Share

บทที่ 943

Penulis: จิ้งซิง
“ใคร?!”

เวินเยวี่ยเองย่อมรู้สึกถึงความผิดปกติ

แมลงกู่ของนางบอกนาง มีบางสิ่งเข้ามาในห้อง

จิตใต้สำนึกของเวินเยวี่ยคิดว่าเป็นคน แต่หลังจากนางมองดูรอบห้องหนึ่งครั้ง กลับไม่พบใครเลย

นางขมวดคิ้ว จากนั้นสั่งให้แมลงกู่ตรวจสอบทั่วทั้งห้องอีกสองครั้ง

แต่ก็ไม่พบเห็นสิ่งใด

เวินเยวี่ยขมวดคิ้วมุ่น

แมลงกู่ของนางไม่มีทางผิดพลาด

เพราะตอนนี้แมลงตัวที่ร้ายกาจที่สุดในมือนาง คือตัวที่คนผู้นั้นเหลือไว้ให้นางเอาชีวิตรอดโดยเฉพาะ ถือเป็นราชากู่ภายในเผ่า

อีกทั้งเป็นเพราะราชากู่ตัวนี้ นางถึงสามารถฟื้นคืนชีพ ถึงสามารถยืนอยู่ในสภาพนี้เหมือนตอนนี้

ชีวิตของนางกับราชากู่เชื่อมโยงกัน หากนางตาย ราชากู่ก็ตาย เฉกเช่นเดียวกัน หากราชากู่ตาย ถ้างั้นนางก็ต้องตาย

ดังนั้นต่อให้เวินเยวี่ยจะสงสัยใคร ก็ไม่มีทางสงสัยราชากู่ของนาง

ในเมื่อราชากู่พบว่าในห้องมีบางสิ่ง ถ้าอย่างนั้นต้องตรวจสอบให้แน่ชัด

สามารถลอบเข้ามาต่อหน้าต่อตาราชากู่ได้ นั่นแสดงว่าไม่ใช่สิ่งธรรมดาแน่นอน

ช้าก่อน หรือจะเป็นแมลงกู่อีกตัวหนึ่ง?

เพราะคนเหล่านั้นบอกเวินเยวี่ย ภายในเมืองหลวงยังมีปรมาจารย์กู่อื่นอยู่

แต่ระหว่างปรมาจารย์กู่มีกฎระเบียบ จะไม่บุก
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 958

    เมื่อเห็นว่าฝูงแมลงกู่กำลังจะล้อมคนทั้งสามเอาไว้ และสร้างวงล้อมเข้ามาโจมตีพวกเขาหลานซื่อก็ยกมือขึ้นโบกเบาๆ กล่าวกับจงหย่งโหวว่า “ไม่ต้องรีบร้อนไป พวกเด็กๆ เหล่านั้นก็คงจะทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน”พวก...เด็กๆ เหล่านั้นหรือ?จงหย่งโหวไม่เข้าใจคำพูดของหลานซื่อแต่ในวินาทีถัดมา เสียงร้องของแมลงที่ดังกว่าและน่ากลัวกว่าก็พลันดังขึ้นมาจากรอบนอกห้องจงหย่งโหวและคนอื่นๆ หันไปมองรอบๆ ทันทีก็เห็นเพียงประตูและหน้าต่างที่พลันเปิดออกกว้าง แมลงนับไม่ถ้วนที่หนาแน่นจนน่าขนลุก พุ่งเข้ามาในห้องราวกับฝูงแมลงกู่ระลอกแรกเวินหย่าลี่และจงหย่งโหวสองสามีภรรยายังนึกว่านี่เป็นแมลงกู่ของเวินเยวี่ยเช่นกัน ก็พลันตกใจจนใบหน้าขาวซีดยังมีแมลงกู่มากมายขนาดนี้อีกหรือ?!จบสิ้นแล้ว คราวนี้พวกเขาหนีไม่รอดจริงๆ แล้ว!แต่ก่อนที่พวกเขาจะได้หลับตาลงรอความตาย ก็ได้ยินเสียงของเวินเยวี่ยตะโกนขึ้นอย่างร้อนรนและเกรี้ยวกราด “บัดซบ เจ้าไปซ่อนแมลงกู่มากมายขนาดนี้ไว้ในจวนจงหย่งโหวตั้งแต่เมื่อใดกัน?!”คำพูดนี้ของเวินเยวี่ย...?นางกำลังถามหลานซื่อหรือ?เดี๋ยวก่อน หรือว่าฝูงแมลงกู่ระลอกสองที่พุ่งเข้ามานั้นไม่ใช่ของเวินเยวี่ย?!

