บทที่ 231

หลังจากนั้นครึ่งเดือน

แนวหน้า เมืองติ้งเซียง

สายลมฤดูใบไม้ร่วงพัดพาทรายเหลืองหมุนวนขึ้นฟ้า ปกคลุมไปทั่วท้องนภา เม็ดทรายที่ปลิวว่อนบดบังทัศนวิสัย มองออกไปสุดสายตาไม่เห็นปลายทาง

ในฐานะเมืองหน้าด่านที่สำคัญของแนวหน้า เมืองติ้งเซียงเป็นหลักประกันแนวหลังของต้าฉู่มาโดยตลอด หากไปราชวงศ์ต้าจ้าว จำเป็นต้องผ่านเส้นทางนี้

เมืองอันยิ่งใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางทะเลทรายสีเหลือง ด้านทิศตะวันออก ทิศตะวันตก และทิศเหนือถูกราชวงศ์ต้าเจ้าปิดล้อมไว้หมดแล้ว เหลือเพียงด้านทิศใต้ที่ยังคงอยู่ภายใต้การควบคุมของต้าฉู่

เนื่องจากจ้าวเฟยเยี่ยนไปต้าฉู่ในฐานะทูต ช่วงนี้กองทัพต้าจ้าวจึงไม่ได้บุกโจมตี ทั้งสองฝ่ายจึงสงบศึกมานานกว่าหนึ่งเดือนแล้ว

แต่วันนี้กลับมีม้าศึกฝูงหนึ่งวิ่งฝ่าเข้ามาจากทางทิศใต้ของเมือง หลังจากตรวจสอบตัวตนแล้วก็ถูกปล่อยเข้าเมือง

หลังจากนั้นครึ่งชั่วยาม ระดับรองแม่ทัพและขุนนางขั้นหกขึ้นไปของทั้งเมืองติ้งเซียงไปรวมตัวกันที่จวนผู้ว่าราชการ

“แม่ทัพหวัง ท่านรู้หรือไม่ว่าแม่ทัพทหารม้าเรียกพวกเรามาด้วยเรื่องอันใด?”

“ข้าก็ไม่รู้เช่นกัน แต่ดูจากที่ขุนนางเกือบทั้งเมืองมากันหมด คิดว่าเป็นเรื่องใหญ่