LOGINShare
Chapter1
Last Updated:
2025-07-08 00:54:08Chapter1
ณ ไร่พฤกษา
“มาแล้วจ้า มาแล้ว กับข้าวอร่อยๆ ของแม่ครัวคนสวยมาให้ทุกท่านกินแล้วค่ะ วางจอบวางเสียมมากินข้าวกันก่อนนะจ๊ะ”
เสียงหวานๆ รูปร่างเซ็กซี่ของแม่ครัวคนสวยประจำไร่พฤกษา ตะโกนเรียกคนงานในไร่ทั้งชายและหญิงให้มารับประทานอาหารเที่ยงในโรงครัว หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ต่างเดินตามเสียงเรียกเข้ามาทานอาหารรสเลิศจากแม่ครัวหัวป่า ที่ทำอาหารน่ากินยังไม่พอ คนที่ทำก็น่ากินไม่แพ้กัน
“กินข้าวเสร็จ กินน้องหนูต่อได้หรือเปล่าจ๊ะ?”
คนงานหนุ่มวัยสามสิบปีได้ทีเกี้ยวแม่ครัวสาวนามว่าน้องหนูแบบเปิดเผย พร้อมกับมองทรวดทรงองค์เอวที่สะท้านสะเทือนอารมณ์ใจชายของน้องหนูตาเป็นมัน
“เอาไว้วันหลังนะคะ ตอนนี้เก็บปากไว้กินข้าวก่อนนะจ๊ะพี่เผือกจ๋า วันนี้มีกับข้าวอร่อยๆ ทั้งนั้นเลยนะจ๊ะ”
น้องหนูทิ้งสายตา ยิ้มยั่วอีกฝ่ายจนเผือกกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ เกิดมาไม่เคยเห็นใครยั่วยวนเก่ง ไม่เคยเห็นใครน่ากินเท่าน้องหนูแม่ครัวสุดสวยคนนี้เลย
“วันหลังให้พี่ดำกินน้องน้องหนูบ้างนะจ๊ะ พี่ดำก็อยากกินน้องน้องหนูใจแทบขาด” ดำที่ยืนต่อแถวพูดขึ้นมาอีกคน
“ตกลงพวกแกจะมากินข้าวหรือว่าจะมากินยายน้องหนูกันแน่ ไป ไป ไปกินข้าวกันได้แล้วจะได้ทำงาน” เสียงของป้าพิณหัวหน้าแม่ครัวเท้าสะเอวตะโกนไล่คนงานชายที่มองแม่ครัวสาวตามันระยับ “นี่ยัยน้องหนู ตกลงแกจะมาเป็นแม่ครัวหรือว่าจะเป็นนางยั่วกันแน่ ดูสิคนงานที่นี่แทบจะไม่เป็นอันทำงานกันแล้ว จ้องจะกินแต่แก”
ก่อนจะหันมาพูดเสียงเขียวกับแม่ครัวรุ่นหลานที่หน้าตาสวยสด ผิวพรรณผุดผ่อง ไม่เหมือนแม่ครัวทั่วๆ ไป
“คนมันมีเสน่ห์ก็อย่างนี้แหละจ่ะ ฉันชินแล้วแหละ” น้องหนูทำท่าทางปลื้มอกปลื้มใจยามที่พูดประโยคนี้
“ฉันบอกแกกี่ครั้งแล้วเรื่องเสื้อผ้า หาซื้อที่มันมิดชิดกว่านี้ไม่ได้หรือไง ตั้งแต่แกมาทำงานที่นี่ คนงานผู้ชายเป็นกลากเป็นเกลื้อนกันหลายคน เพราะน้ำลายหกเวลาที่มองเนื้อนมไข่ของแก ฉันล่ะหน่ายกับแกจริงๆ พูดไม่รู้จักฟัง ถ้าแกไม่ได้เป็นหลานของนุ่มนะ ฉันตะเพิดแกออกไปจากไร่นี้ตั้งแต่วันแรกแล้ว”
