Se connecterShare
บทที่ 2 ข้าต้องสวยให้ได้
Dernière mise à jour:
2025-06-02 15:11:13มีมี่หรือที่จำต้องยอมรับจริงๆ แล้วว่าคือ จางหนิงฮวา ลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนเช้าวันต่อมา แล้วลุกขึ้นอยู่บนเตียง ยังไม่ได้ลุกลงจากเตียงไปทำอะไรทั้งนั้น เพราะตอนนี้ไม่ต้องเร่งรีบไปทำงานที่ไหนอีกแล้ว เมื่อนั่งทอดหุ่ยอยู่ได้สักพักหนึ่ง
เหมยเอ๋อก็เดินเข้ามาในห้อง แล้วเอ่ยขึ้นว่า " คุณหนูตื่นแล้วเหรอเจ้าคะ ล้างหน้าล้างตาก่อนดีกว่า เดี๋ยวบ่าวจะไปเตรียมน้ำกับเสื้อผ้าให้นะเจ้าคะ “ หนิงฮวาลุกขึ้นก้าวขาลงจากเตียงยังไม่ชินกับร่างกายที่ใหญ่โตขึ้นมากระทันหัน ค่อยขยับลุก เดินไปล้างหน้าเปลี่ยนเสื้อผ้าที่รัดกุมแล้ว
เริ่มออกกำลังกาย ด้วยการเล่นโยคะท่าพื้นฐานง่ายๆ เพราะร่างกายนี้ไม่ค่อยได้ออกกำลังกายกล้ามเนื้อต่างๆ เลยไม่ค่อยมีแรง บิดร่างกายเบาๆ ยืดเหยียดกล้ามเนื้อตามท่าทางโยคะ ง่ายๆ เท่าที่รูปร่างนี้จะทำได้
เหมยเอ๋อมองคุณหนูด้วยความแปลกใจที่เห็นคุณหนูทำท่าทางแปลกๆ นอนยืดเหยียดร่างกายแล้วบิดตัวทำท่าแปลกๆ “คุณหนูทำอะไรเจ้าคะ หนิงฺฮวา พ่นลมหายใจออกเบาๆ ก่อนตอบว่า ออกกำลัง คล้ายฝึกวิทยายุทธ์น่ะ " เป็นเช่นนั้นหรือเจ้าคะ ”เหม่ยเอ๋อพยักหน้าหงึกหงัก
"คณหนูจะรับอาหารเช้าที่นี่ หรือจะไปรับกับนายท่านที่โถงกลางเจ้าคะ " หนิงฮวาครุ่นคิดแล้วบอกว่า "เอาผัดผักง่ายๆ กับปลานึ่งมา ขอข้าวถ้วยเล็กก็พอ"
เหมยเอ๋อรับคำแล้วรีบเดินออกไปที่โรงครัวทันที หลังจากหนิงฮวาออกกำลังด้วยโยคะจนพอใจแล้ว เดินไปส่องคันฉ่องดูใบหน้าของตัวเอง
ผิวพรรณขาวผ่องใช้ได้อยู่แต่ ใบหน้าอ้วนฉุ เลยมองยังไงก็ไม่สวยงามขึ้นมาได้ ต้องลดความอ้วนขนานใหญ่ จำกัดการกินอาหาร และเดินเหินให้มากกว่านี้
หลังจากนั้นก็ตรงไปดูเสื้อผ้า เห็นมีแต่สีสันที่ฉูดฉาดจนเดินไป ใส่แล้วน่าจะดูมีอายุ ต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วย หลังจากเลือกชุดที่สีอ่อนที่สุดที่หาได้แล้ว ก็ไปอาบน้ำในถังขนาดใหญ่ที่เหม่ยเอ๋อเตรียมไว้ให้ แช่น้ำอุ่นจนพอใจแล้วขัดสีฉวีวรรณร่างกายจนสะอาด
แล้วก็ลุกขึนเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าจากนั้นมานั่งที่หน้าคันฉ่อง ค้นหาเครื่องประดับ และพยายามทำผมด้วยตัวเอง ผมของร่างนี้ยาวมากและมีความนุ่มสลวย หากรูปร่างดีขึ้นกว่านี้แล้วคงจะงามมาก สักพักเหม่ยเอ๋อก็เดินเข้ามา ยกถาดอาหารเข้ามาด้วย เมื่อวางลงบนโต๊ะก็ รีบเข้ามาช่วยทำผมให้ เหม่ยเอ๋อทำผมคล่องแคล่วมาก คงจะทำให้ร่างนี้ทุกวัน
