Share

บทที่ 208

Author: จิ้งซิง
เวินซื่อทายาให้เขาจนทั่วแผลแล้ว

จากนั้นเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ท่านมีลูกน้องตั้งเยอะแยะมิใช่หรือ? ข้าไม่เชื่อว่าท่านไปหาพวกเขา แล้วพวกเขาจะไม่ยอมทายาให้”

เป่ยเฉินหยวนได้แต่กางมืออย่างจนใจ “พวกเขาไม่กล้าหรอก แต่ข้าก็รังเกียจพวกเขา”

ให้ชายชาตรีอะไรมาทายาให้เขา?

ให้คนที่ตัวเองชอบมาทายาให้ถึงจะหวานที่สุด

เป่ยเฉินหยวนพูดจาเอาใจเวินซื่อ “ท่านดูสิ หากไม่ใช่เพราะท่านเตือนข้าด้วยความใส่ใจเมื่อครู่ ข้าจะไปนึกได้อย่างไรว่าตัวเองมีแผล? ถ้าเป็นลูกน้องพวกนั้น พวกเขายิ่งหยาบกว่าข้าอีก ให้พวกเขาเตือนข้าก็เกรงว่าจะเป็นไปไม่ได้”

ถึงแม้ว่าเดิมทีเขาจะไม่ได้บาดเจ็บอะไร แต่นังหนูของเขาก็ถือยารอเขาแล้ว ไม่มีแผลก็ต้องมี

“เรื่องครั้งหน้าค่อยว่ากัน ตอนนี้หากท่านยังกล้าพูดจาเหลวไหลอีก ต่อไปอีกหลายวันข้าจะไม่ทายาให้ท่านแล้ว”

ที่ทาอยู่นี่ใช่ยาที่ไหนกันเล่า?

สิ่งที่ทาอยู่นี่คือน้ำผึ้งชัดๆ หวานไปถึงก้นบึ้งหัวใจของเป่ยเฉินหยวนแล้ว

“ได้ๆ ฟังอู๋โยวทุกอย่าง”

คำพูดนี้ทำให้เวินซื่อรู้สึกถึงบรรยากาศแปลกๆ อย่างบอกไม่ถูก

นางอดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นตีเป่ยเฉินหยวนสักที

เมื่อเป่ยเฉินหยวนหันกลับมามองนางด้วยความสง
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 798

    ฟ่านซิ่วซิ่วปวดจนเหงื่อเย็นแตกพลั่ก ทว่าขณะนี้นางไม่กล้าพูดอีกแล้วนางคิดไม่ถึงว่าเป่ยเฉินหยวนโหดเหี้ยมกว่าที่นางคิดไว้เสียอีก!นี่อยู่ตรงหน้าประตูเมืองจงซิน บิดาของนางอาจมาเยือนได้ตลอดเวลา ทว่าเป่ยเฉินหยวนคิดจะลงมือกับนางก็ลงมือทันที!เมื่อเห็นแขนขาดข้างนั้นของตัวเอง ฟ่านซิ่วซิ่วเกลียดชังเป่ยเฉินหยวนมากสารเลวที่สมควรตาย คนป่าเถื่อนที่สมควรตาย!นางจะทำให้เจ้าหมอนี่ที่กล้าตัดแขนนางชดใช้อย่างสาสม!ในขณะที่ฟ่านซิ่วซิ่วกำลังกดแผลตรงแขนที่ขาดอย่างสุดกำลัง เพื่อป้องกันเสียเลือดมากเกินไป แมลงน้อยตัวหนึ่งแอบบินไปเกาะแขนข้างที่ขาดของนางบนพื้น จากนั้นดูดแผลอย่างแรงหนึ่งคำยามนี้ทั้งฟ่านซิ่วซิ่วและฟ่านจุ้ยทั้งสองคนไม่ทันสังเกตเห็นเพราะพวกเขากำลังถูกบังคับให้เลือกยาหากไม่เลือก หรือพูดไร้สาระยืดเยื้อจุดจบฟ่านซิ่วซิ่วได้แสดงให้เห็นแล้วหนึ่งครั้ง ดังนั้นตอนนี้ทั้งสองคนต้องแข็งใจแล้วเลือกถ้วยหนึ่งดูเหมือนกากยา อีกถ้วยดูเหมือนยาต้มถ้วยหนึ่งสีสันประหลาด อีกถ้วยหนึ่งดูเหมือนปกติทำให้ฟ่านจุ้ยและฟ่านซิ่วซิ่วไม่ค่อยกล้าเลือกตกลงถ้วยไหนคือยาพิษ?หรือว่าเป็นยาพิษทั้งสองถ้วย?ฟ่านซิ่วซิ่ว

