บทที่ 171

“ถ้าเกิดเขาจะยื่นฟ้องไม่ยอมหย่า งั้นของพวกนี้ก็จะเป็นหลักฐานได้” ซูมั่วว่า

“แต่ถ้าคุณปู่ฟู่เป็นคนออกหน้า ก็มีแต่ต้องไว้หน้าเขา”

“งั้นไอ้ที่เธอต้องทุกข์ทรมานก็สูญเปล่าน่ะสิ?” หลีโย่วพูดอย่างไม่เห็นด้วย

“ไม่ต้องกลัวไปมั่วมั่ว ยังมีฉันอยู่ทั้งคน ฉันจะยืนอยู่ข้าง ๆ เธอเอง”

“ขอบคุณความหวังดีของเธอนะ แต่ฉันไม่อยากทำให้ใครต้องเดือดร้อน ตอนนี้บริษัทของรุ่นพี่ถูกฟู่อี้ชวนเล่นงานแล้ว และเป็นไปได้มาก ๆ ว่าเขาจะทำยิ่งกว่านี้” ซูมั่วเอ่ยปาก

เธอไม่อยากลากหลีโย่วซวยด้วยอีกคน ไม่อยากให้ตระกูลฟู่กับตระกูลหลีต้องบาดหมางกันเพราะเธอ เพราะว่าคนบ้าอย่างฟู่อี้ชวนจะแก้แค้นได้จริง ๆ

ได้ฟังคำพูดเกลี้ยกล่อมของซูมั่วแล้ว หลีโย่วก็ทั้งสงสารทั้งเศร้าใจ

“อย่าคิดในแง่ร้ายขนาดนั้นสิ กิจการของตระกูลคงไม่ถึงขั้นถูกลากเข้าไปเกี่ยวข้องด้วยหรอก อีกอย่าง ถ้าเทียบกันแล้ว ถึงตระกูลหลีจะอ่อนแอกว่าตระกูลฟู่นิดหน่อย แต่มันไม่ได้แตกต่างกันมากมายอะไรขนาดนั้น” เธอกล่าว

“ถึงยังไงเพื่อความสุขในอนาคตของเธอ ฉันต้องช่วยอยู่แล้ว”

ซูมั่วผินหน้าไปมอง พร้อมกับดวงตาที่เปี่ยมล้นไปด้วยความซาบซึ้งใจ มีคุณปู่ฟู่กับหลักฐานในมือของเธอ กา