แชร์

ตอนที่ 16

ผู้เขียน: นาวิกา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-26 12:21:44

ตอนที่ 16.

เขาส่งเสียงดังเกินความจำเป็น และนั่นทำให้ผู้มาใหม่ขมวดคิ้วอย่างพิศวง ความฉลาดนั่นทำให้เขาเฉลียวใจ และหันกลับไปมองรถยนต์ในโรงรถ ก่อนจะตะโกนลั่น

“ไอ้หมาภีม แกเรียกตำรวจเพื่อนแกมาใช้ไหม นงนุช...ขอปืนให้ผมที”

ช้าไปเสียแล้ว เพราะจักราโผล่ออกมาจากห้องด้านใน

“นงนุช ยิงไอ้ภีมเลย หมดเสี้ยนหนามกันเสียที”

ปืนกระบอกนั้นถูกดึงออกมาจากกระเป๋าถือ นงนุชถือปืนเบนมาทางชายหนุ่ม ด้วยสองมือที่จับเอาไว้มั่น ท่าทางจริงจัง ไม่สนใจกระทั่งเสียงของจักรา

“อย่านะ คุณนงนุช คุณร่วมมือกับไพฑูรย์มามากแล้ว อย่าทำแบบนั้นอีก วางปืนลง”

“เอาเลย นงนุช ไม่มีไอ้ภีมซะคน เราจะได้เสวยสุข ป๋าไม่มีวันกล้าสาวไส้ให้กากินแน่ ไอ้ภีมจะตายเพราะปืนลั่น อุบัติเหตุ...แล้วไอ้จักราก็ไม่มีวันกล้าเสนอหน้ารายงาน”

จักราเลยตัดสินใจฉับพลัน เขาพุ่งตัวไปหาไพฑูรย์แล้วตะโกนบอกกับภีม

“ใช้คุณนันทาให้เป็นประโยชน์ซิ”

แต่ภีมละล้าละลัง และระหว่างนั้นเอง ที่นันทาเองหายจากอาการ “ช็อก” หล่อนตัดสินใจเองโดยไม่สนใจว่าภีมพยายามผลักหล่อนออกไปห่างตัว หล่อนกลับมายืนกางกั้นเขาเอาไว้

“แม่คะ...แม่...อย่านะคะ” คำขานเรียกนั่น ทำให้ไพฑูรย์เองก็ชะงักกึก แล้วนั่น
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 45

    ตอนที่ 45.“ฉันไม่อยากจะเชื่อ...แต่เอาเถิด ฉันอาจจะเว้นชีวิตลูกสาวของเธอแล้วกัน แต่บอกก่อนนะ หากเป็นปี่เป็นขลุ่ยกับนายภีมต้องไม่ไว้กันเหมือนกัน”นงนุชใจหาย“ฉันไม่อยากให้เป็นเรื่อง หวังว่าคงจะเข้าใจตามนี้”“ค่ะ”“เตือนนันทาให้สงบปากสงบคำ”“ฉันไม่แน่ใจจะได้เข้าใกล้นันทาอีกแค่ไหน”“ทำไม”“หลายอย่างค่ะ คุณพิม อย่างแรกฉันทิ้งลูกมานานแล้ว อย่างหลังคุณภีมเขาเกลียดฉัน เขาคงกีดกั้นแน่นอน”“แต่เธอเป็นแม่ยายเขาแล้วนะ”“เขาจะไม่ยอมแม่ยายอย่างฉัน และอีกเรื่องสำคัญพอๆ กับน่ากลัว”“อะไรหรือ”“ลูกชายฉัน พี่ชายของนันทา”“ทำไมละ” คุณพิมซักด้วยความประหลาดใจเป็นอันมาก“เขาเกลียดฉันมาก นันทานี่ยังหัวอ่อน แต่ธม พี่ชายนันทาเกลียดฉันนับจากวันที่ฉันทิ้งเขามา หากเขารู้ว่าฉันอยู่ตรงนี้ ฉันยังไม่รู้เลยว่าจะรับมือกับเขาอย่างไร ธมจะฉีกฉันเป็นชิ้นๆ ไหม”“อะไรกัน” คุณพิมตำหนิ “กลัวลูกขนาดนั้นทีเดียวหรือ นงนุช ไม่น่าเชื่อเลยนะ”นงนุชยิ้มจืดๆ “คุณยังไม่รู้จักธม เขาเป็นคนใจร้อนขี้โมโห และความเกลียดของเขาต่อฉันมันรุนแรงมากนัก”ภีมได้รับโทรศัพท์สายเชิญไปทานอาหารมื้อค่ำบนตึก คุณพิมโทรหาเขา “พี่รู้ว่าเธอพาเมียเ

