LOGINShare
75 ชีวิตประจำวันที่แสนเรียบง่าย [2/5]
Last Updated:
2025-05-18 13:12:15
Latest chapter
วันสิ้นโลกของผม 77 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก [5/5]
หลังจบมื้ออาหารแสนอร่อย ใครใคร่อยู่ฟังก็ฟัง ใครทนรับไม่ไหวก็ให้กลับไปทำกิจกรรมของตนต่อไป และมีหนึ่งคนที่ติดใจสงสัยแต่ก็ไม่อยากรู้เช่นกันอย่างโจเซฟก็ได้แต่พิจารณาตนเองอยู่เงียบ ๆไหว… ไม่ไหว… ไหว… ไม่ไหวก็ต้องไหวสิวะ!เขาจะต้องพาตัวเองก้าวข้ามความหวาดกลัวและจะไม่ถูกคุณแม่แซวในครั้งต่อไป!“อะแฮ่ม อธิบายเลยเถอะ” โจเซฟกระแอมทำเป็นเงยหน้ามองคนในโรงอาหาร พอเห็นยังเหลืออยู่เยอะก็ตัดสินใจบอกให้เฉินเฟิงอธิบายกรรมวิธีในการแปรรูปด้วงสาคูพร้อมกับที่ตนต้องกลืนน้ำลายลงคอให้หนัก พยายามไม่คิดถึงหนอนขาดครึ่งตัวในวัยเด็ก“ได้ครับ” เฉินเฟิงทำเป็นไม่สนใจอาการหายใจสะดุดหนึ่งจังหวะของคนเป็นหัวหน้า แล้วมองไปยังกลุ่มคนทำอาหาร เห็นพวกเขามองมาด้วยสายตาเป็นประกายพวกเขารู้ขั้นตอนและกรรมวิธีในการทำอยู่แล้ว แต่ที่ยังนั่งฟังอยู่เพราะรู้สึกเหมือนตนได้เป็นคนแรกที่เข้าไปดูภาพยนตร์รอบปฐมทัศน์ จากนั้นก็ซื้อตั๋วรอบปกติไปดูกับเพื่อนที่ยังไม่ได้ดู เป็นความรู้สึกเหมือนกับว่าตนนำหน้าคนอื่นก้าวหนึ่งอกด้านหน้าก็จะยืด ๆ หน่อย จากนั้นก็รอดูปฏิกิริยาจากคนอื่น นับเป็นความบันเทิงในรูปแบบหนึ่ง บางคนคันปากยุบยิบอยากจะฝอยให้เพื่อนใน
วันสิ้นโลกของผม 77 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก [4/5]
และคนที่ตั้งใจฟังมากที่สุดไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นตุ่นที่นั่งเงียบมาตลอดนั่นเอง ใบหูสามเหลี่ยมของเยอรมันเชพเพิร์ดตั้งตรงตลอดคอร์สอบรมการตั้งครรภ์ของคุณหมอหมีราวกับว่าคนที่กำลังมีเด็กอยู่ในตอนนี้คือหงส์ ไม่ใช่หญิงสาวทั้งสามส่วนมังคุดหลังจากเข้ามาสอดส่องสูดดมกลิ่นนู่นนี่อยู่พักหนึ่งก็เห็นว่าไม่มีอะไรน่าสนใจ จึงเดินไปเคาะประตูด้านหน้าขอให้คนเฝ้าช่วยเปิดให้มันออกไปวิ่งเล่นข้างนอกก๊อก ๆกี๊ซ (เปิดประตูให้หน่อย)“...” คนเฝ้าประตูแหงนหน้ามองแร็กคูนยักษ์ตาไม่กะพริบ ตอนมันเดินดุ่ม ๆ เข้ามาใกล้แข้งขาก็สั่นระริกยิ่งกว่าแผ่นดินไหว ทั้งยังไม่เข้าใจว่ามันกำลังร้องต้องการอะไร พอเห็นมันยกมือเคาะประตูไม้บานใหญ่ถึงได้รู้ว่าอยากให้เปิดประตูหลังเปิดประตูให้เจ้าตัวโตก็ค้อมศีรษะขอบคุณให้อย่างมีมารยาท เดินตุบตับออกไปด้านนอกตัวเดียว“เฮ้อ…” พอพ้นร่างของสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ ชายหนุ่มที่มีเวรเฝ้าประตูวันนี้ก็แข้งขาอ่อนถอนหายใจโล่งอกแล้วทรุดฮวบไปนั่งกองอยู่กับพื้น กลัวแล้วแม่จ๋า… ถ้าการออกไปข้างนอกอาจได้เจอตัวแบบนี้เข้าสักวัน เขาขออยู่หลังกำแพงตลอดไปดีกว่า!เฉินเฟิงหลบไปอยู่กับกลุ่มทำอาหารครึ่งค่อนวัน ตกเย็นก็ตามท
