เข้าสู่ระบบแชร์
จัดการคนปากยาว
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-11 23:22:04
บทล่าสุด
ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ เปิดก่อนได้เปรียบ2
ขอทานน้อยส่งสายตาไปหาเซียวอี้เซียนที่ยืนมีผ้าคลุมหน้าไปเผยแก่สายตาคนนอกอยู่ มีรอยแดงจางๆที่ดูแล้วหวังกุ้ยเฟยคงลงมือหนักไม่น้อย ช่างเป็นสตรีร้ายกาจเสียจริง(ที่จริงนางให้จินฝานช่วยตบเพราะหยางเทียนหลงไม่กล้าลงมือกับเมียรักและจินฝานก็ยังคุกเข่าที่หน้าเรือนเพราะบังอาจตบพระชายา)เมื่อเซียวอี้เซียนพยักหน้าขอทานจึงเอ่ยต่อ"ข้าได้ยินมาอีกว่ามีโรคระบาด สกุลจ้าวแทนที่จะเฝ้าระวังแต่ไม่รู้ว่าเฝ้าอย่างไรมีคนที่ติดเชื้อหายไป ห่างเมืองหลวงไปแปดสิบลี้เริ่มมีคนป่วยแล้วขอรับ ท่านลุงข้าเป็นขอทานไม่มีบ้านไม่มีอาหาร หากมีใครเอาโรคระบาดมาติดคงรอความตายอย่างเดียวแล้วขอรับ ข้าไม่มีเงินซื้อยา"จูเหวินแสร้งนั่งลงไปลูบศีรษะขอทานน้อยทั้งหลายก่อนจะเอ่ยถาม"เจ้าหนูฮ่องเต้มากบารมีราษฎรย่อมต้องร่มเย็น อย่ากังวลเลย""แต่ว่า สกุลจ้าวกับๆองค์ชายใหญ่อะไรนั่น ข้าได้ยินว่าเขากว้านซื้อสมุนไพรทุกร้านจนตอนนี้สมุนไพรขาดแคลนแล้วขอรับ""แต่ว่ายังเหลือร้านตรอกอี้เหยาแม้ว่าร้านไม่ใหญ่แต่เถ้าแก่มีคุณธรรมขอรับ"ชาวบ้านกำลังถกเถียงกันอยู่ก็ได้ยินเสียงของหนิงอ๋องหลงดังมาจากในตำหนัก"น้องหญิงเงินที่ได้รับมากับข้าวของเหล่านี้
ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ เปิดก่อนได้เปรียบ
ปลายยามเหมาเสียงเอะอะดังมาจากด้านนอกของตำหนักหย่งฉือ เซียวอี้เซียนลืมตาก่อนจะขยับ หยางเทียนหลงรั้งร่างบางให้นอนหนุนแขนเขาต่อก่อนจะเอ่ยงึมงำ"นอนเถอะพวกเขาส่งของขวัญมาขอขมาเจ้าน่ะน้องหญิง""ของขวัญอันใดกันเพคะ เมื่อวานมิใช่ว่าเก็บเงินพวกเขามาหนึ่งล้านสี่แสนตำลึงแล้วหรอกหรือเพคะ""บางครอบครัวไม่มีเงินจ่ายน่ะเลยเอาของมาชดใช้""อ๊า..พี่เทียนหลงงั้นพวกเราตื่นเถอะเพคะ"หยางเทียนหลงมองร่างบางที่กุลีกุจอลุกจากที่นอนขึ้นมานั่งแล้วพยายามรั้งเขาขึ้นมา สายตาซุกซนบ่งบอกว่านางมีเรื่องอะไรสนุกๆอีกแล้ว"วันนี้สายๆต้องออกเดินทาง จะซุกซนอันใดอีกคนดี""ก็ทรงตรัสว่าพวกเขาเอาสิ่งของมาชดใช้มิใช่หรือเพคะ หม่อมฉันมีความรู้เรื่องวัตถุโบราณฉะนั้นต้องรีบไปตรวจ หากใครกล้าเอาของปลอมมาปะปนละก็หม่อมฉันจะตกใจเพิ่ม ให้พวกเขาปลอบขวัญจนหมดตัวเลยเชียวเพคะ"หยางเทียนหลงหัวเราะออกมาเสียงดัง เมียนี่นางช่าง...จุ๊ๆๆบนแผ่นดินกว้างใหญ่คงไม่มีใครเหมาะสมกับเขาอีกแล้วหากไม่ใช่ดรุณีน้อยตรงหน้าเขาคนนี้"ฮ่าๆๆ เรียกคนมายกน้ำล้างหน้าบ้วนปากก่อน ดูเจ้าสิดีใจราวกับกระต่ายหลุดจากคอก""ก็หม่อมฉันดีใจนี่เพคะ"ใช้เวลาไม่นานทั้งคู
ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ ส่งไปสำนักชี
ปัง!!!!หยางเทียนตี้ตบโต๊ะอย่างแรง เขาชอบพอกับหลินลุ่เหลียนมานาน นางเป็นบุตรสาวราชครูอาจารย์ของเขาและฮ่องเต้ ยามนั้นนางควรได้เป็นฮองเฮา แต่เพราะฮ่องเต้รู้ดีว่าเขานั้นมีใจรักใคร่กับนางจึงได้แต่งกับฮั่วหย่งซินมารดาของรัชทายาทแทน พวกสตรีน่าตายกล้าเอ่ยวิจารณ์เช่นนี้ดูหมิ่นเกียรติฮ่องเต้ ยังกล้าใส่ร้ายว่าหลงเอ๋อร์เป็นลูกของฝ่าบาทอีก ดูหมิ่นราชวงศ์เอาไว้ไม่ได้"จินฮวน เตรียมรถม้าข้าจะเข้าวัง""ท่านอ๋อง ค่ำแล้วนะเพคะ""ไม่เป็นไร กล้าพูดจาให้คนคิดไปไกลว่าเจ้าคบชู้กับฝ่าบาท แม้ไม่เอ่ยออกมาแต่ความหมายก็ไปทางเดียวกัน เท่ากับว่าข้าถูกเจ้าสวมหมวกเขียว สนมเหล่านี้มีแต่ทำให้ราชวงศ์มัวหมอง ข้าจะไปจัดการให้สิ้นซากเพื่อรักษาพระเกียรติฝ่าบาท"หยางเทียนตี้ออกไปแล้ว หลินลู่เหลียนหันมาทางลูกสะใภ้ก่อนจะถามเรื่องราวที่แท้จริงทั้งหมด"บอกแม่มาเถอะที่เจ้ากล่าวนั้นจริงหรือไม่ เรื่องใหญ่นะเซียนเซี่ยน""เสด็จแม่ เรื่องนี้ฝ่าบาทรับรู้แล้วเพคะ""ลูกรู้ได้อย่างไรกันว่าพระองค์รับรู้ องครักษ์เงาแม้จะคุ้มครองเจ้า แต่วาจาเช่นนี้พวกเขาจะกล้าทูลหรือ""ฝ่าบาททรงได้ยินด้วยพระองค์เองเพคะ""อะไรนะ เจ้ารู้ได้อย่างไรกันน้องหญิงว
ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ จัดการคนปากยาว
รถม้าเคลื่อนเข้ามายังตำหนักหย่งฉือ เซียวอี้เซียนลงจากรถม้าก่อนจะยืนรอแม่สามี หลินลู่เหลียนลงมาจากรถม้าเดินจูงมือกับลูกสะใภ้เข้าเรือน พ่อบ้านมารายงานว่าท่านอ๋องเสด็จไปพบสหาย น่าจะสวนกันกับรถม้าของพระชายา หลินลู่ก็พยักหน้าให้ก่อนให้เซียวอี้เซียนไปอาบน้ำก่อนร่างบางเดินเข้ามาที่ห้องอาบน้ำ เสี่ยวฮวาผสมดอกไม้กับน้ำมันหอมระเหยให้นายสาวก่อนจะออกไปเฝ้าหน้าเรือน เซียวอี้เซียนคลึงขมับเบาๆก่อนจะนั่งแช่น้ำอุ่น หลับตาผ่อนคลาย นางมาอยู่ที่นี่ได้พักหนึ่งแล้ว แต่ละวันต้องห้ำหั่นกับขุนนางกังฉินที่จ้องจะอยากได้สมบัติของตระกูลนางแม้จวนเซียวจะเล็กแต่หลังจากที่เซียวอี้เซียนมาที่นี่นางมีความรู้เกี่ยวกับวัตถุโบราณไม่น้อย เดิมทีก็เคยได้อาศัยความรู้นี้หาเงิน หากไม่ป่วยเสียก่อนเธอสามารถต่อยอดธุรกิจไปอีกได้ไกล มีความสามารถแต่กลับไม่มีชีวิตยืนยาวได้อยู่ใช้ ร่างบางถอนหายใจแล้วหลับไปในอ่างหยางเทียนหลงที่เพิ่งกลับเข้ามาก็ถามหาคนตัวเล็กทันที วันนี้นางถูกหวังกุ้ยเฟยรังแก กล้าตีเมียเขาคอยดูเถอะว่าข้าจะตอบแทนพวกเจ้าอย่างไร"เสี่ยวฮวา พระชายาของเจ้าอยู่ที่ใด""พระชายาทรงกำลังอาบน้ำอยู่เพคะ หม่อมฉันจะไปบอกให้เพคะ""ไม่
ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ จมูกเจ้าช่างยาวนัก
หลินลู่เหลียนเดินมาด้วยสีหน้าถมึงทึง หวังกุ้ยเฟยถึงกับหน้าถอดสี วรยุทธของนางสูงส่งเพียงนี้เชียวหรือ ก่อนจะเอ่ยตำหนิออกไป"หลินลู่เหลียน หมายความว่าอย่างไรกล้าดีอย่างไรถึงมาทำร้ายคนของข้า"หลินลู่เหลียนเดินมาช้าๆจนถึงที่เซียวอี้เซียนยืนอยู่ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม"หวังเจียเอ๋อร์ ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เจ้ากล้ายื่นมือสอดจมูกมาวุ่นวายตำหนักหย่งฉือของข้า เอาสิทธิ์อันใดมาสั่งสอนสะใภ้ของข้า รวมถึงพวกเจ้าด้วย ...หากว่างมากมิเอาเวลาไปสั่งสอนบุตรชายของเจ้าให้รู้ว่าสิ่งใดควรทำมิควรทำดีกว่าหรือ""พระชายาชินอ๋อง พวกเราๆมิกล้าหรอกเพคะ""สนมลิ่น เมื่อสักครู่คนที่ต่อว่าสะใภ้ข้าเป็นปี่เป็นขลุ่ยมิใช่เจ้าหรอกหรือ"เหล่าสนมตัวสั่น แม้ว่าหวังกุ้ยเฟยจะเป็นคนโปรดของฝ่าบาท แต่พระชายาชินอ๋องนั้นคือคนที่ฝ่าบาทให้ความสำคัญ นางเป็นบุตรสาวอดีตราชครูอราจารย์ของฮ่องเต้ เดิมเกือบได้แต่งเข้าวัง แต่นางกับพระอนุชาฮ่องเต้มีใจรักใคร แล้วฮ่องเต้ก็รักน้องชายจึงมีราชโองการให้ทั้งสองได้สมหวังทุกคนตัวสั่น หลินลู่เหลียนเดินไปหาเซียวอี้เซียนที่ยืนพิงเสี่ยวฮวาอย่างอ่อนแรง หวังกุ้ยเฟยเชิดหน้าอย่างไม่ยอมแพ้ แม้ว่านางจะรู้
ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ ใครจะเพี้ยงพล้ำก็ยังไม่แน่
จางลี่เฟยกลับไปแล้ว ทางด้านเซียวอี้เซียนนั่งกินขนมและจิบชาพูดคุยกับฉีฮุ่ยหมิ่นเรื่องทั่วไป แต่ในคำพูดกลับแฝงไปด้วยเรื่องงานที่ไม่อาจให้คนอื่นรู้ได้"พระชายา หลายวันก่อนเสด็จพ่อกับเสด็จแม่ไปเที่ยวเมืองอู่โถง หม่อมฉันได้ยินว่าที่นั่นมีของกินขึ้นชื่อเลยฝากทั้งสองพระองค์ซื้อมาเพคะ""หืม เซี่ยนเซี่ยนเจ้านี่นะ ช่างชื่นชอบเรื่องกินเสียจริงๆ ไว้มีโอกาสพวกเราไปเดินเล่นตลาดด้วยกันดีไหม ข้าจะเหมาทั้งถนนเพื่อเติมท้องเจ้าเลย""ดีเพคะ"ทั้งสองคนส่งสัญญาณกันว่าพ่อสามีของนางอ้างเรื่องไปเที่ยว เพื่อหาแผนที่อีกครึ่งตอนนี้หาครบแล้ว รอเพียงลงมือก่อสร้างเท่านั้น