Share

12 บอดี้การ์ดของหม่าม้า

last update Last Updated: 2025-05-09 09:03:50

บอดี้การ์ดของหม่าม้า

หลายวันต่อมา

ในช่วงที่อันหว่านถิงอยู่บ้านพักผู้บัญชาการ ทั้งหล่อนและลูกชาย ได้รับการตรวจสุขภาพกับหมอตีนเปล่า ซึ่งดูแลในพื้นที่ดังกล่าว แผลของหล่อนที่ถูกมีดกรีดบริเวณต้นแขนนั้นหายเกือบเป็นปกติ โชคดีไม่มีแผลเป็น ส่วนเฉินรุ่ยเผิงมีสิ่งเดียวที่น่าวิตก คือบางทีเขาหงุดหงิดง่าย และเริ่มมีพฤติกรรมส่งเสียงดัง ก้าวร้าวเกินควร ส่วนอาการติดอ่างก็คงต้องค่อยๆ แก้ไขต่อไป

ฝ่ายเฉินซือหยางได้รับการเรียกตัวเข้าเมือง และให้หวังเฮ่อส่งข่าวว่า จะอยู่ที่นั้นจนกว่าภารกิจจะเรียบร้อย ซึ่งเป็นการร่วมประชุมงาน รวมถึงวางแผนรับมือกับการหลั่งไหลเข้ามาของต่างชาติ เพื่อหาทางรับมือไม่ให้เกิดปัญหาในอนาคต ทั้งด้านการค้า การศึกษา รวมถึงเผยแพร่ศาสนา นอกเหนือจากนั้น คนขับรถเฉินซือหยางแจ้งว่า บ่ายนี้จึงถึงช่วงค่ำ เขามีเวลาว่างจึงอยากชวนหล่อนไปซื้อของด้วยกันที่ตลอดในเมืองฝูเจียง และดูหน่วยงานของรัฐบาลกับเอกชนที่กำลังจัดงานเปิดบ้านต้อนรับการลงทุนจากต่างประเทศ

ฝ่ายหล่อนมีหน้าที่ดูแลเฉินรุ่ยเผิง รวมถึงความเรียบร้อยของบ้านทั่วไป ทว่าหลายวันที่ผ่านมา ชายหนุ่มเริ่มติดใจรสมือหล่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ป่าป๊าคือผู้บัญชาการรักอันดับหนึ่ง    19 ฉ่ำรักกลางแสงจันทร์

    ฉ่ำรักกลางแสงจันทร์ เขาบอกแล้วจึงจับจูงมือหล่อนพาเข้าไปในพื้นที่ซึ่งลับตาคน บรรยากาศของยามค่ำคืน ที่มีแสงจันทร์นำทางนั้น ออกจากชวนให้ตื่นเต้น และเร้าใจ จนร่างกายหลั่งสารแห่งความสุขออกมา “เอ่อ ฉันว่ามันไม่ปลอดภัย” อันหว่านถิงหาเรื่องแก้เขิน “อยู่กับผัวอย่างผมต้องกลัวอะไรอีก และที่นี่คือถิ่นของเฉินซือหยาง” เขาบอกอย่างนั้น หล่อนก็โล่งใจได้บ้าง เมื่อมาถึงส่วนที่เป็นลำธารเล็กๆ มีเสียงน้ำไหล และมีโขดหิน รวมถึงขอนไม้ใหญ่หล่อนก็รู้แล้วว่า ต่อจากนี้ประสบการณ์ที่แสนเร้าใจกำลังจะเกิดขึ้น ทว่าหล่อนก็ไม่ใช่คนที่บ้าระห่ำนัก ถึงจะชอบเรื่องโลดโผน กระนั้นหากต้องมีความหวานล้ำนอกสถานที่ ก็ขอให้ลับตาตนสักหน่อย “ผมอยากบอกรักเสี่ยวถิงแล้ว” เฉินซือหยางเร่งเร้า มือใหญ่บีบนวดเนื้อตัวหล่อน พร้อมส่งความต้องการออกมาไม่หยุด อันหวานถิงใจเต้นจังหวะโคมคราม หล่อนไม่อาจปฏิเสธแรงปรารถนาของตนได้ ยามนั้นเฉินซือหยางสัมผัสเอวบาง และออกแรงบีบ บีบในน้ำหนักที่บอกให้รู้ว่า นับจากนี้จะเกิดสิ่งที่แสนเร่าร้อน และเร้าใจ “ยุงไม่กัดแน่นะคะ” หล่อนถามพลางนึกขำไปด้