ป้าพิณพูดไปดมยาดมไป มองเห็นการแต่งกายของน้องหนูแล้ว นางนึกอยากจะหวดก้นเด็กสาววันละหลายๆ ครั้ง นุ่งน้อยห่มน้อยเสียเหลือเกิน
“แหมป้า อินเทรนด์น่ะรู้จักหรือเปล่า เทรนด์นี้กำลังมาแรง ถ้าฉันไม่ใส่เดี๋ยวเขาจะว่าฉันตกเทรนด์”
น้องหนูแก้ตัวน้ำขุ่นๆ เธอไม่คิดว่าการใส่กางเกงขาสั้นอวดเรียวขาสวยกับเสื้อยืดแบบเอวลอยโชว์หน้าท้องขาวๆ เนียนสวยจะเสียหายตรงไหน ก็แค่แฟชั่นธรรมดาที่คนทั่วๆ ไปเขาใส่กัน
“ใครว่าแกตกเทรนด์หะ!!...ยายน้องหนู แกลองแหกตาดูสิว่าผู้หญิงในไร่มีใครเขาแต่งตัวแบบแกบ้าง เขาปิดมิดชิดกันทั้งนั้นแหละ มีแต่แกเท่านั้นที่เปิดเผย เนื้อนมไข่แทบจะหกออกมาแล้ว แกรู้มั้ยว่าการที่แกแต่งตัวแบบนี้คนงานชายแก่คราวพ่อคราวน้าหัวใจจะวายวันละหลายๆ รอบ” นางยังไม่หยุดต่อว่า ยิ่งเห็นยิ่งขัดใจ
“แหม!!...ป้าพิณก็ ฉันน่ะทำให้ไร่นี้เจริญหูเจริญตาขึ้นตั้งเยอะ หนุ่มๆ แก่ๆ พากันกระชุ่มกระชวย ไม่ได้มองไปทางไหนก็ส่ายหน้าดิก อีกอย่างป้าไม่ต้องกลัวว่าลุงๆน้าๆ ทั้งหลายเขาจะหัวใจวายตายเพราะการแต่งตัวของฉัน เพราะเดี๋ยวฉันก็ไปแล้ว” น้องหนูโต้กลับหน้าตาเฉยไม่สะทกสะท้านกับคำต่อว่าของอีกฝ่าย
“แกจะไปไหนนังน้องหนู?” ป้าพิณถามกลับด้วยความสงสัย
“แถวนี้แหละ ป้าอย่ารู้เลย ตักกับข้าวไปเถอะน่า ฉันก็จะไปทำงานของฉันเหมือนกัน” ว่าแล้วก็หมุนตัวเดินออกไปจากโรงครัว
“นังน้องหนูแกจะไปไหน มานี่นะ แกมีหน้าที่ตักกับข้าวนะโว้ย” ป้าพิณตะโกนไล่หลังสาวร่างสวยที่เดินนวดนาดออกไปจากโรงครัว แต่ทว่าสาวนางนั้นไม่มีทีท่าว่าจะสนใจ ยังคงก้าวเดินต่อไป “คุณทอร์ชกลับมาเมื่อไหร่ ฉันจะให้คุณทอร์ชไล่แกออก วันๆ เอาแต่ยั่วผู้ชาย”
นางเข่นเขี้ยวต่อว่าน้องหนูอย่างเดือดดาล งานนี้นางไม่ปล่อยเอาไว้แน่ หากปล่อยไว้มีหวังเกิดเรื่องชู้สาวขึ้นมาอย่างแน่นอน
คนที่กำลังถูกต่อว่าเดินมายังต้นหูกวางต้นใหญ่ที่อยู่ติดกับบ้านพักของหัวหน้าคนงานไร่พฤกษา เธอขยับเสื้อเอวลอยแบบคอวีคว้านลึกอวดเนินอกสาวให้หมิ่นเหม่มากยิ่งขึ้น พับกางเกงยีนส์ขาสั้นให้สั้นขึ้นไปอีก เพื่ออวดเรียวขาขาวน่าลูบไล้ ก่อนจะเดินนวดนาดไปหาประยงค์ที่กำลังนั่งกินข้าวอยู่
“พี่ยงค์จ๋าคนดีของน้องหนูกินข้าวอร่อยหรือเปล่าจ๊ะ?”
