Mag-log inShare
CHAPTER 28 | เปิดตัว
Huling Na-update:
2025-10-18 20:45:07หนึ่งสัปดาห์ที่เขาเฝ้าคอยก็มาถึง คีย์เดินเข้ามารายงานระหว่างที่กำลังช่วยคนตัวเล็กดูแบบสวนที่จะจัดไว้บริเวณข้างบ้าน
วีนัสขอพื้นที่ข้างบ้านที่ทิ้งโล่งให้หญ้าขึ้น ใช้จัดเป็นสวนขนาดย่อม สำหรับเอาไว้รับแขกและดื่มน้ำชา ในคราแรกเขาทำเพียงนั่งมองเธอวาดรูปลงบนไอแพดเป็นการออกแบบตามความชอบ แต่เมื่อดูไปดูมาก็รู้สึกว่าคนตัวเล็กมีพรสวรรค์เรื่องการเลือกสีดอกไม้ สวนสไตล์อังกฤษคล้ายกับครั้งที่ไปเที่ยวคอตส์โวลด์ด้วยกันถูกนำมาปรับใช้ ดอกไม้เมืองร้อนถูกแทนที่ภาพดอกไม้เมืองหนาวเพื่อให้ง่ายต่อการดูแลรักษา “วันนี้พ่อมีแขกหรือเปล่า” เขาถามข้อมูลจากลูกน้อง เพราะไม่อยากไปเก้อ คริส แม็กคาร์ตนีย์ อดีตมาเฟียที่วางมือจากงานกาสิโน และโอนทุกสิ่งทุกอย่างให้เขา จากนั้นก็ไปใช้ชีวิตบั้นปลายที่แผ่นดินใหญ่ นานๆ ครั้งจึงจะกลับมาที่คฤหาสน์ที่สร้างทิ้งไว้ในย่านวิคตอเรียพีค ซึ่งสาเหตุการมาในครั้งนี้ ก็เนื่องจากเขาส่งข้อความไปบอกว่าจะแต่งงาน คริสเลยอยากเห็นหน้าลูกสะใภ้ก่อนวันงานด้วยตา
Pinakabagong kabanata
ความลับของมาเฟีย [มาร์ติน×วีนัส] SPECIAL PART IV | ครอบครัวสุขสันต์
ห้าปีต่อมา ไร่ชากึ่งรีสอร์ตทางตอนเหนือของประเทศไทยถูกใช้เป็นสถานที่พักผ่อนของครอบครัวแม็กคาร์ตนีย์ในช่วงปีใหม่ เด็กน้อยหกคนนั่งหน้าสลอนกันอยู่ที่ลานบ้านชั้นสองของบ้านไม้สองชั้นท่ามกลางอุณหภูมิเพียงสิบองศาเซลเซียส เมื่อคืนพ่อแม่ของเด็กๆ ฉลองปีใหม่กันในบ้านพักจนดึกดื่น มีเพียงเด็กน้อยกลุ่มนี้ที่ถูกไล่ให้ไปนอนตั้งแต่ช่วงสามทุ่ม เช้ามาก็เลยยังไม่มีผู้ใหญ่คนไหนตื่นมาดูแลลูกตนเองสักคน “เด็กๆ” เสียงทุ้มของใครบางคนเรียกให้บรรดาหนูน้อยหันไปมองที่ต้นเสียง “ลุงเซน!!” ไข่หวานเรียกผู้ใหญ่ที่ตื่นนอนเป็นคนแรกด้วยน้ำเสียงดีใจ พวกเธอนั่งรอจนหิวและอยากทานมื้อเช้ากันเต็มที “เรียกว่าอา พ่อไข่หวานแก่กว่าอาปีหนึ่งนะ” ฝ่ามือใหญ่วางลงบนศีรษะหลานสาวและบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ทั้งที่ในใจกลับกำลังขุ่นเคืองพ่อของหลานสาว ไอ้เวกัสไม่รู้จักสั่งจักสอนลูก เรียกเขาว่าลุงได้อย่างไร เขายังไม่แก่เลยสักนิด “ถ้าอยากเรียกลุงให้ไปเรียกลุงตินนู่น” คนไม่ตื่นคือคนที่พลาด เขาถือคติเปิดก่อนได้เปรียบเสมอ “โอเคค่ะอาเซน แต่ตอนนี้ไข่หวา
ความลับของมาเฟีย [มาร์ติน×วีนัส] SPECIAL PART III | ซ้อมทำลูกสาว TW: NC
"ซะ ซ้อม?" วีนัสทวนคำพูดของคนตัวโตอย่างไม่เข้าใจ และมาร์ตินไม่ได้อธิบายอะไรต่อ นอกจากก้มลงปลดยกทรงสีขาวเข้ากับผิวของภรรยาทิ้งลงข้างเตียง "อ๊ะ อื้อ!" ครางออกมาอย่างลืมตัวทันทีที่ปากร้อนก้มลงมาดูดจุกสีชมพูอย่างตะกละตะกลาม คนใจร้ายไม่ดูดเปล่า เขายังใช้ริมฝีปากเม้มดึงมันเล่น สลับจังหวะการเคลื่อนไหวกับนิ้ว ซึ่งกำลังทำอย่างเดียวกันบนหน้าอกอีกข้างของเธอด้วย "อ๊า ตะ ติน บะ เบาๆ" ไม่เคยรู้สึกว่าเขารุนแรงกับร่างกายของเธอมานานแล้ว นับตั้งแต่ตั้งครรภ์ลูกคนแรก ปากชื้นดูดกินน้ำนมของเธอจนเกิดเสียงดัง ไม่ต่างจากตอนที่เอาลูกชายเข้าเต้า จะต่างกันก็ตรงที่คนเป็นพ่อใช้เรียวลิ้นตวัดเลียยอดถันของเธอสลับวนกับการดูดดื่มน้ำนมเป็นระยะ "อ๊า สะ เสียวค่ะ วีเสียว" จิกปลายเล็บลงน้ำหนักที่ต้นแขนกำยำระบายความเสียวซ่านไปด้วย ทั้งเขินทั้งอาย ไม่เคยถูกเขาทำตัวลามกใส่ขนาดนี้มาก่อน มีอย่างที่ไหน...แย่งนมลูกิน เขาถอนปากออกจากเต้าอวบข้างซ้าย ย้ายมาดูดชิมข้างขวาอย่างเดียวกัน จนเจ้าของร่างขนอ่อนลุกซู่ไปทั้งแผ่นหลัง "อ๊
ความลับของมาเฟีย [มาร์ติน×วีนัส] SPECIAL PART II | เยาะเย้ย
วันนี้เขาว่าง เมียไปเรียนเหมือนเดิม ส่วนงานก็ไม่มีอะไรต้องรีบทำในตอนนี้ หลังจากพาลูกชายเข้านอนเรียบร้อย คุณพ่อหนุ่มหล่อไฟแรงก็กำลังนอนกระดิกเท้าใช้ความคิดอยู่ชั่วครู่ก็นึกอะไรดีๆ ออก ถือโอกาสต่อสายหาเพื่อนสนิทที่ไม่ได้คุยกันนาน เพื่ออวดพัฒนาการของลูกชายสุดที่รัก รอสายไม่นานนัก มาเฟียหนุ่มควบตำแหน่งผู้บริหารธุรกิจที่พักและโรงแรมชื่อดังก็รับสายเสียงเบา ฝั่งนู้นก็คงกำลังนอนกลางวันกับลูกชายเช่นเดียวกัน “ซาวัดดีคับ” ภาษาไทยไม่แข็งแรงถูกพูดออกไปด้วยความมั่นใจ แม้จะฟังดูแปล่งแตกต่างจากที่ครูสอนภาษาพูดให้ฟัง แต่มาร์ตินก็ยังคิดว่ามันใช้ได้ ขนาดเมียเขายังชมว่าพูดชัด พูดเก่ง... (เออ โทรมามีอะไร) ปลายสายตอบกลับมาด้วยภาษาเดียวกันอย่างคล่องแคล่ว จนคนเปิดการสนทนาด้วยภาษาไทยต้องเงียบฟัง เพราะใช้เวลาในการทวนความหมายอยู่ครู่ใหญ่ “ทามอาไรอยู่ค้าบ” (นอน) “ลูกโผมอายุแคนึงขวบ ตอนนีวายนาม...” (พอๆ ไอ้ห่า...เสียงอย่างกับแก๊งคอลเซ็นเตอร์ มึงไปฝึกผันวรรณยุกต์ให้รู้เรื่องก่อน) กำลังจ
ความลับของมาเฟีย [มาร์ติน×วีนัส] SPECIAL PART I | เลี้ยงลูก
หลายเดือนต่อมา เวตินน์อายุเข้าหนึ่งขวบและภรรยาของมาเฟียหนุ่มยังอยู่ในวัยเรียน ช่วงนี้คนตัวเล็กหน้าดำคร่ำเครียดเป็นพิเศษ เนื่องจากอยู่ในช่วงสอบกลางภาค วันนี้อากาศดีค่อนไปทางอบอุ่น หลังจากป้อนนมและอาหารอ่อนเป็นผัดฟักทองใส่หมูบด จากนั้นก็พาไปงีบหลับในช่วงสาย และตื่นมาเล่นกับคุณพ่อสุดหล่อในตอนบ่ายนิดๆ เจ้าของร่างกำยำดูดีในชุดกางเกงว่ายน้ำสีดำตัวเดียว กำลังจับมือประคองลูกชายให้ตีขาเล่นน้ำในสระน้ำเกลือข้างบ้าน เด็กน้อยหัวเราะคิกคักทุกครั้งที่กิจกรรมยามบ่ายเป็นการว่ายน้ำ มาร์ตินสมัครเรียนคอร์สว่ายน้ำกับเด็กเล็กตั้งแต่เวตินน์อายุได้สิบเอ็ดเดือน ก่อนจะเริ่มชำนาญ จึงกลับมาใช้เวลาส่วนตัวกับลูกชายที่บ้านแทนการไปกลับสถานบันสอนว่ายน้ำ เขามองว่าการให้เด็กน้อยหัดว่ายน้ำตั้งแต่เด็กเป็นเรื่องจำเป็น เนื่องจากฮ่องกงมีพื้นที่ติดกับน้ำทะเลหลายจุด มันอาจจะช่วยให้ลูกชายสามารถดูแลตนเองได้ในภาวะคับขัน นอกจากนี้คุณพ่อตัวโตยังหาข้อมูลได้อีกว่า การว่ายน้ำยังช่วยพัฒนาด้านร่างกายของลูกน้อยได้หลายส่วน ถือว่าเป็นการออกกำลังกายที่ดี “แอ๊ะ!
