บทที่ 378

หรงฉือรีบพยักหน้า จากนั้นหันไปพูดกับจี้ชิงเยว่ว่า “ขอโทษด้วยนะคะ ไปกินข้าวกับคุณไม่ได้แล้ว”

จี้ชิงเยว่พูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “ไม่เป็นไรครับ”

หรงฉือเดินออกไป

จี้ชิงเยว่มองแผ่นหลังของเธอและหนานจื้อจือ จากนั้นก็ไปกินข้าวที่แคนทีนด้วยตนเอง

เขาไม่ได้หยุดพักมาช่วงระยะเวลาหนึ่งแล้วเช่นกัน

หลังจากที่เจอหรงฉือสองวัน วันหยุดของเขาก็เริ่มต้นอย่างเป็นทางการพอดี

ในสองวันนี้ เขาไม่ได้เจอหรงฉืออีก

เมื่อกลับมาที่บ้าน คนในบ้านไม่รู้ว่าเขาหยุด ต่างยุ่งกับเรื่องของตนเองไม่มีใครอยู่บ้าน

เมื่อรู้ว่าเขากลับมา เหรินจี่เฟิงจึงนัดเขาออกมากินข้าว

ตอนที่กินข้าว เหยาซินปั๋วอดไม่ได้ที่จะเม้าท์มอยกับจี้ชิงเยว่ “คิดไม่ถึงเลยนะว่าคุณหลินคนนั้นจะเป็นคนที่จี่เฟิงชอบ เธอเป็นถึงนักศึกษาปริญญาเอกของเควิน สมิธเชียวนะ เธอไม่ธรรมดาจริง ๆ”

จี้ชิงเยว่ไม่ได้เข้าใจประวัติการพัฒนาแวดวง AI มากนักและไม่รู้จักเควิน สมิธอะไรนั่นด้วย

เหยาซินปั๋วรู้ว่าเขาไม่รู้จักเควิน สมิธ

ก่อนหน้านี้เขาก็ไม่รู้จัก เป็นเพราะไปพึ่งใบบุญของเหรินจี่เฟิง ถึงได้มีความเข้าใจกับเรื่องพวกนี้บ้างแล้วงั้นหรือ?

ที่จริง จี้ชิงเยว่ก็ไม่ได้รู้สึกสนใจหั