Home / แฟนตาซี / วันสิ้นโลกของผม / 80 สัญญาณจากธรรมชาติ [2/5]

Share

80 สัญญาณจากธรรมชาติ [2/5]

Author: 816
last update Last Updated: 2025-05-23 23:28:00

“งั้นไม่เย็นมันแล้ว” นิโคลัสถอดเสื้อให้เฉินเฟิงก่อนจากนั้นก็ถอดให้ตนเอง อวดกล้ามเนื้อแน่นเป็นลอนสวยสู่สายตาอดีตผู้ช่วยเชฟ

เจ้ากระต่ายต้องเม้มปากแน่น จากนั้นใช้ฟันบนขบริมฝีปากล่างกลืนก้อนความประหม่าลงท้อง ลิ้นเล็กแลบเลียริมฝีปากไม่ให้แห้งผาก

การกระทำนั้นกลับยิ่งจุดไฟให้คุณหมอหมีที่พยายามอย่างยิ่งยวดไม่ให้โถมตัวเข้าใส่คนรักโดยไม่ได้เตรียมพร้อม

ริมฝีปากสีเชอร์รีคือสิ่งที่คุณหมีเล็งไว้เป็นสิ่งแรก ยิ่งถูกเฉินเฟิงขบกัดเบา ๆ เฉดสีของมันก็ยิ่งเข้มขึ้น ไหนจะลิ้นเล็กที่ช่วยเติมความฉ่ำเยิ้มนั้นชวนให้น่าลิ้มลอง

“อื้อ” นิโคลัสขบเม้มดูดคลึงริมฝีปากอ่อนนุ่มอย่างตะกละตะกลาม ฝ่ามือหนารั้งต้นคอคนรักเข้ามา เพิ่มความแนบชิดไม่ปล่อยให้ถอยหนี

อึดใจถัดมาค่อยส่งลิ้นร้อนเข้าไปกวาดต้อนทุกสิ่งอย่าง ฉกชิงน้ำหวานในโพรงกระต่ายอย่างหิวกระหาย ยิ่งจูบไฟราคะก็ยิ่งโหมกระพือ

เมื่อส่วนบนถูกกระตุ้น ส่วนล่างก็ยิ่งเป็นหนัก ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่มันถูกเบียดชิดเข้ากับอวัยวะเดียวกัน ถึงจะมีเนื้อผ้ากางกั้นก็ไม่สามารถลดความกระสันให้ลดลงได้ มีแต่จะเพิ่มสูงขึ้นทุกครั้งที่ส่วนนูนเด่นเสียดสีกันไปมา

ทั้งเจ้ากระต่ายและคุณหมอหมีต่างก
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วันสิ้นโลกของผม   81 หิมะแรก [5/5]

    “ขอบคุณครับ กำลังต้องการเลย” วิทย์ยิ้มรับ พร้อมกับแบ่งลูกน้องออกเป็นสองกลุ่ม ให้กลุ่มหนึ่งนำฟืนกลับไปที่หมู่บ้านครูเมตตา ส่วนอีกกลุ่มติดตามเขานำของไปมอบให้กับหมู่บ้านริมธารต่อ“แล้วอย่างนี้ด้วงสาคูที่เลี้ยงไว้จะไม่เป็นอะไรเหรือครับ”“ยังกังวลอยู่เหมือนกันค่ะ ตอนนี้ก็ได้แต่ต่อเติมโรงเพาะเลี้ยงให้มิดชิดมากขึ้น แล้วก็สร้างเตาผิงไฟ 4 มุม จัดเวรยามคอยเติมไฟตลอดเวลา” และไม่ลืมเก็บตัวพ่อพันธุ์แม่พันธุ์แยกไปเลี้ยงไว้อีกชุดหนึ่งด้วย พวกมันจะถูกเลี้ยงดูเป็นอย่างดีในห้องที่อบอุ่นกว่าเธอเริ่มวางแผนจะสร้างห้องเก็บอุณหภูมิสำหรับเลี้ยงดูเจ้าแมลงเศรษฐกิจเหล่านี้ใหม่ เผื่อหน้าหนาวปีหน้ามาเยือนอีกครั้งจะได้ไม่ต้องลองผิดลองถูกอย่างปีนี้อีก“นี่เป็นซุปผักที่ครัวของเราต้มไว้ ระหว่างนี้ก็จิบอบอุ่นร่างกายนะคะ” พูดจบก็มีกลุ่มแม่บ้านนำกระติกเก็บความร้อนมามอบให้คนกลุ่มวิทย์ทุกคนกล่าวขอบคุณกันอีกสองสามคำ วิทย์ก็ออกเดินทางต่อไม่อยู่ค้างที่หมู่บ้านด้วงสาคู พวกเขาต้องทำเวลา จะมัวเอ้อระเหยลอยชายไม่ได้เร่งรีบเดินทางกันอีกหลายชั่วโมง ในที่สุดวิทย์ก็มาถึงหมู่บ้านริมธาร ส่งมอบของเสร็จก็ถูกเชื้อเชิญเข้ามาพักผ่อนเสียก