วันสิ้นโลกของผม 77 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก [3/5]
“เอ่อ ผมไม่ได้จะแซวหัวหน้าเพิ่มอีกคนนะ… แค่ตกใจมากไป” ตุ่นรีบแก้ตัว กลัวว่าจะโดนคิดบัญชีย้อนหลัง แค่คนรักแซวหัวหน้าไม่หยุดเขาก็ชักจะเย็นสันหลังขึ้นมาหน่อย ๆ“คือ… ตอนเด็ก ๆ หงส์ก็เคยกลัวหนอนเหมือนกันค่ะ” หญิงสาวรีบเล่าวีรกรรมตนเองชดเชยหลังจากเห็นหัวหน้าไร้เรี่ยวแรงต่อกร ปกติต้องสั่งลงโทษเธอสักคำสองคำ แต่นี่กลับเงียบกริบ เลยทำให้รู้สึกผิด “ขอโทษค่ะ” จนต้องขอโทษออกไป“ก็ไม่คิดว่าจะยังกลัวอยู่เหมือนกัน” โจเซฟถอนหายใจหนัก หยิบผ้าออกจากหน้าผากมาเช็ดหน้าเช็ดตาเรียกความสดชื่น“ตอนเด็ก ๆ เคยถูกพวกเด็กโตในบ้านคุณแม่แกล้งเอาหนอนมาใส่ในจานข้าว คงอยากจะให้ฉันตกใจแล้วร้องออกมานั่นแหละ แต่ฉันดันไม่ทันสังเกตเผลอใช้ช้อนตัดมันขาดครึ่งแบบไม่รู้ตัว” จำได้ว่าเขาสตันไปนานมาก ทั้งยังเป็นเด็กไม่รู้ประสา น่าจะอายุราว ๆ 3-4 ขวบ เห็นหนอนขาดครึ่งก็จิตตก หวาดกลัวต่อความผิด หวาดกลัวต่อเวรกรรมต่าง ๆ ที่ศาสนาพร่ำสอน กลัวว่าจะตกนรก กลัวว่าวันหนึ่งจะถูกใครสักคนเอาช้อนมาตัดครึ่งตัวเขาเหมือนที่ทำกับหนอนตัวนั้นพอฝังใจมากเข้าก็มีวันหนึ่งที่โจเซฟอยู่คนเดียวแล้วมีหนอนตกลงมาจากต้นไม้ เขาจึงร้องไห้และปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างออก
วันสิ้นโลกของผม 77 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก [2/5]
นิโคลัสต้องหันไปมองเป็นระยะกลัวว่าจะเป็นลมล้มไปโดนคอนโดหนอนเข้า ทีนี้ล่ะได้น้ำลายฟูมปากเพราะช็อกแน่“แล้วทำไมถึงเลี้ยงด้วงสาคูคะ” หมู่บ้านที่เธอเห็นส่วนมากถ้าไม่เลี้ยงไก่ไข่ก็จะปลูกผักกันมากกว่า เพิ่งจะเคยเห็นคนที่เลี้ยงหนอนจนกลายมาเป็นอาหารหลัก“ตอนแรกก็ไม่คิดจะเลี้ยงหรอกนะคะ แต่พอดีกลุ่มออกไปเก็บผักป่าเขากลับมาบอกว่าด้านหลังหมู่บ้านมีต้นมะพร้าวที่มีด้วงสาคูทำรังอยู่ ทีแรกก็ตั้งใจจะกินมันทั้งหมด แต่มีคนเสนอว่ารอให้มันโตแล้วออกลูกออกหลานชุดถัดไปดีกว่า พวกเราจะได้มีแหล่งอาหารต่อไปในวันข้างหน้า ประจวบเหมาะกับมีคนที่มีความรู้เกี่ยวกับการเพาะเลี้ยงพอดี”“แล้วอาหารที่ผสมอยู่ในกะละมังมีอะไรบ้างเหรอครับ” ถึงได้มีสภาพเละ ๆ แบบนี้“เปลือกมันสำปะหลัง กากน้ำตาล แล้วก็น้ำหมักจุลินทรีย์สังเคราะห์แสงครับ” คนดูแลโรงเพาะเลี้ยงอาสาอธิบายให้ฟัง อันที่จริงต้องมีอาหารหมูแบบละลายง่ายด้วย แต่ในเมื่อหาไม่ได้ก็ใช้แค่เท่าที่มี “พอเราได้อาหารที่ผสมเสร็จก็ปล่อยพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ลงไปครับ ครบ 15 วันก็มาเอาตัวพ่อแม่ออกมา ให้พวกตัวอ่อนหากินเองต่อไปจนกว่าจะโต”“แค่นี้เองเหรอครับ” ตุ่นถาม“ครับ เลี้ยงไม่ยากเลย อย่างต
วันสิ้นโลกของผม 77 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก [1/5]
“ด้วงสาคูค่ะ” หญิงสาวหัวหน้าหมู่บ้านนำเสนออย่างภูมิใจราวกับเป็นสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์“มาค่ะ เดี๋ยวเจนพาไปดู” พร้อมกับเดินนำไปยังโรงเพาะเลี้ยงด้วยตัวเอง ส่วนคนคุ้มกันก็ให้กลับไปพักผ่อนได้กับผู้มีพระคุณยังจะต้องคุ้มกันอะไรอีก คนที่พวกเขาไว้ใจมากที่สุดก็คือกลุ่มของโจเซฟ นอกเหนือไปจากนั้นถ้าไม่รักตัวกลัวตายก็อย่าเฉียดเข้ามาใกล้กำแพงนี้โดยเด็ดขาดพอได้ยินว่าเป็นตัวอ่อนของแมลง ผู้ที่เคยอยู่รับรู้เหตุการณ์อันดำมืดของโจเซฟอย่างหงส์ เฉินเฟิง และนิโคลัสต่างหันไปมองหัวหน้าทีมทันที เว้นแต่ตุ่นที่ครั้งนั้นไม่ได้ติดตามไปด้วยเพราะบาดเจ็บต้องพักรักษาตัว ได้แต่มองปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นของทั้งสามคนอย่างงุนงง“มองอะไรกันเล่า” คนร้อนตัวหันไปทำเสียงเข้มใส่ลูกทีม“ก็เปล่าค่ะ ว่าแต่… หัวหน้าไหวแน่นะ” หงส์เดินเข้าไปกระซิบในจังหวะที่เจนเดินนำหน้าไปไกล“มีอะไรให้ไม่ไหวล่ะ” โจเซฟแสร้งทำตัวปกติ“งั้นก็ไม่มีอะไรค่ะ” หงส์ไม่เซ้าซี้หัวหน้าหนุ่มอีก คิดว่าอาการกลัวหนอนของอีกฝ่ายที่ครูเมตตาเคยเล่าให้ฟังอาจจะเป็นแค่ในวัยเด็ก พอโตขึ้นมาก็ไม่ได้หวาดกลัวอีกแล้วนิโคลัสหรี่ตาจับผิด ถ้าไม่ใช่ว่าร่างกายมีความสามารถพิเ
วันสิ้นโลกของผม 76 อาหารทางเลือก [5/5]
“สองคนนั้นแล้วก็เจ้าตัวสีดำนั่นก็เป็นสมาชิกในทีมของเราค่ะ ก่อนหน้านี้พวกเขาไปทำภารกิจที่อื่นเลยไม่ได้ไปที่ห้างสรรพสินค้าด้วยกัน คนที่มีใบหูสีน้ำตาลเป็นหมอ หงส์อยากให้เขามาตรวจคนที่กำลังตั้งครรภ์หน่อย” นับจากอายุครรภ์ ตอนนี้เด็กในท้องน่าจะเริ่มดิ้นแล้ว“โอ้ ขอบคุณมากเลยค่ะ ตอนนี้เรามีหญิงสาวที่กำลังเข้าข่ายว่าจะตั้งครรภ์เพิ่มอีก 2 คน กำลังเป็นกังวลอยู่พอดีเลย” หลังจากกลุ่มของโจเซฟออกจากหมู่บ้านไปก็มีหญิงสาวอีกสองคนที่มีอาการเหมือนกับอาการแพ้ท้อง ทั้งสองคนจิตตกมาก