LOGINShare
อ๋องนักรบ11
Last Updated:
2025-07-06 16:26:38
Latest chapter
จอมนางพญามาร อ๋องนักรบ14
รัตติกาลแดงเดือดผ่านพ้น หลายคืนวันเคลื่อนขับข่าวแพร่สะพัดว่าเจี้ยนอ๋องกบฏทรราชได้รับคำเชิญเพื่อเจรจาอย่างสันติกับองค์ชายใหญ่เฉินหลวนเล่อที่คฤหาสน์ฟู่สวิน แต่กลับกระทำการหยาบช้า ฆ่าล้างบ้านเขาจนสิ้น เผาเรือนจนมอดไหม้เหลือเพียงเถ้าธุลีดิน กระทั่งองค์ชายใหญ่ยังแทบแดดิ้น ต้องรีบเดินทางกลับวังหลวงรักษาอาการบาดเจ็บอยู่เป็นนานเฉินเหอไท่รับฟังข่าวด้วยสีหน้าเย็นเยียบยกยิ้มชั่วร้ายรู้สึกพอใจไม่น้อยข่าวที่ปล่อยไปเช่นนี้ย่อมเป็นจริงทุกประการ เขาเผาบ้านฟู่สวินจนสิ้นซาก สังหารโหดผู้คนจริงดังข่าวว่าและองค์ชายเฉินหลวนเล่อที่ถูกทำร้ายจนบาดเจ็บก็ล้วนเป็นเรื่องจริงทั้งสิ้นหลานชายผู้นี้ต้องกลับวังหลวงด้วยสภาพนี้เท่านั้น จึงจะปลอดภัยไร้โทษทัณฑ์ และรักษาชีวิตเอาไว้ได้ข้อหาสมคบคิดกับกบฏย่อมต้องตกไป การเจรจาล้มเหลวย่อมไม่อาจกล่าวถึง มีแต่ต้องเรียกหมอหลวงมารักษา เพื่อดำรงเกียรติแห่งองค์ราชันย์ของน้องชายเท่านั้นภายในเรือนกลางที่ริมระเบียงชั้นสองมองออกไปเห็นกลุ่มสาวใช้กำลังตกแต่งสวนบุปผางดงาม ข้างๆ คนกลุ่มนั้นเป็นน้ำตกจำลองเย็นฉ่ำ บรรยากาศโดยรอบร่มรื่นหาใดเปรียบเฉินเหอไท่ยืนเอามือไพล่หลังรับฟังข่าวจากอ
จอมนางพญามาร อ๋องนักรบ13
เหนือร่างไร้วิญญาณโชกเลือด เซียนเซียนเพียงยืนนิ่งไม่ไหวติงใดๆ หญิงสาวแสยะยิ้มเย็นเยียบไร้ความรู้สึก แม้แผ่นหลังจะกำลังเจ็บแปลบเพราะถูกแส้เฆี่ยนก็ตามทีสีผมของนางค่อยๆ เปลี่ยนจากสีดำสนิทเป็นสีทองเรืองรอง เรือนร่างอรชรขาวเนียนที่พ้นสาบเสื้อค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงปานเปลวเพลิงอึดใจต่อมานางยกปลายเท้าขึ้น แล้วกระทืบศีรษะของนายท่านฟู่จนเกิดเสียงดังโพละ นางกระทืบซ้ำอีกครั้ง จนศีรษะทุยๆ นั้นมีมันสีขาวไหลเยิ้มออกมากองอยู่บนดิน เลือดสีแดงฉานไหลทะลักไม่หยุด เกิดเป็นภาพน่าสะพรึงอันสยดสยองบ่าวไพร่รายรอบพากันตกตะลึงพรึงเพริด ยิ่งเห็นเลือดมากล้น พุ่งทะลักเจิ่งนองเช่นนั้น ยิ่งลิ้นจุกปากลืมอุทานยามนี้ทุกผู้คนมีดวงตาคล้ายไข่ห่านทันใดนั้น เสียงตะโกนสายหนึ่งดังกึกก้องปานฟ้าถล่ม“ปีศาจ!”ตามด้วยเสียงร้องร่ำอย่างหวาดกลัว บางคนร้องไห้โหยหวนอย่างหวาดผวา หลายคนวิ่งวุ่นสับสนคล้ายหนีตาย ท่ามกลางความอลหม่านวุ่นวาย ผู้คนส่งเสียงว่าปีศาจไม่หยุดเซียนเซียนจึงรู้สึกตัวชั่วจังหวะที่กำลังคิดจะหนีอีกคราไปยังที่ไกลแสนไกล เอวคอดกิ่วของนางพลันถูกกระชับ ร่างนุ่มถูกจับอุ้มขึ้นพาดบ่า ตามด้วยเสียงทุ้มห้าวทรงอำนาจคำรามว่า
จอมนางพญามาร อ๋องนักรบ12
