Home / แฟนตาซี / วันสิ้นโลกของผม / 141 ผลงานชิ้นโบแดง [2/5]

Share

141 ผลงานชิ้นโบแดง [2/5]

Author: 816
last update Huling Na-update: 2025-08-08 07:47:16

“อาจจะเร็วขึ้นกว่าเดิม ก็ต้องดูว่าประเทศพันธมิตรจะถ่วงเวลาให้หรือเร่งกำจัดพวกมันเหมือนที่เราทำ” โจเซฟได้รับข่าวจากท่านนายพลอธิว่าการต่อสู้ที่ค่ายยังไม่จบดีและบาเรียของครูเมตตาก็ใกล้จะถึงขีดจำกัดแล้ว

“แบ่งคนสัก 10 คนส่งกลับไปที่ค่าย” เขาจึงอยากให้กองกำลังพิเศษเร่งทำภารกิจนี้ให้สำเร็จก่อนฟ้ามืดแล้วค่อยแบ่งกำลังพลส่วนหนึ่งไปยังค่ายพันธมิตร

“พวกเราไปเองครับ/ค่ะ” สมาชิกในกองกำลังที่รู้ตัวดีกว่าสูญเสียพลังไปค่อนข้างมากยกมืออาสาไปอย่างไม่มีเกี่ยงงอน ด้วยรู้ตัวเองดีว่าหากดึงดันทำภารกิจต่ออาจกลายเป็นตัวถ่วงของทีม

ใจจริงอยากจะเห็นจุดจบของเหตุการณ์บ้าบอที่เกิดขึ้นทุกวันนี้ด้วยตาของตนเอง แต่ก็ต้องตัดใจและนึกถึงประสิทธิภาพของทีมก่อนเป็นลำดับแรก

เมื่อตกลงกันได้ กลุ่มที่ต้องถอนตัวกลับเมืองก็ไม่รีรอ หารถยนต์สภาพดีแถวนั้นแล้วขับกลับค่ายพันธมิตรทันที ส่วนกลุ่มที่ยังต้องทำภารกิจต่อก็ติดตามตุ่นและหงส์กลับไปยังที่ซ่อนตัว

“พักผ่อนซะ ต่อจากนี้จะเป็นการต่อสู้ของจริงแล้ว” โจเซฟถอดหมวกพร้อมกับเอ่ยบอกกองกำลังพิเศษที่เหลืออยู่เพียง 7 คน แต่ก็เป็นจำนวนที่เน้นคุณภาพทั้งสิ้น

เฉินเฟิงนำอาหารและเครื่องดื่มบำรุงร่างกา
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • วันสิ้นโลกของผม   143 ของว่างยามบ่าย [5/5]

    หวืดโจเซฟบังคับแคปซูลไปพร้อมกับคอยประเมินการต่อสู้ หากพบว่าลำไหนกำลังจะพลาดท่าถูกโจมตีถึงชีวิต ก็จะใช้พลังพิเศษของตนเองดึงยานลำนั้นหลบให้พ้นวิถี ทำให้จนบัดนี้ก็ยังไม่มีผู้เสียชีวิตแม้จะสู้กันมามากกว่า 20 นาทีแล้วก็ตามทหารที่อยู่บนเรือเองก็ผลัดกันหยิบบาซูก้าและปืนเลเซอร์ออกมาช่วยสนับสนุน และเมื่อไหร่ที่มันดำดิ่งสู่ก้นมหาสมุทรก็จะเจออีกทีมรอต้อนรับอยู่เช่นเดิม จากที่ไร้รอยขีดข่วนก็เริ่มมีรอยถลอกประปรายถึงจะไม่เจ็บแต่ก็สร้างความรำคาญให้หมีน้ำยักษ์ไม่น้อยอ๊าาาาาาาาาา!!!เฉินเฟิงยกมือปิดหูขณะใช้สาหร่ายทะเลพันธนาการขาข้างหนึ่งของมันไว้กับภูเขาใต้ทะเลลูกหนึ่ง เสียงร้องพร้อมคลื่นกระแทกใต้น้ำทำให้แคปซูลหลายลำกระเด็นไปคนละทิศละทางยังดีที่ตัวกระจกนั้นมีความหนามากพอ ไม่อย่างนั้นอาจเกิดรอยร้าวและถูกแรงดันน้ำบีบอัดจนต้องสละแคปซูลหนีตายเมื่อกลับมาอยู่ใต้น้ำ สัตว์ยักษ์ก็มีความว่องไวมากกว่าอยู่บนอากาศ น่าเสียดายที่เกรย์สันทำได้เพียงแค่ขยายร่างและคงความสามารถเหมือนตัวต้นแบบของมันไว้ได้เท่านั้น ไม่สามารถดัดแปลงให้มีปีกหรือใช้พลังได้ดั่งเช่นมนุษย์ที่มีพลังพิเศษพรึ่บ!สาหร่ายทะเลคว้าจับขาท่อนอวบอีก