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 797

    “คนละหนึ่งถ้วย พวกเจ้าเลือกเอง”ฟ่านจุ้ยกับฟ่านซิ่วซิ่วได้ยินดังนั้น ล้วนนิ่งอึ้งอยู่ที่เดิมฟ่านจุ้ยที่ยังคุกเข่าอยู่บนพื้นไม่เข้าใจ “ท่านอ๋อง ให้พวกเราเลือกสิ่งนี้ทำไมหรือพ่ะย่ะค่ะ?”“ย่อมต้องกินเข้าไปนะสิ หรือไม่ก็ดื่มเข้าไป ข้าจะให้ทางเลือกพวกเจ้าสองทาง พวกเจ้าเลือกได้ตามใจชอบ”เป่ยเฉินหยวนยิ้มจางๆฟ่านซิ่วซิ่วรู้สึกผิดปกติทันที นางกลืนน้ำลาย จงใจเอ่ยถาม “นั่น...ดูเหมือนจะเป็นยา? หรือท่านอ๋องต้มยาขับความเย็นให้พวกเราหรือเพคะ?”เป่ยเฉินหยวนอมยิ้มแล้วมองดูพวกเขา “หากพวกเจ้าจะคิดอย่างนั้น ก็ใช่ว่าจะไม่ได้”ตุบ!ฟ่านซิ่วซิ่วเพิ่งได้ฟังก็คุกเข่าลงพื้นกะทันหัน ใบหน้าดวงน้อยขาวซีดเผยให้เห็นความหวาดกลัว “ท่านอ๋องเพคะ หม่อมฉันไม่เข้าใจความหมายของท่านจริงๆ หากเป็นเรื่องที่หม่อมฉันเสียมารยาทตรงทางเข้าค่ายก่อนหน้านี้ แล้วท่านอยากลงโทษหม่อมฉัน หม่อมฉันยินดีรับโทษ”“เพียงแต่ยานี่...หม่อมฉันสุขภาพไม่ดีตั้งแต่เด็ก ที่ผ่านมาไม่เคยกินยาสุ่มสี่สุ่มห้า เกรงว่ากินเข้าไปแล้ว ยานี่จะกลายเป็นยาพิษ พลาดพลั้งเพียงนิดก็จบชีวิตลงได้ หม่อมฉันตายไม่ใช่เรื่องใหญ่ เพียงแต่ท่านพ่อกับท่านย่าต้องเสียใจอย่าง

