บทที่ 117

>>{"ใช่พี่ไหมครับที่ไปคุยงานกับบริษัทณดล"}

{"ใช่..ถามทำไม"}

>>{"พี่ช่วยยกเลิกสินค้ากับบริษัทนั้นได้ไหมครับ"}

{"โปรเจคไหน?"}

>>{"โปรเจคใหม่เรื่องนำเข้าสินค้าจากต่างประเทศ"}

{"ทำไมถึงจะให้พี่ยกเลิกสัญญา รู้ไหมว่ารายได้ที่บริษัทเราจะได้รับเป็นเงินเกือบร้อยล้านเลยนะ"}

>>{"เท่าไรผมไม่สนใจหรอก พี่ช่วยยกเลิกที"}

{"ไม่ได้!"} เจ้าสมุทรถึงกับกุมศีรษะก่อนที่จะวางสายไป ปวดหัวกับไอ้เจ้าน้องชายคนนี้มาก มันน่าจะเรียนต่อปริญญาเอกไปเลย

ก๊อก ก๊อก

"มีอะไร" หญิงสาวยังไม่อนุญาตประตูห้องก็เปิดเข้ามาก่อน "คุณเข้ามาทำไม" ทีแรกเธอคิดว่าเลขา

"ปวดหัวเหรอ" เข้ามาก็เห็นเธอนั่งกุมขมับอยู่

"ฉันปวดหัวกับคุณนี่แหละ"

"ผมโทรไปหาเจ้าหมอแล้วนะ" วางสายจากพี่ชายเขาก็โทรทางไกลไปหาเพื่อนที่เป็นหมอ

"จริงหรือคะ"

"ไม่ไล่ผมออกไปแล้วเหรอ"

"คุณก็อย่ามากวนประสาทฉันสิ"

"กวนประสาทเลยเหรอ"

"ไหนคุณบอกจะพูดเรื่องคุณหมอไงรีบพูดมาสิคะ"

"มันบอกว่าอาทิตย์หน้า..."

"อาทิตย์หน้าทำไมคุณก็พูดมาให้จบสิ"

"ยิ้มก่อนสิ"

"หน้าฉันเหมือนคนอารมณ์ดีนักหรือไงคะ" จะเรียกว่าเธอรับผิดชอบทุกอย่างทั้งบ้านและบริษัทเลยก็ได้ ต้องหางานป้อนเข้าบริษัทแถม