Share

บทที่ 614

Author: ทองประกาย
จวนตระกูลเสวีย

เสวียหลิงนอนแน่นิ่งอยู่บนเตียง ริมฝีปากแห้งผาก ใบหน้าแดงจัดผิดธรรมดา เหงื่อเย็นซึมทั่วหน้าผาก ร่างทั้งร่างอ่อนแรงและซูบซีด ประหนึ่งพึ่งฟื้นจากป่วยหนัก

เขาหลับตาแน่น เงี่ยหูฟังเสียงจากภายนอกด้วยจิตใจจดจ่อ มิให้มีสิ่งใดเล็ดรอดผ่านโสตประสาทไปได้

“คุณชาย!” ลุงจ้าวรีบเปิดประตูเข้ามา กระซิบเบา ๆ ข้างหูเสวียหลิงว่า “บ่าวเพิ่งปีนขึ้นไปบนหลังคา เห็นรถม้าขององค์หญิงมุ่งหน้ามาทางนี้ขอรับ”

“เมื่อบ่าวเห็นก็รีบมาบอกท่านโดยพลัน คะเนว่าอีกไม่นานก็จะมาถึงหน้าประตูแล้วขอรับ”

เสวียหลิงลืมตาช้า ๆ เอ่ยว่า “ยกเตาผิงออกไปหนึ่งเตา แล้วนำหม้อยาที่เตรียมไว้เข้ามา”

ในห้องมีเตาผิงอยู่สองเตา ลุงจ้าวยกออกไปหนึ่งเตา แล้วนำหม้อยาวางไว้ข้างเตียง ภายในมีเศษยาเหลืออยู่ราวครึ่งหม้อ สีดำคล้ำ ส่งกลิ่นขมเกินบรรยาย

เสวียหลิงหยิบยาใส่ปากเต็มกำมือ ความขมรุนแรงจนทำให้ใบหน้าบิดเบี้ยว จนเกือบอาเจียนออกมา

เขาฝืนกลั้นความรู้สึกคลื่นเหียนเอาไว้ เคี้ยวยาช้า ๆ แล้วกลืนมันลงไป

เมื่อทำเช่นนี้ ไม่เพียงแต่ร่างกายจะคลุ้งไปด้วยกลิ่นยา ใบหน้าของเขาก็ยิ่งดูย่ำแย่กันเข้าไปใหญ่

ตั้งแต่เมื่อวาน เขาไม่ได้แตะต้องน้ำแม้แต่ห
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 626

    ไม้เซียมซีไร้ซึ่งตัวอักษร ดูไม่ต่างจากไม้ไผ่ธรรมดา เจียงซุ่ยฮวนจึงยื่นให้พระน้อยดู ถามว่า “พระอาจารย์น้อย มีผู้ใดจงใจนำไม้เปล่ามาใส่ไว้หรือ”พระน้อยยิ้มพลางส่ายหน้า “ท่านผู้มีจิตศรัทธา นี่หาใช่ไม้ไผ่ธรรมดาไม่ แต่คือเซียมซีไร้อักษร”“เซียมซีไร้อักษรนี้หมายความว่าอย่างไร เป็นลางดีหรือร้ายกัน”“เรื่องนี้ต้องขึ้นอยู่กับตัวท่านเอง” พระน้อยยื่นพู่กันให้เจียงซุ่ยฮวน “ท่านจะกำหนดความหมายด้วยปลายพู่กันนี้”“ทำเช่นนี้ได้ด้วยหรือ” เจียงซุ่ยฮวนรับพู่กันมา พลางถามด้วยความแปลกใจ“เซียมซีนี้ พระมหาเถระฮุ่ยทงเป็นผู้ใส่ไว้ด้วยองค์เอง มีเพียงหนึ่งเดียวในถัง มีแต่ผู้มีวาสนาเท่านั้นจึงได้ครอบครอง และท่านก็คือผู้มีวาสนานั้น จะเขียนเช่นไรก็สุดแล้วแต่ใจท่าน” พระน้อยกล่าวด้วยรอยยิ้มเจียงซุ่ยฮวนไม่ลังเล จรดปลายพู่กันเขียนตัวหนังสือไว้หกคำ "โชคดี ดี ดี ดี ดี"เซียมซีโชคดีนี้ เป็นของนางแล้วนะ“ขอบคุณพระอาจารย์น้อยเป็นอย่างมาก” นางเก็บเซียมซีลงด้วยความพอใจ แล้วกล่าวลาพระน้อยพร้อมว่านเมิ่งเยียนขณะเดินออกมา ทั้งสองก็เห็นบัณฑิตหนุ่มที่เดินขึ้นเขามาก่อนหน้าบัณฑิตได้รับการประคองจากพระไปยังวิหารใหญ่ เขากล่