เมื่อทำผมเสร็จ มีมี่ก็ส่งปิ่นปักผมรูปดอกไม้อันเล็กน่ารักให้ " ใส่อันนี้อันเดียวคงพอกระมัง" เหม่ยเอ๋อมองดูแล้วพูดว่า"ปกติคุณหนูใส่้เครื่องประดับมากกว่านี้นะเจ้าคะ “ หนิงฮวาคนใหม่มองเงาในกระจกแล้วบอกว่า " ข้าว่าแค่นี้น่าจะพอแล้วไม่มากเกินไป " เหมยเอ๋อมองดู
หนิงฮวาแล้วบอกว่า " วันนี้คุณหนูแต่งตัวดูงามขึ้นนะเจ้าคะ ถ้าเสร็จแล้วไปรับข้าวเช้าเลยดีกว่าเจ้าค่ะ"
หนิงฮวาลุกขึ้นไปนั่งกินข้าวบนโต๊ะ ที่มีผัดผัก และปลานึ่ง ข้าวถ้วยเล็ก ตามที่สั่งไว้และบอกให้เหม่ยเอ๋อให้ทำแบบนี้ทุกไปวัน อาจจะปลี่ยนเป็นน้ำแกงแกงจืดๆ อะไรก็ได้ หรือมีผลไม้อะไรก็ได้ที่ไม่มีรสหวาน กินข้าวเสร็จแล้ว ร่างอ้วนใหญ่ก็เดินออกกำลังกายไปรอบๆ จวน พลางสำรวจจวนไปในตัว
จวนนี้มีสวนที่สวยงามมีสระบัวและศาลากลางสระให้นั่งเล่น มีต้นไม้ร่มรื่น ดอกไม้หลายชนิดเบ่งบาน จริงๆ ชีวิตแบบนี้ก็ดูสงบสุขดี เกิดมาเป็นคุณหนูของขุนนางใหญ่น่าจะมีเงินทองมากมายให้ใช้จนไม่ต้องดิ้นรนทำงาน
ชีวิตสุขสบายไม่ต้องออกไปแข่งขันทำมาหากินเพื่อเลี้ยงชีพ เหมือนผู้คนในโลกที่เธอจากมา ป่านนี้ที่นั่นคงไม่ใครคิดถคงเธอหรอกเพราะเธอตัวคนเดียวไม่มีญาติที่ไหน
เพื่อนฝูงก็น้อยมากเพราะมัวแต่ทำงานหาเงิน ปากกัดตีนถีบตั้งแต่เด็กเพิ่งจะมาสบายตอนที่ได้เป็นนางแบบ ที่จริงตอนนี้ชีวิตดูสบายกว่าเดิมด้วยซ้ำไป แถมได้สัมผัสความรักจากพ่อที่เธอไม่เคยมีอีกด้วย
Latest chapter
พลิกชะตาฮูหยินจวนแม่ทัพ บทที่ 21 แต่งงานหลี่เฉินอี๋
หลังกลับถึงเมืองหลวงแล้วหลี่เฉินอี๋ ให้คนส่งแม่สื่อไปทาบทามลู่เยว่ชิงที่จวนลู่ หลังจากนั้นอีกหนึ่งเดือนก็จัดพิธีตบแต่งลู่เยว่ชิงเข้ามาในจวนหลี่ ทั้งสองคนครองรักกันอย่างมีความสุขเพราะหลี่เฉินอี๋เป็นผู้ชายที่ดีรักเดียวใจเดียวไม่ได้แต่งอนุหรือมีหญิงอุ่นเตียงเข้ามาอีกหลังจากนั้นเย่ชิงก็ให้กำเนิดบุตรสาวอ้วนท้วน น่ารัก เป็นหลานคนแรกให้ตระกูลหลี่ และหลังจากนั้นอีกหนึ่งปีได้คลอดบุตรชายให้แก่หลี่เฉินอี๋อีกคนหนึ่งเป็นที่หลงใหลของท่านราชครูและฮูหยินเป็นอย่างมาก ทำให้ในจวนหลี่มีแต่เสียงหัวเราะของเด็ก ๆ เสียงหัวเราะ วิ่งเล่นของเด็กๆ ไม่เงียบเหงาอีกต่อไปส่วนหนิงฮวาตอนนี้อุ้มท้องได้เก้าเดือนแล้วใกล้ถึงกำหนดคลอดในอีกไม่กี่วัน ท่านแม่ทัพกระวนกระวายเป็นห่วงลูกและเมียมาก เพราะจะต้องออกไปรบที่ชายแดนพร้อมท่านพ่อคือแม่ทัพตงฉือ ในอีกไม่กี่วันนี้ แต่หนิงฮวาบอกว่าไม่เป็นไร นางสามารถดูแลลูกและจวนได้เป็นอย่างดีไม่ต้องห่วง ขอให้ทั้งสองไปโดยไม่ต้องเป็นห่วงทางนี้และขอให้ได้ชัยชนะกลับมา ระหว่างนี้ท่านเสนาบดีจาง เที่ยวไปมาระหว่างจวนทั้งสองเพราะเป็นห่วงลูกและหลาน ท่านแม่ทัพทั้งสองไปรบชายแดนเป็นเวลาหนึ่งปี