เมื่อพวกนางกลับมาจากไหว้พระทางฝ่าบาทก็จะให้บิดาของนางเซียวหงขึ้นรับตำแหน่งท่านเจ้ากรม จากนั้นก็ออกพระราชโองการสร้างเมืองหลวงแห่งใหม่ทันทีที่ห่วงคือสกุลจ้าวอาจกระพือข่าวให้ประชาชนตกใจ ต้องหาทางแพร่ข่าวก่อนเพื่อให้ชาวบ้านรับมือ ทั้งสองคนพูดคุยสัพเพเหระ ไม่นานก็มีนางกำนัลของตำหนักหวังกุ้ยเฟยมาหาก่อนจะบอกเซียวอี้เซียน"ทูลพระชายาหนิงอ๋อง หวังกุ้ยเฟยมีรับสั่งให้พระชายาไปเข้าเฝ้าเพคะ อีกอย่างพระนางบอกว่าด้วยฐานะของพระนางนั้นเรียกพระชายาเข้าเฝ้าย่อมไม่ม
ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ ให้พวกข้าเข้าเฝ้านางคู่ควรหรือ
หลังจากที่องค์รัชทายาทเสด็จไปแล้วไม่นานสาวใช้ก็เข้ามารายงานว่าพระชายาหนิก็อ๋องเสด็จมาขอเข้าเฝ้า ฉีฮุ่ยหมิ่นที่เพิ่งอาบน้ำเปลี่ยนอาภรณ์เรียบร้อยก็บอกให้คนไปเชิญเซียวอี้เซียนเข้ามาเซียวอี้เซียนเดินตามสาวใช้เข้ามาในตำหนัก ฉีฮุ่ยหมิ่นเดินออกมาจากด้านใน ลำคอระหงมีร่องรอยดอกเหมยอยู่จางๆ เซียวอี้เซียนส่งสายตาเห็นใจ แม้ว่าจะรู้เรื่องทุกอย่างดีแต่ว่าภายใต้สายตาคนมากนางมีเพียงแค่ต้องสงสารฉีฮุ่ยหมิ่นเท่านั้น ก่อนจะกุมมือบางของนางแล้วเอ่ยออกมา"ไท่จื่อเฟย ท่านถูกไท่จื่อข่มเหงหรือเพคะ""เขาไม่ใช่คน เขาไม่ให้เกียรติข้าสักนิด เซี่ยนเซี่ยน พรุ่งนี้ไปไหว้พระข้าจะอยู่ที่วัดศึกษาพระธรรม ไม่อยากกลับมาเจอเขาอีก ฮึกๆ"เสียงสะอื้นเบาๆ บวกกับท่าทางของพระชายารัชทายาทนั้นทำเอาบ่าวไพร่สงสารนางยิ่งนัก แต่มีขันทีบางคนที่ส่งสัญญาณให้กัน เซียวอี้เซียนสังเกตเห็นท่าทางคนเหล่านั้นแล้วจึงเอ่ยกับคนตรงหน้า"พระชายาอย่าเสียใจไปเลยเพคะ พวกเราเดินเล่นกันดีหรือไม่ ท่านอ๋องบอกว่าสระบัวทิศตะวันออกยามนี้ออกดอกมากนัก ชูช่อบานสะพรั่งงดงามไปทั่วทั้งสระ""ได้ ไปสิข้าเองก็อยากผ่อนคลายเช่นกัน ซีซีเจ้ายกขนมกับน้
ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ สร้างเรื่องกระพือข่าว
เสียงในห้องเงียบไปแล้ว บนเตียงฉีฮุ่ยหมิ่นนอนหนุนแขนของหยางเฟยหยางอยู่ นางตะแคงกอดเขาเอาไว้ มือหนาลูบหลังนางปลอบโยน เอ่ยด้วยถ้อยคำรักใคร"หมิ่นเอ๋อร์ลำบากเจ้านัก หากพี่ไม่ใช่เชื้อพระวงศ์เป็นเพียงชาวบ้านธรรมดาความรักของเราคงจะดีกว่านี้""ทรงแน่ใจหรือเพคะว่าจางลี่เฟยเป็นคนวางยาฮองเฮาพระองค์ก่อนจริงๆ นางทำได้อย่างไรกันนางเป็นเพียงสนมที่ฝ่าบาทไม่เคยพลิกป้ายด้วยซ้ำ""นางมีคนช่วย และคนๆนั้นก็มีอำนาจมากพอ เอาล่ะพี่ต้องไปแล้วอยากอยู่กับเจ้าทั้งคืนจริงๆไม่อยากห่างเลย เรื่องของหลานซิ่วเอ๋อร์เด็กดีเจ้าอดทนหน่อยนะ วันหน้าพี่จะชดเชยให้เจ้าเอง""เพคะ ขอแค่พระองค์ปลอดภัยหม่อมฉันยินดีอดทนทุกอย่าง"หยางเฟยหยางลุกขึ้นรั้งนางขึ้นมากอด เขาอยากรักนางมากกว่านี้แต่ทำไม่ได้ มีแค่ต้องเกลียดชังนางเพราะตระกูลของนางไร้บุรุษแล้วมีเพียงบ่าวไพร่และท่านย่าชราเท่านั้น นี่เป็นการปกป้องคนในครอบครัวนางด้วยฉีฮุ่ยหมิ่นลุกมาหยิบอาภรณ์แล้วส่งให้เขา หยางเฟยหยางเข้าใจจึงกระชากแล้วฉีกมันออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เขาใช้ปิ่นปักผมกรีดฝ่ามือตนเองก่อนจะหยดเลือดลงบนที่นอนว่าเขากับนางได้เข้าหอกันครั้งแรก ฉีฮุ่ยหมิ่น
ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ ท่าทีของรัชทายาท
หยางเฟยหยางกลับมาถึงตำหนักบูรพาก็ตรงไปหาฉีฮุ่ยหมิ่นทันที ไม่ได้เขาต้องทำอะไรสักอย่างแล้วไม่เช่นนั้นแม่ตัวดีหลานซิ่วเอ๋อร์แทรกแซงแน่ๆ สตรีน่าตายนั่นหากไม่ใช่เพราะนางต้องสืบความลับให้กับเขาละก็เขาคงไม่เอาไว้แล้ว เมื่อเข้ามาถึงก็ถามหาพระชายาทันที แต่เงาดำพาดผ่านนอกตำหนักทำให้เขาไม่รีบร้อนจนเกินไป ดูท่าคนขององค์ชายใหญ่หรือสนมจางคงมาดูลาดเลาเพื่อไปรายงาน หยางเฟยหยางจึงออกอาการเกรี้ยวกราดเรียกคนด้านใน "ฉีฮุ่ยหมิ่นออกมานะข้ามีเรื่องต้องคุยกับเจ้า"เสียงเรียกดังกังวาน น้ำเสียงฟังก็รู้ว่าเขากำลังโมโห ซีซีหน้างอง้ำ มาถึงก็โวยวายคนอะไรหาเรื่องได้ทุกวัน ไม่หาเรื่องคนจะตายหรือไงกันนะก่อนจะเอ่ยแก่นายสาวของตน"พระชายา รัชทายาทมาหาเรื่องอีกแล้วเพคะ""อืม เจ้าออกไปเถอะ เดี๋ยวจะถูกลูกหลงเอาได้""แต่ว่า...""ไปเถอะ ข้าจะออกไปรับเสด็จน่ะ"ซีซีสวมเสื้อคลุมให้กับนายของตน จากนั้นทั้งคู่ก็มายังห้องโถง หยางเฟยหยางส่งสายตามายังร่างบางด้วยความเสน่หา ก่อนจะปรับเป็นสายตาเกรี้ยวกราดเอ่ยปากต่อว่านาง เสียงดังจนเหล่าข้ารับใช้สะดุ้ง"ฉีฮุ่ยหมิ่น นับวันเจ้าช่างใจกล้านักนะ แค่ซิ่วเอ๋อร์นาง
บางทีคุณอาจจะชอบ
ทัณฑ์อสุรา
เพลงมีนา11.8K viewsท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน
สายธารสะท้อนเงา446.3K viewsชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
จันทร์ส่องแสง31.9K viewsอ๋องใจร้ายกับพระชายาที่(ไม่)รัก
อิ่น เยว่19.8K viewsลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท
โม่เชียนซาง111.0K viewsฮูหยินจอมโหดรับบทแม่เลี้ยง
คุณหนูหยางเอิน2.2K viewsเฮยจิวจู่ ดินแดนรักร้อนซ่อนแรงปรารถนา(Nc18+)
wan’an43 viewsหนีร้ายมาพ่ายรักท่านอ๋องขี้หวง
ชาไทยเย็น185 views
