“หอบลูกชู้ของเธอออกไป” เขาไล่เธอกับลูกเพราะเข้าใจผิดคิดว่าเธอสวมเขาเอาเด็กคนนั้นที่เป็นลูกชู้หลอกเขามาโดยตลอด สามีที่แสนดีในวันนั้นกลายเป็นซาตานร้ายเพียงเพราะเชื่อคนอื่น ×ไม่นอกกายไม่นอกใจ
View More- พ่อของหลินหลิน
“ฉันขอโทษในวันนั้นที่ทำให้นายต้องทุกข์ทรมานมาเกือบ 3 ปีทำให้นายเกือบตายเพราะถูกพวกนั้นแทงโดยที่ฉันไม่สามารถช่วยนายได้ แต่หลังจากนี้ฉันจะชดใช้ให้นายทุกอย่างมาเป็นลูกชายของฉันอีกคนนะธารามลูก ” เมื่อ 4 ปีก่อนพ่อของหลินหลินรู้จักกับธารามเพราะธารามคือลูกของคนขับรถให้เขา ด้วยความบังเอิญที่พ่อของธารามปวดท้องธารามจึงไปขับรถให้กับพ่อของหลินหลินแทน
อุบัติเหตุที่เกิดขึ้น
-ธารามนายช่วยรับผิดแทนฉันก่อนได้ไหม ฉันขับรถชนคนตายในตอนนี้บริษัทของฉันกำลังมีชื่อเสียงถ้าเกิดข่าวนี้หลุดออกไปทุกคนรู้ว่าฉันขับรถชนคนตายเรื่องมันต้องไม่จบแค่นี้แน่ นายช่วยรับผิดแทนฉันหน่อยได้ไหมฉันสัญญาว่าจะช่วยนายออกมา
หึ! ก็เป็นเพียงคำพูดลอยลมเขาไม่รักษาสัญญาปล่อยให้ธารามติดคุกนานถึง 3 ปีหลังจากพ้นโทษเพิ่งจะมารับผิดชอบแต่การรับผิดชอบของเขานั้นก็ดีไม่น้อย พ่อของหลินหลินยื่นข้อเสนอให้กับธารามมาเป็นลูกเขยและบอกว่าจะยกทุกอย่างให้ดูแลรวมทั้งลูกสาวคนเดียวของเขาด้วย หลังจากที่ธารามรับข้อเสนอยอมรับคำขอโทษก็ได้แต่งงานกับหลินหลินผู้หญิงที่เอาแต่ใจใช้แต่เงินไม่คิดแม้แต่จะช่วยแบ่งเบาภาระผู้เป็นพ่อ
“ธาราม”
นายธาราม เกษมวิบูลย์ อายุ 30 ปี สูง 179 ซม. น้ำหนัก 73 กก.ใบหน้าคมจมูกโด่งขึ้นเป็นสันในแววตาดังกับนกเหยี่ยวหล่อเหลาเหมือนดั่งลูกครึ่ง
คำพูดที่ลอยลมของเขามันทำให้ธารามต้องสูญเสียแม่ ไม่มีโอกาสแม้แต่จะได้ทำหน้าที่ลูกในวันสุดท้าย ต้องอยู่ในคุกรับรู้เพียงข่าวของแม่ที่หัวใจวายหลังจากที่รู้ว่าลูกชายสุดที่รักติดคุกส่วนผู้เป็นพ่อเครียดจนเส้นเลือดในสมองแตก กลายเป็นเจ้าชายนิทานนอนติดเตียงอยู่ที่โรงพยาบาล คิดหรอว่าในสิ่งที่คุณให้นั้นมันจะพอกับชีวิตของคนคนหนึ่งที่ต้องสูญเสียความสุขสูญเสียแม่ไป “ฉันเจ็บยังไงลูกสาวของคุณก็ต้องเจ็บแบบนั้นด้วยเช่นกัน”