เสียงหวานๆ มาพร้อมกับร่างอวบอิ่มที่ทรุดตัวลงนั่งบนแคร่ ทำเอาเจ้าของชื่อถึงกับสำลักข้าวที่อยู่ในปาก เพราะเธอยื่นหน้าเข้ามาใกล้ แถมยังโน้มร่างกายมาหาเขาเล็กน้อย ทำให้เสื้อคอวีร่นลงเล็กน้อย มองเห็นเนินอกขาวรำไรน่าฟัด
“แคกๆๆ” เขาสำลักข้าวทันที ก่อนจะคว้าขันที่ใส่น้ำเย็นมาดื่มกินดับอาการสำลักข้าวและอาการรุ่มร้อน “กับข้าวของน้องหนูอร่อยอยู่แล้วจ๊ะ”
ประยงค์ไม่ได้เยินยอ เขาพูดจากใจจริง ฝีมือทำกับข้าวของน้องหนูอร่อยกว่าป้าพิณ แม่ครัวใหญ่ของที่นี่เสียอีก
“แกงเขียวหวานวันนี้น้องหนูตั้งใจทำเต็มที่เลยนะคะ ใส่ทั้งกะทิ ใส่ทั้งนม รับรองหวานมันไม่เหมือนใครเลยจ้ะ”
พูดไปด้วยก็ส่ายร่างกายนิดๆ ส่งผลให้ทรวงอกน่ากินกระเพื่อมไหวตามแรงส่าย ประยงค์เห็นแล้วหัวใจเต้นตึกตัก อยากจะทิ้งข้าวที่อยู่ในมือ กระโจนใส่สาวร่างสวยนี้เต็มทน
“มิน่าละถึงได้อร่อยเหาะอย่างนี้ พี่น้ำหนักตัวขึ้นตั้งหลายโล”
เขาพูดตามันเป็นประกาย สองสัปดาห์ที่เธอก้าวเข้ามาทำงานที่นี่ ดูเหมือนว่าไร่แห่งนี้ดูจะเจริญหูเจริญตาขึ้นเยอะ นอกจากอาหารจะอร่อยแล้ว แม่ครัวสาวคนใหม่ยังเป็นอาหารตาของคนงานชายที่นี่ด้วย ทานข้าวไปมองรูปร่างเย้ายวนของเธอไป เจริญอาหารดีแท้ๆ
Latest chapter
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 33
Chapter 33“ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า?” เขาถามเพลงมีนาหลังจากที่ถอนจุมพิต“ก็ยังเจ็บอยู่ค่ะ แต่ไม่มากเท่าครั้งแรก” เธอตอบอย่างเอียงอาย หลบหลีกสายตาพราวระยับไปด้วยเพลิงพิศวาสของกวินภพ“ฉันเข้าไปจนสุดแล้ว เห็นมั้ยว่ามันไม่เจ็บอย่างที่เธอคิด”เวลานี้กลีบดอกกุหลาบช่องามของเธอ ขยายตัวโอบอุ้มกายชายจนหมดลำตัว ฝังลึกถึงสุดทางสวาท“ฉันจะเดินเครื่องเต็มที่แล้วนะ”ถ้อยคำของเขามาพร้อมกับการยืดลำตัวตรง ขยับเอวใหญ่ซอยตัวตนเข้าสู่ถ้ำสวรรค์แสนหฤหรรษ์ทันที เขาไม่เร่งร้อนที่จะเดินเครื่องเต็มกำลังเพราะรู้ว่าเธอยังใหม่สดในเกมกาม กวินภพจึงค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป ถึงแม้ว่าในใจอยากจะอัดกระแทกเข้าใส่แบบถึงอกถึงใจมากกว่า ให้เพลงมีนาชินกับความแปลกใหม่ที่ได้รับเสียก่อน จากนั้นเขารับรองว่าจะทะลุทะลวงให้สมใจ“อ๊า...อา...อ๊า...คุณทอร์ช”เพลงมีนาครางกระเส่ารับความเสียวกระสันจากความเป็นชายที่ถาโถมเข้าสู่ร่างกายของตน ความเจ็บปวดที่ได้รับจางหายแทนที่ด้วยความสยิวซ่านเต็มรูปแบบ“โอ้ว...แน่นดีเหลือเกิน ช่องทางรักของเธอแน่นสุดๆ เลย พระเจ้า...มันอะไรอย่างนี้”ความตั้งใจของเขาที่ว่า จะค่อยๆ ขับเคลื่อนกามกิจอย่างเชื่องช้า กลับกลายเป็น