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 44

    ตอนที่ 44.เขาฝืนเอ่ย “อย่าพูดอีกเลย ลูกเอ๊ย นี่ก็ป๋านะ ขอละ อย่าเพิ่มเติมบาปให้กับตัวเองอีกเลย ลูก...มันจะชดใช้ไม่หมดสิ้น”แต่คุณพิมกลับแย้มเยาะและแค่นหัวเราะออกมา“ป๋ากลัวอะไร มากลัวแทนพิมหรือ ไม่ต้องกลัว ในเมื่อพิมยังไม่กลัว อย่ามานึกกลัวแทนพิม ไม่ต้องมาอ้างว่าพิมจะบาป เพราะพิมไม่เหลืออะไรอีกแล้วในชีวิต ความหวังใดๆ ก็หมดไป นับจากวันที่ป๋าสะบั้นมันลง”“ป๋าทำอะไรพิมเล่า...ทำไมพิมไม่มองตัวเอง พิมทำตัวเอง ป๋าเพียงแต่ช่วยพิมมาตลอดนะ” เขาเอ่ย “พิมเคยมองตัวเองบ้างไหม เคยสำรวจตัวเองไหม ผิดของตัวเอง เคยเห็นไหม”ก่อนเขาจะผวากับเสียงแหลมกรี๊ด คุณพิมกลายเป็นเหมือนนางมารร้ายไปในพริบตานี้เอง พริบตาที่เธอแปลงรูป กรีดเสียงใส่“อย่ามาโทษพิมคนเดียวนะ ป๋า โทษป๋าด้วยสิ หากป๋าไม่ทำพิมก่อน พิมจะเป็นเช่นนี้ไหม ป๋ามองย้อนกลับไปสิ ใครขังพิมไว้ทุกข์ทรมานเช่นนี้ ใครทำ...” เธอเอ่ยดังๆ เต้นเร่าๆนายภูมินทร์พยายามจะกดเรียกพยาบาล แต่ตัวกดสัญญาณถูกคุณพิมดึงไปห่างจากมือเป็นอันมาก และเธอยังเอ่ยขู่ว่า“ประตูห้องก็ล็อก เสียงในนี้ไม่ออกไปค่ะ ป๋า แล้วใครจะเชื่อว่าพิมโหดร้ายกับป๋า ฟังนะคะ ป๋า ฟังพิมให้ดี หากยังอยาก