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของฉันสามีฉันเปลี่ยนไปไม่สนใจฉันและยังมีผู้หญิงคนอื่นที่บอกว่าเป็นคนรักเก่า คนรักเก่าหรอ คำพูดทุเรศมาบอกคนรักเก่าแล้ว4ปีเธอยอมมาได้ไง ส่วนเขาไม่สนใจในคำพูดของฉันเลยสักนิดเขาเชื่อแต่ผู้หญิงคนนั้นต่อให้เธอจะใส่ร้ายฉันเขาก็ยังหลับตาเชื่อ”
หลินหลินเธอถูกพ่อของเธอเลี้ยงมาด้วยความทะนุถนอมและความรักเธอมีพ่ออยู่เพียงคนเดียวหลังจากเรียนจบและบินกลับไทยก็เพราะเชื่อพ่อยอมแต่งงานกับคนที่พ่อหาให้โดยที่ไม่รู้ว่าเขาคือใครมาจากไหนเมื่อเธอแต่งงานกับเขาความรักที่เกิดขึ้นก็เริ่มเมากขึ้นเรื่อยๆ แต่หลินหลินก็ยังคงเอาแต่ใจเที่ยวกับเพื่อนดื่มสนุกกลับบ้านดึกแต่กลับบ้านมาในทุกๆครั้งจะเจอสามีที่รอนอนพร้อมกันอยู่แบบนั้นมา 4 ปี มีลูกด้วยกัน 1 คนอายุ 2 ขวบ หลินหลินละเลยความเป็นแม่ยังคงเที่ยวให้พี่เลี้ยงดูแลลูกชาย จนกระทั่งในวันนี้มาถึงวันที่พ่อของเธอจากไปกะทันหันและทุกอย่างเปลี่ยนไปกระทันหันด้วยเช่นกัน สามีที่เคยแสนดีกลายเป็นสามีแสนร้ายพูดแต่คำว่าหย่าและต้องการหย่ากับเธอวันละ 100 รอบ
- ไม่มีทางที่เธอจะหย่าให้กับเขา หลินหลินไม่รู้ความจริงตั้งแต่แรกว่าเขามาแก้แค้นคิดว่าเขาโกรธที่เธอเที่ยวในตอนกลางคืนเอาแต่ใจตัวเอง ในตอนที่พ่ออยู่เขาคงประชดเราแต่จริงๆแล้วเขายังคงแค้นกับเรื่องราวที่ผ่านมา ไม่ใช่แค่นั้นยังมีคนนอกผู้เป็นน้องชายต่างสายเลือดของพ่อเธอจ้องแต่จะเอาสมบัติและทุกอย่างที่เป็นของเธอ และความบังเอิญลูกสาวของน้องชายต่างสายเลือดพ่อเธอนั้นเป็นคนรักเก่าสามี หรือจะเรียกว่าถ่านไฟเก่าฟุ้งขึ้นก็ได้ กับผู้หญิงคนนั้นเขาดูทะนุถนอมทั้งคำพูดและการกระทำ แต่สำหรับเราผู้ที่ขึ้นชื่อว่าภรรยาถูกต้องตามกฎหมายเขาใช้ถ้อยคำตะคอกและการกระทำรุนแรงใส่ทุกๆครั้งที่เจอ
- หย่าหรอไม่หรอกเขาก็แค่โกรธในสิ่งที่เราทำไม่ดีกับเขาตอนนั้นเท่านั้นเอง ฉันจะทำทุกอย่างให้เขากลับมารักฉันให้ได้ฉันจะทำทุกอย่างให้ครอบครัวของเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ว่าใครหน้าไหนที่เข้ามาขวางฉันจะสู้กลับ
💫🔥 หลินหลิน
นาง พรรณิภา เกษมวิบูลย์ อายุ 27 ปี สูง 165 ซ.ม.น้ำหนัก 49.กม.ใบหน้าสวยหมวยอึ่มเป็นคนแรงๆไม่ยอมใครเอาแต่ใจตัวเองเธอต้องถูกเสมอ
