MasukShare
เท่าไหร่?
Terakhir Diperbarui:
2025-04-22 01:04:19ณ บาร์ดังหรูใจกลางเมือง
ปลัก! "โถ่เว้ย ทำไม่ชีวิตฉันต้องมาเจอผู้ชายเฮงซวยแบบนี้ด้วย" ร่างบางที่พึ่งขับรถสปอร์ตมาจอดยังหน้าบาร์สุดหรูใจกลางเมืองก็เอ่ยขึ้นก่อนจะทุบพวงมาลัยรถอย่างเจ็บใจกับสิ่งที่พึ่งเจอมา ก่อนจะค่อยๆ ปล่อยน้ำตาแห่งความเสียใจที่เธอพยายามกลั้นเอาไว้ให้มันไหลออกมาอย่างเงียบๆ ถ้าถามว่าเธอเสียใจแค่ไหนก็คงตอบได้ว่ามากเพราะไนท์เป็นแฟนคนแรกของเธอและเป็นคนที่เธอคิดจะมอบความบริสุทธิ์ให้แก่เขา "ก็แค่ผู้ชายคนเดียว คนอย่างฉันจะมาเสียใจทำไม" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับใช้มือบางปาดน้ำตาออกจากใบหน้าก่อนจะกดโทรศัพท์โทรไปหาเพื่อนรักของเธอ "ฮัลโหล ยัยเวนิสมาดื่มเป็นเพื่อนกูหน่อยสิ" (วันนี้ไม่ได้ พรุ่งนี้ได้ไหมเดียวกูเลี้ยง) ปลายสายเอ่ยตอบมาในทันที "มึงมีอะไรสำคัญกว่าเพื่อนรักอย่างกูอีกหรอ" โมเน่เอ่ยด้วยน้ำเสียงงอแง (มีสิย่ะ กูเตรียมชุดพรีเซนต์แฟชั่นโชว์รอบไฟนอลอยู่จบไม่จบอยู่ที่มันเลยเนี้ย) เวนิสเอ่ยตอบกลับเธอมาแทบจะในทันทีเพราะว่าเทอมนี้เป็นเทอมสุดท้ายแล้วจะจบไม่จบขึ้นอยู่กับงานนี้เลย "เออ ขอให้ผ่านแล้วกันอย่าลืมบัตรเชิญกูด้วยนะ" (ไม่ลืมยะ แค่นี้ก่อนนะมึง) ตู๊ด ตู๊ด~ "ไปกินคนเดียวก็ได้วะ" หลังจากวางสายจากเวนิสโมเน่ก็เอ่ยขึ้นก่อนจะส่องกระจกในรถเพื่อดูความเรียบร้อยของตัวเองอีกครั้งก่อนจะเอื้อมไปหยิบรองเท้าคู่ใหม่ที่อยู่เบาะหลังมาสวมและเดินเข้าไปยังบาร์หรู ทันทีที่ร่างอรชรของเธอเปิดประตูเข้าไปข้างในต่างก็เป็นที่จับตามองของเหล่าบรรดาชายหนุ่มนักท่องราตรีทั้งหลายเป็นตาเดียวกันด้วยหน้าตาที่สวยและดูหยิ่งบวกกับหุ่นเพียวบางและน่าอกที่ดูใหญ่เกินขนาดด้วยแล้วยิ่งทำให้เธอน่าดึงดูดมากขึ้น "a glass of Long lsland" โมเน่เอ่ยขึ้นหลังจากทิ้งสะโพกนั่งลงที่เก้าอี้หน้าเคาท์เตอร์บาร์ด้วยใบหน้าที่บอกบุญไม่รับ "ไม่แรงไปหรอ" เสียงทุ้มของบาร์เทรนเดอร์หนุ่มเอ่ยขึ้น "เป็นคนไทยหรอแต่หน้าเหมือนไม่ใช่" โมเน่เอ่ยขึ้นอย่างสงสัยที่เขาเอ่ยกับเธอเป็นภาษาไทยก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปสบตากับบาร์เทรนเดอร์หนุ่มที่หน้าตาออกไปทางยุโรปแต่ก็ดูมีความเอเชียผสมอย่างลงตัวราวกับภาพวาดในเทพนิยาย "เป็นลูกครึ่ง" เขาเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าเรียบเฉย "อะ..