  • ป่าป๊าคือผู้บัญชาการรักอันดับหนึ่ง    18 วาสนารักของผู้บัญชาการ (3)

    หล่อนถูกคู่หมั้นผลักจนตกเขา ได้ย้อนเวลามาอยู่ที่นี่ ส่วนเฉินซือหยางมีอุบัติเหตุรุนแรง ซึ่งมีอันหว่านถิงเป็นต้นเรื่อง โอ้ ไม่ได้มีความบังเอิญที่อันหว่านถิงย้อนเวลามายังโลกคู่ขนาน แต่เพราะเขากับหล่อน มีวาสนาต่อกัน! “แผลเป็นที่ต้นขาเหล่ากง เป็นเพราะฉันใช่ไหม” หล่อนถาม และรู้สึกใจเสีย คืนก่อนที่นอนกอดเขา แล้วมือสัมผัสต้นขาชายหนุ่มเห็นว่ามีรอยแผลเย็บขนาดหนึ่งคืบ มันใหญ่และดูแล้วน่ากลัวมิน้อย และหล่อนไม่ได้ซักไซ้ “เจ็บมากกว่านี้เพื่ออาถิงผัวก็ทนได้” เขาไม่อยากให้หล่อนเครียด เลยเล่นมุกที่จืดสนิท “ตอบไม่ตรงคำถามนะคะ ฉันไม่ใช่คนร้ายกาจอะไร ขนาดนั้น เอ่อ ถึงเมื่อก่อนเคยเป็น แต่ตอนนี้ รักษาหายขาดแล้ว” หล่อนพูดหน้าตาเฉย และนั่นทำให้คนตัวโตหลุดขำก๊ากใหญ่ ก่อนหาเรื่องทำให้อันหว่านถิงว้าวุ่นใจ “โรคของอาถิงรักษาได้ด้วยหรือ ทั้งหึงหวง เอาแต่ใจ และชอบกินผม จนน้ำหวานๆ ไหลออกมาจนแทบหมดตัว” “เหล่ากงต้องการอะไรกันแน่ บอกตามตรง เรื่องลูก...กับคนบ้านหลี่ยังคาใจฉันอยู่เลย แต่ตีมึนหยอดคำหวานๆ และพูดเรื่องใต้เข็มขัดกลบเกลื่อนไปเรื่อย” ชายหน

  • ป่าป๊าคือผู้บัญชาการรักอันดับหนึ่ง    17 วาสนารักของผู้บัญชาการ (2)

    ชายหนุ่มเลือกใช้รถจิ๊ป พาหญิงสาวขับรอบๆ เมืองฝูเจียง ผ่านจุดที่มีแสงสีสว่างไสวสู่ส่วนที่เป็นภูเขาขนาดย่อม ที่สามารถมองลงไปเห็นผืนทะเลกว้าง “จำได้ไหม ผมขออาถิงแต่งงานที่นี่” เขาหมายถึงเขาไป๋ซานซึ่งมีความสูงราวๆ แปดสิบเมตรแห่งนี้ ในอดีตเล่าขานกันว่าเป็นสำนักของสุสานกระบี่หยก ทั้งมีถ้ำลึกและกว้างมาก ทว่าจนป่านนี้ทางเข้ายังเป็นปริศนา ราวกับถูกวางค่ายกลไว้ เมื่ออันหว่านถิงก้าวลงจากรถเรียบร้อย ทว่าหล่อนรู้สึกหายใจไม่สะดวก จู่ๆ ภาพช่วงเวลาที่คู่หมั้น อย่างโธมัสที่ชวนหล่อนเที่ยวอุทยานฉายขึ้นในหัว “พาฉันมาที่นี่ เอ่อ เหล่ากงอยากบอกเรื่องนี้หรือคะ” “เอ หมอตีนเปล่าวินิจฉัยโรคให้อาถิงไม่ได้เรื่องแน่ๆ ผมบอกแล้ว ให้หมอประจำตระกูลมาตรวจอย่างละเอียด หรือหมอทหารคงดีกว่านี้ การถูกลักพาตัวไปคงทำให้สมองได้รับกระทบเทือนหนัก เฮ้อ แค่วันครบรอบที่ผมขออาถิงแต่งานยังจำไม่ได้” อันหว่านถิงนิ่งค้าง เหตุใดเรื่องนี้ถึงได้คล้ายกับสิ่งที่หล่อนพบก่อนถูกโธมัสผลักลงเขา โลกทั้งสองใบกำลังซ้อนทับกันหรือไร ชั่วขณะเดียวกัน เสียงโธมัส และภาพของเขาก็ลอยมาให้ต้องปวดร้าว แล