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 957

    เวินเยวี่ยพลันนึกบางอย่างขึ้นมาได้ นางหรี่ตาลง จ้องไปที่หลานซื่อ พลางกล่าวด้วยรอยยิ้มเย็นชา “ที่แท้เป็นเช่นนี้เอง ไม่นึกเลยว่าข้าจะดูแคลนเจ้าไป เพื่อจวนจงหย่งโหวจวนเดียว เจ้าถึงกับยอมทุ่มเงินมหาศาลจ้างปรมาจารย์กู่มาเพื่อรับมือข้าโดยเฉพาะ”“แต่ถ้าเจ้าคิดว่าเพียงเท่านี้จะเอาชนะข้าได้ล่ะก็ เช่นนั้นเจ้าก็ดูถูกข้าเกินไปแล้ว”เวินเยวี่ยเชิดคางขึ้นสูง น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามแต่ในสายตาของหลานซื่อแล้ว ช่างน่าขบขันสิ้นดีความสัมพันธ์ของนางกับจวนจงหย่งโหว ยังไม่ดีถึงขนาดที่ต้องทุ่มเงินมหาศาลเพื่อจ้างปรมาจารย์กู่มาช่วยพวกเขาโดยเฉพาะเพียงแค่นางลงมือเองก็เพียงพอแล้วเวินเยวี่ยไม่รู้ถึงข้อนี้ แต่เวินหย่าลี่ที่เคยเห็นหลานซื่อลงมือช่วยนางกำจัดไข่แมลงกู่ออกไปโดยที่เวินเยวี่ยไม่รู้ตัวนั้นกลับรู้ดีดังนั้นสีหน้าของนางจึงดูแปลกประหลาดอย่างบอกไม่ถูกส่วนจงหย่งโหวนั้น ตั้งแต่เมื่อครู่ก็ทำท่าทางครุ่นคิดอยู่ตลอดเวลา ดวงตาอันคมกริบคู่นั้น มองฮูหยินของตนทีหนึ่ง แล้วก็หันไปมองหลานซื่ออีกทีหนึ่งราวกับพอจะคาดเดาบางอย่างได้“ช่างเถอะ ไม่อยากเสียเวลากับคนโง่อีกต่อไปแล้ว”ที่ถ่วงเวลามาตลอดก