เรือนด้านหลังของคฤหาสน์ฟู่สวินเสียงกรีดร้องโหยหวนสายหนึ่งดังเล็ดลอดออกมาจากห้องเก็บฟืน ทว่าเพียงชั่วอึดใจเดียว เสียงนั้นก็เงียบไปเซียนเซียนที่กำลังเดินลัดเลาะมาตามทาง หมายกลับไปดูผิงเอ๋อร์ที่ห้องเก็บฟืน พลันชะงักปลายเท้า เพ่งสมาธิมอง สองหูนิ่งฟัง เสียงแหบโหยที่เงียบไปแล้วดังขึ้นอีกครั้ง คล้ายกับพยายามร้องขอชีวิต“ได้...โปรด...กรี๊ด...”ม่านตาดำขลับพลันเล็กแคบเสียงนั้นคือเสียงของผิงเอ๋อร์ไม่ผิดแน่!แต่ยังไม่ทันที่ปลายเท้าน้อยๆ ของหญิงสาวจะทะยานไปเบื้องหน้า ร่างโชกเลือดที่หายใจรวยรินของดรุณีน้อยนามว่าผิงเอ๋อร์ก็ตะเกียกตะกายพยายามคลานมาหานางดวงเนตรดำขลับพลันเบิกกว้าง ในอกข้างซ้ายคล้ายมีก้อนเนื้อเต้นตุบๆ รุนแรง เซียนเซียนให้รู้สึกเฉกเช่นมนุษย์ผู้หนึ่งทุกประการ นางกำลังรู้สึกทรมานจากการสูญเสียคนสำคัญผิงเอ๋อร์คือเด็กน้อยที่แบ่งปันอาหารให้นางในกรงค้าทาส แม้ในมือจะเหลืออาหารเพียงชิ้นเดียว“พี่เซียน...รีบหนี...ไป”เด็กสาวนามผิงเอ๋อร์พยายามบอกกล่าวบางอย่างต่อเซียนเซียนด้วยลมหายใจเสี้ยวสุดท้ายก่อนเงียบงันไปอีกคราฉับพลันแผ่นหลังบอบบางของเซียนเซียนก็ร้อนวาบ ตามด้วยรู้สึกเจ็บแสบ ก่อนจะมีโลหิต
จอมนางพญามาร อ๋องนักรบ11
“ท่านลุง!” เฉินหลวนเล่อแทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่เสียแล้ว เมื่อเห็นเฉินเหอไท่เอาแต่นิ่งขรึม จ้องมองตนราวกับคนแปลกหน้าเห็นหลานชายเผยด้านอ่อนแอไม่ระวังตน เสียงเย็นเยียบปานน้ำแข็งจึงเอ่ยเนิบนาบ “ผู้กล้าไม่ควรหลั่งน้ำตาต่อหน้าศัตรู”เพียงประโยคเดียว ทำเอาเฉินหลวนเล่อพลันเงียบงันไร้ซึ่งวาจา กระทั่งน้ำตายังไหลย้อนคืนเฉินเหอไท่จงใจเหินห่าง ด้วยเห็นได้ชัดเจนถึงเจตนาของหย่งจื้อฮ่องเต้ ที่คิดใช้สัมพันธ์ระหว่างเขากับองค์ชายแสนซื่อผู้นี้มาเกลี้ยกล่อมเขา การสะบั้นสัมพันธ์ต่อหน้าธารกำนัลจึงจำเป็นหากการเจรจาครั้งนี้เป็นผล ตัวเขาที่ยินยอมกลับไปโดยดีย่อมเป็นฝ่ายที่ตายตก แต่ถ้าไม่! ย่อมเป็นหลานชายที่ต้องตายการพบหน้ากันระหว่างพวกเขาไม่ว่าใครก็ต้องสิ้นชีพเจ้าโอรสสวรรค์จอมตระบัดสัตย์กล้าใช้บุตรชายตนเองเป็นหมากเชียวหรือ?เหตุที่เฉินเหอไท่คิดเช่นนี้ เพราะเฉินหลวนเล่อคือตัวเลือกที่ดีในการเป็นองค์จักรพรรดิคนต่อไป ทั้งความรู้ความสามารถและจิตใจอันสูงส่ง ล้วนมีครบถ้วนเมื่อครั้งที่ยังเป็นพี่น้องที่ดีต่อกัน ตัวเขาเคยเปรยให้เฉินหย่งจื้อฟังครั้งหนึ่งมาแล้วในเรื่องตำแหน่งรัชทายาท ทว่าอีกฝ่ายกลับมีตัวเลือกอื่นเอาไว้ใน
จอมนางพญามาร อ๋องนักรบ10