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 43

    ตอนที่ 43.พี่ชายยืนยันให้หล่อนร้องเรียกสิทธิของหล่อน...ธมไม่มีวันยอมให้หล่อนเสียไปเปล่าๆ ภีมบอกแล้วว่าจะพาหล่อนไปจดทะเบียนในอีกสองวันที่จะมาถึงเขาจะทำตามที่ธมขอทุกอย่างเขาไม่ได้บิดพลิ้ว ธมพอใจที่จะเป็นเช่นนั้น แต่หล่อนเองยังไม่แน่ใจว่ามันจริงหรือฝันรถวิ่งมาตามนถน เห็นตัวบ้านขนาดสามชั้นเบื้องหน้า เห็นสนามเขียว ต้นปาล์มสูงๆ ตามสวนที่ตกแต่งงดงาม เฉพาะค่าสวนที่มีลานน้ำพุ และมีสระน้ำอด้วยนั้น นันทาก็ประเมินราคาไม่ถูกแล้วเงินทั้งนั้น หล่อนบอกตัวเอง...“ด้านหลังยังมีอีกสองตึก...”“ค่ะ”“ผมไม่ได้อยู่ตึกหน้านี้นะ” เขาบอกต่อ “รำคาญ...เลยอยากแยกออกไป อยู่ตึกปลูกใหม่ข้างหลัง อีกตึกเป็นตึกของป๋า...ที่เพิ่งสร้างได้ปีกว่าๆ...”“แล้วใครอยู่ตึกหน้านี้คะ”“คุณพิม คุณพุดที่เธอเจอไปแล้ว และก็มีไพฑูรย์กับแม่ของเธอ”“แปลว่าหากนันมาอยู่ที่นี่ จะไม่ต้องเจอกับแม่ทุกวันใช่ไหมคะ”“ใช่...เพราะปกติผมไม่ได้มากินข้าวที่ตึกใหญ่ ผมมีสำรับแยกออกไป”“ค่ะ”“เธอจะอยู่ที่นี่ได้อย่างมีความสุขนะ นันทา”“คุณเชื่อเช่นนั้นหรือคะ”“ถามอะไรอย่างนั้น”“คุณไม่คิดใหม่หรือคะ”“ทำไมละ”“มันเร็วเกินไปไหม”“เธอจะบอกอะไรผม”นัน

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 42

    ตอนที่ 42.ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง คุณพิมถามตัวเองว่า...“หรือเมื่อมันรู้ว่าเราเป็นแม่ไพฑูรย์ มันจะยิ่งเกลียดเรา ไม่ใช่แค่ความผิดหวังอีกต่อไป”แต่จะใส่ใจไปไยกัน วันนั้น...จะเหลือแต่เธอและลูกชาย...ไม่มีน้องคนไหนอีกเลย ไม่มีพุดซ้อน ไม่มีภีม...แต่ตอนนี้เรื่องที่คุณพุดมาบอกทำให้เธอคิดมาก ไหนจักราบอกว่าภีมพานังเมียคนนั้นไปฮันนี่มูน เขาพามันไปโรงพยาบาลอย่างนั้นหรือสร้อยคอของคนเป็นพ่อ คุณพิมเคยเห็น จดจำแม่นยำ เคยอยากได้แต่นายภูมินทร์ไม่เคยถอดให้แม้จะออกปากขอทำมากกว่าออกปากขอก็เคยมาแล้ว...ทำอย่างไรน่ะหรือก็เข้าไปจะถอดเอามาดื้อๆ...นี่อะไรกัน หรือเธอละเลยไม่ได้ไปโรงพยาบาลมาหลายวัน...คงจะต้องแวะไป “กำราบ” เอาไว้บ้าง ว่าป๋าไม่ควรจะทำให้เธอโมโห....เพราะตอนนี้เธอคุมอำนาจเอาไว้ได้เกือบหมดแล้ว...หากเธอมีโทสะ นายภูมินทร์น่าจะได้รู้นี่นาว่าอะไรเป็นอะไร...เธอบอกตัวเองเช่นนั้น...หรือเวลาจะมาถึงแล้ว ปล่อยเนิ่นช้าไม่ได้แต่...หากทำอะไรบุ่มบ่ามจะเสี่ยงต่อกฎหมาย เธออดทนมาได้เป็นสิบปี อีกนิดซิน่า...รอให้ทุกอย่างสุกงอมกว่านี้อีกนิดให้เหมือนคู่แข่งหรือศัตรูของเธอแพ้ภัยตัวเธอถอนใจด้วยความหงุดหงิด ก่อน

