บทที่ 3

"คุณยายคะ หนูไม่เป็นไรแน่นอนค่ะ"

ไห่ถงตอบกลับแบบปัดๆ

ถึงแม้ว่าคุณยายจ้านจะดูแลเธอดี แต่ทว่าจ้านหยินเป็นหลานแท้ๆ เธอเป็นเพียงแค่หลานสะใภ้ หากเราทั้งคู่มีปัญหาขัดแย้งกันจริงๆ ครอบครัวจ้านจะเข้าข้างเธอหรือไม่?

ไม่ใช่ว่าไห่ถงไม่เชื่อ

แต่อาจเหมือนกับพ่อแม่สามีของพี่สาวเธอ

ก่อนแต่งงานพ่อแม่สามีดูแลพี่สาวดีมาก ดีมากจนทำให้ลูกสาวแท้ๆ ของพวกเขาอิจฉาริษยา

หลังจากแต่งงานพวกเขากลับกลายเป็นคนละคน ทุกครั้งที่พี่สาวกับสามีมีปัญหาขัดแข้งกัน แม่สามีจะตั้งใจกล่าวหาว่าเป็นเพราะพี่สาวทำหน้าที่ภรรยาได้ไม่ดี

สุดท้ายแล้วลูกชายยังไงก็คือลูกในไส้ของพวกเขา แต่ลูกสะใภ้ก็ยังเป็นคนนอกวันยันค่ำ

"หลานทำงานไปก่อนนะ ยายไม่รบกวนล่ะ เดี๋ยวตอนเย็นยายจะเรียกอาหยินมารับหลานมาบ้านมากินข้าวเย็นด้วยกัน"

"คุณยายคะ หนูปิดร้านดึก น่าจะไม่สะดวกไปทานข้าวเย็นด้วยค่ะ แต่ถ้าเลื่อนเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์นี้แทนได้ไหมคะ?"

เพราะว่าโรงเรียนจะหยุดสุดสัปดาห์ ร้านหนังสือของพวกเขาต้องพึ่งพาโรงเรียนในการทำรายได้ เมื่อโรงเรียนหยุด ธุรกิจของพวกเขาก็จะซบเซา แล้วบางครั้งอาจจะไม่เปิดร้านเลย เธอจึงมีเวลาว่าง

"ได้จ้ะ"

คุณยายจ้านพูดอย่างเห็นอกเห็นใจ "งั้นวันหยุดสุดสัปดาห์นี้ค่อยคุยกันใหม่ หนูรีบไปทำงานเถอะจ้ะ"

หญิงชราวางสายโทรศัพท์ก่อน

ทว่าไห่ถงไม่ได้มุ่งหน้าไปยังร้านขายหนังสือทันที แต่เธอส่งข้อความให้เพื่อนรักเซินเสี่ยวจวิน ว่าเธอจะรีบกลับไปที่ร้านก่อนที่นักเรียนจะเลิกเรียนตอนเที่ยงวัน

หลังจากได้ทำเรื่องสำคัญในชีวิต เธอจำเป็นต้องกลับไปบอกพี่สาวแล้วจึงย้ายออกจากบ้านพี่สาว

10 นาทีต่อมา

ไห่ถงก็มาถึงบ้านพี่สาว

พี่เขยออกไปทำงานแล้ว ส่วนพี่สาวอยู่ที่ระเบียงกำลังตากผ้า เธอเห็นไห่ถงกลับมาบ้านจึงถามด้วยความเป็นห่วง "ถงถงทำไมกลับบ้านมาแล้วล่ะ วันนี้ไม่ไปเปิดร้านเหรอ?"

"เดี๋ยวค่อยกลับไปอีกทีตอนเที่ยงค่ะ ตอนบ่ายร้านยุ่ง หยางหยางยังไม่ตื่นเหรอ?"

โจวหยางเป็นหลานชายของไห่ถง เพิ่งจะอายุ 2 ขวบและเป็นวัยกำลังซุกซน

"ยังไม่ตื่น ถ้าตื่นแล้วบ้านคงไม่เงียบแบบนี้หรอก"

ไห่ถงช่วยพี่สาวตากผ้า และถามถึงเรื่องเมื่อคืน

"ถงถง พี่เขยไม่ใช่อยากให้เธอรีบย้ายออกจากบ้าน ช่วงนี้พี่เขามีเรื่องเครียดหลายเรื่อง และตัวพี่เองก็ไม่มีรายได้"

