15 เผด็จศึกสามี(ต่อ)

อันหว่านถิงเอื้อมมือไปหยิบแก้วเครื่องดื่มจากบริกร แล้วเดินตรงไปโดยมีจุดหมายคือเฉินซือหยาง ยามนั้นสายตาหลายคู่เริ่มจดจ้องมาที่หล่อน สตรีในชุดกี่เพ้าสีแดงสด ปักดิ้นทองลวดลายงดงาม ทั้งมีไข่มุกเม็ดใหญ่ประดับล้อกับแสงไฟ

เรือนผมสีดำเส้นเล็กขยับไหวในทุกย่างก้าวที่หล่อนสืบเท้าไป รอยยิ้มประดับบนดวงหน้างดงามหยาดเยิ้ม และดวงตากลมโตมองสามีโดยไม่หันเหไปทางอื่น

กระทั่งประชิดตัวเขา อันหว่านถิงก็เบียดตัวกับกายแกร่ง เนื้อนุ่มนิ่มกับกลิ่นกายหอมหวานยั่วยวน เร้าใจเหลือเกิน

“คิดถึงเมียรักมากไหมคะเหล่ากง...”

หล่อนว่าแล้ว ก็ยิ้มให้เฉินซือหยาง และวินาทีต่อมา เสียงอื้ออึงก็ดังขึ้น

เฉินซือหยางกับไม่ได้แสดงออกว่าตกใจ หรือสำนึกผิดต่อการควงผู้หญิงอื่น แทนภรรยาเอกที่อยู่บ้านเลี้ยงลูก นั่นเป็นเพราะเขาวางตัวปกติ ผิดแต่ผู้อื่นกำลังคิดไปเอง ส่วนอันหว่านถิงพยายามใจกว้างให้มาก หล่อนมองความจริงตรงหน้าโดยให้เกียรติเฉินซือหยาง กระนั้นความหึงหวง ความเสียใจ และผิดหวังย่อมมีแน่นอน ผู้หญิงอย่างไรก็คงไม่คิดแบ่งปันสามีกับใคร

และสายตาที่มองเฉินซือหยางแจ้งชัดว่า หล่อนเป็นเจ้