ตอนที่ 77 ร่วมทุกข์ร่วมสุข

ในยามค่ำสงบเงียบ ลู่ซือหนานนั่งอยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือในห้องพักของนางที่จวนนายอำเภอ แสงไฟจากโคมกระดาษสีเหลืองนวลส่องกระทบปลายพู่กันที่กำลังเคลื่อนไหวอย่างอ่อนโยน นางเงยหน้าขึ้นนิดหนึ่ง สูดลมหายใจเข้าเบา ๆ เพื่อกลั้นความคิดถึงก่อนจะเขียนต่อด้วยลายมือเรียบร้อยและมั่นคง

[ ถึงท่านพ่อท่านแม่ที่เคารพ

ลูกซือหนานขอแจ้งให้ทราบว่า ข้าจะยังคงอยู่ที่เมืองเห่ยโจวต่อไปอีกระยะหนึ่ง เพื่อดูแลใต้เท้าเผิงผู้เป็นคู่หมั้นซึ่งยังอยู่ในช่วงพักฟื้นจากอาการป่วย แม้อาการจะดีขึ้นมากแล้ว แต่ข้ายังไม่วางใจ และต้องการอยู่เป็นกำลังใจแก่เขาจนกว่างานก่อสร้างเขื่อนจะแล้วเสร็จ

ไม่ต้องเป็นกังวลไปเจ้าค่ะ ข้าพักอยู่ที่จวนนายอำเภอหลาน ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นและให้เกียรติเต็มที่ มิได้ลำบากอันใดเลย คุณหนูหลานก็มีไมตรีจิตดียิ่ง นับว่าเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่งในต่างถิ่น

ข้าจะเขียนจดหมายกลับมาอย่างสม่ำเสมอ ขอให้ท่านพ่อท่านแม่รักษาสุขภาพ ด้วยความเคารพยิ่ง

 ซือหนาน  ]

เมื่อเขียนจบ นางเป่าให้หมึกแห้งก่อน