บทที่ 2129

“คนของเซียนหลิงจะมาด้วยหรือ?”

สายตาของเป่ยหมิงโยวหลานดูแปลกไป

ความแค้นระหว่างโยวหลานและเซียนหลิงนั้นไม่ใช่น้อย ๆ โดยเฉพาะหนานโย่วที่ถูกเขาหลอกใช้มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน

“คนที่มาจากเซียนหลิงคือผู้ใด?”

กู้หว่านเยว่เปิดจดหมายออก พลางครุ่นคิด “น่าจะเป็นหนานโย่ว”

คนของเซียนหลิงนับถือนางเป็นดั่งเทพธิดามาโดยตลอด และหวังอยู่เสมอว่าหนานโย่วซึ่งเป็นผู้สืบทอดจะได้ใกล้ชิดกับนางให้มากขึ้น

ดังนั้นจึงไม่ต้องเดา พวกเขาต้องส่งหนานโย่วมาอย่างแน่นอน

“เป็นเขาน่ะหรือ” สายตาของเป่ยหมิงโยวหลานเปลี่ยนเป็นแปลกประหลาดในทันที ดูท่าว่าศึกใหญ่คงจะหลีกเลี่ยงไม่ได้

กู้หว่านเยว่พยักหน้า “พวกท่านน่าจะเป็นคนรู้จักเก่ากัน ถือโอกาสนี้รำลึกความหลังกันเสียหน่อยก็ดี”

สิ่งที่กู้หว่านเยว่คิดคือ ทั้งสองคนอายุไล่เลี่ยกัน ทั้งยังเป็นผู้โดดเด่นแห่งที่ราบแห่งความโกลาหล เคยอยู่บนทำเนียบยอดฝีมือมาด้วยกัน ย่อมเป็นคนรู้จักเก่ากันอย่างแน่นอน

ในเมื่อเป็นสหายเก่าพบหน้ากัน การรำลึกความหลังก็เป็นเรื่องปกติ

เป่ยหมิงโยวหลานครุ่นคิดอย่างเย็นชา รำลึกความหลังคงไม่จำเป็น แต่สะสางบัญชีแค้นเก่าก็นับว่าไม่เลว

เขายิ้มเล็กน้อย “ขอบคุณเยว่อ๋