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 796

    ภายในกระโจมฟ่านจุ้ยกับฟ่านซิ่วซิ่วถูกทหารกองทัพธงดำสองคนคุมตัวเข้ามาในไม่ช้าเมื่อเข้ามาในกระโจม ฟ่านจุ้ยลอบมองสำรวจด้านในหนึ่งรอบพบว่ามีเพียงท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการอยู่ที่นี่ในใจฟ่านจุ้ยสงสัยธิดาศักดิ์สิทธิ์ฝูหมิงไม่อยู่หรือ?สายตาของเขามองไปทางเป่ยเฉินหยวนอย่างรวดเร็ว เห็นเพียงอีกฝ่ายยืนอยู่ข้างโต๊ะยาวตัวหนึ่ง ตรงหน้ามีถ้วยสองใบซึ่งไม่รู้ว่าใส่สิ่งใดเอาไว้ด้านในนั้นอันหนึ่งเป็นของข้นสีดำเขียว ส่วนอีกหนึ่งคือของเหลวสีน้ำตาลชนิดหนึ่งแม้ไม่รู้ว่าตกลงคือสิ่งใด แต่กลิ่นสมุนไพรที่อบอวลอยู่ในอากาศก็บอกพวกเขาบ้างแล้ว สิ่งที่อยู่ในถ้วยสองใบนั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นยาสองชนิดคงไม่ให้พวกเขาทั้งสองกินหรอกนะ?ในใจฟ่านจุ้ยชะงักฟ่านซิ่วซิ่วข้างกายเขาก็ไม่ต่างจากเขา ได้สำรวจภายในกระโจมทันทีตั้งแต่ที่เพิ่งเดินเข้ามาถึงส่วนคนที่นางตามหา ตอนนี้มีเพียงคนเดียวที่อยู่ตรงนี้แม้ธิดาศักดิ์สิทธิ์จะไม่อยู่ แต่ท่านอ๋องอยู่ก็ดีแล้วเพราะอย่างไรเป้าหมายของนางก็คือท่านอ๋องเป่ยเฉินหยวนส่วนธิดาศักดิ์สิทธิ์ ขอเพียงอีกฝ่ายยังไม่ไปจากชางโจว เช่นนั้นนางย่อมมีโอกาสเล่นงานอีกฝ่าย“หม่อมฉันฟ่านซิ่วซิ่

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 795

    ฟ่านซิ่วซิ่วกล่าวขณะทำหน้าไม่แยแส เมื่อรอให้นางหันมองพบว่าสายตาของฟ่านจุ้ยที่มองนางผิดปกติฟ่านซิ่วซิ่ว “?”“สายตาเจ้ามันอะไรกัน อยากตายหรือ? เชื่อหรือไม่ถ้าได้ออกไปข้าจะจับเจ้าไปทำปุ๋ยดอกไม้ของข้า?”ฟ่านจุ้ยหัวเราะพรวด “พี่หญิงรอง เจ้าบอกว่าธิดาศักดิ์สิทธิ์หน้าตาบ้านๆ คำพูดนี้ข้าไม่เชื่อแม้แต่น้อย ข้าว่านะ ถ้าไม่ใช่เพราะฝีมือวาดภาพของจิตรกรไม่ดีพอ ถ้าอย่างนั้นแสดงว่าคนในภาพไม่ใช่ธิดาศักดิ์สิทธิ์ด้วยซ้ำไป”“หมายความว่าอย่างไร?”ฟ่านซิ่วซิ่วจ้องมองเขา สายตาไม่สบอารมณ์ “เจ้าเคยเห็นธิดาศักดิ์สิทธิ์หรือ?”“ข้าถูกจับมานานขนาดนี้ เจ้าคิดว่าไม่เคยเห็นหรือ?”ฟ่านซิ่วซิ่วเงียบไปครู่หนึ่ง ต่อมานางหรี่ตาลง เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอันตราย “ดังนั้น เจ้าคิดว่ารูปโฉมของนางเทียบกับข้าแล้วเป็นอย่างไร?”ปัญหาโลกแตกน่าเสียดายฟ่านจุ้ยไม่กลัวสักนิด“มัจฉาจมวารี ปักษีตกนภา จันทร์หลบโฉมสุดา มวลผกาละอายนาง ท่วงท่าสง่างาม ยิ่งมีจิตบริสุทธิ์สูงส่ง”ฟ่านจุ้ยส่ายหน้าแล้วกล่าว “สรุปได้เพียงคำเดียว ไม่รู้งดงามกว่าเจ้าตั้งกี่เท่า”“ปัง!”กรงเหล็กสั่นสะเทือนกะทันหันฟ่านซิ่วซิ่วที่ถูกขังอยู่ในกรงเหล็กสีหน้า