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 625

    “หากข้าได้เป็นสหายกับคุณหนูว่านจริง ๆ คงเป็นโชคลาภอันยิ่งใหญ่ของข้าแล้ว”เจียงซุ่ยฮวนกับว่านเมิ่งเยียนมาถึงวิหารใหญ่ แม้มีผู้คนมากมาย ทว่าบรรยากาศกลับสงบเงียบ คนทุกผู้มีสีหน้าเคร่งขรึมและนอบน้อมเจียงซุ่ยฮวนคุกเข่าบนเบาะฟาง หลับตาลง รำพึงภาวนาในใจว่าขอให้กู้จิ่นสามารถปราบแมงป่องพิษได้โดยราบรื่น ขอให้เสี่ยวถังหยวนเติบโตอย่างปลอดภัย ขอให้ท่านอาจารย์กลับมาอย่างสวัสดิภาพ...เมื่อนั้น นางลุกขึ้นเดินไปยังหีบทำบุญ หย่อนตั๋วเงินลงไปหนึ่งใบเพราะตั้งจิตขอพรถึงสามข้อ ควรทำบุญถวายมากสักหน่อยจึงจะสมควรว่านเมิ่งเยียนก็บริจาคเงินเช่นกัน ทั้งสองจึงค่อย ๆ เดินตามฝูงชนภายในวิหาร กลิ่นไม้หอมอบอวลทำให้ใจคนสงบนิ่งไป๋หลีและพวกไม่มีสิ่งใดอยากขอพร จึงเพียงติดตามอยู่เบื้องหลังเจียงซุ่ยฮวน เดินทอดน่องไปอย่างช้า ๆครั้นเดินได้ครึ่งทาง ว่านเมิ่งเยียนชี้ไปยังมุมหนึ่งกล่าวว่า “ดูสิ ตรงนั้นมีถังเซียมซีอยู่”ถังเซียมซีนั้นเก่าโทรมจนแทบดูไม่ได้ ผู้คนล้วนเพิกเฉยไม่สนใจ“ข้าอยากเสี่ยงเซียมซีดูสักครั้ง” ว่านเมิ่งเยียนว่า แล้วเดินไปเขย่าถังหนึ่งที ก็มีเซียมซีไม้ยาวตกลงมาว่านเมิ่งเยียนเก็บเซียมซีขึ้นอ่าน เจ