พลิกชะตาฮูหยินจวนแม่ทัพ บทที่ 20 ตกกะไดพลอยโจร nc
ฝ่ายลู่เย่ชินไปหาท่านแม่ทัพที่จวนแต่บ่าวในจวนแจ้งว่าท่านแม่ทัพไปราชการที่ชายแดนไม่มีกำหนดกลับ เพราะน่าจะมีการรบติดพันเยว่ชิงตกใจมากแล้วก็โมโหมากที่ท่านแม่ทัพไม่บอกนางสักคำว่าจะไปราชการไม่มีกำหนดกลับ จึงคิดว่าไม่เห็นเป็นไรเมื่อไม่มีกำหนดกลับ นางก็จะตามไปที่จวนแม่ทัพในเมืองลู่อัน เมื่อคิดได้ดังนั้นนางก็ขึ้นรถม้าเพื่อจะกลับไปเตรียมตัวเดินทางไปเมืองลู่อัน เพื่อตามหาท่านแม่ทัพขณะที่นางเตรียมตัวจะไปเดินทางนั้น หลี่เฉินอี๋ก็ลงจากรถม้าเดินมาถามนางว่าแม่ทัพตงหยางหายไปไหน จางหนิงฮวาก็พลอยหายไปด้วย ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น สอบถามใครก็ไม่มีใครรู้เรื่อง จึงได้ตรงมาถามนาง เผื่อจะรู้ว่าท่านแม่ทัพไปไหนแล้วเกี่ยวกับที่หนิงฮวาหายไปหรือไม่ เพราะเขาไปสอบถามจวนเสนาบดีจางแล้วบ่าวไพร่ที่นั่นไม่รู้เรื่องอะไรเลย ท่านเสนาบดีไปราชการนอกเมือง ไม่ได้การอะไรไว้ และคุณหนูหายไปแต่ก่อนท่านเสนาบดีจะเดินทางออกนอกเมืองแล้ว หลี่เฉินอี๋ไม่รู้จะไปตามหานางที่ไหน ลู่เย่ชิงได้ยินดังนั้นก็รู้สึกว่าเรื่องนี้น่าจะเกี่ยวพันกันอาจเป็นไปได้ว่าท่านแม่ทัพพาตัวเจ้าหนิงฮวาไปด้วย เมื่อคิดได้เช่นนี้นางรู้สึกร้อนรุ่มในใจกลัวว่าทั้
พลิกชะตาฮูหยินจวนแม่ทัพ บทที่ 19 แต่งงานกันแล้วคราวนี้
ท่านแม่ทัพตงฉือเดินทางมาถึงจวนแม่ทัพเมืองลู่อัน ได้หนึ่งวันท่านเสนาบดีจางก็เดินทางมาถึง บ่าวไพร่เตรียมงานกันขวักไขว่ เนื่องจากอีกสองวันจะถึงวันงานแล้วแล้ว ในจวนประดับทั้งโคมแดงและผ้าแดงเต็มไปหมด ประดับประดาจัดแต่งอย่างสวยงามบ่าวไพร่ขนข้าวของที่ซื้อหามาเพิ่มเพื่อใช้ในงานอย่างเอิกเกริกในครัวตระเตรียมทำอาหารมากมาย ทั้งเตรียมสุราไว้เป็นจำนวนมาก ต้องว่าจ้างคนเพิ่มเพื่อมาทำงานในครั้งนี้เพราะบ่าวไพร่ในจวนไม่เพียงพอ เพราะว่าขุนนางและคณบดีในเมืองนี้หรืออาจจะมีบางท่านที่เดินทางมาจากเมืองหลวงเข้าร่วมงานกันเป็นจำนวนมากหนิงฮวาและเหม่ยเอ๋อช่วยกันจัดเตรียมชุดเจ้าสาว และห้องหอกันวุ่นวาย มีแม่สื่อมาแนะนำขั้นตอนต่างๆในพิธี เมื่อถึงวันแต่งงานเจ้าสาวเริ่มแต่งตัวเสร็จตั้งแต่ยามโหยว่ รอถึงฤกษ์ยามเข้าพิธีเมื่อถึงฤกษ์ยามแล้วแม่สื่อก็มาพาเจ้าสาวและเจ้าบ่าวเข้าพิธีคำนับบูชาทั้ง 4 จนเสร็จสิ้นพิธีการ ก็ส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าหอ เมื่อส่งตัวบ่าวสาวเข้าหอแล้ว ท่านแม่ทัพพาหนิงฮวาไปนั่งที่เตียง นำคันชั่งมายกผ้าปิดหน้าเจ้าสาวออก จากนั้นค่อยๆแกะมงกุฏหงส์และเครื่องประดับทั้งหลายของเจ้าสาวออกทั้งหมด ประคองเจ้าสาว
พลิกชะตาฮูหยินจวนแม่ทัพ บทที่ 18 แผนซ้อนแผน
รุ่งขึ้นมีบ่าวจากจวนเสนาบดีนำของหมั้นไปคืนให้ที่จวนแม่ทัพ แม่ทัพตงหยางตกใจจนหน้าถอดสี แสดงว่าฮวาเอ๋อรู้เรื่องนี้แล้วแน่นอน เขาก็ไม่รู้จะแก้ปัญหาเรื่องนี้อย่างไร และเขาได้รับปากจะรับเยว่ชิงเข้ามาเป็นอนุแล้ว แต่เขาจะไม่ยอมให้เรื่อมันลงเอยแบบนี้แน่นอนด้านหนิงฮวาหลังจากตัดใจจากท่านแม่ทัพได้แล้วก็เริ่มไปทำงานที่ร้านตามปกติ พยายามไม่คิดถึงเรื่องที่ผ่านมาแล้วอีก ท่านพ่อบอกว่าอาจจะไม่ใช่เนื้อคู่กันก็เลยทำให้แคล้วคลาดกันแต่ที่จริงหนิงฮวารู้สึกเจ็บแปลบนิดอยู่เหมือนกันแต่ก็ยังไม่ได้ถลำใจกับฝ่ายนั้นมากมาย คนที่ดีใจที่สุดน่าจะเป็นหลี่เฉินอี๋ เขาไม่คิดไม่ฝันว่างานแต่งนั้นจะยกเลิกได้ง่ายดายอย่างนี้ แต่ก็ไม่น่าแปลกใจท่านแม่ทัพตงหยางเป็นคนที่หล่อเหลาและมีตำแหน่งเป็นถึงแม่ทัพอนาคตไกล ผู้ทีหมายปองย่อมต้องมาก เขาคิดว่าหนิงฮวาเป็นหญิงที่ไม่ชอบความวุ่นวายและไม่อยากจะแย่งชิงอะไรกับใครจึงได้หลีกทางให้กับหญิงที่มีข่าวเล่าลือว่าท่านแม่ทัพจะรับเป็นอนุแต่ว่าความเป็นจริงแล้วการที่ชายมีภรรยาหลายคนมีกันแทบทุกจวน บางจวนมีนับแทบจะไม่ถ้วน แต่เขารู้สึกว่าหนิงฮวานั้นแตกต่างกับหญิงอื่น หลังจากผ่านไปหลายวัน
พลิกชะตาฮูหยินจวนแม่ทัพ บทที่ 17 จะขอแต่งเมียสองคนจะได้หรือไม่
เมื่อทั้งสองแต่งตัวเรียบร้อย ท่านคหบดีลู่ก็ถามท่านแม่ทัพทันทีว่าจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร แม่ทัพหนุ่มก็ไม่รู้จะพูดอะไรได้มากไปกว่าบอกว่า " ข้าจะรับผิดชอบตบแต่งเยว่ชิงเข้ามาเป็นอนุ เพราะได้ไปสู่ขอจางหนิงฮวามาเป็นฮูหยินแล้วไม่สามารถบิดพลิ้วได้ จึงจะให้เยว่ชิงมาเป็นอนุ และคงจะให้ได้เท่านี้ เพราะท่านพ่อของข้าคงไม่ยอมแน่ ส่วนจะแต่งเมื่อไหร่ คงต้องรอให้จางหนิงฮวาตบแต่งเข้ามาเป็นฮูหยินก่อน ถึงจะรับเยว่ชิงเข้ามาเป็นอนุได้ " ท่านคหบดีลู่ สีหน้าบึงตึงไม่พอใจเป็นอย่างมากที่บุตรสาวจะได้เป็นแค่อนุ เขาโกรธทั้งแม่ทัพหนุ่มและบุตรสาวที่ร่านจนมาหาบุรุษถึงที่จวนสามวันต่อมาลู่เยว่ชิงได้ไปหา จางหนิงฮวาที่จวนเสนาบดีแต่เช้า