ไห่หลิงอธิบายแทนสามี

ไห่ถงไม่พูดตอบโต้ ถ้าจะพูดอีกอย่างหนึ่งก็คือพี่เขยคงใช้วิธีนี้ไล่เธอออกไป

พี่เขยของเธอเป็นผู้จัดการในบริษัทรายได้สูง พี่สาวกับเขาเป็นเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยและทำงานในบริษัทเดียวกัน หลังจากแต่งงานพี่เขยพูดกับพี่สาวด้วยความรักว่า "ต่อไปฉันจะดูแลเธอ ให้เธอพักผ่อนอยู่ที่บ้าน เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการตั้งครรภ์"

พี่สาวรู้สึกว่าเธอแต่งงานกับผู้ชายที่เหมาะสมแล้วจึงลาออกจากงานและกลายเป็นแม่บ้านอย่างเต็มตัว หลังจากแต่งงานได้ 1 ปีเธอก็ให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วนใหญ่ เธอต้องเลี้ยงลูกและดูแลงานบ้าน ทำให้พี่สาวยุ่งยากจนไม่มีเวลาแต่งตัวหรือดูแลรูปร่าง และไม่สามารถกลับไปทำงานได้

3 ปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว พี่สาวของเธอได้เปลี่ยนจากสาวสวยหุ่นดีกลายเป็นสาวรูปร่างอ้วนท้วมและไม่ชอบแต่งตัว

ไห่ถงอายุห่างจากพี่สาว 5 ปี เมื่อเธออายุ 10 ขวบ พ่อและแม่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเธอจึงได้อาศัยอยู่กับเพียงพี่สาวสองคน

เงินประกันหลังเกิดอุบัติเหตุรถชนพ่อแม่นั้นเพียงพอให้สองพี่น้องเรียนจนจบมหาวิทยาลัย แต่ปู่กับย่าและตากับยายแย่งเอาเงินประกันนั้นไปส่วนหนึ่ง ทำให้เงินประกันที่เหลืออยู่ต้องใช้จ่ายอย่างมัธยัสถ์จนถึงเรียนจบมหาวิทยาลัย

เพราะบ้านที่บ้านเกิดถูกปู่กับย่ายึดไว้ ไห่ถงกับพี่สาวต้องออกมาเช่าบ้านอยู่ จนกระทั่งพี่สาวแต่งงาน ทั้งสองพี่น้องก็ไม่ต้องเช่าบ้านอยู่อีกต่อไปได้

พี่สาวรักไห่ถงมาก เธอตกลงกับพี่เขยก่อนแต่งงานว่าเธอจะให้ไห่ถงอาศัยอยู่กับเธอหลังแต่งงาน แน่นอนว่าพี่เขยตอบตกลงทันที แต่ตอนนี้เขาเริ่มไม่ชอบที่เธออาศัยอยู่ที่นี่

"พี่คะ หนูขอโทษที่ทำให้พี่ไม่สบายใจ"

"ไม่ใช่แบบนั้น ถงถงอย่าคิดแบบนั้นสิ พ่อแม่ด่วนจากเราเร็วเกินไป พี่คือคนที่เธอพึ่งพาได้"

ไห่ถงรู้สึกซาบซึ้งใจ ในวัยเด็กพี่สาวเป็นที่พึ่งพาของเธอ แต่ตอนนี้เธอต้องการเป็นที่พึ่งพาของพี่สาวบ้าง

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เธอก็หยิบใบทะเบียนสมรสออกมา แล้วส่งให้พี่สาวพร้อมพูดว่า "พี่คะ ฉันแต่งงานแล้วและเพิ่งไปรับใบทะเบียนสมรสมา ฉันกลับบ้านมาเพื่อบอกพี่ค่ะ เดี๋ยวอีกสักพักก็จะไปเก็บของแล้วย้ายของออกจากบ้านหลังนี้ค่ะ"

"เธอแต่งงานแล้ว?"

เสียงของไห่หลิงสูงขึ้นหลายสิบเดซิเบล แทบจะกลายเป็นการกรีดร้องแทน

เธอมองน้องสาวอย่างไม่เชื่อแล้วรีบคว้าใบทะเบียนสมรสมาเปิดดู พบว่าเป็นรูปแต่งงานของน้องสาวกับชายแปลกหน้าจริงๆ

"ไห่ถง นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น เธอไม่เคยมีแฟนมาก่อนนี่นา?"

