、透子は朝届いた見知らぬ番号からのメッセージを見返す。

【透子、覚えてる?私、美月だよ。帰国したの。また会えてうれしいな。蓮司を奪ったことは気にしてないよ。私たち、ずっと親友だったじゃない?今夜、ご飯でもどう?】

蓮司から歓迎会の話なんて一言もなかった。

透子がそれを知ったのは、美月からの「お誘い」があったからだった。

その文章の行間から滲む「寛大で気にしてないフリ」に、透子は皮肉に口元を歪めた。

奪った……?

違う。蓮司の祖父が反対したんだ。

美月は二億の慰謝料を受け取って、海外に行ったはずだ。どこが「奪った」?

確かに、彼に対する欲はあった。

でも自分から奪いにいったわけじゃない。流れに乗っただけ。

「寛大で善良な女」?ふん。

昔なら信じていたかもしれない。

でも高校に上がってから、全てが嘘だと知った。

遅すぎたけれど――

あのとき、自分はすべてを失った。

人間関係も、居場所も。孤立無援で、陰湿ないじめの標的だった。

……そしてその裏には、美月の影があった。

今日のパーティーには、当時の高校の「友達」も多数出席している。

当然、みんな美月の味方だ。

透子は、あのパーティーに出るつもりはなかった。

どうせ招かれた理由なんて、歓迎じゃなくて公開処刑。

あの頃の「同級生」と顔を合わせる気分にもなれない。胸の奥がざわつく、ただただ不快だった。

だから、スープだけ渡したらすぐ帰るつもりだった。

目的地に着き、個室の前で深呼吸。心を落ち着かせてから、扉をノックする。

数秒後――

扉が開くと、現れたのは蓮司じゃなく、純白のドレスを纏った美月だった。

「透子、来てくれたんだ!みんな待ってたよ〜」

満面の笑顔にきらびやかなメイク。まるでプリンセスのような装い。

首元には、あのネックレス――「ブルーオーシャン」。

一昨日、蓮司が落札したばかりのもの。やっぱり彼女に贈ったのね。

「いえ、スープを届けに来ただけ」

透子は感情のない声で、淡々と答えた。

「え〜、二年ぶりなのにそんなに他人行儀?私は蓮司を奪われたこと、もう気にしてないのに〜」

美月は唇を噛んで、先に「傷ついたフリ」を演じ始める。

……その猫かぶりな態度にはもう、うんざりだった。

透子はスープを置こうと身体をずらす。

だが、美月はさりげなく手を伸ばし、保温容器の蓋に指をかけた。

「来たくないなら、私が蓮司に渡しておくよ〜」

あくまで「優しげ」に申し出てくる。

透子は眉をひそめた。

すんなり引くような女じゃないのに、あまりに「親切」すぎる……

とはいえ、彼女自身もこれ以上関わりたくなかった。

だから、容器を渡そうと手を伸ばした――その瞬間。

「――っ!」

容器が受け止められず、真っ逆さまに床へ。

ガシャン!