  • วันสิ้นโลกของผม   81 หิมะแรก [4/5]

    “เพราะแบบนั้นผมถึงไม่เห็นด้วยที่จะให้พวกเขามาอยู่ที่นี่ตั้งแต่แรก” นอกเหนือไปจากการที่ไม่อยากรับผิดชอบชีวิตใครขณะเดินทางเข้าเมืองหลวงแล้ว สภาพความเป็นอยู่ของที่หมู่บ้านและค่ายพันธมิตรนั้นแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด เกิดมาแล้วเปลี่ยนใจอยากกลับไปอยู่ที่หมู่บ้านเหมือนเดิมล่ะ?เขาไม่ได้มีเวลาว่างพอที่จะไปรับไปส่งใครได้หรอกนะ“ยังดีหน่อยที่เดี๋ยวนี้สงบเสงี่ยมกันมากขึ้นแล้ว แต่ดาคิดว่าเดี๋ยวสบโอกาสก็หาทางเข้าเมืองกันอีกนั่นแหละค่ะ” เธอไม่เชื่อหรอกว่ากิ่งแก้วจะอยากจมปลักอยู่ในหมู่บ้านไปตลอด ที่เห็นยังเงียบอยู่อาจเป็นเพราะไม่มีแรงสนับสนุนจากคนอื่นแล้วต่างหาก ลองมีเพื่อนร่วมอุดมการณ์สักคนสองคนสิ รับรองเลยว่าได้เฮโลมากดดันกลุ่มคนที่มีพลังพิเศษแน่“ก็ปล่อยเขาไป ถือว่าผมเคยเตือนไว้แล้ว” โจเซฟยักไหล่“ดีค่ะ ไปตามใจมากเดี๋ยวก็เหลิงกันไปหมด” ไม่อย่างนั้นก็จะคิดแต่เอาเปรียบคนอื่น“แต่ผมตามใจคุณได้ใช่ไหม” หัวหน้าหนุ่มเลิกคิ้วยิ้มมุมปากเอ่ยเย้าแหย่หญิงสาว“เรื่องนั้น... ฮื่อ ก็แล้วแต่คุณสิคะ” ดาริณีเม้มปากเสสายตาหลบไปทางอื่น ใบหน้าขาวที่แดงขึ้นเพราะอุณหภูมิลดต่ำลงก็ยิ่งแดงมากกว่าเดิมนับว่าเป็นโชคดีของโจ

  • วันสิ้นโลกของผม   81 หิมะแรก [3/5]

