ตอนที่ 5

“ทำไมต้องทำแบบนี้ ทำไมถึงอยากได้คนที่ไม่เคยรักตัวเองเป็นผัว ถ้าอยากนัก ทำไมไม่ไปนอนแบให้หมาข้างถนนมันเอา” ตาดุวาวโรจน์ดั่งมีเปลวไฟอยู่ในนั้น และหากเป็นเช่นนั้นจริง เปลวไฟคงเผาคนที่เขาจ้องมองจนมอดไหม้ไปทั้งตัวแล้ว

ไข่มุกสูดลมหายใจลึก กายสาวสั่นสะท้าน น้ำตายังคงรินไหลตลอดเวลา และเธอไม่อาจกลั้นเสียงสะอื้นไห้ได้อีกต่อไป

เธอเลือกที่จะทำแบบนี้เอง เลือกเข้ามาเป็นตัวแปรที่ทำให้เขาและพี่สาวของเธอจบความสัมพันธ์กันตามความต้องการของพี่สาว

คนหนึ่งคือพี่สาวแท้ ๆ พี่ที่เธอรักและห่วงใยด้วยเพราะมีสายเลือดเดียวกันผูกพันผูกใจ อีกคนคือรักแรก คือผู้ชายที่เธอแอบรัก แต่เธอเก็บงำความรู้สึกไว้ในส่วนลึกของหัวใจ เว้นระยะห่าง วางตัวอย่างเหมาะสม ไม่เคยก้าวล้ำเส้น แค่ได้เฝ้ามองพี่สาวกับเขามีความสุข เธอก็พลอยยิ้มพลอยมีความสุขไปกับพวกเขาแล้ว

รู้ว่าเขาไม่เคยรัก รู้ว่าเขาต้องโกรธ แต่ก็เลือกทำแบบนี้ เพราะไม่อยากให้พี่สาวดึงคนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เพราะมันอาจจะเลยเถิดไปถึงการเป็นคดีความทางกฎหมาย เขาอาจจะเสียชื่อเสียง และเรื่องคงไม่จบลงง่าย ๆ

“ในเมื่อเธออยากได้พี่เป็นผัวจนตัวสั่น จนต้องวางยาจัดฉากว่าเราเอากัน พี่ก็จะไม่ทำให้เธอผิดหวัง พี่จะสนองเรื่องอย่างว่าให้ถึงใจ แต่จำใส่หัวเอาไว้...เธอมันก็แค่เจ้าสาวที่พี่ไม่เคยรัก”

ภากรกดจูบลงบนปากนุ่ม เขาบดยี้จนกลีบปากสาวบิดเบ้และชอกช้ำ เขาสอดลิ้นควานลึก ดูดดึง และขบเม้มอย่างต้องการลงโทษ ตะโบมจูบอย่างรุนแรงด้วยอารมณ์โกรธจัดที่อัดแน่นเต็มอก

เป็นจูบแรกที่เต็มไปด้วยความหวาดหวั่น ไร้ความหวาน ไม่มีความละมุน เจ็บจนต้องดิ้นรนหนี ทว่าหนีอย่างไรก็ไม่พ้น เพราะเขาบีบกรามเล็กของเธอไว้แน่น และทับเธอไว้ทั้งตัว

ไข่มุกหลับตาลงอย่างยอมจำนน เธอจะยอมให้เขาจูบลงทัณฑ์จนเขาพอใจ เขาโกรธ และคงเกลียดเธอมาก หากการทำอะไรแบบนี้จะทำให้เขาทุเลาเบาบางความบาดหมางในใจได้ เธอก็ยินดีจะรับไว้

เมื่อคนตัวเล็กไม่ขัดขืน ภากรก็ยิ่งได้ใจ เขาทั้งจูบ ทั้งบีบขยำไปตามเนื้อตัวสาว ทุกสัมผัสไร้ความปรานี ไม่มีความอ่อนโยน

จูบลงทัณฑ์ยาวนานจนไข่มุกแทบขาดใจ พอเขาถอนจูบ หญิงสาวก็นอนหอบหายใจแรง สองแขนตกลงข้างลำตัวอย่างคนไร้เรี่ยวแรง หมดทางสู้

ภากรยิ้มเยาะคนใต้ร่าง เขาขยับตัวลุกขึ้นนั่งทับต้นขาเนียน ถลกชายกระโปรงชุดนอนดึงออกทางศีรษะ กระชากเสื้อชั้นในสีหวานจนขาดติดมือ เปิดเผยอกสาวอวบอิ่มให้เขาได้มองเต็มตา