“ปะป๊ามามี๊ ไม่ทะเลากัน”
💫🔥น้องณธี
เด็กชายณธีทร เกษมวิบูลย์ อายุ 2 ขวบ. ที่กำลังหัดพูดหัดจำน่ารักใบหน้าคล้ายกับพ่อของเขาราวกับฝาแฝด
📌🔥 กดใจเพิ่มเข้าชั้นกันเยอะๆนะแม่ ถ้าคอมเม้นท์เยอะลงตอนต่อไปเลยนะจ๊ะ 🙏
บทที่ 3หลังจากเมื่อคืนนี้เขาบังคับให้เธอกลับออกมาจากโรงพยาบาลเพราะว่าไม่พอใจหมอคิมแต่พอถึงบ้านสามีของเธอแทบไม่เหลียวแลและไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บแค่ไหน และเขาก็ไม่ได้นอนห้องเดียวกับเธอธารามไปนอนกับลูก เรือนร่างบางนอนบิดไปมาบนเตียงไปหน้าเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อและมีเสียงครวญครางออกมาพร้อมกับมือทั้งสองข้างไขว่คว้าไปข้างหน้าเหมือนกับจะดึงอะไรบางอย่าง"เฮือก คุณพ่อ แฮกๆ" คนตัวเล็กยกมือจับหน้าอกของตัวเองหลังจากที่ตื่นจากฝันร้าย เธอหายใจหอบเหนื่อยจนตัวโยกสะดุ้งพรวดตื่นขึ้นและร้องเรียกถึงคนเป็นคุณพ่อ เรื่องราวในความฝันที่เธอฝันถึงนั้นมันเหมือนกับความจริงมากๆ หลินหลินที่นั่งนึกถึงความฝันอยู่สักพักยกมือกุมหัวของตนเองลูบเข้าที่ใบหน้า "มันก็แค่ความฝันสามีของเธอเขาอาจจะโกรธในสิ่งที่เธอทำกับเขาไว้" หลินหลินยังคงปักใจเชื่อว่าธารามไม่ได้โกรธแค้นเหมือนกับที่ปากพูดอาจจะโกรธตอนที่เธอเคยเอาแต่ใจตอนที่พ่อของเธอยังมีชีวิตอยู่ เมื่อหลินหลินลุกขึ้นรีบอาบน้ำแต่งตัวลงมาด้านล่างเพื่อจะมาหาลูกชาย แต่พอลงมาด้านล่างเห็นผู้หญิงคนอื่นกำลังนั่งทานข้าวอยู่กับสามี ไม่พอยังมีผู้ชายที่หน้าตาคุ้นๆ นั่งอยู่ด้วย"อายศ อามาอยู่ท
บทที่ 2 หลังจากที่รถจอดหน้าบ้านของนิตาธารามมาส่งเธอแต่ยังไม่ยอมลงรถ นิตาหันไปมองธารามแล้วพุ่งตัวกอดทันที ใบหน้าออดอ้อนซบลงที่แขนแกร่งเบาๆ"นิตาอย่าทำแบบนี้" ธารามถอนหายใจจับแขนของนิตาออกจากคอตัวเอง ถึงแม้เธอคืออดีตคนรักแต่เขาไม่เลวพอที่จะมีอะไรกับคนผู้หญิงอื่นทั้งที่ยังไม่หย่า"ทำไมคะธาราม เรารักกันไม่ใช่หรอคะตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านมา นิตาเชื่อว่าคุณรักนิตามาโดยตลอด" ธารามยิ้มให้กับนิตาเขายกมือลูบหัวของหญิงสาวเบาๆ ใบหน้าของธารมที่ส่งยิ้มให้นั้นดูมีบางอย่างที่ไม่กล้าจะพูดกับเธอ"ใช่ผมรักคุณมาโดยตลอด