    ดาริณีสะกิดโจเซฟและครูเมตตาให้เดินนำสองคู่รักหมีกระต่ายที่อยู่ ๆ ก็แจกอาหารหมาอย่างไม่บอกไม่กล่าว ทั้งสามได้แต่ย้ิมอ่อนใจปล่อยให้คู่รักอยู่ในฟิลเตอร์สีชมพูเพียงสองต่อสองต่อไป ส่วนพวกเขาจะไปทำเรื่องเช่าห้องพักสักหลังเพื่อเก็บสัมภาระ“เดี๋ยวผมจะไปติดต่อหาห้องพัก คุณแม่กับดานั่งรออยู่ตรงนี้ก่อนนะ” โจเซฟให้บุคคลอันเป็นที่รักทั้งสองเข้ามาหลบลมหนาวในสำนักงานด้วย หากเป็นคนอื่นคงถูกเจ้าหน้าที่เชิญออก เพราะบางคนไม่ได้เข้ามาติดต่อหาห้องพักจริงจัง แค่อยากเข้ามารับความเย็นจากเครื่องปรับอากาศเท่านั้นซึ่งเหล่าคนที่ทำงานอยู่ในค่ายล้วนรู้จักโจเซฟดี หากอีกฝ่ายไปเยือนที่ไหนย่อมติดต่อประสานงานอย่างจริงจัง จึงไม่ได้ห้ามปรามยามที่เขานำหญิงสาวและหญิงชราเข้ามาด้านในคนที่พอจะมีแต้มหลงเหลืออยู่มีเพียงโจเซฟคนเดียว เฉินเฟิงกับนิโคลัสหมดแต้มคะแนนไปกับการแลกซื้อวัตถุดิบประกอบอาหาร ปืน และกระสุนจริงอีกจำนวนหนึ่ง หน้าที่ติดต่อหาเช่าอพาร์ตเมนต์สักห้องจึงตกเป็นของหัวหน้าหนุ่มไปโดยปริยาย เป็นโชคดีที่โจเซฟไม่ได้ใช้จ่ายแต้มคะแนนจนหมดก่อนออกไปจากค่าย ไม่อย่างนั้นคงต้องเช่าเต็นท์นอนแล้ว!“วันนี้ก็นอนพักกันไปก่อน เดี๋ยวพ

  • วันสิ้นโลกของผม   81 หิมะแรก [2/5]

    “ต้องมีแน่อยู่แล้วล่ะ” โจเซฟไม่เชื่อหรอกว่าหิมะแรกในประเทศจะไม่นำพาสิ่งใดมาเลย “ก็หวังแค่ว่าจะพาเรื่องดีมามากกว่าเรื่องร้าย” ไม่อย่างนั้นจะเป็นการผลักมนุษยชาติให้ถึงทางตันมากยิ่งขึ้น“ปกติฤดูหนาวที่มีหิมะตกนี่กินระยะเวลากี่เดือนเหรอครับ”“ทั่วไปก็จะ 2 - 4 เดือนแล้วแต่ลักษณะและที่ตั้งของภูมิประเทศ” นิโคลัสตอบ“ประเทศเราหน้าหนาวมีแค่ 2 เดือนเท่านั้นเอง” คุณครูเมตตาเอ่ยกลั้วหัวเราะ หนาวช่วงส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ พอผ่านไปไม่ถึงสองสัปดาห์ก็เข้าหน้าร้อนโดยไม่ทันตั้งตัว“จริงค่ะ เสื้อกันหนาวซื้อมายังไม่ทันได้ใส่ก็ต้องเก็บเข้าตู้แล้ว” ดาริณีเสริมเสียงพูดคุยในรถช่วยทำให้บรรยากาศตึงเครียดผ่อนคลายไปตลอดการเดินทางมุ่งหน้าเข้าเมืองหลวง…สามวันถัดมาโจเซฟก็พาทุกคนมาถึงที่ตั้งของค่ายพันธมิตร หลังแลกอาหารผ่านประตูเรียบร้อยก็ให้ลงทะเบียนคุณครูเมตตาและดาริณีเข้าไปในระบบของค่ายการเดินทางราบรื่นกว่าที่ทุกคนคาดคิด ตลอดทางพวกเขาเกร็งร่างกายเตรียมรับเรื่องไม่คาดฝันอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นซอมบี้วิวัฒนาการ สัตว์กลายพันธุ์ หรือโจรดักปล้น แต่กลับไม่มีเลย…ไม่มีแม้แต่นิดเดียวราบรื่นจนรู้สึกหวาดระแวงมากกว่าที

