บทที่ 885

ขณะนั้นเอง หมอเรียกอยู่ด้านนอกว่า “ผู้ช่วยหลี่ ช่วยมารับผลตรวจหน่อยครับ”

“ได้ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้”

ผู้ช่วยหลี่เดินออกจากห้องไป

ในห้องพักผู้ป่วยจึงเหลือเพียงฟู่อวิ๋นเซิน เขานอนหลับหมดสติอยู่บนเตียง

ในเวลานั้นเอง “แอ๊ด” ประตูห้องถูกผลักเปิดออก มีใครบางคนเดินเข้ามา

เป็นเย่ฮวนเอ่อร์

เย่ฮวนเอ่อร์มาแล้ว

เย่ฮวนเอ่อร์เดินอย่างแผ่วเบามาจนถึงข้างเตียง เธอมองดูฟู่อวิ๋นเซินที่ยังไม่ได้สติ

ใบหน้าของฟู่อวิ๋นเซินซีดเผือด หลายวันไม่ได้โกนหนวด ทำให้ใบหน้าเต็มไปด้วยเคราสีดำบางๆ ดูซูบเซียวสิ้นดี

เฉินจิ้นในอดีตแม้จะเป็นเพียงชายหนุ่มยากจน แต่ก็ดูสง่างามและหล่อเหลามีออร่า

ส่วนฟู่อวิ๋นเซินในภายหลัง ยิ่งเป็นดาวรุ่งแห่งวงการธุรกิจ เป็นที่จับตามองของผู้คนมากมาย

เย่ฮวนเอ่อร์ไม่เคยเห็นเขาในสภาพที่ซูบเซียวเช่นนี้มาก่อน เขานอนเงียบอยู่ที่นี่

เย่ฮวนเอ่อร์รู้ดีว่าเธอไม่ควรมาหาเขา แต่สุดท้ายเธอก็ใจแข็งไม่ลง เธอจะไม่ให้ใครรู้หรอก เธอแค่อยากแอบมาดูเขาเงียบๆ สักครั้ง

แต่พอได้เห็นเขาในสภาพแบบนี้ ดวงตาของเย่ฮวนเอ่อร์ก็แดงก่ำ น้ำตาหยดโตเท่าถั่วไหลร่วงลงมา

ฟู่อวิ๋นเซิน คนโง่เอ๊ย

เย่ฮวนเอ่อร์ค่อยๆ ยื่นมือออกไป