蓋が外れ、熱々のスープが床にぶちまけられる。

そして美月はわざとらしく一歩後ろに下がりながら、甲高く叫んだ。

「きゃっ!痛っ……足が……!」

次の瞬間、個室の中からいっせいに視線が集まる。

蓮司がすでに立ち上がり、素早く駆け寄ってきた。

「透子、お前は……スープ一つもまともに持てないのか?」

彼は半身をかがめ、脱いだジャケットで美月の足を拭きながら、怒りに満ちた声で透子を叱りつけた。

「私……」

透子が言葉を紡ぐよりも早く、

「蓮司、透子を責めないで。私が受け取り損ねたの」

美月がしおらしく庇ってみせる。

蓮司は床に落ちた容器の蓋を拾い上げた。

割れてもいない、傷もない――完璧に無傷。

「これ、どう説明する?美月が手を滑らせた?それとも最初から蓋を開けて持ってきた?」

彼は鋭く睨みつける。

透子は驚きで言葉を失った。

この保温容器は頑丈そのもので、普通に落とした程度で蓋が外れるなんてありえない。

けれど、現に蓋は外れていて、しかも傷一つついていない。

「私は開けてない。じゃなきゃ道中こぼれてるはずでしょ」

必死に言い返す。

「言い訳は結構。やったことはやったことだろ」

蓮司の声は冷たく切り捨てるようだった。

彼にとって透子は――金目当てで祖父を丸め込み、

美月を追い出し、無理やり妻の座を奪った女。

信じる理由なんて、どこにもなかった。

蓋を放り捨て、蓮司は美月を抱き上げようと身を屈めた……

そのとき――

視線の端に、赤く腫れた透子の足が映る。

スープを浴びたのは、美月だけじゃなかった。

むしろ透子のほうが広い範囲をやられていた。

眉をわずかにひそめる。何かが一瞬、胸をよぎった。

……でも、それだけだった。

すぐに視線を逸らし、口をつぐんだまま立ち上がる。

透子がどれだけ火傷していようが、自業自得だ。

他人を傷つけようとした報いだと思えば、同情する理由なんてない。

美月を横抱きにすると、彼女は恥じらいながらも、心配そうに言った。

「蓮司、透子の足……」

「気にするな。死にゃしない。勝手に病院行くだろ」

吐き捨てるように答えた。

「お前はモデルなんだ。足が命だろ。そっちが優先だ」
Expandir
Siguiente capítulo
Descargar

Último capítulo

Más capítulos
Sin comentarios
40 Capítulos
บทที่1
"นี่มันอะไรกันต้นน้ำ ทำไมทางโรงเรียนถึงได้ส่งจดหมายมาที่บ้านบอกว่าลูกไม่ได้ไปโรงเรียนตั้งหลายอาทิตย์ มันหมายความว่ายังไง"ผู้เป็นพ่อฟาดซองจดหมายสีขาวประทับตราสัญลักษณ์ของโรงเรียนลงบนโต๊ะตรงหน้าลูกสาวด้วยความขุ่นเคืองเนื่องจากทางโรงเรียนส่งจดหมาย ในข้อความระบุเอาไว้ว่า ต้นน้ำลูกสาวคนโตได้ขาดเรียนติดต่อกันหลายอาทิตย์จนแทบจะไม่มีสิทธิ์สอบทั้งที่ยังเหลืออีกแค่เทอมเดียวเท่านั้นก็จะเรียนจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่หก"ห...หนู"ต้นน้ำก้มมองซองจดหมายริมฝีปากเม้มเป็นเส้นตรงดวงตาเกลือกกลิ้งคล้ายคนกำลังคิดหาคำพูดแก้ตัว "หนูอะไร ต้นน้ำบอกพ่อกับแม่มาว่าทำไมทางโรงเรียนถึงส่งจดหมายนี้มาได้ หนูไม่ได้เข้าโรงเรียนใช่ไหม""คือหนู"เม็ดเหงื่อไหลซึมไปตามไรผมเมื่อถูกผู้เป็นพ่อคาดคั้นและไหนจะแววตากดดันให้พูดความจริงจากผู้เป็นแม่"ต้นน้ำ บอกพ่อเขาไปสิลูก""คือหนู ฮึก"ยังไม่ทันจะได้พูดอะไรก็มีคลื่นลูกใหญ่ตีตื้นขึ้นมาจุกลำคอ ร่างผอมบางแต่กลับมีสัดส่วนของวัยสาวหยัดกายลุกขึ้นรีบวิ่งไปยังทางห้องน้ำด้วยความเร็วสร้างความตกใจให้กับบิดาและมารดาอ้วก อ้วกเสียงอาเจียนดึงดูดให้ทั้งสองต้องรีบเดินไปยังทิศทางของห้องน้ำเห็นแผ่นหลัง