  • วันสิ้นโลกของผม   81 หิมะแรก [1/5]

    หิมะแรกในประเทศ T ต่อให้ไม่ใช่วันสิ้นโลกก็ยังคงไม่ใช่เรื่องน่าตื่นเต้น แต่เป็นเรื่องที่ชวนตื่นกลัวเสียมากกว่า ควรรู้ด้วยว่าโลกทั้งใบมีการแบ่งโซนอุณหภูมิอย่างชัดเจนมาหลายหมื่นหลายพันปี การที่ประเทศในเขตร้อนมีหิมะที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนเลยในประวัติศาสตร์… นั่นมันหายนะชัด ๆเพราะเราจะไม่รู้เลยว่าในอนาคตสภาพอากาศที่ควรจะเป็นจะยังเหมือนเดิมอีกหรือไม่ เมื่ออากาศไม่เหมือนเดิม การเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์ย่อมทำได้ยากลำบากกว่าเดิมเป็นเท่าตัว มนุษยชาติเพิ่งจะตั้งตัวได้ก็ถูกวิกฤตใหม่กระหน่ำซัดเข้าใส่ตูมใหญ่อย่างไม่ทันตั้งตัวเหล่าหัวหน้าค่ายผู้รอดชีวิตอื่นในประเทศ T และประเทศข้างเคียงที่ได้พบกับหิมะแรกนี้ พวกเขาต่างมีความคิดเดียวกัน‘แย่แล้ว…’การมาของหิมะไม่ใช่เรื่องที่จะทำเป็นนิ่งนอนใจได้ ต้องเตรียมมาตรการรับมือให้พร้อม ทั้งอาหาร น้ำ ยารักษาโรค และอาวุธ ด้วยไม่รู้ว่าจะมีสิ่งใดบ้างที่มาพร้อมกับลมหนาวปีนี้มีฤดูฝนให้ดูเป็นตัวอย่างแล้ว หากไม่เตรียมการป้องกันอีกก็ได้แต่ปล่อยให้กลุ่มเหล่านั้นล่มสลายไปเถอะ…แม้จะมีอุปสรรคเป็นสภาพอากาศ โจเซฟก็ไม่เปลี่ยนความคิดที่จะพาคุณแม่ผู้มีพระคุณไปรับการตรวจสุขภาพที่โ

  • วันสิ้นโลกของผม   80 สัญญาณจากธรรมชาติ [5/5]

    ที่วิทย์รับคนเพิ่มเข้ามาในหมู่บ้านย่อมเป็นเรื่องดี การทำงานหลายอย่างต้องอาศัยกำลังคนจึงจะประสบความสำเร็จ แต่ระยะเวลาที่รู้จักกันนั้นสั้นเกินไป ความไว้วางใจในตัวมนุษย์ยุคนี้ไม่สามารถสร้างได้ด้วยเวลาเพียงไม่กี่เดือน เมื่อถึงยามวิกาลจึงต้องสร้างความปลอดภัยไว้อีก 1 ชั้น ไม่อย่างนั้นเธอไม่สามารถข่มตานอนหลับได้จริง ๆและการใช้พลังติดต่อเป็นระยะเวลานานนี้เองที่ทำให้ร่างกายต้องรับภาระมากขึ้น ในเมื่อเธอกินอาหารเท่าเดิม พลังงานจึงไม่เพียงพอต่อความต้องการของร่างกายส่วนสาเหตุที่ไม่กินให้มากกว่าเดิมก็เป็นเพราะอาหารถูกแบ่งสันปันส่วนให้ตามงานที่ได้รับมอบหมาย เมื่อทำมากย่อมได้กินมาก เธอไม่ได้ออกไปแบกหามที่ไหนจึงไม่จำเป็นต้องกินให้มากนัก“...” คุณครูเมตตาเสสายตาไปทางอื่น ไม่กล้าสบตากับชายหนุ่ม เมื่อสิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นความจริง“คุณแม่” โจเซฟอยากจะหน้ามืดเป็นลมต่อจากหญิงชรา“เอ่อ... เป็นไปได้ไหมครับที่อาการของคุณครูตอนนี้คือการติดอยู่ในสภาวะคอขวด” เฉินเฟิงเอ่ยขึ้น อาการอึดอัดที่อกนั้นนอกจากเป็นโรคแล้ว ในยุคนี้ยังมีอีกหนึ่งสิ่งที่เป็นแค่กับผู้มีพลังพิเศษการเลื่อนระดับพลัง“ก็มีความเป็นไปได้” คุณหมอหม