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 624

    คุณชายผู้มั่งคั่งเริ่มไม่สบอารมณ์ ตวาดว่า “พวกเจ้าจะอะไรนักหนา คนแล้วคนเล่าขวางข้าอยู่ได้”“หากมิใช่พระวัดหมิงอัน ข้าคงลงมือไปนานแล้ว เห็นแก่ผ้าเหลืองของพวกเจ้า ข้ายังอดกลั้นอยู่ รีบหลีกทางเสียเถิด!”หญิงสาวข้างกายกระทืบเท้า เบะปากกล่าวว่า “คุณชาย ไหนว่ามาไหว้พระกับข้า แล้วไยจึงจะไปตามจีบคุณหนูว่านได้”“ยอดดวงใจของข้า ข้ามีเจ้าแล้ว ยังจะแลใครได้อีกเล่า” คุณชายผู้มั่งคั่งโอบนางปลอบใจ “อีกอย่าง คุณหนูว่านน่ะหรือ ข้าจะคู่ควรได้อย่างไร”หญิงสาวใช้นิ้วเกี่ยวปกเสื้อเขาแผ่วเบา “ข้าไม่เชื่อหรอก ท่านเองก็ร่ำรวยมหาศาลดั่งเช่นเถ้าแก่ว่าน ไยจึงไม่คู่ควรกับธิดาของเขา”คุณชายได้ฟังก็หัวเราะร่า “ปากเจ้าช่างหวานเสียจริง ทว่าท่านเถ้าแก่ว่านหาใช่พ่อค้าเล็กน้อยไม่ เงินตราของเขากระจายไปทั่วแคว้นต้าหยวน เป็นหนึ่งในเศรษฐีอันดับต้นของเมืองหลวง”“หากได้สานสัมพันธ์กับเขา ธุรกิจที่บ้านข้าย่อมเจริญขึ้นเป็นสิบเท่าแน่ เมื่อถึงวันนั้นข้ายังจะต้องมาไหว้พระหาอะไรอีก แถมยังไล่ตะเพิดนางยักษ์ที่บ้านข้าออกไปได้แน่”ทั้งสองหยอกเย้ากันหน้าวัดหมิงอัน ผู้คนที่เดินผ่านต่างเหลียวมอง บางคนถึงกับส่ายหน้าถอนหายใจ ที่แท้ในส

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 623

    เจียงซุ่ยฮวนกับว่านเมิ่งเยียนเดินผ่านบัณฑิตผู้นั้น พบว่าขาทั้งสองของเขาสั่นระริก ไม่รู้ว่าเพราะเหน็บหนาวหรืออ่อนล้า หรือทั้งสองอย่างรวมกัน เสื้อผ้าตรงเข่ายังถลอกจนสีซีดจางทว่าบัณฑิตยังคงเดินด้วยจิตแน่วแน่ ก้าวขึ้นบันไดทีละขั้น ครบสิบขั้นก็คุกเข่าลงกราบอีกคราว่านเมิ่งเยียนมองบัณฑิตด้วยแววตาเวทนา “ศรัทธามั่นคงถึงเพียงนี้ มิรู้ว่ากำลังขอพรสิ่งใด”เจียงซุ่ยฮวนกล่าวพลางย่างขึ้นบันได “ผู้คนล้วนมีสิ่งที่ปรารถนา แตกต่างกันไป ทั้งในสิ่งที่ขอและความปรารถนาในใจ”ภูเขาลูกนี้ช่างประหลาดนักตอนเริ่มปีนรู้สึกเบิกบานใจ ทว่าครั้นใกล้ถึงยอดเขา จิตใจกลับบังเกิดความอยากถอดใจขึ้นอย่างฉับพลันร่างกายแม้จะเหนื่อยล้า แต่สำหรับเจียงซุ่ยฮวนหาได้เป็นปัญหา ทว่าความคิดอยากถอดใจนั้นกลับโผล่ขึ้นมาโดยไร้สาเหตุเจียงซุ่ยฮวนเอ่ยถามว่านเมิ่งเยียนข้างกาย “เจ้ารู้สึกอยากกลับลงเขาไปหรือไม่”“เจ้าก็รู้สึกหรือ” ว่านเมิ่งเยียนตกใจ “ข้านึกว่าเป็นเพราะข้าเหนื่อยเกินไปจึงไม่อยากปีนขึ้นไปต่อ”เจียงซุ่ยฮวนหันไปมองผู้คนรอบข้าง เห็นบนใบหน้าทุกผู้ล้วนมีความลังเล บ้างตัดสินใจหันหลังกลับลงเขา บ้างก็อดกลั้นฝืนใจปีนต่อไปเดิม