  • ป่าป๊าคือผู้บัญชาการรักอันดับหนึ่ง    16 วาสนารักของผู้บัญชาการ  

    วาสนารักของผู้บัญชาการ เฉินซือหยางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่หยุด พลางกัดซาเปาทอดน้ำที่อันหว่านถิงทำมาให้เป็นของว่างไปหลายคำ เรียกว่าท้องไม่ร้องหิวเหมือนก่อนหน้านี้ พลางกำลังมองหาลูกอื่นๆ ที่หล่อนเตรียมมาด้วย มีทั้งไส้ถั่วแดงกวน ไส้ผักรวม และหมูสับเวลากินก็ราดน้ำจิ้มพริกสดกระเทียมเจียว แต่อันหว่านถิงได้ยึดกล่องใส่ซาลาเปาไปจากมือเขาเสียดื้อๆ “เมียจ๋า ขออีกสิบลูก... ผัวอยากกินเยอะๆ” เห็นเขากินอย่างเอร็ดอร่อย หล่อนก็ชอบใจและรู้สึกหน้าบานที่ฝีมือตนเองยังไม่ตก ทว่าพอย้อนถึงภาพในห้องโถงของโรงแรมส่วนที่จัดงานเลี้ยงรับรอง หล่อนอดหมั่นไส้คนตัวโตไม่ได้ อันหว่านถิงเป็นภรรยาของเขา และปากเขาบอกว่าทั้งรักและหลง แต่การกระทำที่เห็นด้วยสองตาเมื่อครู่ แจ้งชัดทุกสิ่ง “แค่ซาลาเปาทอดน้ำ มันจะไปอร่อยเหมือนของหวาน ที่พร้อมเสิร์ฟให้ถึงปากหรือคะ แล้วแม่นั่น มีดีอะไรเหล่ากงถึงได้ อยากเชิดชูมันออกนอกหน้า นอกตาขนาดนั้น” หล่อนไม่อยากพูดตอแยเขา ให้อีกฝ่ายรู้ว่ามีอาการหึงหวง แต่ผู้หญิงอย่างไรก็เจ็บปวดกับภาพที่ปรากฏ และคำว่าอดีตคู่รักกัน ยังย้ำให้อันหว่านถิงเป็นเดือดเป็นแค้น “อาถิง หม

  • ป่าป๊าคือผู้บัญชาการรักอันดับหนึ่ง    15 เผด็จศึกสามี(ต่อ)

    อันหว่านถิงเอื้อมมือไปหยิบแก้วเครื่องดื่มจากบริกร แล้วเดินตรงไปโดยมีจุดหมายคือเฉินซือหยาง ยามนั้นสายตาหลายคู่เริ่มจดจ้องมาที่หล่อน สตรีในชุดกี่เพ้าสีแดงสด ปักดิ้นทองลวดลายงดงาม ทั้งมีไข่มุกเม็ดใหญ่ประดับล้อกับแสงไฟ เรือนผมสีดำเส้นเล็กขยับไหวในทุกย่างก้าวที่หล่อนสืบเท้าไป รอยยิ้มประดับบนดวงหน้างดงามหยาดเยิ้ม และดวงตากลมโตมองสามีโดยไม่หันเหไปทางอื่น กระทั่งประชิดตัวเขา อันหว่านถิงก็เบียดตัวกับกายแกร่ง เนื้อนุ่มนิ่มกับกลิ่นกายหอมหวานยั่วยวน เร้าใจเหลือเกิน “คิดถึงเมียรักมากไหมคะเหล่ากง...” หล่อนว่าแล้ว ก็ยิ้มให้เฉินซือหยาง และวินาทีต่อมา เสียงอื้ออึงก็ดังขึ้น เฉินซือหยางกับไม่ได้แสดงออกว่าตกใจ หรือสำนึกผิดต่อการควงผู้หญิงอื่น แทนภรรยาเอกที่อยู่บ้านเลี้ยงลูก นั่นเป็นเพราะเขาวางตัวปกติ ผิดแต่ผู้อื่นกำลังคิดไปเอง ส่วนอันหว่านถิงพยายามใจกว้างให้มาก หล่อนมองความจริงตรงหน้าโดยให้เกียรติเฉินซือหยาง กระนั้นความหึงหวง ความเสียใจ และผิดหวังย่อมมีแน่นอน ผู้หญิงอย่างไรก็คงไม่คิดแบ่งปันสามีกับใคร และสายตาที่มองเฉินซือหยางแจ้งชัดว่า หล่อนเป็นเจ้

