LOGINShare
บทที่ 2131
Latest chapter
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2144
ฟู่จิ้นเชินกับเซียวหลันยวนยืนอยู่ในลานบ้านด้านนอก เห็นอันเหนียนที่เดิมทีกำหมัดแน่น แต่พอได้ยินประโยคว่า "วางใจเถอะ มีข้าอยู่" ของฟู่จาวหนิงก็ค่อยๆ ผ่อนคลายลงดูท่า การปลอบโยนของฟู่จาวหนิง ไม่เพียงแค่มีประโยชน์กับองค์หญิงหนานฉือ แต่ยังมีประโยชน์กับอันเหนียนอย่างมากด้วยฟู่จิ้นเชินมองไปทางเซียวหลันยวน เอ่ยเสียงต่ำว่า "จาวหนิงเคยทำคลอดให้หญิงสาวมาก่อนไหม?"แม้เขาจะเป็นห่วงองค์หญิงหนานฉือ แต่ก็เหมือนกับเสิ่นเชี่ยวนั่นล่ะ ที่กังวลว่าจะส่งผลกระทบกับจาวหนิงถึงอย่างไรพวกเขาก็ยังไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าหญิงสาวที่ยังไม่เคยคลอดลูก จะสามารถทำคลอดได้นี่เป็นเรื่องที่หมอตำแยทำมาแต่ไหนแต่ไร กระทั่งเหล่าหมอผู้ชายก็ยังไม่เคยทำจาวหนิงรู้หรือเปล่าว่าต้องทำคลอดอย่างไร?นางจะกลัวไหม? หลังจากนี้จะยังกล้ามีเด็กไหม?ในหัวเซียวหลันยวนตอนนี้เต็มไปด้วยความกังวล"ไม่เคย"หลังจากตอบ เขาก็มองไปทางอันเหนียน มีอาการโทษเคืองคนอื่นอย่างเย็นชาขึ้นมาหน่อยๆ...ภรรยาท้องโตยังพาออกมาด้วยทำไมกัน? ควรจะเชิญหมอตำแยมารอที่บ้านสิพอได้ยินคำตอบเขา ฟู่จิ้นเชินก็ถอนหายใจอย่างจนใจ"ให้คนไปเชิญหมอตำแยมาแล้ว""เกรงว่าจะไม
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2143
อันเหนียนถ้าต้องไปตั้งโจว คนอื่นยังไม่เท่าไร หลักๆ คือองค์หญิงหนานฉือคิดจะไปด้วยกันกับเขาแต่ร่างกายขององค์หญิงหนานฉือก็ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรบ้าง เหมือนใกล้จะคลอดแล้วกระมัง?ตอนนี้การเดินทางไกลนับพันลี้มันไหวเสียที่ไหนกัน?ฟู่จาวหนิงพอบอกว่าจะไปดูนาง เสี่ยวเถาก็รีบร้อนวิ่งเข้ามา "องค์หญิงเหมือนจะคลอดแล้วเจ้าค่ะ!"พอคำนี้ออกมา ทุกคนก็ตกตะลึงไปอันเหนียนรีบวิ่งออกไปข้างนอกทันที แต่ข้างกายก็มีลมวูบผ่าน ฟู่จาวหนิงเร็วยิ่งกว่าเขาเสียอีกฟู่จิ้นเชินกับเซียวหลันยวนสบตากัน และก็ตามออกไปด้วยตอนนี้ไม่สนแล้วว่าจะเข้าไปเรือนหลังได้หรือไม่องค์หญิงหนานฉือเดิมทีกำลังคุยกับเสิ่นเชี่ยวและเซี่ยซื่ออยู่ อันชิงกับหลินอันห่าวก็กำลังคุยเล่นอยู่ข้างๆ แต่ว่า ด้านนอกไม่รู้ว่าใครจู่ๆ ก็จุดประทัดขึ้นด้านนอกกำแพงเรือน เสียงปังๆ ดังเป็นทอดๆ ตอนนั้นองค์หญิงหนานฉือกำลังเตรียมจะลุกขึ้น ก็ถูกทำให้ตกใจจนต้องรีบนั่งลงด้วยสัญชาตญาณแต่เพราะรีบนั่งเกินไป ออกแรงมากไปหน่อย น้ำคร่ำก็แตกมาทันทีนางรู้สึกมีน้ำไหลลงมาที่ขาอย่างรวดเร็ว หน้าซีดไปทันที คว้ามือเสิ่นเชี่ยวเอาไว้เสิ่นเชี่ยวกับเซี่ยซื่อพอเห็นสภาพนางแบบนี้