  • วันสิ้นโลกของผม   143 ของว่างยามบ่าย [4/5]

    ซูม!เปรี๊ยะ!แป๊ะ! แป๊ะ! แป๊ะ! แป๊ะ! แป๊ะ!ด้วยระยะห่างที่น้อยนิดทำให้เมล็ดอาวุธของเจ้ากระต่ายตรงเข้าปากของหมีน้ำทุกนัด และไม่กี่วินาทีต่อมาฝักของมันก็ดีดตัวออก เปิดให้เมล็ดภายในฝักกระจายออกมากระแทกผนังในโพรงปากศัตรูอย่างรุนแรงหากว่าผลลัพธ์คราวที่ช่วยสิงหานั้นรุนแรงแล้ว ที่อดีตผู้ช่วยเชฟใช้ในวันนี้ก็ให้คูณเข้าไปอีก 10 เท่าอ๊าาาาาาา!!!หมีน้ำตัวเขื่องสะบัดศีรษะคล้ายรำคาญ บริเวณมุมแก้มมีรอยนูนขึ้นลงสลับไปมาเพราะอาวุธจากธรรมชาติที่สุดแสนจะธรรมดาแต่อานุภาพไม่เบาพร้อมกันนั้นก็มีเรือแคปซูลลำอื่นเข้าไประดมโจมตีมันอย่างต่อเนื่องไม่ให้หยุดพัก อย่างลำที่เพิ่งถอยออกมาคือหงส์และตุ่น หญิงสาวบรรจุน้ำแข็งแหลมคมยิงเข้าไปที่ใต้ท้องของมันเพื่อตรวจดูความแข็งของผิวหนังในจุดอ่อนไหว ก่อนตุ่นจะบังคับให้แคปซูลหลบกรงเล็บแหลมคม[ ใต้ท้องแข็งน้อยกว่าเปลือกด้านบน แต่ก็แค่เล็กน้อย ] หงส์กล่าวรายงานไปยังระบบการสื่อสารให้แคปซูลลำอื่นและคนบนเรือรบได้ยินไปด้วย[ โจมตีในปากดูเหมือนจะได้ผลนิดหน่อย ] เฉินเฟิงเอ่ยรายงานบ้างใต้ท้องมหาสมุทรที่มีมวลน้ำหนาหนักเช่นนี้ค่อนข้างกินแรงพลังพิเศษไม่น้อย หากไม่ใช่ว่าภายในแคปซูล

  • วันสิ้นโลกของผม   143 ของว่างยามบ่าย [3/5]