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 41

    ตอนที่ 41.แต่คุณพุดได้ยินได้เห็นดังนั้นยิ่งมีอาการของขึ้น ยิ่งเชื่อว่าภีมโดนทำของมาแน่นอน“แกเสียสติไปแล้ว ฉันจะไปหาหมอมาปัดเสนียด หากแกพานังนั่นเข้าบ้าน”นังนี่ที่โดนชี้มือใส่หน้าซีดจ๋อยสนิท“แกเอาเข้าบ้านไป ฉันจะเอาน้ำมนต์มาสาด เอาทรายมาล้อมบ้าน”ภีมหัวเราะ แต่สีหน้าดุดัน“ลองทำดู ลองทำ” เขาคำราม “ได้เห็นดีกันหนนี้ละ”คุณพิมจึงได้เห็นว่าน้องสาวกลับเข้าบ้านมาอย่างร้อนรน ส่งเสียงเรียกมาก่อนตัว...เธอทำหน้าตาเบื่อหน่าย...นึกในใจว่า...อีนังคนนี้นี่นะ...เธอเหนื่อยใจกับคุณพุดมาก อยากกำจัดให้พ้นๆ ไปแต่ติดขัดว่าทำอะไรไม่ได้ จึงเหมือนเศษผงอันไร้ค่าคอยทำความรำคาญให้ร่ำไป แล้วคุณพุดก็ถลาเข้ามาหา“เกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะ”คุณพุดถลามานั่งข้างๆ ไม่ได้สนใจว่าเธอวางอะไรเอาไว้ เศษผ้าที่เธอนำมาเย็บต่อกันเป็นลวดลายต่างๆ กระจายจากกัน“บ้าจริงพุด” เธอเอ็ด“ช่างหัวปะไร” คุณพุดสะบัดเสียงใส่ “เรื่องที่เกิดสำคัญกว่า”“ผู้ชายคนไหนละ”“ผู้ชายน่ะใช่ แต่ไม่ใช่ของพุด”คุณพิมทำท่าเบื่อหน่ายมากกว่าเดิม“ไม่อยากฟัง”“แน่นะคะ คุณพิม ว่าไม่อยากฟัง”คุณพุดเริ่มต่อรองจนพี่สาวหรี่ตามองคิดในใจว่า...มาแปลก...ไม่เหม

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 40

    ตอนที่ 40.เขาตอกกลับให้หน้าจ๋อย...และอายต่อผู้หญิงคนนั้น คุณพุดก็กรีดเสียงแหลม“เอ๊ะ! ภีม ฉันเป็นพี่แกนะ”เริ่มจะออกอารมณ์ ฉันกับแก...แปลว่าอารมณ์เริ่มจะไม่ดีแล้ว“ผมรู้” เขาตอบใจเย็นนัก “แต่คุณพุดไม่ควรจะเข้ามาก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของผม เราเป็นพี่น้องกันก็จริง แต่เรื่องส่วนตัวนี่ผมว่าเราไม่ข้องแวะกันไม่ใช่หรือ”เขาย้อนถาม มองหน้าคุณพุด ปลงสังเวชในใจ คุณพุดแต่งหน้าหนาราวกับสวมหน้ากาก ไม่เห็นผิวหน้าเดิม ดวงตานั้นมีขนตาปลอมเป็นแผง และยังกรีดตาสีดำเข้มเขียนเปลือกตาด้วยสีสันเจิดจ้า แต่กระนั้นแววตาอันล้าระโหยเกินวัยก็บอกว่าทรัพย์สินเงินทองหาได้ช่วยให้หล่อนมีความสุขนัก จมูกเป็ณนสันเพราะการเสริม ปากแดงลอยเด่น...และปากนั้นก็จีบเอื้อนเอ่ยวาจาที่บาดใจ“มีเมียผิดคิดจนตัวตายนะ ภีม”“ชีวิตของผม คุณพุดไปจัดการกับชีวิตตัวเองดีกว่าไหม มีผัวผิดมากี่คนแล้วละ”“ภีม แกนี่...” คุณพุดกรีดเสียงดัง“ผมพาเมียมาหาป๋า ให้ป๋าโอเคก็ดีแล้ว”“แกมาบีบบังคับป๋าหรือ”“เปล่า ป๋ายอมรับ“ป๋าป่วย ป๋าจะยอมรับได้ยังไง”เขาชูอะไรอย่างหนึ่งที่ถือไว้ในมือหลังจากออกมาจากห้องด้านในให้คุณพุดดู...และคุณพุดก็อึ้ง...พูดไม่

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status