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2142
"ยังมีอีกเรื่อง หมอหญิงสนมคนโปรดสองคนที่แคว้นหมิ่นส่งมาล้วนตั้งท้องกันแล้ว ในช่วงนี้ให้ความโปรดปรานพวกนางอย่างล้นเหลือ จนทำให้พวกขุนนางหญิงในวังเหล่านั้นตาร้อนผ่าวกันเป็นแถว"อะไรนะ?"องค์จักรพรรดิยังทำคนท้องได้อีกเหรอ?" ฟู่จาวหนิงรู้สึกแปลกใจก่อนหน้านี้นางเคยตรวจมาแล้ว องค์จักรพรรดิแค่จะทำให้มีอารมณ์ทางเพศยังไม่ได้เลย แล้วนี่ทำให้สนมคนโปรดสองคนตั้งท้องได้หรือ?"องค์จักรพรรดิช่วงนี้ สุขภาพแข็งแรงขึ้นมาก" อันเหนียนบอกมาคำหนึ่ง "หมอหญิงสองคนนั้นน่าจะมีวิชาลับอะไรอยู่"ทำให้องค์จักรพรรดิกลับมามีอารมณ์ทางเพศได้อีกครั้ง ไม่แลกเลยที่องค์จักรพรรดิจะโปรดปรานพวกนาง"ตอนนี้ตำแหน่งฮองเฮาเหมือนไม่มีอำนาจ องค์ชายทั้งหลายก็ก่อเรื่องทำให้องค์จักรพรรดิไม่พอใจ มีทั้งถูกกักบริเวณ มีทั้งถูกส่งไปทำงานนอกเมืองหลวง มีทั้งที่บาดเจ็บ วันๆ ถูกก่นด่า ก็คือไม่มีใครเข้าตาองค์จักรพรรดิเลยสักคนเดียว"อันเหนียนบอกต่อ "แต่ว่าองค์จักรพรรดิกลับให้ความสำคัญกับลูกในท้องหมอหญิงสนมคนโปรดทั้งสองคนมาก เหล่าขุนนางต่างก็กังวล ถ้าหากเป็นเช่นนี้ต่อ อนาคตฝ่าบาทอาจตั้งลูกของพวกนางคนใดคนหนึ่งขึ้นเป็นรัชทายาทก็ได้"ฟู่จาวหน
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2141
ตั้งโจว เป็นสถานที่หนึ่งที่อยู่ใกล้กับเขาอวี้เหิงจะว่าไปแล้ว ถือว่าอยู่ติดกับเขตตงฉิงฟู่จาวหนิงมองสภาพอันเหนียน จู่ๆ ในใจก็เกิดความคิดหนึ่งขึ้น การไปตั้งโจว คงไม่ใช่ว่าอันเหนียนสมัครใจไปเองหรอกกระมัง?นางมองไปทางเซียวหลันยวน แล้วก็เห็นว่าบนหน้าเขามีท่าทางเหมือนเข้าใจแล้วขึ้นมาตามที่คาดไว้"สมาชิกตระกูลอันนี่มีไม่น้อยเลยนะ"เขาพูดเช่นนี้ ฟู่จาวหนิงก็รู้ว่าตนเองเดาได้ถูกต้อง อันเหนียนสมัครใจไปที่ตั้งโจวเองอันเหนียนถอนหายใจ โบกไม้โบกมืออย่างจนใจ"แล้วข้ามีหนทางอื่นที่ไหน? เพราะอยู่ใกล้อ๋องอย่างท่านมากนี่ล่ะ ฝ่าบาทเลยไม่สบอารมณ์ข้า อยากจะลดตำแหน่งข้ามานานแล้ว ถ้าไม่ไปตั้งโจว เขาจะให้ข้าไปเมืองเหนือด้วยซ้ำ"เซียวหลันยวนลมหายใจเย็นวาบ มีจิตสังหารบางส่วนแผ่ออกมา"เขาน่ารังเกียจไหมล่ะ?"