  • ป่าป๊าคือผู้บัญชาการรักอันดับหนึ่ง    14 เผด็จศึกสามี

    ตัวเมืองฝูเจียงในสายตาของอันหว่านถิงยามนี้ แตกต่างจากตอนที่หล่อนปีนขึ้นจากท่าน้ำเมื่อหลายวันก่อน บรรยากาศคึกคัก แบ่งพื้นที่เป็นสองด้านชัดเจน คือพื้นที่เช่าของต่างชาติ และตรอกการค้าทั้งเก่ากับใหม่ เรียกว่าสะอาดสะอ้านทันสมัย ผู้คนล้วนมีเงินทอง เป็นเขตปลอดสงครามโดยแท้จริง ทั้งมีทหารประจำการเป็นจุดๆ เพื่อรักษาความปลอดภัย ส่วนด้านหลังสุดมีสะพานข้ามเชื่อมต่อ แบ่งเขตด้วยประตูลวดหนาม คือเขตของชุมชนดั่งเดิม เป็นอาคารสูงตั้งแต่สองชั้นถึงห้าชั้นและสลัมที่ไม่น่าชมนัก ผู้คนอยู่กันอย่างแออัดสักหน่อย มีอาชีพค้าขาย ใช้แรงงาน เรียกว่าหาเช้ากินค่ำก็ไม่ผิดไปจากนั้น อีกฝั่งหนึ่งของเมืองก็มีโรงงานต่างๆ เป็นพื้นที่นิคมเมืองฝูเจียง สูงขึ้นไปด้านเหนือ เป็นภูเขาไป๋ซาน เฉินซือหยางให้จ่ากั๋ว หรือ กั๋วซีขับรถไปรับอันหว่านถิงที่บ้านพัก และอันหว่านถิงมาพร้อมกับลูกชาย และอิงซิน เพื่อให้ช่วยดูแลเขาด้วย พร้อมหวังเฮ่อก็ถูกเรียกตัวเพื่ออำนวยความสะดวกต่างๆ “ป้าอิง พาเผิงน้อยไปรอผู้บัญชาการที่ห้องรับรองโรงแรมดีกว่า บริเวณนี้เสียงดัง และดูวุ่นวายเกินไป ส่วนฉันอยากเดินเล่นสักนิดหน่อย”

  • ป่าป๊าคือผู้บัญชาการรักอันดับหนึ่ง    13 บอดี้การ์ดของหม่าม้า (ต่อ)

    อันหว่านถิงไม่อยากเชื่อหูตนเอง เมื่อก่อนหล่อนสนิทสนมกับหลี่เจ๋อฟู และไม่รู้จักรักษาเกียรติของตนถึงเพียงนั้นหรือ หญิงสาวมองไปทางอิงซินอีกครั้ง ไม่ใช่ว่าหล่อนหาทางออกสำหรับตัวเองไม่ได้ เพียงแต่สมองต้องการเวลาประเมินผลเรื่องราวแต่หนหลังสักหน่อย ขณะเดียวกันลูกชายหล่อนก็ให้หวังเฮ่อช่วยจอดรถจักรยาน จากนั้นก้าวตรงมายืนขวางหลี่เจ๋อฟู ไม่ให้เขาเข้าใกล้แม่ “ป่าป๊า หะ ให้ เผิงน้อยเฝ้าบ้าน หะ ห้าม คนบะ บ้านหลี่ มะ มา ยุ่ง ชิ้วๆ ๆ” ถึงคำพูดเด็กชายจะติดอ่างไปบ้าง แต่ดวงตากลมโตลูกเล็กๆ นั้นเอาเรื่องน่าดู อีกทั้งเขากำหมัดแน่น ซึ่งไม่ใช่ท่าทางแบบอันธพาล หากดูแล้วคล้ายบอดีการ์ดตัวจิ๋วมากกว่า “ตี๋น้อย... ลื้อเป็นเด็ก จะไปรู้อะไร อั๊วเอาของมาฝากแม่ลื้อ และถ้าอยากกินลูกอม เดี๋ยวแบ่งเศษของเหลือให้ไปแทะเล่น” หลี่เจ๋อฟูบอก พร้อมเตรียมผลักเฉินรุ่ยเผิงที่ขวางทางออกไป หากอันหว่านถิงไม่ชอบใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น หล่อนโพล่งเสียงดังทรงอำนาจ “คุณชายใหญ่หลี่ สามีฉันไม่อยู่ ตอนนี้ไม่สะดวกรับแขก อีกอย่างที่นี่บ้านพักผู้บัญชาการฯ ปกติเข้าออกต้องมีการตรวจอย่างเคร่งคร

