บทที่ 10 เมียที่รัก

หนึ่งเดือนที่กลับมาอยู่กับเขาที่บ้าน เขาก็ดีทุกอย่าง ส่วนแม่สามีดีกับเธอมาก ดีจนเธอแทบจะตกใจ และตอนนี้เธอกับเขาก็ได้เป็นสามีภรรยากันอย่างสมบูรณ์แบบ เมื่อแม่สามีจัดหาฤกษ์หายามให้เธอกับเขาไปจดทะเบียนสมรสกัน แล้วจะไปสู่ขอเธอจากแม่ของเธอด้วย แต่แพรววนิตห้ามเอาไว้ก่อนเพราะเธอไม่อยากจะไปตอนนี้ รอให้คลอดลูกออกมาสักพักแล้วค่อยไปขอเธอกับแม่

เธอเลยเล่าปัญหาที่มีกับแม่มาตลอดให้คุณสามีและแม่สามีฟังอย่างระเอียด ทุกคนก็เห็นด้วยที่จะไปกันตอนที่เธอคลอดลูกมาสักพักก่อนเพราะถึงขนาดว่าเธอท้องมาหลายเดือนแล้ว คนเป็นแม่แท้ ๆ ยังไม่ห่วงใยกัน สามีและแม่สามีต่างเป็นห่วงเป็นใยความรู้สึก ต่างเข้ามาปลอบโยนและช่วยเติมเต็มในสิ่งที่เธอขาดหายไป

“นี่คุณสรัลจะทำอะไรคะ” หลังจากเธอลงนอนบนเตียง เขาก็เอาหน้าโน้มมาที่ซอกคอของเธอ

“นี่เรากลับมาอยู่กันเป็นเดือนแล้วนะ พี่ก็คิดถึงเมีย อยากจะเข้าไปทักทายลูก” เขาเอาหน้ามาฟัดซอกคอ พร้อมกับมาคลอเคลียแถวแก้มนวล

“อะไรนะคะคุณสรัล จะเข้าไปทักทายลูกเหรอคะ คิดได้ไงเนี่ย” เธอดันเขาออก ชวนเขามาคุย

“ครับ พี่จะเข้าไปทักทายตัวเล็กเสียหน่อย”