อ่อถึงว่า" โมเน่เอ่ยตอบพร้อมกับเรียกสติจากการพิจารณาใบหน้าที่ดูดีไร้ที่ติของเขากลับคืนมา "จะเปลี่ยนไหม? " บาร์เทรนเดอร์หนุ่มเอ่ยขึ้นอีกครั้ง "ไม่ วันนี้ฉันอยากเมานายมาใหม่หรอไม่เคยเห็น" โมเน่เอ่ยถามแต่ก็ไร้ซึ่งคำตอบเธอเลยไม่ถามต่อก่อนจะก้มหน้าเล่นโทรศัพท์อย่างไม่ใส่ใจ บาร์เทรนเดอร์หนุ่มไม่ได้เอ่ยตอบอะไรก่อนจะทำหน้าที่ชงเครื่องดื่มมาเสิร์ฟให้กับเธอแต่เพียงไม่นานเธอก็กระดกรอบเดียวหมด "เอามาอีกแก้ว" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับวางแก้วเปล่าไว้ตรงหน้า บาร์เทรนเดอร์หนุ่มมองร่างบางนิ่งๆ ก่อนจะเริ่มชงเครื่องดื่มแก้วใหม่ให้เธออีกครั้ง "นายนี่ก็หน้าตาดีนะเหมือนนายแบบเลยทำไมมาเป็นบาร์เทรนเดอร์ล่ะ" โมเน่เอ่ยขณะกำลังมองดูบาร์เทรนเดอร์หนุ่มกำลังชงเครื่องดื่มให้เธออยู่ "เรื่องส่วนตัว" เขาเอ่ยขึ้นพร้อมกับวางแก้วเครื่องดื่มที่พึ่งชงเสร็จไว้ตรงหน้าเธอ "ชิ จะบอกว่าฉันเสือกสินะ" "..." "ช่างเถอะเอามาอีกแก้ว" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับหยิบแก้วเครื่องดื่มมากระดกดื่มรวดเดียวหมดอีกครั้งพร้อมกับวางแก้วเปล่าไว้ที่เดิมก่อนจะเอ่ยสั่งเครื่องดื่มอีกครั้งและอีกครั้ง "เอามาอีก" "ผมว่าคุณเมาแล้วนะ" บาร์เทรนเดอร์หนุ่มเอ่ยขึ้นเสียงเรียบพร้อมกับมองไปที่เธอที่ดูจากสภาพและใบหน้าที่แดงก่ำแล้วน่าจะไม่ไหว "เรื่องของฉัน! บอกให้เอามาก็เอามา" โมเน่เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ดังขึ้นอย่างไม่สนใจคำเตือน บาร์เทรนเดอร์หนุ่มได้แต่มองร่างบางด้วยสายตาเรียบเฉยก่อนจะยักไหล่อย่างไม่สนใจและชงเครื่องดื่มให้เธอใหม่ - 2 ชั่วโมงต่อมา - "คุณบาร์จะปิดแล้ว" เขาเอ่ยขึ้นหลังจากที่เธอวางแก้วลง "เอามาอีกแก้ว" "บาร์จะปิดแล้ว" "ฉันไม่สนไปเรียกผู้จัดการร้านมาฉันจะนั่งต่อเท่าไหร่ฉันก็จ่าย" โมเน่เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเอาแต่ใจและใบหน้าแดงก่ำด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ "ผมว่าคุณเลิกดื่มเถอะ" บาร์เทรนเดอร์หนุ่มเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งมองดูหญิงสาวที่สภาพดูไม่ได้โดยที่ไม่ยอมชงให้ต่อ "นี้นายรู้ไหมว่าวันนี้ฉันเจอเรื่องเฮงซวยที่สุดในชีวิตมา" โมเน่เอ่ยขึ้นด้วยความเมาอย่างไม่รู้ตัวพร้อมกับน้ำตาที่กำลังไหลออกมา "ไม่รู้" "วันนี้ฉันสอบจบเสร็จตั้งใจจะไปเซอร์ไพร์แฟนของฉันและตั้งใจให้เขาเปิดซิง" "..." "แต่เขาดันนอกใจฉัน