last updateÚltima actualización : 2025-04-15
Leer más
บทที่2
ข้าวต้มกุ้งตัวโต ๆ ส่งกลิ่นหอมชวนหิวและไหนจะได้ความหอมจากน้ำมันกระเทียมเจียวยิ่งชวนเพิ่มความหอมชวนน่ารับประทานมากยิ่งขึ้นไปอีก"ฮึก"แต่กลับไม่ใช่สำหรับต้นน้ำ เมื่อเธอได้กลิ่นอาหารก็ต้องรีบยกมือขึ้นปิดปากพยุงกายลุกขึ้นสาวเท้าวิ่งเข้าไปในห้องน้ำด้วยความรวดเร็วอ้วก อ้วกจริยารีบวางถาดอาหารไว้บนโต๊ะก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปภายในห้องน้ำด้วยความเป็นห่วงจับใจเมื่อได้ยินเสียงอาเจียนอย่างหนักของลูกสาว อ้วก อ๊วก"ว้ายต้นน้ำ หนูเป็นอะไรไปลูก"เสียงเอ่ยร้องถามดังขึ้นด้วยความกลัวดังเล็ดลอดออกไปถึงนอกห้องนอนซึ่งยังไม่ได้ปิดประตู ทำให้ต้นกล้าซึ่งเดินผ่านมาสะดุ้งด้วยความตกใจรีบวิ่งเข้าไปภายในห้องนอนของพี่สาว"แม่ครับ""กล้า มาช่วยพยุงพี่ของเราหน่อย แม่จะไปตามพ่อ""ครับ ๆ "ต้นกล้ารีบวิ่งเข้าไปช่วยพยุงร่างอันไร้เรี่ยวแรงของพี่สาวโดยแววตาตื่นตระหนกเพราะไม่เคยเห็นพี่สาวมีอาการรุนแรงแบบนี้"พี่ต้นน้ำ ทำใจดี ๆ เอาไว้นะครับ""กล้า พี่เหนื่อยจังเลย ฮึก"น้ำเสียงอ่อนแรงเอ่ยบอกน้องชายฝาแฝด ริมฝีปากเล็กซีดเซียวพวกแก้มไร้สีเลือดทุกอย่างมันเกิดเร็วมากจนไม่มีใครในครอบครัวตั้งตัวได้ทันติ๊ด ติ๊ดเสียงเครื่องวัดชีพจรดังขึ
last updateÚltima actualización : 2025-04-15
Leer más
บทที่3
"พ่อขา ฮึก หนูผิดไปแล้ว ฮึก ให้อภัยหนูเถอะนะคะ""แกบอกฉันมาก่อนว่าใครคือพ่อของเด็กในท้องลูกของแก""ฮึก หนูบอกไม่ได้""แกปกป้องมันอย่างนั้นเหรอฮะต้นน้ำ"ผู้เป็นพ่อเดินปรี่เข้าไปหาลูกสาวด้วยอารมณ์ขาดสติ ต้นกล้าเมื่อเห็นทีท่าเริ่มไม่ดีกลัวว่าพี่สาวจะถูกผู้เป็นพ่อทุบตีก็รีบหยัดกายลุกขึ้นไปห้าม"พ่อครับ อย่าทำอะไรพี่ต้นน้ำเลยนะครับ""แกอย่ามาห้ามพ่อต้นกล้า วันนี้แหละพ่อจะสั่งสอนพี่สาวไม่รักดีของแก"แม้ต้นกล้าจะเข้าไปห้ามแต่ด้วยอารมณ์โทสะของผู้เป็นบิดานั้นมีมากกว่า มารดารีบลุกขึ้นมาช่วยห้ามปรามฉุดรั้งท่อนแขนของสามีเอาไว้ด้วยความสงสารลูก"คุณคะ อย่าทำอะไรลูกเลยนะคะ ต้นน้ำกำลังท้องอยู่""นี่คุณเข้าข้างลูกอย่างนั้นเหรอ คุณไม่เห็นเหรอว่ามันสร้างความอับอายให้ครอบครัวของเรามากแค่ไหน"ต้นน้ำก้มหน้าร้องไห้ร่างกายสั่นไหวด้วยแรงสั่นสะอื้นจนต้นกล้าน้องชายต้องรีบเข้าไปโอบกอด"ไม่เป็นอะไรนะพี่ กล้าอยู่ตรงนี้"ฮึก ฮึก"ถึงตอนนี้เราก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ในเมื่อเรื่องมันก็มาถึงขั้นนี้แล้ว"ผู้เป็นแม่พยายามพูดเกลี้ยกล่อมยิ่งเห็นสภาพของลูกสาวเธอยิ่งสงสารจับใจแม้ว่าตัวเธอนั้นจะรู้สึกเสียใจก็ตาม"ทำไมมันจะแก้ไขอะไร
last updateÚltima actualización : 2025-04-15
Leer más
บทที่4
เป็นถึงประธานนักเรียนหญิงดีเด่นของโรงเรียนแต่กลับมีข่าวเสียหายให้ใครต่อใครได้วิพากษ์วิจารณ์กันอย่างสนุกปากยิ่งสร้างความอับอายให้ครอบครัวไปทั่วจนผู้เป็นพ่อถึงกับเครียดหนักพนักงานในบริษัทนินทากันสนุกปากไม่สนว่าเป็นเรื่องของลูกสาวเจ้านาย และไม่ว่าจริยาจะเดินไปทางไหนก็ได้พบเห็นต่อสายตาของคนรอบข้างต่างพากับพูดดูถูกลูกสาว"ต้นกล้า ทำไมกลับมาสภาพถึงได้เป็นแบบนี้"ผู้เป็นแม่ร้องถามเมื่อเห็นสภาพลูกชายหลังจากที่กลับมาจากโรงเรียน มุมปากมีรอยฟกช้ำคิ้วแตกจนมีเลือดไหล ชุดนักเรียนยับเต็มไปด้วยเศษฝุ่นและหยดเลือดที่แห้งเกรอะ"ไปมีเรื่องกับใครมาอีกแล้วใช่ไหม ต้นกล้า""ครับ""กล้า แม่บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าไปมีเรื่องกับใคร แม่สอนกี่ครั้งไม่เคยจำแล้วนี่ดูสภาพของลูกสิ ถ้าหากทางโรงเรียนรู้เข้า ลูกอาจจะถูกถอนออกจากนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนได้เลยนะ"ผู้เป็นแม่บ่นร่ายยาวเพราะไม่อยากให้ลูกไปมีเรื่องชกตีกับใคร แต่ผู้ชายเลือดร้อนในวัยคึกคะนองมีหรือจะทนได้เมื่อคนในโรงเรียนมาต่อว่าให้ร้ายพี่สาวฝาแฝด"อยากจะถอนก็ให้ถอนไปเลยสิแม่ ผมไม่แคร์หรอกกะไอ้แค่นักกีฬาของโรงเรียน""ทำไมต้นกล้าถึงได้พูดแบบนี้ นักกีฬาบาสเกตบอลมืออา
last updateÚltima actualización : 2025-04-15
Leer más
บทที่5
"อย่าไปว่าคุณน้าเลย ท่านแก่แล้วคงอยากมีใครมาช่วยดูแล""จะหาใครมาช่วยดูแลฉันไม่ว่าอะไรหรอก ขอแค่ไม่เอาพวกผู้หญิงแบบนั้นเข้ามาอยู่ในครอบครัวของฉันก็พอ""คิดมาก"ต้นกล้าวางฝ่ามือลงบนศีรษะเล็กพร้อมโยกไปมา ดวงตาอ่อนโยนมองใบหน้ายิ้มกริ่มของแฟนสาวราวกับต้องมนต์สะกด"อีกไม่กี่วันก็จะครบรอบหนึ่งปีที่เราเป็นแฟนกัน ฝันมีอะไรจะให้กล้าด้วยนะ""อะไร""ไม่บอกหรอก รอลุ้นเอาเอง""อย่าบอกนะว่าเป็นไม้ตียุงเหมือนปีที่แล้วอีก""บ้าน่า ปีที่แล้วเป็นของขวัญสำหรับเพื่อน แต่ปีนี้เป็นของขวัญสำหรับแฟนมันต้องพิเศษหน่อยสิ"วาดฝันว่าอย่างอารมณ์ดี ความน่ารักและรอยยิ้มสดใสของเธอพอที่จะทำให้ต้นกล้าลืมเรื่องความเครียดลงไปได้บ้างต้นกล้ากับวาดฝันเป็นเพื่อนซึ่งสนิทกันมาตั้งแต่วัยเยาว์ เพราะพ่อของเขาและเธอเป็นเพื่อนซี้มาตั้งแต่สมัยเรียน แต่ความเป็นเพื่อนเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นคนรู้ใจซึ่งทั้งครอบครัวทั้งสองฝ่ายก็รู้เห็นและไม่คัดค้านแต่ถึงอย่างนั้นต้นกล้าก็ยังให้เกียรติวาดฝันไม่คิดล่วงเกินอย่างมากก็แค่หอมแก้มจูงมือเวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่พัฒนาจนเป็นที่อิจฉาของใครหลาย ๆ คนในโรงเรียน "แล้วนี่จะเดินกลับพร้อมฉัน