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 956

    ทันทีที่นางพูดจบ ก็เตะเวินหย่าลี่ที่อยู่ข้างเตียงออกไป“ฮูหยิน!”จงหย่งโหวตกใจจนหน้าซีดเผือด รีบพุ่งเข้าไปทันทีแต่คาดไม่ถึงว่าในวินาทีต่อมา เวินเยวี่ยจะคว้าตัวชุยเส้าเจ๋อบนเตียงเอาไว้ แล้วใช้เรี่ยวแรงมหาศาลยกตัวเขาขึ้นมาหลังจากดึงคนมาขวางไว้ตรงหน้าแล้ว มือขวาของเวินเยวี่ยทำท่าเป็นกรงเล็บ แทงทะลุเข้าไปในแผ่นหลังของชุยเส้าเจ๋อดัง “ฉัวะ”ราวกับว่านางได้คว้าจับบางสิ่งบางอย่างข้างในไว้ได้ สีหน้าของชุยเส้าเจ๋อพลันเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ส่งเสียงร้องโหยหวน“อ๊ากกก!”“ลูกแม่!”“เส้าเจ๋อ!”จงหย่งโหวประคองเวินหย่าลี่เอาไว้ พลางจ้องเขม็งไปยังเวินเยวี่ยด้วยสีหน้าดุดัน “รีบปล่อยเขาเดี๋ยวนี้ มิเช่นนั้นต่อให้ต้องตาย จวนจงหย่งโหวของพวกเราก็ไม่มีวันปล่อยเจ้าไปแน่!”“แค่พวกเจ้าก็คิดจะมาข่มขู่ข้าหรือ?”เวินเยวี่ยแค่นเสียงอย่างดูแคลน ก่อนจะกระชากมือขวาออกจากเนื้อหนังของชุยเส้าเจ๋ออย่างแรงขณะที่ดึงมือออกมา เห็นได้ชัดว่าในมือของนางคว้าบางสิ่งบางอย่างออกมาด้วยเวินหย่าลี่และจงหย่งโหวที่นึกว่าหัวใจของบุตรชายถูกควักออกมาแล้ว แทบจะพุ่งเข้าไปสู้ตายกับเวินเยวี่ยแต่เมื่อมองดูอีกครั้ง ก็พบว่าสิ่งที่

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 955

    หลังจากเวินหย่าลี่เข้าไปแล้ว เวินเยวี่ยก็หันไปมองหลานซื่อทันที พลางกล่าวด้วยรอยยิ้ม “เป็นอย่างไร จะเข้ามาดูหน่อยหรือไม่? แน่นอนว่า หากเจ้ากลัว ก็สามารถรออยู่ข้างนอกเหมือนคนขี้ขลาดได้”บัดนี้นางอยู่ตรงหน้าประตูและราชากู่ของนางก็อยู่ในห้องนั้นด้วยระยะห่างเพียงก้าวเดียว แน่นอนว่านางต้องลากหลานซื่อเข้าไปด้วยขอเพียงหลานซื่อเข้าไปในห้อง ต่อให้นางมีปีกก็ยากจะหนีรอด!เมื่อมีโอกาสดีเช่นนี้ เวินเยวี่ยที่สงบลงได้ยาก กลับมีความอดทนเพิ่มขึ้นมาสองส่วนแต่กลอุบายของนางในสายตาของหลานซื่อนั้น ช่างดูตื้นเขินเสียจริงคิดจะใช้วิธียั่วยุกับข้าอย่างนั้นหรือ?หลานซื่อเหลือบมองนางด้วยสีหน้าเรียบเฉยดูท่าว่าในห้องนี้คงจะซ่อนไพ่ตายบางอย่างของเวินเยวี่ยเอาไว้และยังเป็นไพ่ตายที่ร้ายกาจอย่างยิ่งมันจะเป็นอะไรกันนะ...?ขณะที่หลานซื่อกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ภายในห้องที่อยู่เบื้องหลังเวินเยวี่ย อวิ่นซิงก็พลันส่งสัญญาณบางอย่างมาให้นางหลานซื่อพลันเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย มุมปากค่อยๆ ยกสูงขึ้นที่แท้เป็นเช่นนี้นี่เอง ไม่คิดว่าการเดินทางครั้งนี้จะยังมีผลพลอยได้ที่ไม่คาดฝันอีกด้วยไม่เลวเลยจริงๆ“เช่นนั้นก็

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 954

    แต่ในชาตินั้น คนภายนอกไม่รู้ถึงฐานะบุตรสาวนอกสมรสของเวินเยวี่ย และคนเก่าคนแก่ของสกุลหลานก็ไม่รู้ว่าหลานซื่อต้องเผชิญกับอะไรในสกุลเวินบ้างพวกเขารู้เพียงว่า ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อใด ก็มีคนคอยเล่นงานพวกเขาอย่างลับๆ ตั้งแต่สกุลหลิน ไปจนถึงสกุลฉี สกุลหวัง... แม้กระทั่งจงหย่งโหวก็ไม่อาจหนีรอดไปได้คนเก่าคนแก่ของสกุลหลานล้มตายไปทีละคน แม้แต่คนที่ไม่ตายก็ไม่อาจสร้างความสำเร็จอันใดได้อีกในตอนนั้นอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนก็อยู่ด้วยเช่นกันแต่ความเจ็บป่วยของเขาไม่มีหลานซื่อในชาตินี้คอยรักษาให้ ไม่มีใครช่วยเขาตามหาหญ้าฝรั่น ดังนั้นเขาจึงไม่อาจกดดันจวนเจิ้นกั๋วกงได้นานนัก ก็ต้องคลุ้มคลั่งเพราะอาการป่วยกำเริบ ทำร้ายผู้คนไปมากมาย ภายใต้การโจมตีและกล่าวโทษของเวินเฉวียนเซิ่งที่ร่วมมือกับเหล่าขุนนางฝ่ายบุ๋นทั้งหมด เขาจึงถูกจับขังคุก และสุดท้ายก็ “สิ้นใจอย่างกะทันหัน” ในคุกด้วยเหตุนี้ ในชาติที่แล้วจวนเจิ้นกั๋วกงจึงสามารถเป็นใหญ่แต่เพียงผู้เดียวได้เขาอยากจะทำอะไรก็ย่อมทำได้ตามใจชอบแต่ในชาตินี้กลับแตกต่างออกไปหลานซื่อกลับมาเกิดใหม่ทูลขอออกบวช กลายเป็นท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์ ต่อต้านบิดาและพี่ชาย เปิดโปง

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 953

    หลานซื่อสัมผัสได้ถึงสถานการณ์ทางฝั่งของอวิ่นซิงเพียงแค่ถ่วงเวลาไปอีกหนึ่งเค่อก็พอแล้วเมื่อได้ยินคำพูดของเวินเยวี่ย หลานซื่อที่มองออกว่านางเองก็ดูเหมือนจะกำลังถ่วงเวลาอยู่เช่นกัน จึงค่อยๆ ปรือตาขึ้น“มีบางคำพูด ข้าไม่อยากจะเตือนเจ้าเป็นครั้งที่สอง”เวินเยวี่ยกัดฟัน ข่มความโกรธแล้วเปลี่ยนคำเรียก เอ่ยออกมาทีละคำ “ท่าน ธิดา ศักดิ์สิทธิ์! แบบนี้พอใจแล้วหรือยัง?!”หลานซื่อถึงได้เผยรอยยิ้มจางๆ ออกมา แล้วตอบคำถามก่อนหน้าของนาง “ใช่แล้วอย่างไร ไม่ใช่แล้วอย่างไร?”“ไม่ว่าจะใช่หรือไม่ วันนี้ในเมื่อเจ้ามาถึงจวนจงหย่งโหวแล้ว ย่อมไม่อาจปฏิเสธความเกี่ยวข้องกับเรื่องของจวนจงหย่งโหวได้ เจ้าต้องช่วยพวกเขา มิฉะนั้น เจ้าจะคู่ควรกับชื่อเสียงของธิดาศักดิ์สิทธิ์ผู้เปี่ยมเมตตาอันไร้ที่สิ้นสุดของเจ้าได้อย่างไร?”เวินเยวี่ยกล่าวด้วยรอยยิ้มเย็นชา“เจ้ากำลังข่มขู่ข้าหรือ?”แม้ว่าแท้จริงแล้วหลานซื่อมาเพื่อเวินหย่าลี่และจงหย่งโหว แต่หากยอมรับออกไปตรงๆ ก็จะยิ่งทำให้เวินเยวี่ยเหิมเกริมมากขึ้นเท่านั้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อชุยเส้าเจ๋อยังอยู่ในมือของเวินเยวี่ยเวินหย่าลี่และจงหย่งโหวที่อยู่ด้านข้างไม่ได้เอ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status