ฉันเปิดไปเจอเขากำลังนัวเนียกับยัยหน้าปลากระป๋องที่แต่งตัวเห่ยที่ไหนไม่รู้ในห้อง" "แล้วคุณทำไง? " "ฉันก็ลากพวกมันมาตบหน้าห้องให้สาแก่ใจฉันน่ะสิ" "หึ" บาร์เทรนเดอร์หนุ่มเมื่อได้ยินคำตอบของเธอก็ถึงกับผุดร้อยยิ้มที่มุมปากออกมาแต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้ถามอะไรต่อร่างบางก็ได้ฟุบหน้าหลับลงไปแล้ว "กูว่าเขาไม่ไหวละ มึงพาเขาไปส่งทีเดียวมาอ้วกในร้าน" เพื่อนอีกคนที่ทำงานด้วยกันเอ่ยขึ้นพร้อมกับส่ายหัวและมองไปยังร่างบางที่กำลังนอนอยู่ "นี่ " บาร์เทรนเดอร์หนุ่มเอ่ยพร้อมทั้งสะกิดแขนร่างบางเบาๆ "หลับไปแล้วไง" "อืม มึงโทรไปบอกให้เปิดห้องชั้นบนทีเดียวกูจะพายัยนี้ไปนอนนั้นให้สร่างก่อน" "เค ให้เขานอนเฉยๆ นะเว้ยไม่ใช่ไปลักหลับเขา" "ถ้ามึงมัวแต่พูดมากยัยนี้อ้วกใส่ร้านมึงแน่ไอเอเทรน" "เออๆ " เอเทรนเอ่ยพร้อมกับรีบโทรบอกให้เปิดห้องให้กับเพื่อนของเขาทันที หลังจากที่เอเทนได้โทรบอกให้เปิดห้องร่างสูงก็เดินไปช้อนตัวร่างบางในท่าเจ้าสาวก่อนจะอุ้มเธอออกไปจากบาร์ ณ ห้องสวีท แกร็ก~ ฟุบ "หนักชะมัด" ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเมื่อทิ้งตัวร่างบางกับที่นอนขนาดคิงไซส์ "โอ้ย..ที่ไหนเนี้ย" ร่างบางตื่นขึ้นพร้อมกับร้องออกมาทันทีเมื่อโดนร่างแกร่งโยนทิ้งบนที่นอนอย่างแรง "โรงแรมชั้นบนของบาร์ ฉันเปิดห้องไว้แล้วเธอพักให้สร่างเถอะ" ชายหนุ่มเอ่ย "อืม ว่าแต่นายก็หล่อดีนะหุ่นก็ดี" โมเน่เอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าแดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอลก่อนจะใช้สายตามองสำรวจร่างแกร่งตั้งแต่หัวจรดเท้า "...." "เท่าไหร่? " โมเน่เอ่ยขึ้นและลุกขึ้นมาจากเตียงพร้อมกับใช้สองแขนเรียวคล้องคอชายหนุ่มไว้หลวมๆ "เธอหมายถึงอะไร? " เขาเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองเธอนิ่งๆ "ฉันจะซื้อนายมานอนกับฉันนายคิดเท่าไหร่" "เธอพูดอะไรของเธอ" ________________________________________________________ กรี๊ดดดด ยัยน้องหนูเป็นผู้หญิงนะลูกจะไปขอซื้อผู้ชายแบบนี้ไม่ได้
Bab terbaru
มาเฟียคลั่งรัก สเปค