เมืองเหนือ เป็นเมืองเล็กที่อยู่เหนือสุดของแคว้นเจาที่นั่นเยือกแข็งตลอดทั้งปี อุณหภูมิต่ำมาก ยิ่งไปกว่านั้นข้าราชการที่ไปเมืองเหนือทุกคนล้วนมีระยะเวลายาวนานทั้งสิ้น หากไม่มีอะไรผิดพลาด ยากมากที่จะได้ถูกเรียกตัวกลับมาคนที่ไปจากพื้นที่อื่นปกติจะปรับตัวกับสภาพอากาศที่นั่นไม่ได้ ว่ากันว่า ข้าราชการพ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2140
อันเหนียนถอนหายใจเบา"เรื่องที่เมืองเจ้อ องค์จักรพรรดิเกิดความไม่พอใจต่อข้า ช่วงนี้พอข้าพูดอะไรมากหน่อย เขาก็รู้สึกขัดหูไปหมด"ฟู่จาวหนิงรู้สึกอยากรู้อยากเห็น "ใต้เท้าอันพูดมากหรือ?"สองชายกลางคนตรงนั้นก็นั่งกันไม่ค่อยติดแล้วนี่จะพูดไม่ดีกับองค์จักรพรรดิกันแล้ว เหมือนพวกเขาไม่ควรฟังหรือเปล่านะ"ท่านอ๋องพระชายา คุณชายฟู่ เช่นนั้นพวกเราขอตัวก่อนดีกว่า"พวกเขาลุกขึ้นยืน แต่กลับเห็นสายตาของอ๋องเจวี้ยนกวาดมาทางพวกเขา ร่างกายก็แข็งทื่อไปทันทีอ๋องเจวี้ยนคงจะไม่ได้ จำเรื่องที่พวกเขาเคยทำให้อดีตได้หรอกนะ?"จู้ฉงอัน ว่านจ้ง"เซียวหลันยวนเรียกชื่อพวกเขาออกมา ทำเอาพวกเขาหนังหน้ากระตุกกันเลยสองคนนี้ คนหนึ่งเป็นป๋อ อีกคนหนึ่งอยู่กรมขุนนาง สองคนนี้ยังคิดว่าอ๋องเจวี้ยนกลับเมืองหลวงมาสามปีนี้ไม่ค่อยได้ออกมาเดินในเมืองหลวงสักเท่าไร น่าจะลืมพวกเขาไปแล้ว ถึงอย่างไรพวกเขาก็ไม่ใช่คนใหญ่โต คิดไม่ถึงเลย ว่าอ๋องเจวี้ยนกระทั่งชื่อพวกเขาก็ยังจดจำได้อย่างชัดเจนป๋อจู้ลนลานขึ้นมา รีบเข้ามายอมรับผิดก่อนทันที"ท่านอ๋อง ตอนนั้นข้า ตอนนั้นข้าแค่พูดไปสองสามคำว่าท่านกับท่านหญิงอวิ๋นเหยาเหมาะสมกันอย่างกิ่ง
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2139
ช่วงที่เซียวหลันยวนกับฟู่จาวหนิงไปยอดเขาโยวชิง ฟู่จิ้นเชินก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ ทำงานไปพอควรเลยทีเดียวตอนที่พวกฟู่จาวหนิงไปถึงบ้านตระกูลฟู่ ก็พบว่านอกประตูมีรถม้าจอดอยู่หลายคัน ดูจากสัญลักษณ์บนรถม้า แต่ละคนดูเป็นคนมีฐานะทั้งนั้น"เอ๊ะ รถม้าจวนตระกูลอันนี่" ฟู่จาวหนิงเห็นรถม้าคันหนึ่งในนี้ที่ดูคุ้นตาหน่อย"อันเหนียนอยู่ที่บ้านตระกูลฟู่หรือ?" เซียวหลันยวนเองก็รู้สึกเกินคาด"บางทีอาจจะเป็นอันชิงก็ได้นะ?" ฟู่จาวหนิงกำลังคิด บางทีอันฉิงอาจจะมาเล่นกับหลินอันห่าว อันชิงเต็มใจสนิทสนมกับนาง อีกทั้งเพื่อนก็มีไม่มาก บางทีอาจจะมาหาอันห่าวก็ได้"น่าจะเป็นอันเหนียนนั่นล่ะ" เซียวหลันยวนกลับยืนยันว่าเป็นอันเหนียน"เข้าไปก็รู้แล้ว"เฉินซานพอเห็นพวกเขา ก็เข้ามารับด้วยความตื่นเต้น"ท่านอ๋อง คุณหนู พวกท่านกลับมาแล้ว""ใช่แล้ว เพิ่งกลับมาวันนี้ ที่บ้านเรียบร้อยดีไหม?" ฟู่จาวหนิงถามด้านหลัง พวกสืออีสือซานเสี่ยวเยว่ก็หิ้วของกันเข้ามาเฉินซานพยักหน้า "เรียบร้อยดีขอรับ ก็แค่...""