ห้องรับรองคฤหาสน์ฟู่อบอวลกลิ่นกำยานหอมกรุ่น มีสาวใช้ใบหน้าจิ้มลิ้มพริ้มเพราคอยดูแลรินเหล้าอย่างเอาใจเฉินเหอไท่นั่งนิ่งปานศิลา สีหน้าสงบเยียบเย็น ลอบปรายหางตาคมมองคนด้านหลังเป็นระยะ ในขณะที่สองหูยังคงฟังหลานชายเอ่ยปากขอร้องแกมตัดพ้อระคนน้อยใจ“ข้านับถือท่านมาโดยตลอด เหตุใดท่านกลับเห็นผิดเป็นชอบเช่นนี้ได้”เส้นเสียงทุ้มห้าวเอ่ยปากต่อว่าเฉินเหอไท่ เสียงนั้นดังมาจากองค์ชายเฉินหลวนเล่อเจ้าของวงหน้าหล่อเหลาอายุประมาณสิบหกปีผู้นี้ ยังคงขยับริมฝีปากบางเฉียบสีแดงตัดพ้อต่อเนื่อง“เสด็จพ่อทรงรักและเคารพท่านมาก ไว้ใจท่านที่สุด แล้วเหตุใดท่านต้องกลายเป็นกบฏทรราช แล้วท่านจักให้ข้าทำเช่นไร ท่านลุงเหอ”คำเรียกขานเช่นนี้เห็นได้ชัดว่าเรียกกันมาตั้งแต่เด็กมุมปากเฉินเหอไท่ยกยิ้มบางแทบมองไม่เห็น ตัวเขากับหลานชายผู้นี้ค่อนข้างสนิทกันมาก หากไม่มีเรื่องทรยศหักหลังของเจ้าน้องชายเข้ามาแทรกกลาง ยามนี้...เขากับหลวนเล่อคงกำลังเข้าป่าล่าสัตว์อย่างสนุกสนาน ไม่สนใจเรื่องการเมืองการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นอันใดเฉินเหอไท่ยังคงไว้ซึ่งท่าทางสุขุม นิ่งฟังอย่างใจเย็น เนิ่นนานก็ยังคงปราศจากวาจา ปล่อยให้องค์ชายใหญ่ต้องนั่งก
จอมนางพญามาร อ๋องนักรบ9
“อย่าแม้แต่จะคิดที่จะเปิดโปงข้า”เสียงเย็นเยียบสายหนึ่งดังแผ่วที่แผ่นหลัง เรียวคิ้วเข้มของเฉินเหอไท่พลันเลิกขึ้นอย่างฉงน คิดจะหันมองนางให้เต็มตาเสียงแผ่วจางจึงดังมาอีกครา “ไม่ต้องสนใจข้า เจรจาของท่านไปเถอะ”เจ้าของเสียงหวานอันแข็งกระด้างคือเซียนเซียน ผู้ซึ่งหยุดการกระทำของบุรุษโหดเหี้ยมอย่างเฉินเหอไท่ได้ไม่ยากเย็นหญิงสาวกำลังหลบหนีจากการถูกตามล่าจากทัพสวรรค์และเทพนรก ด้วยวิธีการซ่อนเร้นตัวตน ไร้ซึ่งพลังทั้งมวลที่จำต้องผนึกเอาไว้อย่างแน่นหนายิ่งกว่าเดิม นางเดินทางรอนแรมมาไกล กระทั่งกลายเป็นสาวใช้ของคฤหาสน์แห่งนี้ย้อนกลับไปเมื่อสี่เดือนที่แล้ว ใจกลางหุบเขาแห่งหนึ่ง เซียนเซียนที่หมายจะกลายร่างเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา เผลอสำแดงฤทธิ์เดชออกมา นางคว่ำพสุธาถล่มปฐพีอย่างเผลอไผล ทำให้ตัวตนอาจจะถูกค้นพบโดยง่าย จึงเร่งรีบเดินทางหลบเร้นออกมาจากหุบเขาแห่งนั้น เพื่อเสาะหาสถานที่ที่มีผู้คนพลุ่งพล่านมากมายเพื่ออำพรางกายทว่าเหนือสิ่งคาดหมายของร่างกายนี้ นางหิวกระหายเยี่ยงมนุษย์ทุกประการ แต่มีโชคร้ายบนความโชคดี นางได้พบเจอขบวนค้าทาส ซึ่งยามนั้นนางหาได้ล่วงรู้อันใด จึงยินยอมติดตาม จนได้เจอสหายที่เป็นดร
You may also like
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ
มู่โร่ว167.2K viewsบุรุษมากเล่ห์เช่นท่านหาใช่สามีข้า
ไฉ่เลี่ยงหรง17.7K viewsชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก
มู่อวิ๋นเฉิง58.3K viewsยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี
ดอกถังร่วงหล่น243.0K viewsพลิกชะตาฮูหยินจวนแม่ทัพ
Lovedee523 viewsข้าจะพาครอบครัวใหม่ไปสู่ความร่ำรวย
ต้าซินซิน36.1K viewsข้ามเวลามาเป็นแม่ค้าหลงยุค ยุค70
sanvittayam2.1K viewsเสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว
หลิ่วเยว่121.1K views