ผู้ชายในทะเบียนสมรสหน้าตาดี แต่ดวงตาคมกริบและสีหน้าเย็นชาเกินไป เมื่อมองแวบแรก เขาไม่น่าจะคนที่เข้ากับใครได้ง่ายๆ

ไห่ถงได้เตรียมบทพูดไว้แล้วในระหว่างทางกลับบ้าน โดยพูดทันทีว่า "พี่คะ ฉันมีแฟนและคบกับมานาน เขาชื่อจ้านหยิน แต่งานเขายุ่งมากๆ ทำให้เขาเลยไม่มีเวลากลับบ้านมาหาพี่พร้อมกับฉัน"

"เขาขอฉันแต่งงาน ฉันตกลงทันที พวกเราจึงเดินทางไปสำนักทะเบียนเพื่อจดทะเบียนสมรสกัน เขาเป็นผู้ชายที่เพียบพร้อมและดีกับฉันมากจริงๆ พี่สบายใจได้เลยชีวิตหลังแต่งงานต้องมีความสุขแน่นอนค่ะ"

ไห่หลิงยังทำใจยอมรับไม่ได้

ไม่คิดมาก่อนว่าน้องสาวที่ไม่เคยมีแฟนมาก่อน ตอนนี้กลับแต่งงานแล้ว

เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่ทะเลาะกันกับสามีเมื่อคืน น้องสาวคงได้ยินเข้า ทันทีที่ไห่หลิงนึกถึงมันเธอรู้สึกเจ็บใจจนตาแดง เธอพูดกับน้องสาว "ถงถง พี่บอกสามีว่าเธอได้ช่วยออกเงินค่าอาหาร ดังนั้นเธอสามารถอยู่ที่นี่ได้อย่างสบายใจ"

"ไม่จำเป็นต้องรีบแต่งงาน และไม่ต้องรีบย้ายออกจากบ้าน"

เธอกล้าพูดว่าน้องสาวเธอรู้จักกับแฟนไม่นานนี้ ไม่เช่นนั้นน้องต้องบอกเธอก่อนแล้ว

วันนี้จู่ๆ ก็ไปจดทะเบียนสมรส ไม่ใช่เพราะสามีของเธอไม่พอใจที่น้องสาวอยู่ที่นี่นานเกินไป และเพื่อไม่ให้ชีวิตแต่งงานของเธอมีปัญหา น้องสาวเลยต้องการที่จะรีบร้อนแต่งงาน เพื่อย้ายออกจากบ้าน

ไห่ถงยิ้มปลอบพี่สาว "พี่คะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพี่จริงๆ ฉันกับจ้านหยินรักกันจริงๆ และฉันมีความสุขมากๆ พี่ควรมีความสุขมากกว่าฉันสิถึงจะถูกต้อง"

ไห่หลิงกลับน้ำตาไหลไม่หยุด

ไห่ถงทำได้แค่กอดปลอบพี่สาว รอจนพี่สาวหยุดร้องไห้และสงบลง เธอสัญญากับพี่สาวว่า "พี่คะ ฉันจะกลับมาหาบ่อยๆ บ้านที่จ้านหยินซื้อไว้อยู่ที่หมิงหยวนฮวา การ์เด้น ไม่ไกลจากที่นี่ ขี่จักรยานไฟฟ้ามาแค่ 10 นาทีก็ถึงแล้ว"

"ฐานะทางบ้านเขาเป็นยังไง"

ทะเบียนสมรสก็จดกันไปแล้ว ไห่หลิงทำได้เพียงแค่ยอมรับและถามถึงสถานการณ์ทางบ้านของน้องเขย

ไห่ถงไม่ค่อยรู้เรื่องบ้านของจ้านหยินเท่าไร แม้ว่าเธอรู้จักกับคุณยายจ้านมา 3 เดือนแล้ว แต่ไม่เคยถามเรื่องเกี่ยวกับทางบ้านเลย บางครั้งคุณยายจ้านก็เล่าให้ฟัง เธอแค่ฟังอย่างผ่านๆ รู้เพียงว่าจ้านหยินเป็นหลานคนโต และมีน้องๆ อีก (รวมลูกพี่ลูกน้อง)

จ้านหยินทำงานให้กับกลุ่มบริษัทที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในกวนเฉิง เขามีรถยนต์มีบ้าน ฐานะทางบ้านไม่ได้แย่ ไห่ถงบอกสิ่งที่เธอรู้แก่พี่สาว

เมื่อพี่สาวได้ฟังว่าน้องเขยซื้อบ้านด้วยเงินสด ไห่หลิงพูดว่า "นั่นคือทรัพย์สินก่อนสมรสของเขา ถงถง เธอขอให้เขาเพิ่มชื่อของเธอในใบครอบครองทรัพย์สินได้ไหม"

หากใบครอบครองทรัพย์สินก็มีชื่อน้องสาว อย่างน้อยก็เป็นหลักประกันได้