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 622

    เจียงซุ่ยฮวนตื่นเต้นจนแทบจะกระโดดโลดเต้น แต่แล้วก็อดรู้สึกขุ่นเคืองไม่ได้ ทำไมนางถึงเพิ่งนึกได้เดี๋ยวนี้เองนะ ช่างมิสมกับการเป็นคนหน้าเงินเอาเสียเลยไป๋หลีเห็นสีหน้าของนางเปลี่ยนไป จึงเอ่ยถามว่า “พระชายา ทรงเป็นอะไรหรือเพคะ”เจียงซุ่ยฮวนกระแอมเบา ๆ แล้วตอบว่า “ไม่มีอะไร”ครั้นเมื่อมาถึงถนนใหญ่ เจียงซุ่ยฮวนก็ราวกับเศรษฐีหน้าใหม่ผู้เพิ่งร่ำรวย เห็นสิ่งใดเป็นประโยชน์ก็กว้านซื้อทันที ไม่แม้แต่จะต่อรองราคาสักคำ แม้จะแพงไปบ้างนางก็มิสนใจของมากมายจนรถม้าบรรทุกไม่พอ นางต้องเช่ารถลากลาอีกถึงสามคัน ถึงจะขนของได้หมด และของเหล่านี้ก็สูญเงินไปถึงหนึ่งหมื่นตำลึงเงินข้าวของทั้งหมดถูกเก็บไว้ในคลังที่บ้าน ครั้นยามค่ำสงัด เจียงซุ่ยฮวนจึงแอบไปยังที่คลังนางนำของที่ซื้อมาทั้งหมดใส่เข้าไปในห้องทดลอง แล้วหยิบออกมาอีกครั้ง เช่นนี้ในห้องคลังก็จะมีชุดหนึ่ง และห้องทดลองจะเติมของใหม่ขึ้นมาเองอีกชุดหนึ่งช่างสมบูรณ์แบบต่อมา เจียงซุ่ยฮวนหยิบตั๋วเงินขึ้นมาใบหนึ่ง ใส่เข้าไปในห้องทดลอง แล้วหยิบออกมาด้วยความคาดหวังไม่นาน นางก็พบว่า ตั๋วเงินนั้นมีหมายเลขกำกับอยู่ ต่อให้เอาเข้าเอาออกซ้ำไปซ้ำมา ก็ยังเป็นหมาย

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 621

    ครั้นเมื่อลุงจ้าวออกไป ก็มิได้ปิดประตูให้สนิท ประตูจึงแง้มอยู่ องค์หญิงจิ่นอวี๋เดินไปปิดประตูแน่นหนา แล้วยังสอดกลอนด้วยเสวียหลิงมองการกระทำนางด้วยแววตาเยาะเย้ย “เรื่องที่เจ้าจะบอกมันน่าอับอายถึงเพียงนี้เลยหรือ”องค์หญิงจิ่นอวี๋ค่อย ๆ ก้มลงข้างเตียง คล้ายจัดหมอนอย่างอ่อนโยน แต่แท้จริงแล้วกระซิบที่ข้างหูเสวียหลิงว่า “ท่านพี่เสวียหลิง นี่คือการหมั้นหมายครั้งที่สองของเราแล้วนะ”“เสด็จพ่อรับสั่งไว้ว่า เมื่อราชโองการสมรสประกาศแล้ว ข้าย่อมไม่อาจถอนหมั้น และข้าก็ได้ให้สัตย์ยินยอมแล้ว”องค์หญิงจ้องลึกเข้าไปในดวงตาเขา รอยยิ้มในแววตาทำให้ผู้คนขนลุก “แต่เสด็จพ่อก็ว่าไว้ หากท่านม้วยมรณาเสีย การหมั้นหมายนี้จึงจะถือเป็นโมฆะ”“ท่านพี่เสวียหลิง ข้าไม่อยากให้เจ้าตาย แต่ข้ายิ่งไม่อยากเป็นแม่หม้าย ดังนั้นท่านจงหายดีโดยเร็วเถิดนะ”ดวงตาเสวียหลิงสั่นระริก มือทั้งสองที่วางข้างตัวกำแน่น เขาเข้าใจนัยที่องค์หญิงจิ่นอวี๋ต้องการสื่อหากเขาตายหลังสมรสกับนาง นางก็จักเป็นแม่หม้าย ดังนั้นเขามีเพียงสองหนทาง คือหายดี หรือก็ม้วยมรณาก่อนวันวิวาห์“ไฉนพระองค์จึงต้องทำถึงเพียงนี้” เสวียหลิงหัวเราะเย็นเยียบ “วิงวอน