ณ ชายหาดเวลา 18.10 น."อ้าวสายน้ำมาแล้วหรอ" นิวตันที่กำลังย่างอาหารทะเลและบาร์บีคิวเอ่ยถามสายน้ำเมื่อเห็นว่าเธอพึ่งเดินมาถึงชายหาด"อืมโทษทีนะนอนเพลินไปหน่อย" สายน้ำเอ่ยขึ้นพร้อมกับยิ้มให้นิวตันก่อนจะเดินไปหาเอลลี่และเอ่ยถามถึงเพื่อนรักเธออีกคน"แล้วเมลเบิร์นหละ""คุยโทรศัพท์กับพี่ธามอยู่ตรงนู้น" เอลลี่ที่กำลังยืนกินบาร์บีคิ้วอยู่เอ่ยพร้อมกับชี้นิ้วไปทางเมลเบิร์นที่นั่งคุยโทรศัพท์อยู่ตรงโขดหินไม่ไกลจากพวกเธอมากนักแต่ก็ไกลพอที่จะไม่ได้ยินว่าเธอคุยอะไร"มันไม่ได้บอกพี่ธามหรอว่ามานี้? ""ไม่รู้มันวะกูก็ไม่ได้ถาม อะนั้นมันเดินมานั้นละ""มึงได้บอกพี่ธามไหมว่าจะมานี้" สายน้ำเอ่ยถามเมลเบิร์นทันทีที่เมลเบิร์นเดินมาถึงพวกเธอ"บอก แต่บอกไม่หมด""มึงบอกว่าไร เหนียวชะมัด" เอลลี่เอ่ยถามพร้อมทั้งพยายามกัดปลาหมึกให้ขาด"บอกว่าจะมาทะเลกับพวกมึง""มึงไม่ได้บอกหรอว่ามีคนอื่นด้วย" สายน้ำเอ่ยถามต่ออย่างสงสัย"หึ ถ้าบอกแบบนั้นกูจะได้มาหรอถ้าได้มาพี่เขาก็คงตามมาด้วยแต่ตอนนี้เขารู้แล้ว" เมลเบิร์นเอ่ยบอกสายน้ำอย่างทำหน้าเซงๆ ก่อนจะลากเก้าอี้ออกมานั่งแย่งบาร์บีคิวที่เอลลี่เอามา"อีนี้แย่งกู ไม่ไปหยิบเอง""ขี
มาเฟียคลั่งรัก ชอบไหม
- เช้าวันต่อมา -ณ มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง Lบรรดารถยนต์คันหรูของนักศึกษากลุ่มนึงจอดเรียงรายกันอยู่บริเวณหน้าคณะบริหารในมหาวิทยาลัยเอกชันชื่อดัง"อีน้ำเอาของมาครบแล้วใช่ไหม" เอลลี่ที่ไปรับสายน้ำมาจากหอด้วยกันเอ่ยถามขึ้น"ครบแล้วดิ ทำไมวะ""ทำไมมึงมีกระเป๋าเป้เเค่ใบเดียวเองวะ""ก็ไปแค่ 3 วัน 2 คืนมึงจะให้กูหอบอะไรไปเยอะแยะ""ไม่เป็นไรเพื่อนถ้ามึงเสื้อผ้าไม่พอหรือพร๊อพถ่ายรูปไม่พอบอกกูกูเตรียมไปเผื่อ ทาด๊าา" เมลเบิร์นที่พึ่งลงจากรถและได้ยินบทสนทนาของเพื่อนรักทั้งสองของตัวเองก็เอ่ยขึ้นพร้อมกับกดปุ่มเปิดหลังรถของเธอที่มีกระเป๋าลากใหญ่ประมาณ 3 ถึง 4 ใบเห็นจะได้"นี้มึงเอาอะไรไปบ้างวะเนี้ย" สายน้ำเอ่ยขึ้นอย่างอึ้งกับกระเป๋าที่เมลเบิร์นเตรียมไป"อีเมล มึงกะจะไปตั้งถิ่นฐานอยู่ที่นั้นเลยรึไง" แมนนี่ที่ใส่เเว่นตาดำอันใหญ่เดินมาทางพวกเธอพร้อมเอ่ยขึ้น"อย่าให้กูได้ยินใครมาขอยืมพร๊อพถ่ายรูปกูนะยะ" เมลเบิร์นเอ่ยพร้อมทำหน้าเชิดใส่เพื่อนๆ อย่างหยอกล้อ"โอ้โห อีบุ้งกี้มึงแต่งตัวขนาดนี้กะพอไปถึงปุ๊บมีผัวเลยว่างั้น" เอลลี่เอ่ยถามบุ้งกี้ที่เดินมากับแมนนี่ด้วยเพราะวันนี้ชุดที่เธอใส่นอกจากจะนุ่งน้อยห่มน้อย
มาเฟียคลั่งรัก อยากให้อยู่ต่อnc