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 32
Chapter 32และแล้วเหมือนกับเขาจะทนไม่ไหว ดึงตัวตนออกมาจากปากสาวก่อนที่เขาจะเสียท่าให้มังกรน้อยพ่นน้ำลงลึกในลำคอของสตรีช่างยั่วคนนี้“ใช้ลิ้นกับมันสิ” เขาสั่งเธออีกครั้ง ซึ่งเธอเองก็ทำตามอย่างไม่เกี่ยงงอน รู้ดีว่าไม่อาจปฏิเสธคำสั่งของเขาได้ มือเล็กทั้งสองจึงยกขึ้น ประคองสิ่งมหัศจรรย์ของเพศชายเอาไว้ในมือ“โอ้ว...โอ้ว...” กวินภพครางรับความเสียวในวินาทีแรกที่ปลายลิ้นกล้าๆ กลัวๆ ของเพลงมีนา แตะโดนส่วนปลายยอด ลิ้นเล็กที่ไม่ชำนาญในเกมกามตวัดไปมารอบๆ ปลายยอด วนเวียนอยู่อย่างนั้นจนเจ้าของความยิ่งใหญ่สูดปากราวกับกินของเผ็ดร้อน“อย่าเล่นแค่ตรงนั้น ไล้ลิ้นต่ำลงไปแล้วเลียไปรอบๆ”ครูที่ดีสอนสั่งลูกศิษย์แสนสวยที่ทำตามคำสั่ง เลื่อนปลายลิ้นต่ำลงมายังท่อนลำแข็ง วาดปลายลิ้นไปรอบๆ บางจังหวะเธอเกิดความหมั่นไส้คนชอบสั่ง จึงกัดและขบเม้มเบาๆ ไม่แรงมาก ประหนึ่งหยอกเย้า แทนที่กวินภพจะมีความรู้สึกเจ็บ แต่เขากลับมีความเสียวซ่านเกิดขึ้นในห้วงอารมณ์มากกว่า“โอ้ว...ดีมาก อย่างนั้นแหละ เก่งมาก หัดมีลูกเล่นบ้างก็ดี อา...โอ้ว”เขาครางรับการกระทำของเธอ คนที่ถูกกล่าวชมเกิดความฮึกเหิม ทิ้งความหวาดกลัว ทิ้งความอาย ทิ้งควา
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 31
Chapter 31“กรี๊ดดดดด....อ๊า”เสียงครางแห่งความสุขระลอกแรกขับออกมาจากปากอิ่มสวย ตามด้วยอาการเกร็งสั่นของร่างกาย สะโพกกลมกลึงทรุดฮวบลงบนที่นอน “ถึงสวรรค์แล้วใช่มั้ยเพลง ต่อไปนี้เธอได้ไปสวรรค์ของจริงแล้วล่ะนะ”กวินภพเอ่ยขึ้น ดึงนิ้วของตนเองออกมาจากกลีบดอกไม้งาม แยกเรียวขาของเพลงมีนาออกกว้าง ก่อนจะขยับตัวแทรกอยู่กลางร่างสาวในท่าคุกเข่ายืดลำตัวตรง ก้มหน้ามองอิสตรีเพศฉ่ำเยิ้มตาปรอย เสี้ยววินาทีในความคิด ในความเสน่หา เขาอยากจะฝังใบหน้าสูดดมความหอมที่โชยเข้าแตะจมูก อยากจะลิ้มรสน้ำใสๆ ที่เกาะพราวอยู่ตรงกลีบดอกกุหลาบน่าหลงใหลเขาทำแน่...หากเธอไม่ผ่านมือชายมาก่อน นึกเสียดายความสวยสดที่ตนเองเห็นเหลือเกิน“เธอพร้อมแล้วนี่เพลง ฉันเองก็พร้อมเหมือนกัน เรามามีความสุขร่วมกันนะ แล้วเธอจะลืมชายที่ผ่านมาของเธอทุกคน”ถ้อยคำที่เขาขับจากปากไม่ได้ไหลเวียนเข้าไปในหูของเพลงมีนาเลยแม้แต่น้อย เพราะตอนนี้ทุกห้วงวินาทีของเธอมีแต่ความตื่นเต้น หวาดกลัวกับบางสิ่งบางอย่างที่เธอเห็นเต็มสองตาความเป็นเอกบุรุษของกวินภพสร้างความรู้สึกข้างต้นได้เป็นอย่างดี ขนาดของสิ่งนั้นอวบใหญ่พอๆ กับข้อมือขอตนก็ว่าได้ เพลงมีนาม
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 30
Chapter 30ลิ้นใหญ่ที่ล่วงล้ำเข้ามาพันรัดเกี่ยวรั้งลิ้นนุ่ม กวาดชิมรสหวานที่อุดมซ่านในช่องปากสาว ไล้ตวัดลิ้นไปตามกระพุ้งแก้ม วกกลับมาแลกลัดลิ้นสาวที่ทำงานอย่างไม่เป็นภาษา ตอบโต้ไม่ได้ ถอยหนีก็ไม่พ้นกวินภพจูบเธออย่างคนกระหายหิว เสมือนกับว่าเขาล้างโรยการจุมพิตสตรีมาเนิ่นนานหลายร้อยปี ตะกละตะกลามซอกซอนหารสหวานไม่หยุดหย่อน กวาดลิ้นไปทั่วช่องปากหอมๆ นั้น ทุกพื้นที่ไม่มีจุดไหนเลยที่ลิ้นของเขาเดินทางไปไม่ถึง โรมรันพันรัดลิ้นเล็กจนเพลงมีนาสะท้านเสียวสุดห้วงอารมณ์ความหวานหอมของปากสาวที่เขากวาดต้อนหาความหวานอยู่นี้ ไปกระตุ้นความปรารถนาในร่างกายของเขาให้เดือดพล่านมากยิ่งขึ้น ตัวตนที่แสดงเอกลักษณ์ของความเป็นชาย ดิ้นไปมาอยู่ตรงเรียวขาสวย เขาไม่เคยมีความปรารถนาหญิงสาวคนไหนเท่าเธอมาก่อนเลย เพียงแค่จูบ แค่ลูบไล้ แค่ได้สัมผัสกาย กวินภพอยากจะนำแก่นกายใหญ่ ฝังลึกเข้าสู่กลีบสาว ทะลวงกระแทกให้สะใจ ทว่าอีกความคิดหนึ่งกับแย้งว่า เขามีเวลานั้นทั้งคืน ห้วงเวลานี้คือเก็บเกี่ยวความพิเศษที่ได้รับจากเธอน่าแปลกอยู่อย่างหนึ่งว่า เหตุใดการตอบโต้ ตอบสนองจูบของเพลงมีนาถึงไม่ได้เรื่องเช่นนี้ เธอจะล่าถอยยามที่เขาบุกโ
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 29
Chapter 29ในคืนเดือนมืดไร้ซึ่งแสงจันทร์และหมู่ดาว ผืนฟ้าปกคลุมไปด้วยสีดำทะมึน สายฟ้าฟาดผ่าลงมาเป็นระยะๆ เช่นเดียวกับคำรามก้องแผดเสียงดังน่ากลัว ลมกรรโชกแรงโหมใส่ต้นไม้น้อยใหญ่ ใบไม้ปลิวไสวต้องลม บ้างหักล่วง บ้างยืนหยัดสู้ลมพายุ อากาศภายนอกบ่งบอกให้ทุกคนรู้ว่า พายุใหญ่กำลังจะมาในไม่กี่วินาทีนี้ส่วนอากาศภายในห้องนอนของกวินภพ กำลังเต็มไปด้วยเพลิงไฟแห่งราคะ ทันทีที่เจ้าของห้องกลับมา เขาได้อาบน้ำเป็นอันดับแรก จากนั้นก็เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูพันกายเพียงผืนเดียว เท้าหนามาหยุดยืนตรงริมเตียง