เมื่อบ่าวรับใช้มาเรียนว่าคุณหนูไปรอที่ศาลากลางสระบัวแล้วให้ไปพบได้เมื่อลู่เยว่ชิงเดินเข้ามาภายในศาลา เห็นจางหนิงฮวานั่งรออยู่แล้วพร้อมด้วยบ่าวรับใช้ จึงเดินเข้าไปนั่งลงใกล้ๆ “ที่ข้ามาวันนี้ ข้ามีเรื่องมาขอร้องเจ้า ข้าและท่านแม่ทัพได้เกินเลยกันแล้วเมื่อสามวันก่อน ” หนิงฮวามองพินิจคนตรงหน้า เป็นหญิงสาวที่ถือว่ามีใบหน้าที่คมคายน่ามอง รูปร่างก็อวบอัด รูปร่างแบบนี้ผู้ชายน
พลิกชะตาฮูหยินจวนแม่ทัพ บทที่ 16 ความแตก nc
ร่างหนาของแม่ทัพตงหยางโยกขย่มร่างอวบอัดอยู่ค่อนคืนจนใกล้จะรุ่งสาง จึงหมดแรงหลับผล็อยไปด้วยกันถึงตอนสายของวันถัดมา สองร่างกอดก่ายกันนอนอยู่บนเตียงในห้องของท่านแม่ทัพ เมื่อคืนในยามดึกท่านแม่ทัพได้อุ้มร่างอวบของเยว่ชิง เข้าห้องนอนไป ฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัดนี้ส่งผลรุนแรงมาก ท่านแม่ทัพหลงไหลในร่างกายของเยว่ชิงอย่างมาก หลงลืมแม้กระทั่งจางหนิงฮวาที่เฝ้าหลงรัก ต้องการตบแต่งมาเป็นเมีย ตอนนี้ในหัวสมองมีแต่หน้าของลู่เยว่ชิงเท่านั้น เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาเยว่ชิงเอื้อมมือไปลูบใบหน้าของแม่ทัพตงหยางแล้วยิ้มออกมาอย่างสมใจ ในที่สุดท่านก็กลับมาเป็นของข้าอีกครั้งข้าจะไม่ยอมให้ใครมาแย่งท่านไปทั้งนั้น และข้าก็จะแต่งเข้ามาเป็นฮูหยินคนเดียวของท่าน พูดจบร่างอวบลุกขึ้นดึงผ้าผวยออกจากร่างของคนทั้งสอง ลุกขึ้นไปคล่อมร่างล่ำสันไว้ พรมจูบใบหน้าหล่อเหลาและเลื่อนลงมาเรื่อยๆ จนถึงตุ่มไตเล็กสองข้างไล้เลียจนเริ่มแข็งเป็นไต แล้วพรมจูบลมมาจนถึงแก่นกายแกร่งชักรูดสองสามครั้งและไล้เลียไปมา อ้าปากครอบแก่นกายแกร่งจนมันเริ่มตื่นตัว ร่างหนาลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วร้องครวญครางด้วยความเสียดเสียวสะโพกหนากระตุกเกร็งด้วยความสุข
Vous vous intéresseriez aussi à
ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ
ประดับดิน13.7K Vuesสวรรค์ส่งข้ากลับมาทวงแค้น
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ24.8K Vuesยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
จูน425.2K Vuesท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ
สกุลหยางมีบุตรสาว360.2K Vuesบุพเพรักแม่ทัพสุริยัน
LiHong3.9K Vuesได้โอกาสอีกคราข้าไม่ขอเป็นอนุ
เสี่ยวชิงเทียน11.2K Vuesข้ามเวลาไปทำสวนกับเจ้าหนูตัวป่วนข้างบ้าน ยุค80
ต้าซ้อ1.9K Vuesเทพเซียนบอลเย้ยยุทธจักร (Nc 18+)
L.sunanta178 Vues