  • วันสิ้นโลกของผม   80 สัญญาณจากธรรมชาติ [4/5]

    เฉินเฟิงสลัดผ้าห่มออกจากตัว เริ่มจากนั่งลงที่ขอบเตียง ฟูกนุ่มของที่นอนทำให้เขาไม่ค่อยรู้สึกเจ็บปวดช่องทางด้านหลังมากนัก ยกเว้นสะโพกที่รู้สึกเคล็ดขัดยอกเล็กน้อย“ฮึบ” เจ้ากระต่ายลุกขึ้นยืนทันที จากนั้นก้าวเดินไปข้างหน้า กลั้นใจก้มมองเรียวขาของตนเองขาไม่ถ่าง!…แต่ ขาอ่อนไปจนถึงของลับลายพร้อยเลยนะพ่อ!!“ก็มันขาวน่าดูดนี่ครับ” นิโคลัสยืดอกรับอย่างเต็มปากเต็มคำเมื่อถูกคนรักโวยวายเรื่องคิสมาร์กที่โคนขาไปจนถึงของลับ“ยังจะพูดแบบนี้อีก!” เฉินเฟิงเขินจนไม่รู้จะเขินอย่างไรดีแล้ว“โอเค ไม่พูดแล้ว มากินข้าวกันดีกว่า” คุณหมอหมีตรงเข้าไปโอบเอวคนรัก รั้งให้เดินไปที่โต๊ะกินข้าว “วันนี้มีไข่เจียวกับข้าวสวยร้อน ๆ ล่ะ”“หึ” เจ้ากระต่ายพองแก้มแต่ก็ยอมเดินตามคนรักไปกินอาหารเช้าด้วยกันกิจกรรมในวันนี้ไม่มีอะไรมาก กลุ่มของกรยังคงเรียนรู้วิธีการต่อสู้และรับมือกับโจรในคราบของนักเดินทาง เพราะหมู่บ้านครูเมตตานั้นไม่ได้อยู่ห่างไกลจากเมืองหลวงมาก จึงมักตกเป็นเป้าหมายของโจรอยู่เป็นนิจ อีกทั้งพวกเขายังมีทรัพยากรหลายอย่างที่หาได้ยากในวันสิ้นโลก อาหาร น้ำ ยารักษาโรค สิ่งของเหล่านี้ต่อให้ใช้เงินนับสิบล้านก็ไม่มีวันแล

  • วันสิ้นโลกของผม   80 สัญญาณจากธรรมชาติ [3/5]

