EP 15/4 หนึ่งหยดน้ำตา

บ้านหลังน้อยของสามสาว

ร่างของรวีกานต์ถูกผ่อนลงบนเตียงอย่างเบามือ ศศินไม่ยอมให้หล่อนทำงานต่อ เจ้ากี้เจ้าการพาหล่อนมาส่งบ้านทั้งที่เจ้าตัวปฏิเสธ บ่ายนี้เจ๊หวานไม่อยู่บ้าน แต่เวนิสาอยู่ หล่อนอยู่หน้าบ้านพอดีตอนที่เขาพารวีกานต์ลงรถมา

“เป็นอะไรไปคะ เมื่อเช้ายังดีๆ อยู่เลย”

เวนิสาถามคนที่พาเพื่อนรักมาส่ง รวีกานต์รีบพลิกกายหันหลังให้เธอ ราวกับไม่อยากมองหน้า เธอได้แต่พ่นลมหายใจออกมาอย่างปลดปลง

“ไม่รู้สิ ตอนกินข้าวก็ดีๆ อยู่เลย”

“กินข้าว...ด้วยกันหรือคะ” ถามออกไปเพราะอดใจไม่ได้ รวีกานต์ได้ทีก็หันกลับมา

“ใช่...บอสทำข้าวกล่องมาให้ อร่อยมาก” แม่แสงตะวันยามเที่ยง สาดแสงแรงร้อนลงมาเผาไหม้เพื่อนรักของตัวเอง อยากให้เวนิสาเจ็บปวดบ้าง จะได้รู้ว่าการถูกหักหลังจากคนที่รักมันเป็นอย่างไร

“งั้นเหรอ ก็...ดีแล้ว” ตอบเพื่อนแล้วฝืนยิ้มกระจ่าง ในดวงตามีหยาดละอองน้ำตาขึ้นมารำไร “แล้วเธออยากได้อะไรไหม เป็นลมไม่ใช่เหรอ” ถามด้วยห่วงใย อีกฝ่ายยิ้มเยาะกลับมา

“ก็...ถ้าได้น้ำปั่นเย็นๆ ค