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 794

    “หุบปาก!”ฟ่านซิ่วซิ่วที่ถูกจี้จุดใจดำสีหน้าโมโหขึ้นมาทันที ถลึงตาอย่างเอาเรื่องใส่ฟ่านจุ้ยแวบหนึ่ง “ที่ข้าต้องเข้ามาอยู่ที่นี่ นั่นเพราะเหตุสุดวิสัยเล็กน้อยเท่านั้น มีเวลาห่วงใยคนอื่นอยู่ที่นี่ สู้กลับไปเป็นห่วงตัวเองเถอะ”ขณะที่ฟ่านซิ่วซิ่วพูดเหลือบมองเหรินจื้อหลังฟ่านจุ้ยแวบหนึ่ง แล้วแค่นหัวเราะ “เพราะอย่างไรบิดาของข้าไม่เหมือนพ่อที่ไร้ประโยชน์ของเจ้าหรอก”นางเชื่อว่าอีกไม่นาน บิดาต้องมารับนางอย่างแน่นอนสายตาเยือกเย็นของฟ่านจุ้ยจ้องมองนาง “หากเจ้ากล้าพูดสิ่งใดที่เชื่อมโยงข้ากับเดรัจฉานนี่แม้แต่คำเดียว เชื่อหรือไม่ ไม่ต้องรอให้บิดาเจ้ามา ข้าจะส่งเจ้าไปลงนรกที่นี่เลย”“เจ้ากล้าหรือ!”สายตาของฟ่านซิ่วซิ่วไม่กลัวเขาแม้แต่น้อย“หากคุณหนูอย่างข้าเป็นอะไรไปแม้แต่นิดเดียว ท่านย่ากับท่านพ่อของข้าไม่ปล่อยเจ้าแน่ อีกอย่างต่อให้ข้าต้องตายก็ลากเจ้าไปลงนรกด้วย ไม่เชื่อเจ้าก็ลองดูได้เลย”ฟ่านจุ้ยโหดเหี้ยม แต่คนสกุลฟ่านใครบ้างไม่โหดเหี้ยม?หากนางกลัวฟ่านจุ้ยจริง เช่นนั้นนางคงไม่ได้เป็นคุณหนูรองสกุลฟ่านเพราะอย่างไรในสกุลฟ่าน พวกที่ขี้ขลาดตาขาวหลายคนนั้นได้ตายไปนานแล้วฟ่านจุ้ยที่ถูกขังอ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 793

    แต่หญิงสาวที่งดงามคนหนึ่ง เหตุใดบนตัวจึงมีกลิ่นศพเน่า?หรือนางเคยไปสถานที่ใดแล้วติดมาหรือ?หรือว่า...นางทำสิ่งใด?เวินซื่อรู้สึกว่าอย่างหลังมีความเป็นไปได้มากกว่าดังนั้นจึงทำให้ความคิดที่น่ากลัวอย่างหนึ่งค่อยๆ ลุกลามในใจนางเวินซื่อมองเป่ยเฉินหยวน “ท่านจับตัวฟ่านซิ่วซิ่วไว้เช่นนี้ ฟ่านจงนั่น หากไม่ใช่คืนนี้ หรือวันพรุ่งนี้ ต้องมีความเคลื่อนไหวแน่นอน”“ถ้าอย่างนั้นทางที่ดีเขาต้องรีบหน่อย หากเขาไม่มา ท่านดูสิพรุ่งนี้ข้าจะแขวนลูกสาวสุดที่รักของเขาไว้บนกำแพงเมืองจงซินหรือไม่”เป่ยเฉินหยวนยิ้มจาง บนใบหน้าเย็นชายิ่งนักในขณะที่เวินซื่อกับเป่ยเฉินหยวนเตรียมรับมือ ยามนี้ด้านหลังค่าย ฟ่านซิ่วซิ่วที่ถูกจับตัวเข้ามาจริงๆ กำลังถูกทหารกองทัพธงดำขังไว้ในกรงภายใต้กระโจมหลังใหญ่ฟ่านซิ่วซิ่วที่ไม่เคยถูกปฏิบัติเช่นนี้มาก่อน ขณะนี้สีหน้าบึ้งตึง สายตาเหี้ยมเกรียมจนน่าตกใจแต่นางก็ยังรักษาท่าทีของคุณหนูตระกูลใหญ่ ต่อให้จะถูกจับตัวเข้ามาที่นี่ แต่ก็ไม่ได้เอะอะโวยวายเสียงดังเพราะอย่างไรนางคือบุตรสาวท่านเจ้าเมือง อีกทั้งที่นี่คือพื้นที่ของบิดานางต่อให้เป็นท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนแล้วอย่างไร

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status