ก็แค่อะไร?" ฟู่จาวหนิงหน้าเปลี่ยนสีพอเห็นปฏิกิริยาของนาง เฉินซานก็รีบอธิบาย "ท่านผู้เฒ่ากับนายท่านและฮูหยินยังสบายดี เพีย
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2138
"จริงด้วย คนพวกนั้นของแคว้นหมิ่น ยังอยู่ในเมืองหลวงไหม?"เซียวหลันยวนดึงนางเข้ามาสวมกอด นั่งลงบนแคร่นิ่ม ลูบหลังนางเบาๆ ถอนหายใจ"เจ้าว่าแปลกไหม พวกเขายังอยู่กัน ออกมาเป็นทูตที่แคว้นเจา แต่กลับอยู่กันนานขนาดนี้"เกรงว่าพวกเขายังไม่ปล่อยวางเรื่องพาจาวหนิงออกไปจริงๆคิดถึงจุดนี้ เซียวหลันยวนก็โอบฟู่จาวหนิงแน่นขึ้นอีกหน่อยต้าต้าชื่อยังคิดจะแย่งจาวหนิงด้วย...เขาทำไมถึงรู้สึกว่า มีแต่พวกสารเลวที่คิดจะแย่งคนของเขาอยู่ทั่วไปหมด?"หนิงหนิง ข้าอยากจะทำให้เจ้าตัวเล็กลง เก็บไว้ในอกเสื้อ พาไปด้วยทุกที่ ไม่ให้ห่างกายเลยจริง"เซียวหลันยวนซบลงข้างคอนาง ในน้ำเสียงมีความน้อยใจอยู่ด้วยหน่อยๆ"มีคนมากมายรู้ว่าเจ้าเป็นสมบัติล้ำค่า"ฟู่จาวหนิงไม่ค่อยเห็นเขาสภาพนี้ จึงอดขำขึ้นมาไม่ได้"เช่นนั้นท่านก็ดูแลข้าดีดีหน่อย""หรือว่าเรา ไปทำกุญแจมือมาสักคู่ แล้วคล้องเจ้ากับข้าไว้ด้วยกันดีไหม?" เซียวหลันยวนจู่ๆ ก็มีความคิดดีๆ ขึ้นมาฟู่จาวหนิงพูดไม่ออกบอกไม่ถูก"ท่านคิดอะไรอยู่น่ะ? หรือว่าท่านไม่ว่างใจข้าหรือ?""ข้าเครียดหน่อยๆ"เขาโอบกอดนางอยู่ แล้วยังกลับมาถึงจวนอ๋องแล้วด้วย จะอย่างไรก็ผ่อนคลายลง
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2137
เซียวหลันยวนส่งจดหมายให้ฟู่จาวหนิง"ไม่มีอะไรที่อ่านไม่ได้ อันที่จริงท่านลุงเล็กก็แค่เป็นห่วงเจ้า ให้ข้าระมัดระวังหน่อยเท่านั้น"จดหมายที่เสิ่นเสวียนเขียนให้เซียวหลันยวนก็ไม่ได้อ่อนโยนเกรงใจแล้ว คำพูดที่ใช้ค่อนข้างรุนแรง ให้เขาปกป้องฟู่จาวหนิงให้ดีเขารู้สึกว่า เรื่องมากมายที่เกิดขึ้นตอนนี้ ดูจะเกี่ยวข้องกับตงฉิงทั้งนั้นและเซียวหลันยวนก็เป็นสายเลือดราชวงศ์ตงฉิงด้วย ถือได้ว่าเรื่องเกิดขึ้นเพราะตัวเขา พอเขาตกอยู่ท่ามกลางดงอันตรายต่างๆ คนที่อยู่ข้างกายเขาจึงอันตรายไปด้วยเสิ่นเสวียนก็ค่อนข้างปกป้องพรรคพวกตนเองอยู่ ดูจะมีการโทษเซียวหลันยวนอยู่บ้างเหมือนกัน"เขากลัวว่าเรื่องอันตรายเหล่านี้ที่เขียนถึงข้าล้วนเขียนไว้อย่างชัดเจน เดี๋ยวเจ้าเห็นเข้าแล้วจะกังวล จะเครียดเอาน่ะ"เซียวหลันยวนเข้าใจความหมายของเสิ่นเสวียน ก็คือรู้สึกว่า เขาน่าจะมาปกป้องฟู่จาวหนิงได้ก็คงดี ไม่ต้องให้นางเข้าใจชัดเจนขนาดนั้น ไม่เช่นนั้นนาจะตึงเครียดไม่สงบดังนั้นคนเป็นชายก็ควรรับผิดชอบมากหน่อย"ท่านลุงเล็กมองข้าเป็นสาวน้อยอ่อนแอไปเสียแล้ว" ฟู่จาวหนิงอ่านจดหมายจบ ก็หัวเราะขึ้นมาอันที่จริงนางเองก็รู้ว่ารอบข้างแ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2136
ขอแค่เขามอบให้มากเพียงพอ ไม่ต้องกลัวว่าจักรพรรดิเจาจะไม่หวั่นไหวเลยฝ่าบาทไปจัดการเรื่องนี้ทันทีฟู่จาวหนิงกับเซียวหลันยวนกลับมาถึงเมืองหลวงแล้วยังไม่ทันจัดแจงเรียบร้อย เสี่ยวเยว่ก็พาคนคนหนึ่งเข้ามาฟู่จาวหนิงจำได้ว่าเขาเป็นองครักษ์ข้างกายเสิ่นเสวียน"คุณหนู นายท่านสั่งข้าน้อยให้นำหนังสือเล่มนี้มาส่งให้ท่าน และยังมีจดหมายอีกสองฉบับ ฉบับหนึ่งให้อ๋องเจวี้ยน อีกฉบับให้ท่าน"ฟู่จาวหนิงรับมา หนังสือเล่มนั้นใช้ผ้าห่อไว้ นางยังไม่เปิด ยังไม่รู้ว่าเป็นหนังสืออะไร แต่ว่า ต้องถ่อมาส่งไกลนับพันลี้แบบนี้ น่าจะเป็นหนังสือที่สำคัญมากกระมังนางรู้สึกแปลกหน่อยๆ ทำไมจดหมายก็ยังต้องเขียนแยก "จดหมายที่ให้เซียวหลันยวน ข้าอ่านไม่ได้หรือ?""นายท่านบอกว่าอ๋องเจวี้ยนอ่านจบแล้ว เขาให้ท่านอ่านได้ค่อยว่ากัน"ท่านลุงเล็กนี่ก็สร้างความลับอย่างโจ่งแจ้งเสียจริงจะดูหรือไม่ดูให้นางตัดสินใจเองนางหยิบจดหมายที่เขียนว่าเซียวหลันยวนเปิดด้วยตนเองส่งให้กับสืออี "เจ้าเอาไปให้ท่านอ๋อง""เจ้าจะรีบกลับไปรายงานเลยไหม?" ฟู่จาวหนิงถามองครักษ์"ขอรับ""ยังไม่ต้องรีบหรอก พักสักครึ่งวันเถอะ เจ้าไปพักผ่อนก่อน ข้าจะเตรี
You may also like
อุบายรักแม่ทัพหน้านิ่ง / รักเร้นใจใต้เงาองครักษ์
Priyada7.1K viewsแต่งกับขุนนาง
หอมดังเดิม106.3K viewsข้าจะพาครอบครัวใหม่ไปสู่ความร่ำรวย
ต้าซินซิน24.3K viewsซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้11.6K viewsข้าไม่เป็นแล้วภรรยาที่แสนดี
l3oonm@2.6K viewsพระเอกจ๋าภรรยาท่านเป็นตัวประกอบ
รอรีวัน3.8K viewsข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด
Tuk Kung3.5K viewsข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด
ชาไทยเย็น1.3K views
