บทที่ 344

นางพาอาหูออกไป เหล่าหวังรออยู่ในห้องโถงรับแขกจนหงุดหงิด เมื่อเห็นนางออกมาก็ชกหมัดหนึ่งไปทางหน้าอก จ่านเหยียนเบี่ยงตัวหลบเล็กน้อยทันที เอ่ย “เกิดอะไรขึ้น? พอเจอข้าก็จะชกข้าเสียแล้ว?”

เหล่าหวังถลึงตาใส่แรง ๆ “ช่วงนี้เจ้าไปไหนมา? หาตั้งหลายครั้งก็ไม่เจอ ไปที่จวนของเจ้าแม้แต่คนขานหน้าประตูก็ไม่มี มาหาที่จวนอ๋อง พวกเขาก็บอกว่าเจ้าไม่อยู่”

สายตาของเหล่าหวังต้องกับสายตาของมู่หรงฉิงเทียน อีกฝ่ายจ้องเขาราวกับจะฆ่าจะแกง นี่มันเกิดอะไรขึ้น? เขาทำอะไรผิด?!

จ่านเหยียนดึงเขานั่งลงแล้วถาม “ข้าออกไปข้างนอกมา เจ้ามาหาข้ามีธุระสำคัญอะไรหรือ?”

เหล่าหวังถอนหายใจเฮือกหนึ่ง “ก็ต้องมีธุระสำคัญสิ ก่อนหน้านี้ก็บอกกับเจ้าแล้วมิใช่หรือ? ที่บ้านไม่ยอมรับเรื่องการแต่งงานของหว่านจวินกับฉีซุน ข้าจึงคิดจะรีบหาคนดีให้นางสักคน สั่งให้ท่านแม่ไปจัดการเรื่องนี้ จากนั้นทางสกุลเฉินก็มาทาบทามเรื่องแต่งงานพอดี เจ้าก็รู้จักสกุลเฉินกระมัง? ธุรกิจใบชาเลื่องชื่อ คุณชายรองเฉินปีนี้สิบแปด เป็นคนหนุ่มมากความสามารถ มีลักษณะดี จึงรับปากเรื่องการแต่งงานนี้ ผลคือนังเด็กหว่านจวินทำจนข้าจะโมโหตายแล้ว”

เหล่าหวังเล่าถึงตรงนี้ก็หยุด ก่อน