สายตาทอดมองไปยังร่างสาวที่นอนหันหลังให้เขานิ่ง เอื้อมมือไปสะบัดผ้าห่มที่คลุมกายสาวออก เหวี่ยงมันไปกองอยู่แทบเท้า แล้วทอดกายลงนอนแนบชิดแผ่นหลังของเธอ“นอนแล้วเหรอ?” เขาถามเบาๆ ข้างหู วางฝ่ามือของตนเองลงบนท่อนแขนกลมกลึงของเธอแล้วลูบไล้แผ่วเบา กรีดกรายปลายนิ้วอย่างเชื่องช้า คนที่แกล้งนอนหลับหัวใจเต้นโครมคราม ทรวงอกกระเพื่อมตามแรงหายใจกระชั้นถี่ ความตื่นเต้นแล่นพล่านในจิตใจ ร่างกายเกร็งแข็ง“ฉันรู้ว่าเธอยังไม่นอน ดูสิ...หายใจแรงเชียว”เขาพูดยิ้มๆ ในความมืดที่มีเพียงแสงไฟจากระเบียงสาดส่องเข้ามายังเตีย
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 28
Chapter 28เพราะมันเป็นโอกาสเดียวที่จะได้แก้แค้นคนที่ชื่อน้องหนูโดยที่พวกเขาเหล่านั้นไม่มีทางรู้ได้เลยว่า เธอใช่คนที่พวกเขาแค้นเคืองหรือไม่ เนื่องจากใบหน้าของเธอเหมือนกับน้องหนูคนนั้นไม่มีผิดเพี้ยน จะให้ไม่เหมือนได้อย่างไรในเมื่อน้องหนูคนนั้นคือเพียงรัมภา น้องสาวฝาแฝดของเธอ...ทุกอย่างจึงชี้ชัดว่าเธอคือน้องหนูไปโดยปริยาย“ฉันดูแล้ว และมั่นใจว่าเธอใช่น้องหนู” เขาก้มใบหน้าพูดกับสาวร่างงาม จากนั้นจึงเงยหน้าสั่งสองลูก “ไปสิวะ กูสั่งตั้งนานแล้วนะ ไป พวกมันคงกระหือรือมาที่นี่ทั้งหมดแน่ คราวนี้แหละเธอจะได้มีผัวทีเดียวเป็นสิบ”“ไม่นะ ไม่ อย่าไป คุณอย่าทำกับฉันแบบนี้ อย่าทำ ฮือ” เพลงมีนาเว้าวอนทั้งน้ำตา นำพาความสงสารมาให้สองพี่น้องยิ่งนัก“เลือกเอาจะกลับขึ้นห้องไปนอนแบให้ฉันดีดี หรือว่าเธอจะนอนแบให้คนงานของฉันกระซวก”รอยยิ้มร้ายแตะแต้มบนใบหน้าของกวินภพ ในจังหวะที่โน้มใบหน้าลงต่ำ กระซิบบอกข้างใบหูสาว บอกสิ่งที่เธอจะต้องเลือก แล้วมั่นใจด้วยว่าเพลงมีนาจะเลือกสิ่งใดทางเลือกของเขานั้นเสมือนกับบีบบังคับไปในตัว จะมีหญิงสาวคนไหนบ้างที่ต้องการเผชิญกับความเลวร้ายนั้น ไม่มีหรอก...เพลงมีนาก็เช่นกัน ฉะนั้
You may also like
เด็กมันยั่ว BAD LOVE
ลำเจียก44.9K viewsเมียในสมรส
ลำเจียก20.8K viewsคุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
ทะเลใต้200.2K viewsภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก
ซ่งจิ้น45.2K viewsแหกกฎครูปกครอง
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ172 viewsโซ่รักใยพิศวาส
อัญญาณี108 viewsตะวันพ่ายจันทร์
เทียนธีรา357 viewsสยบหัวใจยัยตัวร้าย
ดอกอ้อลู่ลม1.0K views