    “มีความเป็นไปได้สูงครับ”“ท่านจอมพลครับมีความเคลื่อนไหวจากใต้น้ำแล้วครับ!!” ทหารเรือที่คอยรับผิดชอบจับความเคลื่อนไหวใต้ทะเลผ่านคลื่นความถี่ต่ำตะโกนรายงานเสียงดัง“พลปืนแต่ละหน่วยประจำที่!” จอมพลเรือโคลตันออกคำสั่งเสียงกร้าว เหล่าทหารที่ที่มัวแต่ตกใจกับสัตว์ประหลาดจึงรีบดึงสติกลับมายังภารกิจเบื้องหน้าซูม!เสาน้ำปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง และคราวนี้มันก็ถีบตัวขึ้นมาสูงกว่าเดิม เผยให้เห็นลำตัวเป็นปล้องแข็งราวกับว่าตัวมันถูกสวมไปด้วยเกราะเหล็กกล้าเรือรบลำใหญ่ใช้ไอพ่นเบี่ยงหลบการโจมตี จากนั้นลดระดับเพดานบินลงให้ป้อมปืนใหญ่อยู่ตรงกับช่วงลำตัวของมันจอมพลเรือโคลตันเป็นจอมพลที่ถูกมอบหมายให้ประจำการอยู่บนเรือประจัญบาน ดังนั้นสิ่งที่ชายวัยกลางมั่นใจบนเรือลำนี้เป็นที่สุดย่อมไม่พ้นหมู่ปืนใหญ่ที่มีพลังทำลายล้างสูง“หมู่ปืนใหญ่ ยิง!”ปืนใหญ่ทั้งด้านหน้าและด้านหลังเรือรวมกันทั้ง 9 กระบอกต่างหันออกด้านข้าง ทันทีที่กระสุนพุ่งผ่านปลายปืนก็เกิดเสียงดังกัมปนาทและประกายไฟเมื่อมีเป้าชั้นดีไม่ต่างจากการหันปืนเข้ากำแพง ต่อให้เป็นพลปืนมือใหม่ก็ไม่มีทางยิงพลาดปัง! ปัง! ปัง! ปัง!แรงดันจากการปลายกระบอกปืนทำให้เรือ

  • วันสิ้นโลกของผม   143 ของว่างยามบ่าย [2/5]

    กึง!คำภาวนาของคุณแม่ลูกหนึ่งสัมฤทธิ์ผลในอีก 3 วินาทีถัดมา ตัวเรือรบขนาดใหญ่ถูกกระชากเบี่ยงไปด้านข้างหลบการโจมตีจากสัตว์ร้ายไปได้ฉิวเฉียด พร้อมกับที่ทุกคนได้เห็นสัตว์ประหลาดตัวนั้นอย่างเต็มตา“นั่นมัน… ตัวอะไรกัน”แม้ตัวเรือจะกำลังเหวี่ยงไปตามแรงดึงของสมอ แต่สายตาของทุกคนก็ยังคงจดจ้องอยู่ที่ศัตรูผู้มีรูปลักษณ์ประหลาดอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยในชีวิต“คุณดา ชะลอสมอ” ถึงโจเซฟจะตะลึงกับสัตว์ประหลาดหน้าตาพิกล แต่ก็ยังมีสติพอที่จะถ่ายทอดคำสั่งกับภรรยาคนสวย หากปล่อยให้สมอทิ้งตัวลงน้ำ ตัวเรือจะต้องเอียงไปด้านล่าง จากนั้นก็จะเทคนบนเรือให้ตกลงไปยังผืนมหาสมุทร[ ได้ค่ะ ]ดาริณีกลับไปประจำแท่นยึดของตนเอง ฝ่ามือหยาบกร้านจากการฝึกใช้พลังเอื้อมไปคว้าโซ่เหล็กขนาดใหญ่ไว้แน่นแล้วออกแรงดึงรั้งให้กลับเข้าหาตัวทีละนิด ไม่ฝืนดึงกลับมาด้วยแรงทั้งหมดในทีเดียว ไม่อย่างนั้นสมอที่บินไปไกลอาจบินกลับมาด้วยความเร็วและทำให้เรือทะลุไปอีกด้านแทนภาพของสัตว์ประหลาดปริศนาถูกถ่ายไว้ได้และนำขึ้นจอให้คนในเรือได้เห็นรูปร่างของมันเหมือนหนอนปล้องตัวอ้วนๆ มี 8 ขา ตรงปลายมีเล็บแหลมคมที่ดูจากสายตาแล้วน่าจะฉีกกระชากเรือรบลำนี

  • วันสิ้นโลกของผม   143 ของว่างยามบ่าย [1/5]