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 620

    ม่ายตงถลึงตาใส่ไป๋หลี ลดเสียงต่ำถามว่า “พวกเจ้าบอกว่าเป็นข้ารับใช้ไม่ใช่หรือ”ไป๋หลีจ้องมองเบื้องหน้า เอ่ยอย่างองอาจว่า “พูดความจริงจะก่อความริษยา เรียกว่าข้ารับใช้จะดูถ่อมตัวกว่า”“……”องค์หญิงจิ่นอวี๋มองพวกเขา แม้รูปร่างสูงต่ำต่างกัน เพศก็ต่างกัน ทว่าล้วนมีท่าทีสง่างามสมเป็นบัณฑิต จึงเชื่อคำของเจียงซุ่ยฮวน“ข้าจะไม่อนุญาตได้อย่างไรเล่า ข้ายิ่งอยากให้มาให้มากที่สุด เพื่อจะได้รักษาโรคของท่านพี่เสวียหลิงให้หาย” องค์หญิงเอื้อนเอ่ยเสียงนุ่มนวล แต่ย้ำหนักในตอนท้ายเจียงซุ่ยฮวนถกแขนเสื้อขึ้น “ขอประทานอภัยเพคะ ขอพระองค์หลีกทางสักนิด หม่อมฉันจะตรวจชีพจรคุณชายเสวีย”องค์หญิงจิ่นอวี๋ย้ายตัวหลบไปด้านข้าง เจียงซุ่ยฮวนสบตากับเสวียหลิงเล็กน้อย ก่อนจะแสร้งทำเป็นไม่สนใจจากใบหน้าอันซูบเซียวของเสวียหลิง เห็นได้ชัดว่าเขาทุ่มเทแรงกายแรงใจเพื่อปฏิเสธการแต่งงานครั้งนี้อย่างแท้จริงระหว่างตรวจชีพจร สีหน้าของเจียงซุ่ยฮวนเคร่งเครียดขึ้นเรื่อย ๆ องค์หญิงจิ่นอวี๋เห็นดังนั้นก็กังวลจนขมวดคิ้ว แต่ไม่กล้าเอ่ยแทรกไม่นาน เจียงซุ่ยฮวนก็ลุกขึ้น มือไพล่หลัง ส่ายหัวพลางทอดถอนใจ “สวรรค์ช่างริษยาผู้มีพรสวรรค์ยิ่