  • ป่าป๊าคือผู้บัญชาการรักอันดับหนึ่ง    12 บอดี้การ์ดของหม่าม้า

    บอดี้การ์ดของหม่าม้า หลายวันต่อมา ในช่วงที่อันหว่านถิงอยู่บ้านพักผู้บัญชาการ ทั้งหล่อนและลูกชาย ได้รับการตรวจสุขภาพกับหมอตีนเปล่า ซึ่งดูแลในพื้นที่ดังกล่าว แผลของหล่อนที่ถูกมีดกรีดบริเวณต้นแขนนั้นหายเกือบเป็นปกติ โชคดีไม่มีแผลเป็น ส่วนเฉินรุ่ยเผิงมีสิ่งเดียวที่น่าวิตก คือบางทีเขาหงุดหงิดง่าย และเริ่มมีพฤติกรรมส่งเสียงดัง ก้าวร้าวเกินควร ส่วนอาการติดอ่างก็คงต้องค่อยๆ แก้ไขต่อไป ฝ่ายเฉินซือหยางได้รับการเรียกตัวเข้าเมือง และให้หวังเฮ่อส่งข่าวว่า จะอยู่ที่นั้นจนกว่าภารกิจจะเรียบร้อย ซึ่งเป็นการร่วมประชุมงาน รวมถึงวางแผนรับมือกับการหลั่งไหลเข้ามาของต่างชาติ เพื่อหาทางรับมือไม่ให้เกิดปัญหาในอนาคต ทั้งด้านการค้า การศึกษา รวมถึงเผยแพร่ศาสนา นอกเหนือจากนั้น คนขับรถเฉินซือหยางแจ้งว่า บ่ายนี้จึงถึงช่วงค่ำ เขามีเวลาว่างจึงอยากชวนหล่อนไปซื้อของด้วยกันที่ตลอดในเมืองฝูเจียง และดูหน่วยงานของรัฐบาลกับเอกชนที่กำลังจัดงานเปิดบ้านต้อนรับการลงทุนจากต่างประเทศ ฝ่ายหล่อนมีหน้าที่ดูแลเฉินรุ่ยเผิง รวมถึงความเรียบร้อยของบ้านทั่วไป ทว่าหลายวันที่ผ่านมา ชายหนุ่มเริ่มติดใจรสมือหล่

  • ป่าป๊าคือผู้บัญชาการรักอันดับหนึ่ง    11 ต่อแขนเติมขา (ต่อ)

    ทะลึ่ง หล่อนทำปากขมุบขมิบต่อว่าเขา “ภรรยา... เล่นน้ำด้วยกันนะ” หล่อนส่ายหน้า แต่ทำได้เพียงเท่านั้น เพราะทั้งพ่อและลูกชาย ต่างช่วยกันคะยั้นคะยอ สุดท้ายทั้งสามคนจึงเต้นรำกลางสายฝนชุ่มฉ่ำที่โปรยปรายลงมา “รู้ไหม เกือบสิบกว่าปีแล้วที่ผมไม่ได้ทำเรื่องบ้าบอแบบนี้ บางทีเมื่อไม่ต้องคิดอะไรมาก อยู่กับสิ่งที่ง่ายๆ มันทำให้เราได้เห็นว่าชีวิต ก็หาความสุขได้จากคนที่เรารัก และธรรมชาติ” อันหว่านถิงแสร้งทำตาโตมองเฉินซือหยาง ก่อนใช้หลังมือแตะที่หน้าผากเขา “โอ้ ตัวเริ่มร้อนนะคะ ที่แท้เหล่ากงก็เพ้อเพราะเป็นพิษไข้” “ใช่สามีเป็นไข้ ไข้จับสั่นเลย และทางรอดเดียวก็คือต้องเอาพิษร้ายๆ ออกจากร่างกายโดยด่วน” เขาว่าและบุ้ยใบ้ให้หล่อนมองที่เป้ากางเกง “เฉินซือหยาง!” หล่อนส่งเสียงแหวใส่คนตัวโต และเขาไม่ได้ตอบ หากเป็นลูกชายที่ทำท่าวันทยาหัตถ์อีกหน “เผิงเผิง อยู่ ทะ ที่ แล้วขอรับ ผะ ผู้บัญชาการนะ น้อย รอรับคำสั่ง หม่าม้า” หญิงสาวยิ้มให้เขา แล้วบอกว่า “กลับเข้าบ้านไวๆ เดี๋ยวแม่จะอาบน้ำให้ เล่นนานกว่านี้ จะเป็นหวัดได้รู้ไหม” “อาบน้ำ ฮู้...เร่

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status