๘๓ พิณและขลุ่ย บรรจบเป็นหนึ่ง

แผนการจู่โจมรังอสรพิษพันสมบัติได้ถูกวางไว้อย่างรัดกุม ประหนึ่งสะพานข้ามมหาสมุทรที่สร้างเสร็จสมบูรณ์เกือบทุกส่วน แต่กลับขาดแผ่นไม้แผ่นสุดท้ายที่จะเชื่อมต่อสะพานนั้นให้บรรจบกัน แผ่นไม้แผ่นนั้นคือความร่วมมือระหว่างองค์หญิงผู้สูงศักดิ์และนักโทษประหารผู้ตกสู่เบื้องต่ำสุด เป็นสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้โดยสิ้นเชิง

ณ ตำหนักในอันเงียบสงบขององค์หญิงลี่หัว ตู้เยี่ยนอวี่ได้เข้าเฝ้าเป็นการส่วนพระองค์

เมื่อนางทูลแผนการทั้งหมดให้องค์หญิงทรงทราบ พระพักตร์ที่เคยสดใสขององค์หญิงพลันบึ้งตึงขึ้นในทันที

“เจ้าจะให้ข้าร่วมมือกับอสูรร้ายนั่นรึ!?” องค์หญิงลี่หัวตรัสด้วยพระสุรเสียงที่แฝงด้วยความขุ่นเคืองและรังเกียจ “นางคือหนึ่งในคนของพรรคเมฆาโลหิต ผู้ที่เกือบจะปลิดชีวิตข้ากลางสระบัว ให้ข้าดีดพิณบรรเลงเพลงของนาง ไม่ต่างอะไรกับการให้ข้าจับมือกับมัจจุราช!”

ตู้เยี่ยนอวี่มิได้โต้แย้ง นางเพียงกล่าวด้วยน้ำเสียงที่สงบและจริงใจ

“หม่อมฉันเข้าใจความรู้สึกขององค์หญิงเพคะ” นางกล่าว “แต่นี่มิใช่การร่วมมือกับศัตรู แต่คือการใช้พิษล้างพิษเพคะ เยว่