สายน้ำครางออกมาทั้งๆ ที่ปากของเธอยังคงอมแก่นกายของแอสตันไว้อยู่เพราะอยู่ดีๆ แอสตันก็ตวัดลิ้นเลียร่องสวาทของเธออย่างไม่ทันได้ตั้งตัวแผล็บๆ จ๊วบๆอ๊อก อ๊อกๆ"อื้ม~ " สายน้ำครางไปด้วยพร้อมกับก้มหน้าอมแก่นกายของแอสตันขึ้นลงอย่างบ้าคลั่งเพราะความเสียวจากปลายลิ้นของแอสตันที่ตวัดไปมาทำให้เธอเสียวจนต้องหาที่ลง"ซี๊ดอ่าา อย่างั้นและสายน้ำ" แอสตันเอ่ยอย่างเสียวซ่านก่อนจะใช้ลิ้นสากเลียติ่งคริสตัลของร่างบางต่อ"อื้อออ อ้าาาาา" สายน้ำกรีดร้องขณะที่อมของแอสตันไว้อยู่เพราะเธอไปถึงจุดสุดยอดแล้วพร้อมกลับน้ำของเธอที่ไหลเยิ้มเต็มปากของแอสตันเพราะเขาเร่งจังหวะการเลียและใช้ปากบดขยี้อย่างหนักหน่วงจนสายน้ำทนไม่ไหวเสร็จคาปากของเขาอ๊อกๆๆสายน้ำที่เสร็จสมไปก่อนแล้วก็เร่งจังหวะการดูดอมแก่นกายของแอสตันให้เร็วขึ้นราวกับว่ามันเป็นไอติมแท่งโปรดที่เธออยากจะรีบดูดกินให้มันหมดแจ๊บๆ แผล็บๆแอสตันที่ใช้ปากจนสายน้ำเสร็จสมไปแล้วก็ยังไม่วายที่จะตวัดเลียติ่งคริสตัลและกลีบกุหลาบของเธออย่างหลงไหลก่อนจะเริ่มแหย่นิ้วนางและนิ้วกลางเข้าไปยังรูสวาทของเธอขณะเขาตวัดเลียด้วยยิ่งทำให้ร่างบางของสายน้ำผงกหัวดูดแก่นกายของเขาแรงมากขึ้น
มาเฟียคลั่งรัก วันสุดท้ายnc
- วันสอบวันสุดท้าย -ณ มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง L"โอ้ยยสอบเสร็จสักที" เอลลี่เอ่ยขึ้นอย่างโล่งอกเมื่อสอบวิชาสุดท้ายเสร็จ"วันนี้ก็วันสุดท้ายแล้วสิมึงกับพี่แอสตัน" เมลเบิร์นเอ่ยและหันมาทางสายน้ำ"อืม" สายน้ำเอ่ยตอบเมลเบิร์นสั้นๆ ด้วยใบหน้าที่หงอยลง"ไปฉลองกันดีไหม" เมลเบิร์นเอ่ยขึ้นพร้อมกับกอดคอสายน้ำ"ที่ไหนดี กูก็อยากไปปลดปล่อยบ้าง" เอลลี่เอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้น"พวกมึงไปกับพวกกูปะจ๊ะ นี้พวกกูนัดกันไปทะเลหลังสอบเสร็จ" เพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งที่พึ่งเดินออกมาจากห้องสอบเอ่ยขึ้น"ทะเลที่ไหนยะอีแองจี้" เอลลี่เอ่ยถามความจริงกลุ่มพวกเธอกับกลุ่มแองจี้ค่อนข้างที่จะสนิทกันในระดับหนึ่งเลยทีเดียวแต่แค่ไม่ค่อยจะได้ไปไหนมาไหนด้วยกันแค่นั้น"เกาะเสม็ดยะ" แอจจี้เอ่ยขึ้น"อยากจะเสร็จทุกรายบ้าง อร๊าย" เพื่อนอีกคนนึงของแอจจี้ที่ชื่อบุ้งกี้กับแมนนี่เอ่ยขึ้นพร้อมกันพร้อมทำท่าดี๊ด๊า"แล้วมีใครบ้างวะ" เมลเบิร์นเอ่ยถาม"มีกู อีแมนนี่แล้วก็อีบุ้งกี้" แอจจี้เอ่ยพร้อมกับผลายมือไปทางเพื่อนๆ บุ้งกี้เป็นคนน่ารักที่เน้นไปทางสายฮากับแมนนี่สาวประเภทสองที่แต่งตัวเปรี้ยวซ่าสุดในคณะ"เอาไงไปไหมอีน้ำ" เอลลี่หันมาเอ่ยถามสายน้ำ
มาเฟียคลั่งรัก ขย่มnc