last updateÚltima actualización : 2025-04-15
Leer más
บทที่6
"คุณหลอกหนู"เธอกำซองจดหมายสีขาวซึ่งเป็นจดหมายของทางโรงเรียนที่ส่งมาในก่อนหน้านี้ถึงสองฉบับ มันคงเป็นความดีที่ยังคงเหลืออยู่เมื่อเธอกลับมาถึงบ้านหลังจากเสร็จความรักใคร่ในแบบฉบับหนุ่มสาว ซองสีขาวสอดอยู่ตรงตู้จดหมายหน้ารั่วทำเอาหัวใจดวงน้อยของเธอเต้นสั่นด้วยความหวาดกลัวเมื่อเห็นสัญลักษณ์ของโรงเรียนประทับไว้เด่นหรา ก่อนที่พ่อกับแม่และน้องชายจะมาเห็นเธอต้องรีบจัดการกับมัน'หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ภายในขณะนี้ค่ะ'"คุณคิดจะเฉดหัวหนูทิ้งอย่างนั้นจริง ๆ สินะคะ"นัยน์ตาอ่อนโยนเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าว เธอต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่องเธอจะไม่ยอมเสียคนรักเสียพ่อของลูกไปเด็ดขาดในยามดึกเงียบสงัดทุกคนภายในบ้านต่างหลับกันหมดมีเพียงแต่เธอเท่านั้นที่นั่งรอเวลานี้ หญิงสาวในชุดรัดกุมก้าวเท้าออกจากห้องนอนด้วยความระมัดระวัง เธอตั้งมั่นว่าคืนนี้จะไปคุยกับคนรักให้รู้เรื่อง สองเท้าเล็กก้าวขาลงบันไดใช้ความชำนาญมองเส้นทางผ่านความมืดมิดก่อนจะพาตัวเองมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าประตู"เดี๋ยวหนูจะกลับมานะคะ พ่อแม่"ตึก ตึกสองเท้าภายใต้รองเท้าหุ้มส้นสีดำเดินย้ำเท้าไปตามเส้นทางที่คุณเคยด้วยความระมัดระวังว่ากลัวว่าใครจะ
last updateÚltima actualización : 2025-04-20
Leer más
บทที่7
"ทานข้าวสักหน่อยนะครับแม่เดี๋ยวจะเป็นลมเป็นแล้งเอา"ต้นกล้าเอ่ยพูดกับผู้เป็นแม่ที่เอาแต่นั่งร้องไห้อยู่เงียบ ๆ ตรงหน้าโลงศพของต้นน้ำด้วยความเสียใจเมื่อลูกสาวคิดสั้นแขวนคอตายหมายจบชีวิตพร้อมทิ้งจดหมายคำว่า"ขอโทษ"ไว้ก่อนจะจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ"แม่ครับทานข้าวสักหน่อยเถอะนะ""แม่ยังไม่หิว กล้าเอาไปเก็บเถอะลูก""แต่แม่ไม่ทานอะไรมาหลายวันแล้วนะครับ"ตั้งแต่ต้นน้ำตัดสินใจจบชีวิตผู้เป็นแม่ก็เอาแต่นั่งร้องไห้ไม่ยอมกินอะไรเอาแต่โทษตัวเองที่เลี้ยงลูกไม่ดีจนต้องมาเจอเรื่องเลวร้ายแบบนี้"กล้าอย่าบังคับแม่เลยนะลูก