ความลับของมาเฟีย [มาร์ติน×วีนัส] EPILOGUE
เวตินน์ย่างเข้าเดือนที่สิบ มาเฟียหนุ่มอุ้มลูกน้อยนั่งจุ้มปุ๊กอยู่บนตัก มือข้างหนึ่งประคองลูกชายเอาไว้ไม่ให้ตก ส่วนมืออีกข้างก็กำลังตรวจรายการยื่นภาษี ในขณะที่พ่อกำลังนั่งหน้าเครียดกับเอกสารที่หายไปหลายแผ่น เด็กน้อยก็กำลังคว้าเอาชิบแทนเงินสีดำทองซึ่งวางอยู่บนโต๊ะมาถือเล่น "เล่นอันนี้ครับ" ยัดตุ๊กตาลูกหมีสีน้ำตาลให้ลูกแทน ก่อนจะแกะเอาชิบแทนเงินมูลค่าหลักล้านออกจากมือ เขาไม่ได้หวง เพียงแต่กลัวว่าลูกจะคว้ามันเข้าปากและกลืนลงคอ กดสายหาลูกน้องด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด ก่อนที่ลูกน้องสองนายในสังกัดของคีย์ซึ่งเป็นตำแหน่งมือขวาคนสนิทจะเดินเข้ามา "ใครทำเล่มนี้" แฟ้มสีดำถูกโยนลงกลางโต๊ะ พร้อมกับช้อนสายตาขึ้นมองคนยืนอยู่อย่างหงุดหงิด "อะ เอ่อ ผมให้ลูกน้องอีกคนทำครับ" เจ้าของขอบเขตความรับผิดชอบสารภาพออกมาอย่างจนตรอก "งานใคร?" "อะ เอ่อ" "กูถาม!" "ขะ ขอโทษครับนาย งานผมครับ" มือหนารีบถือแฟ้มกลับด้วยอาการสั่นเทา เอามือประสานกันไว้ด้านหน้ารอรับความผิด "ผมจะรีบแก้ให้เสร็จวันนี้ครับ"
ความลับของมาเฟีย [มาร์ติน×วีนัส] CHAPTER 49 | หนึ่งคนบนโลก
หลายเดือนต่อมา ประตูห้องรอคลอดถูกเปิดออกโดยฝีมือว่าที่คุณพ่อสุดหล่อ ทันทีที่เสร็จสิ้นภารกิจในกาสิโน มาร์ตินก็รีบบึ่งรถกลับมาที่โรงพยาบาลทันที เนื่องจากกำหนดคลอดคือวันนี้ และคนตัวเล็กมีอาการปวดท้องตั้งแต่เมื่อคืนกลางดึก จึงรีบพามาโรงพยาบาลที่ฝากครรภ์เอาไว้ แต่นั่งมองเธอทุกข์ทรมานเพราะอาการปวดจนเกือบแปดโมงเช้า หมอก็ยังไม่ได้เข้าห้องคลอดเพราะบอกว่าปากมดลูกยังเปิดไม่ถึงเกณฑ์ คนใจร้อนได้ฟังก็หงุดหงิด เกือบเอาปืนมายิงหมอ จนเมียต้องไล่กลับบ้านให้ไปทำงานเป็นการสงบใจ มาเฟียหนุ่มจึงทำอะไรไม่ได้นอกจากพยักหน้าหงึกหงักแล้วบอกว่า 'ครับ' แต่เมื่อเปิดประตูเข้ามาแล้วเห็นเตียงกลับว่างเปล่า มีเพียงลูกน้องที่นั่งเฝ้าห้องรอเขากลับมาหนึ่งนาย "วีอยู่ไหน" "พยาบาลเพิ่งเข็นเข้าห้องคลอดเมื่อสิบนาทีที่แล้วครับ" ได้ยินคำตอบก็ไม่รอช้า ตรงดิ่งที่ห้องนั้นทันที และบังเอิญเผชิญหน้ากับพยาบาลที่กำลังออกมาเอาของข้างนอกพอดิบพอดี "คลอดหรือยัง" "ยังค่ะ คุณมาร์ตินจะเข้าไปข้างในใช่ไหมคะ" พยาบาลที่รู้จักชื่อเขาดีเอ่ยถา
Maaari mong magustuhan