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 619

    ลิ่วลู่หัวเราะเสียงดัง พลางวางมือลงบนบ่าไป๋หลี “เสี่ยวไป๋ เจ้าชักจะเก่งขึ้นทุกวันแล้วนะ เพียงยังพูดไม่ทันจบก็ทำให้คนวิ่งหนีได้แล้ว”ไป๋หลี่ถลึงตาใส่ครั้งหนึ่ง ลิ่วลู่จึงค่อย ๆ ปล่อยมือแล้วหันศีรษะไปอีกทาง ทำเป็นไม่ใส่ใจ พลางผิวปากเบา ๆเจียงซุ่ยฮวนเดินลงบันไดมา มองหาแต่ไม่เห็นเงาของว่านเมิ่งเยียน พบเพียงบ่าวผู้หนึ่งยืนกุมท้องพิงแท่นขายสินค้าอยู่“เจ้าเป็นอะไรหรือ” เจียงซุ่ยฮวนถามขึ้นบ่าวชี้ไปทางม่ายตงที่อยู่ด้านหลังนาง “นางใช้ไม้กวาดตีข้าเมื่อครู่”เจียงซุ่ยฮวนหันกลับไปมองม่ายตงแวบหนึ่งม่ายตงเบือนสายตาหลบเลี่ยง รีบแก้ตัวว่า “ข้ามิได้ตั้งใจ เป็นเขาต่างหากที่ใช้ไม้กวาดโดนข้าก่อน”“ไม่เป็นไร เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น” เจียงซุ่ยฮวนเผยรอยยิ้มบางเบา “ข้าจะว่ากล่าวเขาเอง”นางดึงบ่าวรับใช้หนุ่มไปอีกฟากหนึ่ง ถามเสียงเบา “คุณหนูของเจ้าหายไปไหน”บ่าวรีบกล่าวตามที่ว่านเมิ่งเยียนสั่งไว้ “คุณหนูกลับไปเอาของที่บ้านขอรับ”เจียงซุ่ยฮวนยังไม่แน่ใจว่าว่านเมิ่งเยียนรู้เรื่องนี้หรือไม่ จึงคิดว่าค่อยพูดค่อยถามเมื่อพบหน้ากัน“เจ้าจงดูแลร้านไว้ รอจนแขกฟื้นแล้วก็บอกให้พวกนางกลับได้” เจียงซุ่ยฮวนกำชับ

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 618

    ม่ายตงตื่นตระหนกจนตั้งตัวไม่ติด เมื่อครั้งอยู่ในวัง องค์หญิงจิ่นอวี๋จำต้องแสดงความอ่อนหวานสง่างาม ดังนั้นม่ายตงจึงต้องรับบทบาทเป็นผู้ที่ดูแข็งกร้าวแทนคำพูดหรือการกระทำอันมิสมควรขององค์หญิง ล้วนมอบหมายให้ม่ายตงเป็นผู้จัดการ นานวันเข้านางจึงกลายเป็นคนอารมณ์ร้อนโดยไม่รู้ตัวแต่วันนี้กลับได้พบหญิงสาวผู้หนึ่ง ซึ่งอารมณ์ร้อนยิ่งกว่านางเสียอีกม่ายตงพลันหงอลงในบัดดล เอ่ยอย่างซื่อตรงว่า “องค์หญิงจิ่นอวี๋มีบัญชาให้ข้ามาเชิญหมอหลวงเจียงไปยังจวนตระกูลเสวีย”เจียงซุ่ยฮวนเพิ่งส่งคนสุดท้ายที่ทำการบำรุงผิวหน้าเสร็จออกจากห้องทดลอง ครั้นกำลังช่วยวางหน้ากากบำรุงผิวหน้าให้ ก็ได้ยินเสียงเอะอะนอกร้าน จึงเปิดประตูออกไปดู“ไป๋หลี” เจียงซุ่ยฮวนมองเห็นไป๋หลียกหญิงสาวผู้หนึ่งขึ้นด้วยมือข้างเดียว จึงเอ่ยถามด้วยความฉงน “นางเป็นใคร”ไป๋หลีปล่อยมือให้นางลง แล้วก้าวเข้ามากระซิบกับเจียงซุ่ยฮวนสองสามประโยคม่ายตงจัดแจงเสื้อผ้าให้เรียบร้อย สีหน้าเปลี่ยนเป็นนอบน้อม กล่าวขึ้นว่า “หมอหลวงเจียง องค์หญิงจิ่นอวี๋มีบัญชาให้เชิญท่านไปจวนตระกูลเสวีย คุณชายเสวียล้มป่วย แถมอาการยังหนักหนานัก”เจียงซุ่ยฮวนขมวดคิ้ว ถามว่า

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status