ไข่มุกหลับตาลง ตะแคงหน้าไปด้านข้าง เธอกำมือทั้งสองไว้แน่น แม้จะกลัวจนตัวสั่น ใจเต้นแรง แต่ก็บอกตัวเองให้อดทน และอดกลั้นไว้ ไม่แปลกหรอกที่บทรักค่ำคืนเข้าหอจะเต็มไปด้วยความรุนแรงน่าหวาดหวั่น เพราะเจ้าบ่าวของเธอมีแต่ความโกรธแค้นอัดแน่นอยู่เต็มอก และเขาคงอยากสาดมันใส่เธอให้สาสมกับที่เธอทำให้เขาต้องตกอยู่ในสภาพนี้

ภากรทาบทับตัวลงบนเรือนกายสาวอีกครั้ง เขาก้มดูดเต้านมอวบอิ่มเต็มปาก กัดขย้ำจนคนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก น้ำตาไหลพราก กระนั้นเธอก็อดกลั้น กัดฟัน นอนนิ่งให้เขากระทำการเอาแต่ใจโดยไม่ดิ้นหนี ไม่อ้อนวอนขอให้เขาเห็นใจ

คนเมาไม่อ่อนโยนต่อเรือนกายเนียนนุ่มบริสุทธิ์สักนิด เขาทั้งดูด ทั้งขบกัดเต้านมขาวผ่องสองเต้าจนเป็นรอยจ้ำเต็มไปหมด เขากดหัวเข่าแทรกกลางหว่างขาเรียว แล้วลูบล้วงมือลงเคล้นคลึงและบีบขยำต้นขาขาวด้านใน ก่อนจะกระชากกางเกงในสีหวานจนขาดวิ่น แล้วจึงกดนิ้วกลางและนิ้วชี้ลงกลางกลีบอวบอูม ขยี้เม็ดเนื้อนุ่มที่ไวต่อสัมผัสอย่างรุนแรง

ไข่มุกหลับตาแน่น จิกกำผ้าปูที่นอนไว้เต็มสองมือ เธอเกร็งไปทั้งตัว ทุกสัมผัสจากเขามีแต่ความเจ็บ เธอได้แต่ภาวนาขอให้ค่ำคืนเข้าหอผ่านไปไว ๆ เพราะไม่รู้ว่าเธอจะทนรับมือเขาได้แค่ไหน

เจ็บทั้งตัว และเจ็บไปทั้งใจ

“เสียวไหม ดีหรือเปล่า อยากนักไม่ใช่เหรอ นี่ไง แบบนี้ชอบไหม” ภากรกระซิบถามชิดใบหูเล็ก ขณะที่นิ้วมือขยับหนักแน่นและรุนแรงกลางกายสาว เขาใช้ปลายนิ้วขยี้ติ่งเนื้อนุ่ม และใช้ลำนิ้วเสียดสีแรง ๆ จนเนื้อนวลบอบบางแทบแหลกลาญ

ไข่มุกสะอื้นไห้ ทั้งที่ยังหลับตา เธอไม่พูด ไม่มองหน้าเขา ทั้งเจ็บ ทั้งหวาดกลัว ไร้ซึ่งอารมณ์วาบหวาม และการไม่ตอบสนองใด ๆ ของเธอทำให้คนที่อยากทำร้ายเธอยิ่งโกรธจัด เขาอยากทำให้เธอเจ็บมากกว่านี้ ให้สาสมกับที่เธอทำลายความสุขในวันวิวาห์ของเขา เจ้าสาวที่เขาไม่ได้เลือก ไม่ควรมีความสุขในคืนเข้าหอ

คนเจ้าคิดเจ้าแค้นลุกขึ้นนั่ง เขาปลดเข็มขัดถอดกางเกงออก ท่อนล่างของเขาเปลือยเปล่า แต่ท่อนบนยังคงสวมเสื้ออยู่ เขาไม่คิดจะดื่มด่ำกับเซ็กซ์ที่ปราศจากรัก ไม่จำเป็นต้องเล้าโลมให้เธอพรักพร้อม แค่ยัดมันเข้าไป ทำให้เธอร้องครางใต้ร่างเขาก็พอแล้ว

ไข่มุกเบิกตากว้าง และรีบยกสองมือดันหน้าท้องแกร่งไว้ เพราะหัวมนทู่ที่ทั้งแข็งและร้อนผ่าวที่ถูไถอยู่ปากทางร่องรักแห้งผากทำให้เธอหวาดหวั่น และพอเขาพยายามจะผลักส่งมันเข้ามาในตัวเธอ ทั้งที่ร่างกายเธอยังไม่พร้อม ไข่มุกก็กระถดก้นหนี