"ขยับสักทีสิเธอจะทรมารฉันจนตายเลยรึไง" แอสตันเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าเหยเกจากความเสียวซ่านที่ภายในรูสวาทของสายน้ำตอดรัดเขาไม่หยุดแต่เจ้าตัวกับไม่ยอมขยับสะโพกสักทีมือหนาของแอสตันจับรั้งเอวของสายน้ำเอาไว้ก่อนจะเริ่มเป็นฝ่ายขยับสะโพกสวนเข้าออกรูสวาทของเธอเองอย่างทนไม่ไหวตับ ตับ ตับ!"อื้ม~ " สายน้ำเม้นปากแน่นพยายามไม่สงเสียงออกมา"ขย่มฉันแรงๆ สายน้ำ" แอสตันเอ่ยเสียงกระเส่าพร้อมกับปล่อยมือที่รั้งเอวบางไว้ออกเลื่อนขึ้นไปบีบขยำเต้านมอวบอิ่มของคนตัวเล็กที่ตอนนี้กระเพื่อมขึ้นลงไปตามแรงกระแทกตับ ตับ ตับ!ส่วนสายน้ำที่พอเริ่มเสียวก็ขย่มท่อนเอ็นร้อนของแอสตันอย่างขึ้นสุดลงสุดเพราะยิ่งเธอขม่นแรงเเละเร็วเท่าไหร่เธอก็ยิ่งจุกเสียวขึ้นเท่านั้น"โอ้วว อย่างงั้นและสายน้ำเร็วอีก" แอสตันเอ่ยออกมาเสียงกระเส่าก็จะทิ้งหัวลงบนหมอนใบใหญ่แล้วมองดูคนตัวเล็กดำเนินบทรักตับ ตับ ตับ!!"อื้มมม อ้ะๆๆ " สายน้ำครางออกมาเสียงกระเส่าอย่างไม่เป็นคำเพราะขาที่ถ่างอยู่เพื่อนั่งขย่มท่อนเอ็นของเธอเริ่มสั่นเทาเพราะความเสียว"ซี๊ดด อ่าาสายน้ำ" แอสตันครางออกมาพร้อมทั้งใช้นิ้วเรียววนๆ ที่ติ่งคริสตันของร่างบางเพื่อเพิ่มความเสียวให้กั
มาเฟียคลั่งรัก สิ้นสุดสัญญา
- 3 วันผ่านไป -อาการป่วยของแอสตันก็เริ่มดีขึ้นจนใกล้จะหายแล้วในช่วงที่เขาป่วยสายน้ำคอยดูแลเช็ดตัวและป้อนยาให้แอสตันด้วยปากตามคำสั่งของแอสตันตลอดไม่งั้นเขาจะไม่ยอมกินและสายน้ำก็ห้ามไม่ให้เขาไปทำงานหรือไปข้างนอกเลยเพราะมันจะทำให้หายไข้ได้ช้าลง"พี่แอสตัน" สายน้ำสะกิดแขนของแอสตันที่นอนหลับอยู่เบาๆ เพื่อปลุกให้เขาตื่น"ตื่นมากินข้าวก่อนจะได้กินยาเย็นแล้วนะ" สายน้ำเอ่ยขึ้นพร้อมกับวางถ้วยข้าวต้มร้อนๆ ไว้โต๊ะข้างหัวเตียง"อืม" แอสตันที่ตื่นมาหน้าตางัวเงียมองดูสายน้ำด้วยใบหน้าเรียบเฉย"ไข้ลดลงเยอะแล้วนิ" สายน้ำเอ่ยพร้อมกับเอามือแตะหน้าฝากของแอสตันเบาๆ"ก็ได้พยาบาลดี นี่น้องชายฉันก็สดชื่นขึ้นแล้วนะพร้อมปะทะแล้ว" แอสตันเอ่ยพร้อมกันยิ้มเจ้าเล่ห์"ไม่สบายก็ยังจะทะลึ่งอีกนะ ฉันก็ขอให้นายหายให้ทันแล้วกัน" สายน้ำเอ่ยขึ้นพร้อมกับเอ่ยประโยคหลังด้วยเสียงที่แผ่วลง"ทำไม? ทันอะไร" แอสตันเอ่ยถามสายน้ำด้วยเสียงเรียบและคิ้วทั้งสองข้างของเราเริ่มผูกโบมองไปที่สายน้ำอย่างต้องการคำตอบ"ก็อีก 3 วันฉันจะสอบเสร็จแล้วพอสอบเสร็จก็หมดสัญญาที่ฉันจะต้องเป็นเด็กพี่แล้ว" สายน้ำเอ่ยกับแอสตันเพื่อเตือนว่าเวลาของเธอและเขาใ
Anda juga akan menyukai