    นิโคลัสมองตอบคนรัก คิ้วเข้มเลิกขึ้นอย่างแปลกใจ แต่เมื่อคิดได้ว่าเวลานี้คนรักคงไม่ต่างจากกระต่ายตามธรรมชาติที่ค่อนข้างมีความสามารถในการสืบพันธุ์สูง หมอหมีก็ไม่ได้แปลกใจอีก มีแต่จะยิ่งชอบใจ กระแทกกระทั้นหนักหน่วงมากขึ้นตามคำขอ“ฮ้า!~” พอได้สมดังหวังเสียงครางก็ยิ่งหวานมากขึ้นในความรู้สึกของแพทย์ทหารหนุ่ม“ดีไหมครับ หืม” ชายหนุ่มโน้มไปด้านหน้า ลิ้นหนาเลียคราบเหงื่อไคลบริเวณหลังคอของคนรัก พลอยทำให้คนใต้ร่างสะดุ้งและเปล่งเสียงครางหวานออกมาอีกระลอก“อื้อ ดี... อ๊า ดีครับ” เฉินเฟิงตอบออกไปตามความรู้สึกไม่มีเหนียมอายมันดีมาก… ดีจนรู้สึกเหมือนจะตายและคำตอบที่แสนหวานนั้นก็ทำให้คนด้านบนยิ่งได้ใจ ส่งตัวตนเข้าไปตอกย้ำความเป็นเจ้าของหนักหน่วงเพิ่มขึ้นอีก กว่าจะทั้งคู่จะผละออกจากกันก็ล่วงเลยเข้าวันใหม่ไปแล้ว…จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ“...” เฉินเฟิงนอนมองเพดานตาปริบ ๆ เสียงนกร้องและเสียงผู้คนออกมาทำกิจกรรมยามเช้าช่วยยืนยันได้เป็นอย่างดีว่าเมื่อคืนเขาได้ผ่านศึกรักที่เคยจินตนาการมาหลายปีทฤษฎีที่เคยศึกษามาหลายปีเทียบไม่ติดเลยกับประสบการณ์ตรงในคืนเดียว เคยได้ยินมาว่าครั้งแรกนั้นหากเตรียมตัวไม่ดีก็จะกลายเป็นความเ

  • วันสิ้นโลกของผม   80 สัญญาณจากธรรมชาติ [2/5]

    “งั้นไม่เย็นมันแล้ว” นิโคลัสถอดเสื้อให้เฉินเฟิงก่อนจากนั้นก็ถอดให้ตนเอง อวดกล้ามเนื้อแน่นเป็นลอนสวยสู่สายตาอดีตผู้ช่วยเชฟเจ้ากระต่ายต้องเม้มปากแน่น จากนั้นใช้ฟันบนขบริมฝีปากล่างกลืนก้อนความประหม่าลงท้อง ลิ้นเล็กแลบเลียริมฝีปากไม่ให้แห้งผากการกระทำนั้นกลับยิ่งจุดไฟให้คุณหมอหมีที่พยายามอย่างยิ่งยวดไม่ให้โถมตัวเข้าใส่คนรักโดยไม่ได้เตรียมพร้อมริมฝีปากสีเชอร์รีคือสิ่งที่คุณหมีเล็งไว้เป็นสิ่งแรก ยิ่งถูกเฉินเฟิงขบกัดเบา ๆ เฉดสีของมันก็ยิ่งเข้มขึ้น ไหนจะลิ้นเล็กที่ช่วยเติมความฉ่ำเยิ้มนั้นชวนให้น่าลิ้มลอง“อื้อ” นิโคลัสขบเม้มดูดคลึงริมฝีปากอ่อนนุ่มอย่างตะกละตะกลาม ฝ่ามือหนารั้งต้นคอคนรักเข้ามา เพิ่มความแนบชิดไม่ปล่อยให้ถอยหนีอึดใจถัดมาค่อยส่งลิ้นร้อนเข้าไปกวาดต้อนทุกสิ่งอย่าง ฉกชิงน้ำหวานในโพรงกระต่ายอย่างหิวกระหาย ยิ่งจูบไฟราคะก็ยิ่งโหมกระพือเมื่อส่วนบนถูกกระตุ้น ส่วนล่างก็ยิ่งเป็นหนัก ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่มันถูกเบียดชิดเข้ากับอวัยวะเดียวกัน ถึงจะมีเนื้อผ้ากางกั้นก็ไม่สามารถลดความกระสันให้ลดลงได้ มีแต่จะเพิ่มสูงขึ้นทุกครั้งที่ส่วนนูนเด่นเสียดสีกันไปมาทั้งเจ้ากระต่ายและคุณหมอหมีต่างก

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status