แต่ผมยังไม่ได้หย่ากับหลินหลินซึ่งผมไม่อยากบาป โดยการมีชู้เข้าใจผมนะนิตา จะเลวอย่างไงก็ไม่ควรสวมเขา" ธารามอ้างกับนิตาว่าตัวเองนั้นยังไม่ได้หย่ากับหลินหลินเพื่อปฏิเสธความสัมพันธ์ที่จะเกิด"ก็ได้ค่ะ แล้วเมื่อไรคุณจะหย่ากับหลินหลินสักที ในเมื่อพ่อของเธอก็ตายไปแล้ว คุณได้ทุกอย่างมาแล้ว คุณรออะไรอีก" ใบหน้าน้อยจ้องมองด้วยสายตาที่เคร่งครัดรอคำตอบจากคนรักว่าเมื่อไร เขาจะหย่าเพื่อที่ตัวเองจะได้เข้าไปแทนที่"หลินหลินเข้าโรงพยาบาลเพราะเป็นลม ผมจะต้องรีบกลับบ้านลูกของผมอยู่คนเดียว เอาไว้เราค่อยคุยกัน
บทที่ 1 หลินหลินสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอลุกขึ้นยืนเตรียมที่จะเดินกลับขึ้นไปบนห้องแต่ต้องหยุดชะงักด้วยที่สามีของตนเองนั้นเดินลงมา เขาเปลี่ยนชุดใหม่เขากำลังจะออกไปไหน?ปกติแล้วธารามจะไม่ออกจากบ้าน ทั้งกลิ่นน้ำหอมกลิ่นโคโลญจน์ฟุ้งไปทั่วเขาได้เพียงแต่หันมองเธอแค่แป๊บเดียวในสายตาของเขาเหมือนกับไม่มีเธออยู่ในนั้นเลยสักนิด ขณะที่ธารามเดินผ่านหลินหลินเขาไม่ทักเธอแม้แต่คำเดียว "คุณจะไปไหนคะ" เธอคว้าจับแขนของสามีตนเองแต่เขานั้นดึงมือเธอออก สายตาคู่นั้นดูรังเกียจเมียตัวเองซะเหลือเกิน "เมื่อก่อนนี้เธอไปไหนฉันเคยถามเธอหรือเปล่าหลินหลิน" เมื่อก่อนนี้ในตอนที่คุณพ่ออยู่หลินหลินออกไปเที่ยวไปดื่มกับเพื่อน เขาไม่เคยแม้แต่จะขัดมีแต่รอให้ภรรยากลับบ้าน แต่เขาก็ไม่เคยเรียกชื่อเราห้วนๆแบบไร้ความสัมพันธ์แบบนี้"ทำไมคุณถึงทำตัวห่างเหินกับหลินหลินแบบนี้ เราเป็นสามีภรรยากันนะ" ใบหน้าน้อยจ้องมองสามีด้วยสายตาอ้อนวอน เมื่อก่อนนี้เธออาจจะทำผิดและเอาแต่ใจตัวเองออกไปเที่ยวไม่สนใจสามี มีพ่อที่คอยหนุนหลังและให้เงินใช้แบบไม่ขาดมือ ชีวิตที่ไม่ต้องหาเงินเองมีเงินอยู่ในบัตรมากมายที่สามารถซื้ออะไรก็ได้ จะวีนจะเหวี่ยงก็ไม่มี
