Mag-log inShare
65. ขายผลไม้
Huling Na-update:
2025-10-19 12:05:22“หูว..มะม่วงลูกโตมาก ใหญ่กว่าสองกำมือแก้วรวมกันเสียอีก แล้วทั้งเงาะ ทั้งลิ้นจี่ ลำไยนี่อีก ลูกโตกว่าปกติถึงสองเท่า”
“ไม่ใช่โตอย่างเดียว หวานมากเลยด้วย พ่อกับแม่พี่นี้ติดใจกันยกใหญ่” แดนดินพูดอย่างมีความสุข มือก็ปอกเปลือกมะม่วงไปด้วย
“เมล็ดพันธุ์ของแก้วนี่ยอดเยี่ยมเลยนะ นอกจากจะออกผลไวแล้วยังสามารถออกผลนอกฤดูได้อีก ส่วนทุเรียน มังคุด องุ่น และสละ ที่เพิ่งลงปลูกไปก็โตไวมาก แววดีเลยทีเดียว”
“แล้วออกพร้อมกันเยอะแบบนี้พี่จะขายทันเหรอ”
“ลูกค้าประจำที่พี่ส่งผักสลัดให้ได้จองไว้ส่วนหนึ่ง ที่เหลือพี่จะลองขายเอง ไม่อยากส่งผ่านพ่อค้าคนกลางเพราะได้ราคาต่ำ คงต้องเหนื่อยทำการตลาดเองในช่วงนี้”
“อร่อยจริงด้วยค่ะ” ปิ่นแก้วใช้ส้อมจิ้มมะม่วงเข้าปากถึงกับเอ่ยชื่นชม “เนื้อฉ่ำมากแต่ไม่เละ แบบนี้คนติดใจแน่นอนพี่ไม่ต้องห่วงเลย เสาร์นี้รับรองขายดีเป็นเทน้ำเทท่า”
แดนดินยิ้มอย่างเอ็นดูเมื่อเห็นท่าเคี้ยวตุ้ย ๆ ของหญิงสาว
“ลืมไปอีกอย่าง ว่าจะให้หลายทีแล้วลืมหยิบติดมือมาด้วยตลอด พี่ให้นะ” ชายหนุ่มยื่นถุงผ้ากำมะหยี่สีแดงใบขนาดฝ่ามือส่งให้
ปิ่
Pinakabagong kabanata
พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย 69. ปัญหาเรื่องไข่
“ดอกไม้ที่ปลูกทั้งหมดคือเอาไปทำชาได้หมดเลยใช่ไหม”“ครับ จะมีเก๊กฮวย คาโมไมล์ ลาเวนเดอร์ มะลิ คำฝอย ชบา อนาคตเห็นว่าจะปลูกกุหลาบเพิ่มด้วย”“แล้วที่ออกลูกเขียว ๆ แดง ๆ นั่น” ดำรงชี้ไปที่ต้นไม้อีกฝั่งหนึ่งของไร่“นั่นกาแฟครับ”ดำรงสูดหายใจเข้าลึก “ดินรู้ไหมว่าภายในเวลาไม่ถึงสามชั่วโมง ดินและปิ่นแก้วทำให้น้าทึ่งไปกี่เรื่อง”“แก้วเขาเก่งมากครับ” น้ำเสียงของชายหนุ่มมีแววหวาน “ผมนี่เทียบไม่ติด อย่างไม้ผลที่ปลูก แก้วเขาก็เป็นคนแนะนำเมล็ดพันธุ์ให้ทั้งนั้น ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้ผลไม้ที่มีคุณภาพดีขนาดนี้”“ทำยังไงดี น้าสนใจอยากดูการเก็บและตากแห้งดอกไม้ในวันพรุ่งนี้ด้วย สงสัยต้องเช่ารถของโรงแรมให้ช่วยขับมาส่ง แต่ไม่รู้ปิ่นแก้วจะรังเกียจไหมที่น้าจะขอดูแบบนี้”“แก้วไม่ว่าหรอกครับ หรือว่าน้าจะนอนที่หมู่บ้านนี้เลย บ้านผมมีห้องว่างแต่ไม่สะดวกนักนะครับเพราะหมู่บ้านเรายังไม่มีไฟฟ้ากับน้ำประปาใช้”“ดินดูถูกน้าเกินไป ตอนเด็กน้าอยู่ในหมู่บ้านที่สภาพแย่กว่านี้อีกนะ น้าต่อสู้ล้มลุกคลุกคลานมาตั้งแต่สิบขวบจนโชคดีมาสุขสบายสร้างหลักสร้างฐาน
พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย 68. คู่ค้าสำคัญ
“น้องชาย ผมขอถามอะไรหน่อยได้หรือเปล่า”แดนดินหันไปมองชายวัยกลางคนที่แต่งกายภูมิฐานคนนี้อย่างแปลกใจ ในขณะที่มือยังคงสาวะวนหยิบผลไม้ใส่ถุงให้ลูกค้าไม่หยุดวันนี้แม้จะเป็นวันอาทิตย์ซึ่งเป็นวันปราบเซียนสำหรับบรรดาพ่อค้าแม่ค้าแถวตลาดเนื่องจากมีคนออกมาจับจ่ายซื้อของกันน้อย แต่สถานการณ์แผงขายผลไม้ของชายหนุ่มกลับแตกต่างออกไปทันทีที่ขับรถมาเลียบจอดข้างทางเท้า ฝูงชนที่กำลังยืนรออยู่ต่างเข้ามารุมล้อมและปากก็สั่งจำนวนผลไม้ที่ต้องการราวกับว่าเป็นผลไม้แจกฟรีเสียอย่างนั้นและเสียงเซ็งแซ่เหล่านี้ได้สร้างความสนใจใคร่รู้ให้กับชายที่กำลังนั่งกินโจ๊กอยู่ฝั่งตรงข้ามอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ดำรงนั่งมองเหตุการณ์อยู่ครู่ใหญ่และอดไม่ได้ที่จะเดินข้ามถนนเพื่อมาดูใกล้ ๆ เมื่อได้เห็นเขาถึงกับอ้าปากค้างอย่างตกตะลึงเปล่าหรอก เขาไม่ได้ตกตะลึงกับจำนวนคนที่รุมล้อมพ่อค้าแม่ค้าหนุ่มสาวทั้งสองคนนั้น เขาตะลึงเพราะเห็นผลไม้หลากชนิดที่ทั้งคู่กำลังหยิบใส่ถุงต่างหากเขาสาบานได้เลยว่าไม่เคยเห็นผลไม้ที่ทั้งดูสดและน่ากินแบบนี้มาก่อน ทั้ง ๆ ที่เขามาจากเมืองหลวง เม
พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย 67. แมงอีนูน
การดูโทรทัศน์แบบไม่ใช้ไฟฟ้านี้มีวิธีง่าย ๆ ไม่ซับซ้อนอะไร เพียงแค่เชื่อมต่อปลั๊กของโทรทัศน์กับสายพ่วงแบตเตอรี่ที่ปลายสายอีกด้านเป็นคีมใหญ่ ๆ เข้าไว้ด้วยกัน หากต้องการดูโทรทัศน์เมื่อใดก็เพียงแค่นำคีมไปหนีบไว้ที่ขั้วทั้งสองของแบตเตอรี่ เท่านี้ก็สามารถเปิดโทรทัศน์ดูได้แล้ว“แล้วจะรู้ได้ยังไงคะว่าแบตฯ ใกล้จะหมด” ปิ่นแก้วกระซิบถาม“ถ้าแบตฯ อ่อนหรือใกล้หมด ภาพตรงหน้าจอโทรทัศน์จากที่เต็มจอก็จะค่อย ๆ ย่อเล็กลงเรื่อย ๆ บางทีภาพก็เลือนหายไม่คมชัดเหมือนเดิมอย่างนี้นี่เองเธอมองไปที่โทรทัศน์ขาวดำขนาดสิบสี่นิ้วรูปร่างเทอะทะที่ตั้งอยู่ไกล ๆ พร้อมกับเหลือบแลมองบรรดาชาวบ้านที่พากันจ้องเขม็งไปที่จออย่างสนอกสนใจ มีเสียงหัวเราะและเสียงเฮดังออกมาเป็นระยะระหว่างกำลังนั่งดูอยู่ ทั้ง ๆ ที่เนื้อหาในโทรทัศน์ตอนนี้เป็นแค่เกมโชว์ธรรมดารายการหนึ่ง แต่ชาวบ้านกลับดูกันอย่างสนุกสนาน แม้แต่ช่วงพักโฆษณาก็ไม่มีใครยอมละสายตาไปจากจอคล้ายกำลังดูเรื่องสำคัญเรื่องหนึ่งอยู่เมื่อได้เห็นแบบนี้เธอก็ได้แต่ทอดถอนใจเมื่อนึกถึงผู้คนในยุคอนาคตที่มีโอกาสได้พบเจอเรื่องส
พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย 66. โทรทัศน์
“ที่แท้ก็ชอบแบบนี้ งานสบายในห้องแอร์ไม่สนใจ ชอบที่จะมานั่งอาบเหงื่อและคลุกฝุ่นแบบนี้นี่เอง คนเขาถึงว่าสันดานมันขุดไม่ได้” แพรวพรรณเอ่ยเสียงหยันมาแต่ไกลแดนดินและปิ่นแก้วต่างหันหน้ามามองกันพร้อมกันถอนหายใจยาวอย่างเบื่อหน่าย“ผู้ชายคนนี้เหรอยายพรรณที่หักอกแก” ผู้ชายที่มาด้วยพูดด้วยน้ำเสียงยียวนไม่แพ้กัน“เอ๊ะ! พี่พจน์ มันหักอกฉันที่ไหนกัน เป็นฉันต่างหากที่ไม่ยอมคบเพราะนิสัยไม่รักความก้าวหน้าของมันต่างหาก” แพรวพรรณตวาดแหวใส่พี่ชายอย่างหงุดหงิดในใจ“ผมยังขายของอยู่ หากคุณไม่คิดจะซื้อก็ไปซะ” แดนดินไล่อย่างไม่ไว้หน้า“โธ่เอ๊ย แค่ผลไม้ถูก ๆ กลับทำน้ำเสียงเหมือนขายของแพงเป็นหมื่นเป็นล้าน โอ๊ะ! แต่อย่างว่าแหละนะ ฐานะอย่างนายเงินแค่บาทเดียวมันก็มีค่าเหมือนเงินล้านอยู่แล้วนี่”“เรียนจบสูงเสียเปล่าแต่กลับไม่มีหัวคิด ชอบทำแต่งานต่ำ ๆ งานน่าละอายแบบนี้”ปิ่นแก้วเลือดขึ้นหน้าแล้วในตอนนี้ หญิงสาวเดินตรงไปยังที่แพรวพรรณยืนอยู่ก่อนยกนิ้วชี้หน้า “คนจิตใจสกปรก! ไม่รู้ที่บ้านสั่งสอนกันมายังไงถึงได้เป็นคนเที่ยวดูถูก เที่ยวเหยียดหยามอ
พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย 65. ขายผลไม้
“หูว..มะม่วงลูกโตมาก ใหญ่กว่าสองกำมือแก้วรวมกันเสียอีก แล้วทั้งเงาะ ทั้งลิ้นจี่ ลำไยนี่อีก ลูกโตกว่าปกติถึงสองเท่า”“ไม่ใช่โตอย่างเดียว หวานมากเลยด้วย พ่อกับแม่พี่นี้ติดใจกันยกใหญ่” แดนดินพูดอย่างมีความสุข มือก็ปอกเปลือกมะม่วงไปด้วย“เมล็ดพันธุ์ของแก้วนี่ยอดเยี่ยมเลยนะ นอกจากจะออกผลไวแล้วยังสามารถออกผลนอกฤดูได้อีก ส่วนทุเรียน มังคุด องุ่น และสละ ที่เพิ่งลงปลูกไปก็โตไวมาก แววดีเลยทีเดียว”“แล้วออกพร้อมกันเยอะแบบนี้พี่จะขายทันเหรอ”“ลูกค้าประจำที่พี่ส่งผักสลัดให้ได้จองไว้ส่วนหนึ่ง ที่เหลือพี่จะลองขายเอง ไม่อยากส่งผ่านพ่อค้าคนกลางเพราะได้ราคาต่ำ คงต้องเหนื่อยทำการตลาดเองในช่วงนี้”“อร่อยจริงด้วยค่ะ” ปิ่นแก้วใช้ส้อมจิ้มมะม่วงเข้าปากถึงกับเอ่ยชื่นชม “เนื้อฉ่ำมากแต่ไม่เละ แบบนี้คนติดใจแน่นอนพี่ไม่ต้องห่วงเลย เสาร์นี้รับรองขายดีเป็นเทน้ำเทท่า”แดนดินยิ้มอย่างเอ็นดูเมื่อเห็นท่าเคี้ยวตุ้ย ๆ ของหญิงสาว“ลืมไปอีกอย่าง ว่าจะให้หลายทีแล้วลืมหยิบติดมือมาด้วยตลอด พี่ให้นะ” ชายหนุ่มยื่นถุงผ้ากำมะหยี่สีแดงใบขนาดฝ่ามือส่งให้ปิ่
พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย 64. ขอโทษ
ปิ่นแก้วเดินไปหน้าห้องพร้อมกับกวาดตามองเพื่อนทุกคนที่นั่งอยู่ก่อนพูด “แก้วขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ได้บอกเล่าเรื่องนี้ให้ทุกคนทราบตั้งแต่แรก อาจเพราะเห็นว่าไม่จำเป็น แก้วตั้งใจมาเรียนเพื่อเพิ่มความรู้ ต้องการมาเรียนเพื่อให้ได้วุฒิ ม.6 เพราะอยากสอบเข้ามหาวิทยาลัยต่อ ถึงแม้จะยากแต่มันเป็นเรื่องที่แก้วใฝ่ฝันมาโดยตลอดและแก้วก็ตั้งใจจะทำให้สำเร็จให้ได้”“เพราะในอดีตแก้วมีพื้นฐานหลาย ๆ อย่างที่ไม่ดีจึงไม่สามารถเรียนในระบบได้อย่างนักเรียนคนอื่น ซึ่งแก้วก็คิดว่าทุกคนในที่นี้ก็เป็นแบบแก้ว”“แก้วต่อสู้ด้วยตัวเองอยู่หลายเดือนจนมีเงินก้อนมาเปิดร้านขนม แก้วขอยืนยันตรงนี้ว่าไม่ใช่อาชีพอย่างว่าแน่นอน แต่ถ้าคิดอีกแง่ ถึงแม้แก้วจะเคยทำอาชีพอย่างว่ามาก่อนแล้วถึงมาเปิดร้านขนม มันก็เปลี่ยนความจริงไปไม่ได้ไม่ใช่เหรอว่าตอนนี้แก้วเป็นเจ้าของร้านที่ว่าทั้งสองร้านจริง ๆ”“คนเราหลาย ๆ คนอาจต้องมีอุบัติเหตุหรือมีเรื่องราวในอดีตที่ทำให้ชีวิตไม่สามารถก้าวไปตามขั้นบันไดได้ แต่ในเมื่อตอนนี้เราสามารถดึงตัวเองกลับมายืนที่บันไดได้อีกครั้ง ทุกคนควรชื่นชมถึงจะถูก”
Maaari mong magustuhan
นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ
อิงเซี่ย40.4K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี
กู่หลิงเฟย305.0K viewsหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย34.5K viewsสุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ
กิตติรวิชญ์69.5K viewsรั้นซ์ขายน้ำไม่ขายรัก
ไป๋เหลียนฮวา111 viewsสาจ๋า…โปรดอย่าละเลย
DILEMMA 28102 viewsพันธะเมียชั่วคืน
อินทุภา599 viewsสะใภ้สุดขั้ว แม่ผัวสุดขอบ
อัญญาณี570 views