ฮึก แม่ทานอะไรไม่ลงจริง ๆ "ต้นกล้ามองหน้าผู้เป็นแม่สลับกับมองรูปของพี่สาวฝาแฝดในกรอบสีทองก็พลันน้ำตาจะไหล 'พรุ่งนี้แล้วสินะที่ต้นน้ำจะต้องจากพวกเราไปยังที่ไกลแสนไกลและจะไม่มีวันได้หวนกลับมาพบกันอีก'"เป็นยังไงบ้างลูก""เหมือนเดิมครับพ่อ แม่ไม่ยอมทานอะไรเลย"เด็กหนุ่มบอกกับผู้เป็นพ่อด้วยน้ำเสียงสื่อถึงความหนักใจอยู่ไม่น้อย ไม่ต่างอะไรกับผู้เป็นสามีจ้องมองแผ่นหลังของภรรยาที่นั่งอยู่บนศาลา"การที่ต้นน้ำตัดสินใจจากพวกเราไปมันเกินกว่าที่จะรับไหว คงต้องใช้เวลา ต้นกล้าลูก""ครับพ่อ""อย่าคิดน
last updateÚltima actualización : 2025-04-20
Leer más
บทที่8
"น้ำฝนทานข้าวสักหน่อยนะ"ข้าวต้มร้อน ๆ ส่งกลิ่นหอมจากฝีมือผู้เป็นสามีไร้ความหมายเมื่อภรรยาไม่คิดจะสนใจคิดจะอ้าปากทานเหมือนกับอาหารมื้อก่อน ๆ ที่ผ่านมา"ฝน คุณทานข้าวสักหน่อยเถอะนะถ้าคุณไม่ทานอะไรเลยแบบนี้ต้นน้ำจะรู้สึกยังไง""..."เพียงแค่ได้ยินชื่อของบุญสาวน้ำตาของคนเป็นแม่ก็หลั่งรินไหล ไม่มีใครยอมรับเรื่องที่เกิดขึ้นของต้นน้ำได้ตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมาการจากไปของต้นน้ำยังคงกลายเป็นฝันร้ายเกาะกินหัวใจของผู้ให้กำเนิด"ผมรู้ว่าคุณเสียใจ ผมเองก็ไม่อยากให้เรื่องมันเป็นแบบนี้""ฮึก""แม้ว่าลูกจะจากไปแต่ต้นน้ำยังอยู่ในหัวใจของเรานะ ลูกไม่เคยไปไหนลูกยังอยู่ตรงนี้""ฮึก ฝนคิดถึงลูก"ภรรยาโผเข้ากอดสามีด้วยความโศกเศร้าเสียงสะอื้นร่ำไห้ไม่ต่างอะไรจากมีดปลายแหลมฝังลึกลงภายในใจของคนฟัง"ทำไมต้นน้ำถึงได้ทำแบบนี้ ฮึก ฝนเลี้ยงลูกไม่ดีใช่ไหมต้นน้ำถึงได้ทิ้งพวกเราไป"ทุกวินาทีเธอเฝ้าฝันคิดถึงแต่ลูกร่ำไห้โทษว่าเป็นความผิดของตัวเองที่เลี้ยงลูกได้ไม่ดีพอ"ภรรยาของผมเก่งที่สุดแล้ว อย่าโทษตัวเองเลยนะที่รัก ถ้าจะให้โทษก็คงต้องโทษผม"คนเป็นพ่อน้ำตาไหลโดยไร้เสียงสะอื้นย้อนกลับไปตอนนั้นเขายังรู้สึกผิด แทนที่
last updateÚltima actualización : 2025-04-20
Leer más
บทที่9
วันเวลาผ่านไปร่างกายรวมไปถึงจิตใจของคนเป็นแม่ยิ่งห่อเหี่ยว ความฝันในค่ำคืนอันแสนเลวร้ายยังคอยตามหลอกหลอนเธออยู่เรื่อยไป ไม่ว่าจะเป็นยามตื่นหรือหลับตาก็ยังคงเห็นภาพใบหน้าและเสียงหัวเราะของลูกสาวอยู่ร่ำไป"ฮึก ต้นน้ำ ต้นน้ำลูกอยู่ที่ไหน"ใบหน้าของมารดาเปื้อนไปด้วยหยาดน้ำตาร่ำร้องเรียกหาแต่ลูกสาว ยิ่งนานวันอาการของน้ำฝนยิ่งหนักขึ้นสร้างความตระหนักให้สามีที่คอยดูแลจนไม่เป็นอันทำอะไร"ฝน คุณตั้งสติก่อนสิ""อย่ามายุ่ง