บทนำ งานเลี้ยงต้อนรับท่านประธานคนใหม่จัดขึ้นยิ่งใหญ่สมกับฐานะและหน้าตาของเขา ผู้ชายที่ยืนอยู่บนเวทีเตรียมกล่าวขอบคุณแขกในงานนี้คือสามีของเธอ ใบหน้าสวยฉีกยิ้มหวานเตรียมที่จะเดินขึ้นเวทีแต่ต้องหยุดชะงัก ปลายตาของแขกในงานต่างพากันเหลียวมองหญิงสาวแปลกหน้าที่เดินขึ้นไปเสียก่อน "ท่านประธานคะ ไม่ทราบว่าคนที่ขึ้นไปอยู่บนเวทีนั้นเป็นใครแล้วทำไมคุณหลินหลินถึงไม่ขึ้นไปอยู่ตรงนั้นล่ะคะ" เหล่านักข่าวและบุคคลที่มาร่วมงานต่างพากันงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จ้องมองหลินหลินอย่างที่หญิงสาวคนนี้เอ่ยพูด ที่ตรงนั้นต้องเป็นของเธอผู้ดป็นภรรยาเขาสิแต่กลับเป็นของผู้หญิงคนอื่นได้อย่างไรหลินหลินผู้ที่ไม่เคยยอมใครเดินตรงเข้ามาด้วยความสวยสง่าเรือนร่างบางเผยถึงความเซ็กซี่และจัดจ้านด้วยชุดแดงปากแดงเดินตรงขึ้นไปบนเวที เธอเดินแทรกเข้าไประหว่างผู้หญิงคนนั้นกับสามีตัวเองใบกน้าสวยฉีกยิ้มหวานให้สื่อมวลชลและแขกร่วมงาน แต่ภายใต้รอยยิ้มนั้นโกรธจนกัดฟันเสียงดังกรวดๆ"ดิฉันมาแล้วค่ะ สามีของฉันได้เป็นประธานคนใหม่แทนคุณพ่อดิฉันจะไม่มาแสดงความยินดีได้ยังไงคะ ต้องขอบคุณพี่ๆ นักข่าวมากเลยนะคะที่นึกถึงหลินหลิน" ในแววตาคู่นั
- พ่อของหลินหลิน “ฉันขอโทษในวันนั้นที่ทำให้นายต้องทุกข์ทรมานมาเกือบ 3 ปีทำให้นายเกือบตายเพราะถูกพวกนั้นแทงโดยที่ฉันไม่สามารถช่วยนายได้ แต่หลังจากนี้ฉันจะชดใช้ให้นายทุกอย่างมาเป็นลูกชายของฉันอีกคนนะธารามลูก ” เมื่อ 4 ปีก่อนพ่อของหลินหลินรู้จักกับธารามเพราะธารามคือลูกของคนขับรถให้เขา ด้วยความบังเอิญที่พ่อของธารามปวดท้องธารามจึงไปขับรถให้กับพ่อของหลินหลินแทน อุบัติเหตุที่เกิดขึ้น-ธารามนายช่วยรับผิดแทนฉันก่อนได้ไหม ฉันขับรถชนคนตายในตอนนี้บริษัทของฉันกำลังมีชื่อเสียงถ้าเกิดข่าวนี้หลุดออกไปทุกคนรู้ว่าฉันขับรถชนคนตายเรื่องมันต้องไม่จบแค่นี้แน่ นายช่วยรับผิดแทนฉันหน่อยได้ไหมฉันสัญญาว่าจะช่วยนายออกมา หึ! ก็เป็นเพียงคำพูดลอยลมเขาไม่รักษาสัญญาปล่อยให้ธารามติดคุกนานถึง 3 ปีหลังจากพ้นโทษเพิ่งจะมารับผิดชอบแต่การรับผิดชอบของเขานั้นก็ดีไม่น้อย พ่อของหลินหลินยื่นข้อเสนอให้กับธารามมาเป็นลูกเขยและบอกว่าจะยกทุกอย่างให้ดูแลรวมทั้งลูกสาวคนเดียวของเขาด้วย หลังจากที่ธารามรับข้อเสนอยอมรับคำขอโทษก็ได้แต่งงานกับหลินหลินผู้หญิงที่เอาแต่ใจใช้แต่เงินไม่คิดแม้แต่จะช่วยแบ่งเบาภาระผู้เป็นพ่อ “ธาราม”นายธาราม เกษ
Comments