    โจเซฟปล่อยให้ทุกคนได้ตกตะกอนความคิดด้วยตัวเอง ชายหนุ่มพาทีมตรงไปยังหอสังเกตการณ์เพราะในระยะหลังเริ่มเจอสัตว์กลายพันธุ์จำนวนมากขึ้น หากไม่ประชุมวางแผนรับมือให้ดีอาจไปไม่ถึงจุดหมาย“เราจะคงระดับความสูงของหินไว้ แต่ไม่ต้องใช้ไอพ่นอีก” ด้วยระยะทางอีกไม่กี่ร้อยกิโลเมตร บวกกับทิศทางลมเป็นใจ อาจจะไปถึงเกาะเป้าหมายในตอนบ่ายพอดี“ผมเห็นด้วย ควรเลี่ยงการปะทะไปก่อน” ถึงทหารจะมีกำลังใจพร้อมสู้ต่อ แต่เลี่ยงได้ก็ควรเลี่ยง“แล้วขากลับจะทำยังไง” จอมพลโคลตันขมวดคิ้ว ถึงจะไม่ต้องใช้ไอพ่นหลักที่ใช้พลังงานสูง แต่ทิศทางลมเหนือเมฆนั้นค่อนข้างแรง จำต้องใช้ไอพ่นบังคับทิศทางที่มากกว่าด้านล่างอยู่ดี หากชะล่าใจอาจถูกลมบนพัดไปที่ไหนก็ไม่รู้“ถึงตอนนั้นเราคงต้องขอพึ่งผู้มีพลังพิเศษธาตุลมแล้วล่ะครับ” การเดินทางกลับอาจล่าช้ากว่าขามา แต่ในเมื่อท้องทะเลเต็มไปด้วยสัตว์กลายพันธุ์ยักษ์อย่างนี้ก็ไม่ต้องห่วงเรื่องเสบียงอาหาร ด้านน้ำดื่มก็ยังมีคนที่สามารถใช้พลังเรียกออกมาได้ ต่อให้ลอยลำนานกว่าหนึ่งเดือนก็ยังไม่ใช่ปัญหา“ผมเห็นด้วยนะ” ยามาโมโตะพยักหน้าสนับสนุน ลูกน้องของเขาเสียขวัญและกำลังใจไปบางส่วนก็จริง แต่หากเซฟกำลังไว

  • วันสิ้นโลกของผม   142 เพื่ออะไร [5/5]

    ตึงๆๆๆแอ๊วๆ~“...” พิมพาไม่รู้จะบรรยายภาพที่เห็นตรงหน้าออกมาเป็นคำพูดอย่างไรเพื่อไม่ให้กระทบกระเทือนจิตใจตนมากเกินไปนักในภาพความทรงจำของเธอ ต้นไทรใหญ่ประจำหมู่บ้านริมธารนั้นมีอายุเกินกว่า 100 ปีไปแล้ว เป็นคุณทวดต้นไม้ที่ชาวบ้านในละแวกนี้ล้วนให้ความเคารพและนิมนต์พระมาทำบุญอย่างสม่ำเสมอมีเรื่องเล่าและตำนานมากมายเกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของต้นไม้ต้นนี้ ถึงแม้จะผ่านมาหลายปากและถูกแต่งเสริมให้เกินจริงไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความศรัทธาลดน้อยลงพิมพาเคยเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งตามประสาคนที่เติบโตขึ้นมาในยุคสมัยที่การศึกษาเริ่มเข้ามามีบทบาทและเทคโนโลยีที่สามารถทำให้เรารับรู้ข่าวสารได้มากขึ้น ความศรัทธาแบบงมงายจึงเบาบางลงไปตามกาลเวลาแต่วันนี้เธออาจจะต้องจัดระเบียบความคิดเสียใหม่… หรือเทพารักษ์ รุกขเทวดาจะมีจริง?แซ่กๆๆตึง!!กรรรซ์!!!แอ๊ว!~ต้นไทรใหญ่ยังคงมีขนาดลำต้นเท่าเดิม ที่แปลกไปคือรากอากาศที่ควรห้อยตกลงมาตามแรงโน้มถ่วงกลับสามารถยืดออกไปไล่จับซอมบี้มนุษย์นกบนอากาศได้ ทั้งยังเหวี่ยงซอมบี้ตนนั้นกระแทกพื้นอย่างแรง กระดูกตามร่างกายหักงอผิดรูป และมีกองเชียร์เป็นพลายวารีที่กระโดดโลดเต้นชูงวง

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status