ฮึก ฉันจะไปหาลูก"ร่างเล็กผมแห้งพยายามลุกขึ้นนั่งแต่ด้วยร่างกายอ่อนแรงจึงต้องล้มลงนอนบนเตียงอีกครั้ง"คุณทำอะไรกับร่างกายของฉัน ฮึก ฉันจะไปหาลูก""ที่ผมทำก็เพราะว่าอยากให้คุณหายนะฝน""ฉันไม่ต้องการ ฉันจะไปหาต้นน้ำ"ดวงตาคมมองร่างของภรรยาที่พยายามคลานลงจากเตียงด้วยความปวดใจ แม้เขาจะหาหมอดี ๆ มารักษายังไงดูเหมือนว่าร่างกายของภรรยาจะไม่ตอบรับ ยิ่งนานวันเข้าร่างกายยิ่งเป็นหนักเพราะคนเป็นแม่ยังผูกใจรักยึดติดกับลูกไม่ยอมปล่อยฉึกเข็มฉีดยาปักลงบนเนื้อตัวยาที่ช่วยในการนอนหลับแล่นสู้เข้าในกระแสเลือด นี่คือวิธีที่ดีที่สุดสำหรับตอนนี้"คุณไม่รักฉัน ไม่รักลูกของเราแล้วอย่างนั้นเหรอ"จริยาน้ำ
last updateÚltima actualización : 2025-04-20
Leer más
บทที่10
ต้นกล้ากลับเข้ามาในห้องหลังจากทานมื้อเย็นกับผู้เป็นพ่อเสร็จ ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับเสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้นดั่งเช่นทุกวัน"ว่ายังไงครับที่รักของกล้า"วาดฝันในชุดนอนสีชมพูสายเดี่ยวดูน่ารักกำลังนั่งมองแฟนหนุ่มผ่านกล้องโทรศัพท์ ในสายตาของเธอดูวิตกกังวลยังไงชอบกล จนแฟนหนุ่มรู้สึกเป็นกังวล"เป็นอะไรไปฝัน""กล้า"วาดฝันน้ำตาไหล ร่างเล็กร้องไห้สะอื้นก่อนจะเล่าเรื่องที่เธอฝันร้ายให้ผู้เป็นแฟนหนุ่มได้ฟัง"มันก็เป็นแค่เพียงฝันร้าย ไม่มีอะไรหรอกฝันอย่าคิดมากเลยนะ"ต้นกล้าเอ่ยปลอบแฟนสาวด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล เขาไม่อยากให้เธอคิดมากกับเรื่องราวในความฝันที่เธอได้เอ่ยบอกให้เขาได้ฟัง"ฝันขอไปนอนที่บ้านของกล้าด้วยได้ไหม ฝันไม่อยากอยู่ห่างจากกล้าเลย""ฝัน""หรือจะให้กล้ามานอนที่บ้านฝันก็ได้ เดี๋ยวฝันจะไปบอกคนขับรถให้ไปรับกล้า"ฝันร้ายทำให้เธออยากอยู่ใกล้ชิดกับคนรักตลอดเวลา มะรืนนี้ก็จะครบรอบหนึ่งปีทำไมเธอต้องมาฝันถึงเรื่องบ้า ๆ แบบนี้ด้วย"อย่าร้องไห้เลยนะฝัน มันไม่มีอะไรหรอก""ถ้ากล้าไม่มาเดี๋ยวฝันจะไปหากล้าเอง""ไม่ได้นะฝัน ดึกแล้วมันอันตราย""แล้วกล้าจะให้ขวัญทำยังไง ตอนนี้ฝันเครียดจนแทบจะบ้าตายอยู่แล้ว"วา
last updateÚltima actualización : 2025-04-20
Leer más
Explora y lee buenas novelas gratis
Acceso gratuito a una gran cantidad de buenas novelas en la app GoodNovel. Descarga los libros que te gusten y léelos donde y cuando quieras.
Lee libros gratis en la app
ESCANEA EL CÓDIGO PARA LEER EN LA APP
DMCA.com Protection Status