ไม่คิดว่าตนจะอุ้มท้องลูกของชายชั่วที่เกลียดเข้ากระดูกดำเจนเห็นว่าการทำแท้งในตอนนี้เป็นเรื่องอันตราย อีกอย่างพวกเขาไม่มีหมอที่มีความรู้เฉพาะทางจึงรีบเข้าไปพูดคุยและขอให้รอจนกว่าหงส์กับทีมจะมาหาอีกครั้ง อย่าเพิ่งทำอะไรวู่วาม“หงส์ยังยืนยันคำเดิมค่ะ ถ้าหากคลอดออกมาแล้วไม่อยากเลี้ยงสามารถนำมาให้หงส์ได้ พวกเรามีคนที่พร้อมจะเลี้ยงดูเด็กเหล่านั้นในสภาพแวดล้อมที่ดี”“เดี๋ยวเจนจะแจ้งให้พวกเธอมาคุยกับคุณนะคะ” เจนมองกลุ่มของโจเซฟที่ทยอยเดินเข้ามาใกล้หลังเห็นว่าไม่มีใครยิงหน้าไม้ลงมาอีก มังคุดก็เงยหน้ามองบนกำแพงอย่างระแวดระวัง เฉินเฟิงย
วันสิ้นโลกของผม 76 อาหารทางเลือก [4/5]
“อันนี้ไม่ต้องแปลก็รู้ว่ากำลังบอกให้เดินเร็ว ๆ” หงส์เอ่ยกลั้วหัวเราะ เล่นยืนสองขาอวดพุงกะทิ ส่วนมือก็ยกกวักเรียกไม่หยุด ต้องยอมรับเรื่องสติปัญญาของมังคุดเลยว่าสูงกว่าสัตว์ตัวไหน ๆ ที่เธอเคยเจอมา ต่อให้ฟังไม่ออกก็พอจะเดาได้ว่ามันกำลังจะสื่ออะไร“ดีนะที่ตอนนั้นผมตัดสินใจลองคุยก่อน ไม่อย่างนั้นกลายเป็นเสบียงของพวกเราไปนานแล้ว” เฉินเฟิงนึกย้อนไปถึงตอนที่เจอกับมังคุดครั้งแรก เพราะท่าทางฉลาดเฉลียวและพุงกะทิน่าเอ็นดูแท้ ๆ ที่ทำให้มันยังสามารถมีชีวิตรอดมาได้จนถึงวันนี้“วันนั้นบ้านครูเมตตาอาจจะได้มีปาร์ตี้ปิ้งย่างเนื้อแร็กคูน” นิโคลัสเสริม ลูกไฟที่เขาเรียกออกมาในค่ำคืนนั้นเพียงพอที่จะไหม้มังคุดจนตายได้จริง ๆ ไม่ใช่แค่แกล้งขู่เพียงอย่างเดียว“เกือบไปแล้วไหมล่ะ” หงส์มองมังคุดที่ยังเริงร่าวิ่งลงเขาอย่างกระตือรือร้น ไม่คิดเลยว่าครั้งหนึ่งมันเกือบกลายเป็นแร็กคูนย่าง… นับว่ายังทำบุญมาเยอะยิ่งวันสิ้นโลกอย่างนี้ อาหารก็ยิ่งขาดแคลนเข้าขั้นวิกฤต ต่อให้เป็นหนูหรือแมลงก็กินได้ทั้งนั้นไม่เกี่ยง นับประสาอะไรกับแร็กคูนตัวโตที่ดูจะมีไขมันแทรกอยู่ในเนื้อพอสมควรการเดินทางไปยังหมู่บ้านผู้เคราะห์ร้ายยังคงใช้จั
วันสิ้นโลกของผม 76 อาหารทางเลือก [3/5]
แอ๊ว (อยากไปเที่ยวด้วย)พลายวารีใช้หัวดุนดันขนนุ่มนิ่มของคนพี่ ใช้ลูกอ้อนผสมการสกินชิปเข้าปะทะกี๊ซ กี๊ซ (ไม่ได้ไปเที่ยว เขาไปทำงานกัน)มังคุดใช้มืออีกข้างดันน้องออกเบา ๆ ด้วยรู้ว่าเจ้าตัวเล็กกว่าชอบใส่มาเสียเต็มแรง พอเขาใส่แรงบ้างก็ยืนทรงตัวไม่อยู่ ดังนั้นเมื่อแรงมาก็ต้องเบากลับเดี๋ยวโดนแม่ (เฉินเฟิง) ดุแอ๋ว (งั้นไปทำงานด้วย)กี๊ซ (ไปได้ตัวเดียว)แอ๊ว แอ๊ว (โกหก แล้วทำไมพวกพี่ ๆ เขาไปหลายคน)กี๊ซ (พวกเราไม่ใช่คนนี่ เขาให้ไปได้ตัวเดียว)แอ๋ว… (จริงด้วย)พลายวารีกับพี่ชายไม่ใช่คนนี่นา… ก็เลยไปได้ตัวเดียวกี๊ซ (เดี๋ยวเก็บผลไม้อร่อยมาฝาก)กี๊ซ (อยู่ที่นี่ช่วยปกป้องเพื่อน ๆ ด้วย)เพื่อนที่ว่าก็คือเจ้าเด็กสามแสบ ดล ปอนด์ และพลอยใสนั่นเอง มังคุดแยกประเภทของความเป็นพี่เป็นน้องจากขนาดตัว เลยจัดให้น้องชายอยู่ในกลุ่มเดียวกับเด็กแสบทั้งสามมันที่ตัวโตที่สุดย่อมเป็นพี่ใหญ่ที่ต้องดูแลน้อง ๆแอ๊ว (สัญญานะ)ต้องเอาของอร่อยมาให้จริง ๆ นะกี๊ซ (สัญญา)ภาพสองพี่น้องต่างสายพันธุ์พูดคุยคนละภาษาแต่ดูเหมือนจะเข้าใจกัน เถียงกันพักเดียวก็ตกลงกันได้อย่างสันติ ไม่มีทะเลาะเบาะแว้งถึงขึ้นใช้กำลัง“...” คนอื่นที
วันสิ้นโลกของผม 76 อาหารทางเลือก [2/5]
“คนที่ตัดสินใจว่าจะไปหรือไม่ไปคือคนนี้ต่างหาก” นิโคลัสหันสายตาไปมองเฉินเฟิง ถ้าเจ้ากระต่ายไม่อยากไปเขาก็ไม่ไป แต่ถ้าคนรักอยากไปก็พร้อมเข้าบ้านไปเก็บกระเป๋าทันที“จริงด้วย!” หงส์เบิกตากว้างเหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนเขาชีวิตไม่ใช่ของตนเองอีกต่อไป“อาเฟิงไปเยี่ยมหมู่บ้านนั้นพร้อมกับหงส์ได้ไหมคะ” ยกมือขึ้นกุมระดับอกอ้อนวอนสุดขีด“ตุ่นเองก็ขอร้องด้วยคน” ชายหนุ่มเข้าใจความรู้สึกของคนรัก พวกเขาเป็นคู่สามีภรรยาที่เคยวาดฝันถึงการมีเจ้าตัวเล็กเป็นพยานรัก พอซอมบี้ระบาด โครงการนั้นก็ถูกพับเก็บเพราะไม่มีความแน่นอนในอนาคตอีกต่อไป เกิดวันหนึ่งพวกเขาตายล่ะ… ใครเล่าจะอยู่กับลูกน้อยในวันข้างหน้าแค่คิดก็เจ็บแปลบไปทั้งใจพอเห็นคนคนหนึ่งกำลังจะให้กำเนิดทารกสักคน ยิ่งเป็นเด็กที่หญิงสาวเป็นผู้ให้ความช่วยเหลือมาด้วยมือของตนเอง ความรู้สึกว่าต้องรับผิดชอบจนถึงที่สุดจึงบังเกิดขึ้นในใจ แม้จะไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันทางสายเลือดโดยตรงก็ตาม อย่างน้อยได้เห็นว่าเด็กน้อยจะมีคนเลี้ยงดูในสภาพแวดล้อมที่ดีก็พอใจแล้ว“ผมเองก็อยากเห็นเหมือนกันครับว่าหมู่บ้านนั้นตั้งอยู่ที่ไหน” เจ้ากระต่ายพยักหน้า จำได้ว่าโจเซฟบอกว่าหมู
You may also like
ขังรักมังกรไร้ปีก
นางเฉื่อยเหมียวเหมียว278 viewsเกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี
Madam Hangover2.2K viewsUndisclosure
Jes/JinMingZin/Quendaya553 viewsThe Light and Shadow : เงาทมิฬ
RainyStarSea 289 viewsอดีตอัศวินผันตัวเป็นนักผจญภัย
Abyssgloom97 viewsพี่สาวครับ ไหนบอกว่าจะรับผิดชอบไง
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า515 viewsหลินหลินกับระบบมิติผันผวน
หลินหลินสาวน้อยนักผจญภัย9.0K viewsฤาจันทราเร้นรัก
rasita_suin409 views
